รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
 
“ไปอาบน้ำ”ป๊อปปี้เอ่ยปากสั่งฟางที่นั่งเล่นกับลูกของคนงานที่มาทำงานต่อเติมตัวบ้านพักริมทะเลพลางถอนหายใจมองฟางที่เย็นป่านนี้แล้วยังไม่ลุกไปไหนเลย
 
 
“แปปนึงนะ จริงสิ เดี๋ยวพี่ฟางพับรูปหัวใจให้อีกอันให้เรานะ”ฟางตอบป๊อปปี้ก่อนจะหันไปนั่งพับ
กระดาษรูปหัวใจดวงโตๆให้เด็กผู้ชายคนนั้น ป๊อปปี้ส่ายหน้านิดนึงก่อนจะมองรอบๆฟางกับลูกคนงาน
ที่นั่งเล่นด้านล่างบ้าน มีกระดาษและสีไม้ที่ฟางสอนเด็กที่เป็นลูกคนงานวาดรูปมากมายไหนจะพับ
กระดาษเป็นรูปหัวใจ ดาว และรูปต่างๆ
 
 
“เย้ๆ เสร็จแล้ว พี่สาวคนสวยใจดีจังเลยฮะ ผมจะเอาหัวใจไปให้พ่อกับแม่ดูดีกว่า ผมกลับละน้า”เด็กผู้ชาย
คนนั้นชูหัวใจกระดาษที่ฟางพับก่อนจะวิ่งไปหาพ่อแม่ตัวเองที่เรียก ฟางโบกมือให้เด็กคนนั้นก่อนจะ
หันมาก้มเก็บของที่กระจัดกระจายที่บ้านป๊อปปี้ โดยที่ป๊อปปี้นั่งมองฟางเก็บของทุกอย่างเงียบๆ
 
 
“ขอโทษนะที่ทำบ้านคุณรกไปหมด”ฟางบอกก่อนจะเอาของไปเก็บอย่างงกๆเงิ่นๆจนทำของหล่นกระจายจนต้องเก็บใหม่อีกรอบ ป๊อปปี้มองแล้วแอบ
ส่ายหน้าพยายามกลั้นขำเอาไว้ก่อนจะเดินตามฟางไป
 
 
 
“อ๊ะ”ฟางตกใจเมื่อหันมาชนกับอกกว้างของป๊อปปี้ที่เดินตามเธอมาติดๆ
 
 
 
“ไปอาบน้ำ”ป๊อปปี้ยังพูดคำเดิมพลางทำหน้าดุใส่ ทำเอาฟางแอบย่นจมูกนิดนึงก่อนจะยอมเดินกลับไปอาบน้ำโดยที่
แม่บ้านเอาเสื้อผ้ามาให้ฟางเปลี่ยนแล้วเช่นกัน
 
 
“คุณฟางค่ะ เอาผ้าคลุมไหล่ไปด้วยนะคะ ลมทะเลมันแรงเดี๋ยวคุณจะเป็นหวัดเอา”แม่บ้านเอาผ้า
คลุมใหล่ให้ฟางคลุมแล้วพาฟางเดินมาที่ริมระเบียงที่ตอนนี้ยังทำไปเสร็จแต่ก็ยังใช้การได้ ฟางที่ใส่
เสื้อสายเดี่ยวกับกระโปรงชาวเลสบายๆคลุมผ้าคลุมไหล่เดินมาก็พบป๊อปปี้นั่งอยู่ที่ริมระเบียงบนเก้าอี้
ยาวชายหนุ่มนั่งดื่มเหล้าแล้วมองพระจันทร์อยู่
 
