รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

 

“เธอนี่นะ แผลยังไม่หายดีก็ออกมาจากโรงพยาบาลทำไม”จินนี่เดินบ่นป๊อปปี้ขณะมาส่งจินนี่เดิน

แบบที่ห้างแห่งหนึ่งเสร็จ

 

“ก็อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมมันอุดอู้จะตาย เนี่ยเค้าก็โดนยิงที่แขนเอง แค่นี้ไกลหัวใจ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้จินนี่

 

 

 

“จ้า ท่านหัวหน้า แต่อย่าลืมนะคะว่าถ้าเป็นอะไรไป ลูกน้องของเธอจะเสียกำลังใจ”จินนี่ย่นจมูกใส่

ก่อนจะเดินเข้าร้านตัดชุดราตรี เพื่อจะมาเอาชุดไปงานเลี้ยงท่านฑูตคืนพรุ่งนี้

 

 

“นี่เธอไม่สนใจตัดสูทใหม่หรอ”จินนี่พูดขณะเดินดูชุดไปพลางๆ

 

“ไม่อ่ะ ทุกวันนี้ใส่แต่สีดำ ไม่รู้จะตัดใหม่ทำไม”ป๊อปปี้พูดพลางนั่งอ่านนิตยสาร

 

“นี่ ชั้นว่าชุดนี้ก็โอนะ สีเทา เอ๊ะหรือน้ำเงินดี”จินนี่เอาสูทมาทาบให้ป๊อปปี้แล้วทำหน้าล้อป๊อปปี้

 

“บ้า มาเฟียนะไม่ใช่บอยแบนด์”ป๊อปปี้ยิ้มแล้วลูบหัวจินนี่ จังหวะเดียวกับที่ฟาง แพท ธามไท กวิน

และแคทเข้ามาในร้าน

 

 

 

“แหมๆ หวานกันเสมอเลยนะครับท่านหัวหน้าแก๊งมังกรดำ”กวินพูด ทำให้ป๊อปปี้และจินนี่หันไป

มองกลุ่มคนที่เข้ามาใหม่ พวก4องค์รักษ์รีบเดินมากันพวกกวิน ป๊อปปี้สบตากับฟางนิดนึงก่อนจะโอบเอวจินนี่ไว้ทำให้ฟางต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทาง

 

 

“แหม รู้หน้าที่กันจังเลยนะครับ พวก4องค์รักษ์ ไม่ทันกระดิกนิ้ว ก็วิ่งมากันเจ้านายละ เหมือนอะไรที่

ชอบกระดิกหางรอนายดีดนิ้ว”ธามไทว่าเมื่อเห็นพวกของโทโมะเดินเข้ามาขวางไว้

 

 

“มันจะมากไปแล้วนะ”เขื่อนโมโหจะเข้าไปเอาเรื่อง แต่โทโมะรั้งไว้

 

 

“ที่พวกผมทำ เพราะมันเป็นหน้าที่พวกผมจะต้องดูแลหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำไม่ให้อันตรายจากพวกที่ชอบ

ลอบกัด พวกแบบนี้มันมีอยู่รอบตัวจะมาเมื่อไหร่ก็ได้ เหมือนกับพวกเห็บหมัดที่มันคอยแต่จะสูบเลือดเนื้อของคนอื่น ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป”โทโมะพูดแล้ว

จ้องหน้าธามไทนิ่ง แพทแอบยิ้มแล้วยกนิ้วให้โทโมะทำให้ธามไทตรงจะไปเอาเรื่องโทโมะ

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะๆ วันนี้เราเลือกชุดไม่ได้มาหาเรื่องใคร ต่างคนต่างเลือกดีกว่าไปกันเลือกชุดเถอะค่ะ”แคทพูดก่อนจะควงกวินไป

เลือกชุด กวินหันไปมองจินนี่ตาเป็นมัน จินนี่จึงรีบคล้องแขนป๊อปปี้เอาไว้ทันที

 

 

“รีบเอาชุดแล้วเราก็กลับกันเถอะนะป๊อป”จินนี่บอกป๊อปปี้

 

