รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

ฟางลืมตาตื่นมาแล้วมองป๊อปปี้ที่กอดเธอไว้แล้วยังหลับอยู่ ฟางเอาหน้าซบกับแผงอกเปลือยเปล่า

ของป๊อปปี้ เธออยากจะหยุดเวลาให้มันเดินช้าๆเหลือเกิน ฟางกระชับกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

“อืออ”ป๊อปปี้ดินขยับตัวแล้วลืมตาสบตากับฟาง พบว่าฟางไม่ได้หลับก็โน้มหน้าเข้ามาจูบฟางอย่าง

อ่อนโยน

 

 

“พะ พอแล้วว”ฟางที่ถูกจูบจนแทบหมดอากาศหายใจก็ดันอกป๊อปปี้ออกมาก่อน ฟางหน้าแดงไม่

กล้าสบตาป๊อปปี้

 

 

“ทำไมล่ะ หืมม”ป๊อปปี้กระซิบถามข้างหูพลางขบเม้มที่ใบหูร่างบางเพื่อหยอกล้อ เล่นเอาฟางหน้าแดงกว่าเดิม

 

 

 

“คือ ชั้นต้องกลับบ้าน”ฟางพูด ก่อนทั้งคู่จะนิ่ง จริงสินะ มันถึงเวลาที่เขาทั้ง2จะต้องกลับไปในโลก

แห่งความจริง กลับไปในทางเดินของทั้งคู่ที่ขีดไว้ ทางเดินของมังกรดำและเสือขาว

 

 

“มันถึงเวลาที่เรา2คนต้องกลับไปในชีวิตจริงแล้วสินะ”ป๊อปปี้ดันตัวนั่งขึ้นแล้วพูดเศร้าๆ ฟางมองก่อน

จะดันตัวแล้วนั่งข้างๆป๊อปปี้แล้วแตะไหล่ชายหนุ่มไว้

 

 

 

“นายเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอ ว่าเราไม่จำเป็นต้องเกลียดกัน เหมือนที่พี่ชั้นกับเธอเกลียดกัน”ฟาง

พูดแล้วยิ้มก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปจูบป๊อปปี้อย่าดูดดื่ม ไม่ใช่แค่ป๊อปปี้หรอก ที่อยากหยุดเวลาไว้มี

แค่เราด้วยกัน2คน แตฟางเองก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย”เฟย์ตกใจเมื่อถูกพนักงานชายในร้านจับก้น จึงเอาถาดไล่ฟาดทันที แต่พนักงานชายคนนั้นยิ้ม

เจ้าเล่ห์ก่อนทำท่าจะลวนลามเฟย์อีกครั้งทำให้เธอตกใจ เฟย์ทั้งเตะและต่อย จนแขกในร้านเริ่มแตกตื่น

 

 

 

 

“เห้ย พอกันทั้งหมด ตามชั้นเข้ามาคุยที่ห้อง”เขื่อนสั่ง ทำให้เฟย์และพนักงานชายคนนั้นต้องตาม

เขื่อนเข้าไปคุยในห้อง

 

 

“บอกชั้นมา ว่าพวกแกเกิดบ้าอะไร ถึงได้กัดกันในร้านอย่างกับหมาแบบนี้”เขื่อนตบโต๊ะแล้วถามขึ้น

อย่างหัวเสีย

 

 

“จะว่าผมคนเดียวไม่ได้นะครับ ก็ไอ้นี่มันลวนลามผมน่ะ”เฟย์รีบชี้ไปที่พนักงานชายที่ทำหน้าไม่รู้ร้อน

รู้หนาวนเฟย์แทบจะง้างหมัดไปต่อยอีกรอบ

 

 

“แล้วเป็นยังไงบ้าง”เขื่อนหันไปถามพนักงานชายคนนั้น

 

 

“เป็นอย่างที่หัวหน้าว่าล่ะห้ะ หวงตัวเหมือนผู้หญิง”ผู้ชายคนนั้นพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์กับเขื่อน

เฟย์มองคนทั้งคู่ด้วยสายตาแปลกๆ

 

“ดี อ่ะ เอาส่วนแบ่งของนายไป ไปได้ละ”เขื่อนยื่นเงินค่าจ้างให้พนักงานคนนั้นก่อนที่พนักงานชาย