 
“เอ่อ ถ้าเหม็นเหล้าก็นั่งเก้าอี้อีกตัวก็ได้นะ เดี๋ยวซักพักแม่บ้านคงจะเอาอาหารมาให้แล้ว”ป๊อปปี้พูด
ฟางมองนิดนึงแล้วเป็นอย่างที่ป๊อปปี้พูด แม่บ้านเอาอาหารมาให้ทั้งคู่ทานที่ระเบียง ฟางนั่งทาน
เงียบๆเพราะป๊อปปี้ไม่พูดอะไรกับตัวเองจนทานข้าวเสร็จแม่บ้านก็ยกอาหารไปเก็บ ฟางที่จะไปนอน
ก็หันไปมองป๊อปปี้ที่กลับไปดื่มเหล้าเหมือนเดิมแล้วคิดชั่วใจ ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ
 
 
 
“ดื่มมากมันไม่ดีนะคะ”ฟางพูดพลางยั้งมือป๊อปปี้ไม่ให้ดื่มเหล้าอีกแต่ก่อนป๊อปปี้จะอ้าปากว่าอะไร
ฟาง ฟางเองก็ล้มตัวนอนหนุนตักป๊อปปี้เอายกมือของเขามาโอบกอดเธอเอาไว้ ป๊อปปี้นิ่งมองการกระทำของฟางก่อนจะเอามือลูบผม
ฟางอย่างเบามือ
 
 
 
“พระจันทร์สวยดีเนาะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟางมองตามพลางพยักหน้าแล้วสบตากับขา ทั้งคู่มองตากันก่อนที่ป๊อปปี้จะอดใจไม่ได้โน้มหน้าลงจุมพิศฟาง
อย่างอ่อนโยนโดยที่ฟางเอามือโอบรอบลำคอนั้นไว้
 
“เรื่องของเรา”เมื่อป๊อปปี้ถอนจูบออกมาฟางเริ่มเปิดประเด็นพูดขึ้น
 
 
“ถ้าเรื่องลูก เดี๋ยวชั้นจะจัดการรับผิดชอบเองหมดทุกอย่างเพราะอย่างน้อยเด็กในท้องก็คือลูกของ
ชั้น”ป๊อปปี้พูด ทำเอาฟางอึ้งดีใจที่ป๊อปปี้ยินดีจะรับผิดชอบ
 
 
 
“แต่จะไม่มีการแต่งงานใดๆทั้งสิ้น เธอจะต้องไปคลอดลูกที่เมืองนอก ฮ่องกงมั้ย ที่นั้นญาติห่างๆชั้น
มีบ้านอยู่ที่โน่นพอดี”ป๊อปปี้พูดฟางอึ้งก่อนจะรีบลุกมาประจันหน้ามองป๊อปปี้ทันที
 
 
“ทำไมกัน”ฟางพูดพร้อมกับทำหน้าไม่เข้าใจกับสิ่งที่ได้ยิน
 
 
“บอกแล้วไงฟาง เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก เสือขาวกับมังกรดำมันคือเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกัน พวกเราคือศัตรูกันอย่าลืมสิฟาง”ป๊อปปี้พูด
 
“ทั้งๆที่ชั้นท้องกับคุณน่ะหรอคะ”ฟางอึ้งก่อนจะพยายามพูดและไม่ให้ตัวเองต้องร้องไห้ออกมาตอนนี้
 
 
 
“ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นจะรับผิดชอบ อย่างน้อยเค้าก็คือลูกของชั้น แต่เราแต่งงานกันไม่ได้นะ ไม่งั้นผู้
อาวุโสทั้ง2พรรคคงไม่เห็นชอบแน่ถ้าเราจะรวมแก๊งค์กัน ไหนจะเรื่องธุรกิจของพวกเราอีก”ป๊อปปี้อธิบายสาเหตุ
ทั้งหมด ยิ่งทำให้ฟางปวดใจ
 
 
 
“ค่ะชั้นรู้ ถ้าเป็นแบบนี้งั้นคุณอย่าพูดกันอีกเลย ลูกคนนี้ชั้นเลี้ยงเองได้ คุณไม่ต้องมาดูแลรับผิดชอบหรอกค่ะ คุณก็ใช้ชีวิตของคุณไปชั้นก็อยู่ของชั้น
พวกเราเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกัน”ฟางพูดก่อนจะรีบเดินหนีเข้าห้องนอนไป ป๊อปปี้รีบเดินตามฟางไปทันที
 