 

“ได้สิ เขื่อน ดูจินนี่ที”ป๊อปปี้พูดก่อนจินนี่จะเดินไปเอาชุดกับเขื่อนและเคนตะ ส่วนป๊อปปี้ก็นั่งอ่านหนังสือ

รอ โดยโทโมะและจงเบยืนคุ้มกันอยู่

 

 

“ฟาง ชั้นว่าเธอลองเกาะอกสีครีมนี่มั้ย สวยดี”แพทเดินเอาเกาะอกสีครีมมาให้ฟางลอง ซักพักฟางก็

เดินมาหาแพท ป๊อปปี้เงยหน้ามองตามเสียงของแพทแล้วอึ้งเพราะเกาะอกของฟางมันต่ำมากจนเห็นเนินอกหมดแล้ว

 

 

“จะไปต้อนรับหรือไปทำอะไรกันแน่ ไม่คิดจไว้หน้าพี่ชายเลยรึไง แต่งตัวเหมือนกับผู้หญิงนั่งดริงค์”ป๊อปปี้พูดลอยๆก่อนปิดหนังสือแล้วเดินหนีออกไป

แพทกับฟางเหวอเมื่อได้ยินชายหนุ่มว่า

 

 

“เอ่อ ฟางไปเปลี่ยนมั้ย ชั้นว่าบรรยากาศมันควรจะเปลี่ยนชุดนะ”แพทถามฟางอีกครั้ง

 

 

“ไม่ ชุดนี้ล่ะ ฟางชอบ ฟางเลือกชุดนี้ล่ะ”ฟางพูดก่อนจะมองป๊อปปี้ที่เดินไปหาจินนี่ที่เลือกชุดเสร็จแล้วก็เดินควงกัน

ออกไป เหอะ ยิ่งว่าใช่มั้ยท่านหัวหน้า ชั้นจะทำ

 

 

 

 

คืนงานเลี้ยง

 

 

“มองหาโทโมะหรอแพท”ฟางเดินมาหาแพทที่ชะเง้อมองไปทางด้านนอกเหมือนมองหาใครสักคน

 

 

“บ้า แพทก็แค่มองดูบรรยากาศงานรอบ ว้าว เชนเดอเลียสวยจัง”แพทรีบเฉไฉมองดูรอบๆงาน แต่ก็ยิ้มออกมาเมื่อแก๊งค์มังกรดำเดินเข้ามาในงาน

ป๊อปปี้ที่ใส่สูทสีดำสนิทเดินควงมากับจินนี่ที่ใส่ชุดเกาอกยาวสีน้ำเงิน และควงฟ้าสีใส่ชุดเดรสสีชมพู

อ่อน ก่อนจะตามด้วยโทโมะ เขื่อน จองเบ เคนตะ และแก้วที่โดนฟ้าและจินนี่จับใส่ชุดเดรสประมาณเข่าเข้ารูป

 

 

 

“เป็นอะไรน่ะ”โทโมะถามแก้วที่พยายามดึงกระโปรงลงไป

 

“มันไม่เคยใส่น่ะค่ะ มันรู้สึกแปลกๆ คุณฟ้านะคุณฟ้า ทำไมไม่ให้แก้วใส่กางเกงก็ไม่รู้”แก้วพูด

 

“จะรู้สึกแปลกทำไม น่ารักดีออก”โทโมะพูดก่อนลูบหัวแก้วอย่างเอ็นดู แก้วยิ้มด้วยความเขิน

 

 

 

“เดี๋ยวเราไปหาท่านฑูตกันเถอะป๊อป”จินนี่ควงป๊อปปี้เข้าไปในงาน ป๊อปปี้เดินผ่านฟางที่ใส่ชุด

เกาะอกที่เลือกวันนั้นก่อนจะมองฟางนิ่งด้วยสายตาเย็นชาแล้วเมินไปทางอื่นไม่สนใจ ฟางสะอึกเมื่อถูกชายหนุ่มเมินไปแบบนั้น