คนนั้นจะเดินออกไปจากห้อง เฟย์เหวอ

 

 

ปัง

 

 

“หะ หัวหน้า ทำอะไรครับ”เฟย์ตกใจเมื่อทันทีที่ประตูถูกปิดก็ถูกเขื่อนกระชากตัวเฟย์เข้าไปแนบอก

 

“มีอะไรอยากจะบอกชั้นมั้ย ห้ะ”เขื่อนถามอย่างใจเย็นแล้วมองร่างบางของเฟย์

 

 

 

“บอกอะไรครับ ผมน่ะเป็นฝ่ายเสียหายนะ ที่ถูกไอ้นั่นมันลวนลามแล้วหัวหน้ายังจะเอาเงินให้มันอีก

แบบนี้หมายความว่าไง”เฟย์โวยวายและพยายามดิ้นในอ้อมกอดเขื่อนแต่เขื่อนกับกระชับกอดแน่น

กว่าเดิม

 

 

“ชั้นมากกว่านะที่เป็นฝ่ายเสียหาย ถูกนายหลอกน่ะ โดนต้มจนเปื่อย”เขื่อนพูดเสียงเรียบแล้วสบตาร่างบาง เฟย์ชะงัก

 

 

“ละ หลอกอะไรฮะ ผมไปหลอกอะไรเจ้านาย”เฟย์ยังคงโกหกต่อไป เขื่อนยิ้ม ไม่ยอมบอกสินะ

ก่อนจะบดจูบลงไปที่ปากคนตัวเล็กทันที

 

 

“แฮ่กๆ เจ้านายทำอะไรฮะ ผมเป็นผู้ชายนะ”เฟย์ทั้งอึ้งและตกใจที่ถูกเขื่อนจูบจึงทุบตีที่อกเขื่อนแต่

เขื่อนนิ่งแล้วดันเฟย์ขึ้นไปนอนบนโต๊ะทำงาน

 

 

“ผู้ชายตัวเล็ก บางทีก็ทำให้ชั้นหวั่นไหวเหมือนกัน อยากจะลองเปลี่ยนบรรยากาศ”เขื่อนกระซิบข้างหูยั่วแล้วซุกไซร้ตามซอกคอ

เฟย์หน้าแดงพยายามทุบตีเขื่อนให้หยุด

 

 

“อย่าฮะ เจ้านายอย่าทำแบบนี้”เฟย์ที่เริ่มร้อนกับสัมผัสของเขื่อนที่ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวก็ดิ้นบอก

 

 

 

ฟุบ

 

 

 

กางเกงสแล็คสีดำของเฟย์ถูกถอดร่นลงไปกับพื้น เขื่อนจูบไล่ตามเรียวขาขาวของเฟย์นั่นจนเฟย์

ขนลุก

 

 

“ยะ อย่านะเจ้านาย”เฟย์ที่ขนลุกจนไม่มีแรง ก็พยายามพูด แต่ก็ถูกเขื่อนรวบตัวไปจูบปิดปาก แล้ว

แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ออก เผยให้เห็นหน้าอกที่มีสเตรัดอยู่

 

 

แควก

 

 

 

เขื่อนหยิบมีดพกในกระเป๋ากางเกงออกมาตัดสเตนั่นทิ้ง เศยผ้าสเตหลุดร่วงลงพื้นเผยให้เห็นอก

ขาวๆของเฟย์ทันที

 

 

 

“อ๊ะ ไม่นะ เจ้านาย อย่า”เฟย์ร้องเมื่อถูกเขื่อนใช้ปากครอบคลุมอกสวยคู่นั้นของเฟย์แล้วตีตรารอย

แดงไว้ทั่วคอและอกสวย เฟย์ที่ดิ้นเริ่มไม่มีแรงดิ้นเพราะความเสียวไปหมดทั่วตัว

 

 

“สิ่งที่ชั้นเกลียดที่สุดคือการโกหก ทำไมเธอต้องโกหก แล้วปลอมตัวเป็นผู้ชายด้วย”เขื่อนถามและ

จูบไล้ลงมาถึงสะดือขาวของเฟย์

 