 
 
 
 
“ฟางนั่นเป็นลูกของชั้นนะ ชั้นก็มีสิทธิเลี้ยงดูเค้าสิ”ป๊อปปี้เดินตามฟางมาในห้องแล้วพูดฟางไม่ฟังรีบ
คลุมโปงหนีป๊อปปี้ทันที
 
 
“ฟางลุกมาคุยกันก่อน”ป๊อปปี้เรียกฟาง แต่ฟางไม่ยอมลุกมา ป๊อปปี้เดินเข้ามาใกล้
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้เรียกฟางอีกครั้งแต่ร่างบางไม่ยอมลุกขึ้นมา
 
 
“ฮึกๆ”ฟางที่เอามือปิดปากกลั้นสะอื้นไว้เริ่มกลั้นไม่อยู่หลุดเสียงสะอื้นออกมาจนป๊อปปี้ชะงัก
 
 
ฟึบ
 
 
 
ป๊อปปี้ดึงผ้าห่มออกมาแล้วพบว่าฟางนอนเอามือปิดปากตัวเองไม่ให้เสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาจาก
ปากแล้วร้องไห้อยู่
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ดึงฟางขึ้นมานั่งข้างๆตัวเอง
 
 
“ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น ฮือๆ ชั้นร้องเอง ชั้นก็หยุดมันเอง คุณไม่ต้องมาสนใจชั้น ชั้นมันพวกเสือขาว
คุณไม่ต้องมายุ่งหรอกค่ะ คุณหัวหน้ามังกรดำ”ฟางพูดออกมาอย่างน้อยใจ ป๊อปปี้ไม่ปล่อยกอดฟาง
ไว้ ฟางดิ้นขืนตัว ทุบป๊อปปี้พัลวัน
 
 
“ปล่อยชั้นนะ คุณ ฮือๆ”ฟางดิ้นขัดขืนจนเหนื่อยก่อนจะยอมให้ป๊อปปี้กอดตัวเองโดยที่ตัวเองเอา
หน้าฝังที่หัวไหล่ป๊อปปี้จนเสื้อของชายหนุ่มตรงหัวไหล่ชุ่มไปด้วยน้ำตาของฟาง
 
 
 
“หลับเถอะนะดึกมากแล้ว พรุ่งนี้เธอต้องกลับกรุงเทพแต่เช้า”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดันฟางลงนอนแล้วตัว
เองก็ลุกเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที
 
 
 
“ฮือๆ คนใจร้าย”ฟางนอนร้องไห้ตรงนั้นพักใหญ่ จนป๊อปปี้ออกจากห้องน้ำมา ฟางรีบแกล้งหลับตา
เพื่อให้ป๊อปปี้คิดว่าเธอหลับไปแล้ว ป๊อปปี้เห็นฟางหลับก็เดินเช็ดผมไปใกล้ๆฟาง แล้วก้มตัวเช็ด
น้ำตาให้กับฟาง
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะที่ชั้นเลือกทำแบบนี้ แต่เพื่อความปลอดภัยของเธอกับลูกเราเลยแต่งงานไม่ได้”ป๊อปปี้
พูดก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากฟางอย่างอ่อนโยน เขารู้ดีว่าเขาคือใคร หัวหน้าแก๊งค์มังกรดำที่ยิ่งใหญ่
ย่อมมีทั้งมิตรและศัตรู ถ้าเขาเลือกจะทำให้มีงานแต่งงานเกิดขึ้นฟางจะเป็นยังไง แล้วยิ่งแต่งงาน
เพราะฟางท้อง ฟางยิ่งตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ แล้วถ้าฟางเป็นอะไรเพราะศัตรูของมังกรดำ มีหรอกวิน
จะไม่ทำอะไรพวกของเขา
 