 

 

“แหม ดีจริงๆที่วันนี้แก๊งค์เสือขาวและแก๊งค์มังกรดำออกงานร่วมกัน งั้นเป็นเกียรติถ่ายภาพคู่กัน

หน่อยนะครับ”ผู้อาวุโสที่เป็นล่ามให้ท่านทูตจากเมืองจีนพูดก่อนจะพาทุกคนมาถ่ายรูปคู่กัน ก่อนจะ

เริ่มเปิดฟลอเต้นรำ โดยที่กวินเต้นคู่แคท จินนี่เต้นคู่ป๊อปปี้ ฟางเต้นคู่ธามไท ฟ้าเต้นคู่จองเบ แก้ว

เต้นคู่โทโมะ เขื่อนและเคนตะเต้นกับสาวๆในงาน ก่อนจะเริ่มเปลี่ยนคู่เต้นไปเรื่อยๆ

 

 

 

“ขอโทษนะครับ นี่ใช่คุณหนูฟางแห่งแก๊งค์มังกรดำใช่มั้ยครับ”ชายคนหนึ่งเดินมาหาฟางที่มาพักดื่ม

น้ำด้านนอกฟลอร์เต้นรำ

 

 

“ค่ะ คุณแบงค์ลูกชายฑูตจากไทยใช่มั้ยคะมีอะไรหรอคะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับชายหนุ่ม

 

“เป็นเกียรติเต้นรำกับผมนะครับ”แบงค์ยิ้มก่อนะโค้งเชิญฟาง ฟางยิ้มก่อนจะควงแบงค์เข้าไปเต้นรำ

ด้วยกันอย่างสนุกสนานเพราะแบงค์เป็นผู้ชายที่คุยสนุกและไม่เครียดเลยทำให้ฟางและแบงค์สนิท

กันไวขึ้นในระหว่างที่เต้นรำอยู่ด้วยกัน

 

 

“เปลี่ยนคู่นะครับ”ป๊อปปี้เดินมาสลับคู่กับแบงค์ให้แบงค์ไปเต้นคู่กับฟ้าน้องสาวเขา ส่วนเขาต้องมาคู่กับฟาง

 

 

 

“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิ พอขาดกับลูกชายท่านทูตแล้วไม่ถึงนาทีจะตายเลยรึไง”ป๊อปปี้รีบแขวะ

 

“เพราะเต้นกับคุณไง ชั้นเลยอยากจะตาย”ฟางพูดประชดกลับ

 

“งั้นดี งั้นผมก็จะเต้นกับคุณแบบนี้ล่ะไม่เปลี่ยนคู่ เอ้าเร็วสิ รีบตายเลย”ป๊อปปี้ว่าแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

 

"ไม่ ชั้นมันคนตายยาก จะอยู่แบบนี้ล่ะ"ฟางรีบย้อนกลับไปบ้าง

 

"ตายยากเพราะกะจะจับลูกท่านฑูตล่ะสิ มิน่าว่าขนาดนั้นละไม่ยอมเปลี่ยนชุดอีก คงจะชอบล่ะสิท่า

ให้เค้ามองโน่นมองนี่ของตัวเองน่ะ หึ น้องสาวหัวหน้าแกงค์เสือขาวไม่ยักจะรู้เป็นพวกชอบเรียกร้องความสนใจกับคนอื่น ชอบโชว์วอบๆแวมๆเหมือน

พวกนางโชว์ตามไนต์คลับ'ป๊อปปี้รีบว่าและเปรียบเทียบฟางเสียๆหายๆ

 

"ที่มาว่าชั้น มากันท่าชั้นแบบนี้เพราะว่าหึงชั้นล่ะสิ"ฟางยิ้มเยาะก่อนที่จะถามยั่ว

 

"หึง หึๆผมจะหึงคุณไปเพื่ออะไรคิดหน่อยสิ ผมเองก็มีจินนี่อยู่แล้ว ก็แค่สงสารมิสเตอร์ปีเตอร์ มีลูกสาวชอบแต่งตัวอ่อย