 

“คือ อ๊ะ คือเฟย์กลัวเจ้านายไม่รับเฟย์ทำงาน แล้ว อ๊ะ แล้วอีกอย่างเฟย์ได้ยินมาว่าผู้หญิงที่นี่จะเสร็จเจ้านายหมด

ก็เลยต้องปลอมตัว”เฟย์พยายามพูดออกมายากลำบากเพราะตอนนี้เขื่อนไปก่อกวนไปทั่วตัวเธอและ

จูบไล้ลงมาก่อนจะจัดการถอดกางเกงในตัวจิ๋วออก เฟย์รีบเอามือปิดด้วยความอาย

 

 

 

“ไม่ไหวแล้ว คืนนี้ชั้นขอนะ”เขื่อนที่เห็นร่างเปลือยเปล่าของเฟย์ทนไม่ไหวอีกต่อไป อุ้มไปที่ประตู

ห้องนอนถัดจากห้องทำงานตัวเองทันที

 

 

 

“อ๊ะ อย่าค่ะ อื้ออ”เฟย์ร้องตกใจแต่ก็ถูกเขื่อนจูบปิดปากไป ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักให้กับสาว

น้อยอย่างเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”ฟางพูดหลังจากที่ป๊อปปี้จอดรถลงข้างๆรถเธอ ฟางลงจากรถแล้วเดินไปขึ้น

รถตัวเอง ก็คิดอะไรซักพักก่อนจะเดินกลับมาที่รถป๊อปปี้ด้านคนขับแล้วเคาะกระจกให้ป๊อปปี้เลื่อกระ

จกลงมา

 

 

“อืมมม”ป๊อปปี้เลื่อนกระจกลงมา ก็ถูกฟางจูบอย่างอ่อนโยน จนชายหนุ่มอยากจะให้สัมผัสอยู่กับเค้า

ไปนานแสนนาน ฟางถอนจูบก่อนจะขับรถออกไป ป๊อปปี้มองตามก่อนจะขับรถกลับบ้านตัวเองไป

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรรึเป่าคะ ทำไมเดี๋ยวนี้ดูยิ้มๆเหม่อ”แคทเดินมาหากวิน แล้วแปลกใจที่กวินนั่งในห้อง

ทำงานแล้วยิ้มเหม่อๆแปลกๆ

 

 

“เปล่านิ แล้วน่ะไปไหนจ้ะ”กวินถามภรรยาสาว

 

“ไปงานเลี้ยงวันเกิดคุณหญิงน่ะค่ะ”แคทบอกแล้วเดินไปใส่ตุ้มหู

 

“ให้ไปด้วยมั้ยจ้ะ”กวินถาม

 

“ไม่ต้องล่ะค่ะคุณพึ่งถูกแทงมา พักผ่อนเถอะ เอะ แต่ก็แปลกนะ ทำไมคุณถึงถูกโดนแทงได้ ร้อย

วันพันปีโจรมันรู้คุณเป็นใครมันไม่น่าจะทำอะไรคุณนะคะกวิน”แคทสงสัย กวินชะงัก ใช่ ถ้าเขาไม่ไป

ช่วยจินนี่ เขาก็ไม่ถูกแทง

 

 

“สงสัยพวกโจรมือใหม่น่ะจ้ะช่างเถอะ งั้นเดี๋ยวผมไปดูงานที่บริษัทก่อนนะ”กวินตอบก่อนจะเดินออกไป

 

 

“อย่าให้รู้นะคะว่าแอบมีอีหนูที่ไหน ไม่งั้นเจอดีแน่”แคทพูดแกมขู่ก่อนจะเดินไปจูบกวินแล้วก็เดิน

ออกห้องไป

 

 

 

 

 

“อ้าว คุณแคท แพท หนุฟาง น้องธามไท มางานกันได้ครบซักทีนะคะ แล้วนี่กวินไปไหนล่ะ

เนี่ย”คุณหญิงเดินมาทักพวกของแคทหลังจากที่พูดคุยกับจินนี่ ป๊อปปี้และฟ้าอยู่

 

 

 

“กวินเค้าถูกพวกโจรกระจอกทำร้ายน่ะค่ะ เลยไม่ได้มาด้วย นี่ก็ไปทำงานที่บริษัท บอกให้พักๆ ก็ไม่