 
 
 
ป๊อปปี้ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเช็ดผมให้แห้ง โดยที่ไม่รู้เลยว่าฟางเองไม่ได้หลับจริงๆ ฟางได้ยิน
หมดทุกอย่างที่ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางรู้ว่าป๊อปปี้เป็นห่วงเธอกับลูกมากแค่ไหน ฟางคิดแล้วก็น้ำตาไหล
ที่เธอกับเขาแต่งงานกันไม่ได้แม้จะรักกันมากแค่ไหนก็ตาม
 
 
“น้ำตาไหลอีกแล้ว เธอคงเสียใจมากสินะ”ป๊อปปี้เห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาที่หลับของฟางก็พูด
แล้วเอานิ้วเรียวกรีดเช็ดน้ำตาให้ฟางก่อนจะปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆฟาง ก่อนมือหนาจะเลื่อน
มากอดฟางไว้เหมือนกัลวฟางจะหายไปไหน
 
 
“ฝันดีนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโน้มตัวขึ้นมาอีกครั้งแล้วหอมแก้มฟางแล้วหลับตาลง ฟางที่ป๊อปปี้หลับ
แล้วก็ลืมตาขึ้นแล้วมองมือหนาที่กอดตัวเองไว้แน่นก็ยิ้มก่อนจะหลับตาลงไปตามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
วันต่อมาเขื่อนพาฟางและเฟย์กลับมาถึงกรุงเทพ ทันทีที่กลับมาในบ้าน กวินก็ตรงมาหา2สาวทันที
 
 
“เมื่อคืนไปไหนมา ทำไมไม่กลับมานอนที่บ้าน รู้มั้ยว่าคนที่บ้านเค้าเป็นห่วงแค่ไหน”กวินเปิดฉากดุ
ฟางและเฟย์ทันที
 
 
“ยัยเฟย์วันๆแกจะเที่ยวชั้นไม่ว่าหรอกนะ แต่ไปกับฟางแบบนี้ หวังว่าคงไม่พาฟางไปหาผู้ชายอย่าง
ที่แกชอบทำ”แคทว่าเฟย์ทันที
 
 
“หรอพี่แคท เฟย์จะไปไหนกับใครมันก็เรื่องของเฟย์ ตัวเองน่ะถ้าว่างมากก็ไปหาทางทำให้ตัวเอง
ท้องซักทีสิ เสือขาวจะไปมีทายาทไว้สืบต่อไป”เฟย์ว่าทันที
 
 
“แก นังเฟย์ แกเอานิสัยมาจากไหนกัน ปากเสีย”แคทรีบว่า
 
 
“ตอนเฟย์เด็กๆแพทไปเรียนเมืองนอกแต่เด็กเฟย์อยู่กับพี่แคทคงจะเลียนนิสัยร้ายๆจากพี่แคทล่ะมั้ง”เฟย์ว่าจึงทำให้ตัวเองโดนตบหน้าหันฟางรีบวิ่งมา
ดูเฟย์ด้วยความตกใจ
 
 
“พอ หยุดทำเลาะกันได้แล้วเฟย์กับฟางกลับมาไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว แต่คราวหลังจะไปไหนก็บอกที่
บ้านด้วยนะ ไป กลับไปพักผ่อนเถอะ”กวินพูดก่อนจะเดินกลับไปทำงานในห้อง แคทแอบขัดใจที่
ทำอะไรเฟย์กับฟางไม่ได้
 
 
“2คนนั้นอาจจะไปหาพวกมังกรดำได้นะคะกวิน ทำไมคุณถึงไม่ลงโทษพวกนั้น”แคทว่า
 
 
“หาแล้วไงล่ะแคทหาแล้วก็กลับมาแล้วนิ ช่างเถอะช่วงนี้ธุรกิจของเสือขาวกำลังวุ่นผมไม่อยากให้
เรื่องอื่นมาวุ่นวายให้รกหัว”กวินตอบพลางจัดการเอกสารทั้งหมดต่อ
 