ผู้ชายไปทั่ว ทำตัวเหมือนพวกผู้หญิงราคาถูกที่ใครมายื่นเงินให้ก็ไป"ป๊อปปี้ชะงักก่อนที่จะรีบว่าฟางกลับไปอีกครั้งหนึ่ง

 

 

“คนบ้า”ฟางโมโหเตะหน้าแข้งป๊อปปี้ไปทีก่อนจะเดินหนีออกไปจากงานทันที

 

 

 

 

“เอ้า ถึงกับหน้าเจื่อนไปเลย เมื่อกี้ยังเห็นยิ้มระรื่น นั่นแน่ ชอบไอ้เสือยิ้มยากหรอ”เขื่อนถามขณะที่เต้นคู่กับแก้ว

 

 

“บ้า ไม่ใช่นะ”แก้วรีบพูดออกมา

 

“นี่ไม่ต้องโกหกชั้นหรอก ชั้นรู้แค่นี้ชั้นดูออกน่า เรื่องสาวๆน่ะ ชั้นดูออกหมดล่ะ”เขื่อนพูดกลับอย่างรู้ทัน

 

“แหม นายก็ถนัดแต่เรื่องแบบนี้ล่ะ อีตาองค์รักษ์ชีกอเอ๊ย”แก้วบ่นก่อนจะแอบมองโทโมะที่โค้งเชิญ

แพทไปเต้นแล้วทั้งคู่เต้นรำด้วยกันอย่างสนุกสนาน แพท ผู้หญิงคนนี้สามารถเรียกรอยยิ้มจากเสือ

ยิ้มยากคนนี้ได้ตลอดเลยสินะ

 

 

“คุณแพทเป็นคนมีเสน่ห์นะ ใครๆอยู่ใกล้ก็เผลอยิ้มได้ตลอด”เขื่อนมองตามแก้วก่อนจะพูดออกมา

 

 

“ใช่ คุณแพทเป็นคนสวยมีเสน่ห์ ส่วนชั้นคงเป็นได้แค่น้องสาวตลอดไปเค้าสินะ”แก้วพูดเศร้าๆ เขื่อนมองแก้วที่กำลังเศร้า ก็ลากแก้วออกไปหาอะไรกิน

ตามที่แก้วชอบทันที

 

 

 

 

“นี่ เดินเตะคนอื่นมาแบบนี้แล้วไม่ขอโทษเลยรึไงห้ะ”ป๊อปปี้เดินตามฟางที่หนีมาทางระเบียงข้างนอกงาน

 

“คนอย่างคุณไม่จำเป็นต้องพูดคำนั้น โดยเฉพาะพูดกับคนอย่างคุณ”ฟางว่าก่อนจะเดินหนีเข้าห้องน้ำ แต่ป๊อปปี้ลากฟางเข้าไปใน

ห้องเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดข้างๆแล้วปิดประตูล๊อคเอาไว้

 

 

“นี่คุณจะทำอะไรน่ะ”ฟางโวยวายและรีบดิ้นขัดขืน

 

 

“นี่คงจะเป็นเหมือนกันหมดสินะพวกเสือขาว ทำผิดไม่ยอมรับผิด พวกที่คิดว่าตัวเองดีเลิศ

เลอนึกอยากจะทำอะไรก็ทำ ทำผิดกฏหมายสักแค่ไหนก็ทำ”ป๊อปปี้ว่า ฟางโมโหเผลอตบหน้าป๊อปปี้จนหน้าหัน

 

 

“มันจะมากไปละนะ”ป๊อปปี้ว่าแล้วกรชากข้อมือบาง2ข้างมาแนบลำตัวของเขา

 

“สมน้ำหน้า คุณน่ะชอบปากเสียต้องโดนแบบนี้ล่ะ”ฟางว่าก่อนที่จะสะบัดตัวเองหนีจากการเกาะกุมของป๊อปปี้เพื่อออกไปจากห้องนั้นแต่ป๊อปปี้กลับคว้า