ฟัง”แคทบอก จินนี่ฟังแล้วนิ่ง ที่เขาถูกแทงเพราะเธอสินะ

 

 

“งั้นเดี๋ยวพี่พาคุณแคทไปทักทายเพื่อนๆคุณพี่ดีกว่านะคะ”คุณหญิงพาแคทไปคุยอีกทาง แพทจึง

เห็นทางสะดวกก็รีบเดินไปข้างๆโทโมะ ทำเอาแก้วที่ยืนถัดจากโทโมะแอบจ๋อยลงไป

 

 

“แล้วนี่มากันแล้วเขื่อนกับจงเบล่ะคะ ไปไหนซะล่ะ”แพทถามโทโมะ

 

 

“จงเบมีประชุมที่โรงพยาบาล เขื่อนมันมีเคลียงานที่ผับน่ะ เลยไม่ได้มา”โทโมะตอบขณะเดินตัก

ของว่างกับแพท ก่อนจะหยิบช็อกโกแลตมาจำนวนหนึ่งใส่จานอีกจานแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

 

 

 

 

“ปกติไม่กินช็อกโกแลตนึกยังไงเอามาคะเนี่ย”แพทถาม แต่ทุกอย่างก็หายสงสัยเพราะโทโมะเลื่อน

ช็อกโกแลตในจานให้แก้ว

 

 

“ทำหน้ามุ่ยอยู่นั่นล่ะเอาไป จะได้อารมณ์ดี”โทโมะพูดก่อนจะกินของว่างที่หยิบมา แก้วยิ้มเพราะโท

โมะจำได้ว่าเธอชอบช็อกโกแลตจึงรีบขอบคุณ แพทมองแก้วนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร

 

 

 

“เค้าว่าพรุ่งนี้เค้าจะไปศาลเจ้าของอากงเธอนะ”จินนี่พูดกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองจินนี่อย่างสงสัย

 

 “เค้าอยากไปทำใจให้สงบน่ะเธอไม่ต้องห่วงหรอก”จินนี่พูดแล้วยิ้มกับป๊อปปี้ ฟางมองก็แอบหน้า

เจื่อนนิดนึงก่อนจะเดินหนีไปป๊อปปี้เห็นก็รีบตามฟางไปที่ระเบียง

 

 

 

 

“หึงหรอ”ป๊อปปี้แกล้งแหย่

 

“อะไรคะ เปล่านิ”ฟางพูดแต่ไม่สบตาป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้ม ก่อนจะโอบเอวฟางไว้

 

“ปล่อยนะ เดี๋ยวใครเห็นเข้า”ฟางแอบดุพลางตีป๊อปปี้เบาๆ

 

“หึงหรอ ตอบมาก่อนสิ”ป๊อปปี้ยังแกล้งไม่เลิก

 

“ไม่หึงนะ ไม่ได้หึงเลย”ฟางตอบ ป๊อปปี้หมั่นไส้จึงหอมแก้มไปทีนึง

 

“ถ้าปากไม่ตรงกับใจคราวหน้าจะโดนหนักกว่านี้แน่”ป๊อปปี้พูดเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินหนีไปในงาน ฟาง

ลุบแก้มที่โดนหอมก็หน้าแดง

 

 

“คนบ้า หอมมาได้”ฟางพึมพำแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปในงาน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาของใคร

คนนึงเห็นการกระทำของป๊อปปี้และฟางเข้า

 

 

 

“แก้วไปไหนนะ”ฟ้าออกจากห้องน้ำมาก็ชะเง้อหาแก้ว

 

“ใส่สั้นแบบนี้ก็ถอดออกเถอะชุดน่ะ”ธามไทพูดจากด้านหลังฟ้าแกมแขวะฟ้านิดนึง

 

“หึงหรอจ้ะ”ฟ้าพูดพลางเอามือโอบรอบคอธามไท

 

“อย่ามาไร้สาระน่า ดูซะบ้างว่าเป็นผู้หญิงละมาทำตัวแบบนี้น่ะ”ธามไทดุพลางเอามือฟ้าที่โอบรอบ