 
“คุณเปลี่ยนไปนะคะกวิน จากที่เคยจ้องจะเล่นงานพวกมังกรดำเพื่อเป็นใหญ่แทนพวกนั้น แต่ตอนนี้
คุรกลับไม่สนใจมันแล้ว ทำไมคะลีลานังดอกไม้ของมังกรดำคงจะทำให้คุณหลงมันล่ะสิท่า”แคทพูด
กวินเงยหน้ามองแคทอย่างตกใจที่แคทรู้
 
 
 
“ถึงผมจะเคยยุ่งกับจินนี่แต่มันคืออดีตในเมื่อผมเลือกคุณแล้ว คุณคือเมียผมคุณควรเชื่อใจว่าผมจะ
ไม่นอกใจคุณอีกนะแคท”กวินพูดเพราะนึกถึงคำพูดสุดท้ายที่อยู่กับจินนี่ได้ว่าควรเลือกแคทมากกว่าตัวเอง
 
 
 
“อ้อ ฟางกลับมาเหนื่อยๆคุณควรไปดูแลฟางนะคะ”แคทพูดก่อนจะทำทีเป็นชงชาร้อนแล้วไปให้ฟาง
แต่กวินอาสาเอาไปให้น้องสาวแทน
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
“พี่กวินมีอะไรหรอคะ”ฟางแปลกใจที่กวินเข้ามาก็ถามขึ้น
 
 
“กลับมาเหนื่อยๆพี่เลยเอาชามาให้เราน่ะ ได้ยินมาว่าช่วงก่อนเราไม่สบายกินอะไรก็อ้วกนิ”กวินถาม
น้องอย่างเป็นห่วง
 
 
 
“ค่ะ พักผ่อนน้อยทานอาหารไม่ตรงเวลาก็งี้ล่ะค่ะ พี่กวินเองก็พักผ่อนเยอะๆนะคะฟางรักพี่นะ”ฟาง
บอกพี่ชายพลางดื่มชา
 
 
“ครับพี่ก็ห่วงเรานะ งั้นเดี๋ยวพี่ไปทำงานต่อนะ”กวินบอกน้องสาวก่อนจะลุกกลับไปทำงานต่อ ฟาง
เมื่อดื่มชาเสร็จก็เริ่มรู้สึกร้อน อยากอ้วก ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นเลือกออกมาจากจมูกก็รีบวิ่งออกไป
ข้างนอกห้องแล้วเจอกับแคท
 
 
 
 
 
“น้องฟางทำไมเลือดออกแบบนี้ล่ะ มานี่สิเดี๋ยวพี่จะพาไปหาทิชชู่ห้ามเลือดนะ”แคทพูดพลางพา
ฟางมาที่บันได
 
 
“ทำไมฟางเวียนหัวแบบนี้ พะ พี่แคทจะทำอะไรน่ะ”ฟางพูดก่อนจะสังเกตเห็นแคทเริ่มดันตัวเองไป
ที่บันไดฟางพยายามห้ามแต่ไม่มีแรง
 
 
พลัก
 
 
 
 
ฟางถูกแคทผลักตกลงบันไดไปจนฟางสลบลง เลือดไหลออกมาจากหว่างขาฟางมากมาย
 
 
 
 
“กวินทำร้ายจิตใจแคทเองนะ ส่วนแกช่วยไม่ได้อยากโง่ไปท้องกับพวกมังกรดำเองนังฟาง”แคทยิ้ม
อย่างเหี้ยมโหด
 
 
“กรี๊ดดด ใครก็ได้ช่วยน้องฟางที น้องฟางตกบันได”แคทปรับสีหน้าก่อนะตะโกนบอกให้คนมาช่วย
ฟาง
 
ฉับบบบบบบบ
 
กลับมาอัพแล้วแต่ขอเม้นกับโหวตเยอะๆหน่อยสิน้าๆๆๆ