คอตัวเองออก แต่ฟ้ากับคล้องแขนธามไทไว้

 

“ทำอะไรน่ะ”แคทพูด ทำให้ธามไทสะบัดตัวฟ้าออกแล้วเดินไปหาแคทได้

 

“ก็แค่ทักทายตามประสาคนรู้จักค่ะ”ฟ้าตอบปัดๆไม่ใส่ใจ

 

 

“เอาะหรอจ้ะ มังกรดำนี่อัธยาศัยดีนะจ้ะทักกันถึงเนื้อถึงตัวเชียว ทำตัวง่ายราคาถูกดีนะ”แคทเหยียดเล่นเอาฟ้าโมโห

 

 

 

 

“นี่ป้า มันจะมากไปละนะ”ฟ้าจะเข้าไปหาเรื่องแต่ธามไทเข้ามาบังแคทไว้

 

 

“ถ้าทำอะไรพี่สะใภ้ชั้นเธอเจอดีแน่”ธามไทว่า ตอนนั้นเองแก้วและเคนตะรีบมาหาฟ้าทันที

 

“ชั้นไม่กลัวนายหรอก แล้วก็ไม่กลัวพวกเสือขาวเลยซักนิด”ฟ้าพูดก่อนจะเดินไปกับแก้วและเคนตะ

 

 

“เหอะ แล้วจะได้รู้ว่าพวกชั้นเวลาน่ากลัวเป็นยังไง”แคทพุดเหยียดๆฟ้า ธามไทลอบมองพี่สะใภ้ตัว

เองแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร

 

 

 

 

 

“อ้าว กลับมาแล้วหรอแคท ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะ”กวินแปลกใจที่เห็นท่าทางฮึดฮัดของแคท

 

“แคทว่าช่วงนี้เราห่างหายจากเล่นงานพวกมังกรดำไปนะคะ”แคทว่า กวินนิ่ง

 

“มีอะไรมาอีกล่ะ”กวินพูดนิ่งๆก่อนปิดเอกสารที่ตรวจไว้

 

 

“วันนี้แคทไปงานวันเกิดคุณหญิง แต่พวกมังกรดำก็ไปด้วยนะ แค่นังจินนี่ที่เชิดหน้าชูตาข้างป๊อปปี้

เข้ามาในงาน พวกแขกก็กรูไปรุมล้อมมัน ไหนจะน้องสาวของไอ้หัวหน้ามังกรดำนั่นอีก มันน่ะปาก

ร้าย แคทอยากจะสั่งสอนมัน”แคทพูด

 

 

“ปัญหาผู้หญิงเล็กๆน้อยๆ”กวินพูด แคทเห็นกวินไม่ใส่ใจก็เดินมากอดกวินที่นั่งบนเตียง

 

 

“แล้วธุรกิจของมันคุณไม่อยากได้แล้วหรอคะ ตอนนี้เห็นว่าไอ้ป๊อปปี้มันจะไปซื้อกิจการรีสอร์ตที่เกาะ

พะงันคุณยอมหรอ เพราะคุณติดต่อกับลูกค้าคนนี้มานานแล้วเหมือนกัน”แคทพูด

 

 

“ไม่มีทาง อย่างผม อยากได้อะไรก็ต้องได้ มันไม่มีวันได้หรอก”กวินพูด แคทยิ้มอย่างสะใจพลาง

คิดแผนให้สามี

 

 

“อ้อ วันนี้แคทเห็นน้องสาวคุณกับไอ้ป๊อปปี้มันกอดกันนะ ไหนคุณบอกว่ามันไม่ยุ่งกันแล้วไง ไหนจะ

นังเด็กฟ้าที่ตามเกาะแกะธามอีก”แคทพูดขึ้น กวินนิ่งแล้วนิ่วหน้าทันที คราวนี้ทั้งฟางและก็ธามไท

เลยหรอ เขาจะปล่อยไม่ได้ละ

 

อย่าคิดว่าตัวร้ายมีแค่กวินคนเดียวนะ หึหึ

 

ขอโทษน้า วันนี้พอดีเรามีsportdayอ่ะเลยไม่ได้มาอัพ มาอัพที่ก็เวลานี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพให้

ต่อน้าาาา ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