ตัวฟางเอาไว้ได้ทันแล้วดันฟางแนบชิดติดกำแพง

 

 

“อ๋อ ชิมจนบ่อยสินะ เลยรู้ว่าเสียไม่เสีย”ป๊อปปี้พูด ฟางหน้าแดงหมายจะผลักหนี แต่ป๊อปปี้กลับโน้มหน้าเข้าไปจูบ

ฟางทันที ป๊อปปี้บดจูบฟางอย่างร้อนแรงทำให้ฟางดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดถึงกับร้อนรุ่มเมื่อป๊อปปี้

เลื่อนมือจากที่จับหน้าฟางไปลูบไล้ไปตามตัวฟาง จนฟางขนลุกซู่แทบจะหลอมละลายกับสัมผัสนั้น

จากที่เคยดีดดิ้น ก็เริ่มโอนอ่อน เคลิ้มไปกับรสจูบที่ชายหนุ่มมอบให้ มือที่ขัดขืนก็เปลี่ยนมาโอบรอบ

คอป๊อปปี้ ทั้งคู่สอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อกันอยู่เนิ่นนานจนฟางเริ่มครางในลำคอ

 

“แฮ่กๆ”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาจนฟางรีบหายใจทันทีเพราะจูบเมื่อกี้เล่นเอาเธอหายใจแทบไม่ทัน

 

“หลังจากชิมอีกครั้งแล้วคิดว่าปากชั้นยังจะเสียอยู่มั้ย”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง ฟางหน้าแดงผลัก

ป๊อปปี้ออกก่อนจะรีบเปิดประตูห้องเก็บของออกมาต้องอึ้งเมื่อเจอกับแพทและโทโมะ

 

 

“คุณภาณุ ยัยฟาง”แพทอึ้ง ฟางตกใจรีบลากแพทไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

“นายยังไม่ลืมเธองั้นสิ”โทโมะเดินมาหาป๊อปปี้ที่จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเดินออกมาจากห้อง

 

“เปล่า ก็แค่เล่นกันสนุกๆเท่านั้น ชั้นเจ็บแล้วก็จำ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินหนีไป โทโมะมองตามป๊อปปี้ก่อนจะส่ายหน้าแล้ว

เดินตามไป

 

 

“เธอกับคุณภาณุเข้าไปทำอะไรในนั้นน่ะ หรือว่าพวกเธอ”แพทรีบถามเมื่อเดินออกมาจากบริเวณนั้น

 

“บ้า เปล่านะ ก็แค่เข้าไปคุยกันเท่านั้น”ฟางรีบพูด

 

“คุยแล้วทำไมหน้าแดงล่ะ เอ๊ะ ผมท่ก็ยุ่งไปนะ มาเดี๋ยวแพททำผมให้ใหม่นะ”แพทรีบถามลางจัดแจงผมที่เริ่มยุ่งของฟางให้

 

“แพท อย่าบอกใครนะเรื่องนี้”ฟางนิ่งก่อนจะพูดขอร้องแพท

 

“เธอเป็นเพื่อนชั้นนะ ชั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครทำไมล่ะ”แพทพูดก่อนจะมองหน้าฟางอย่างสงสาร

เพราะเธอดูก็รู้ว่าฟางรู้สึกยังไงกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“จะกลับแล้วหรอครับคุณจินนี่ ข้างในงานกำลังสนุกนะครับ”กวินเดินตามจินนี่มาสูดอากาศด้านนอกหลังจากที่จินนี่เต้นรำกับกวินเสร็จ

 

 

“ค่ะ จินนี่ขอตัว”จินนี่พูดแล้วเดินหนีกวินจับมือรั้งจินนี่ไว้ไม่ให้ไป

 

 

“ปล่อยค่ะ กรุณาอย่ามาทำอะไรรุ่มร่ามแบบนี้กับดิชั้น คุณควรกลับไปหาภรรยาของคุณได้แล้ว”จินนี่พูด

ก่อนจะเดินเชิดออกไป

 

 

 

“หึ หยิ่งๆอย่างนี้สิ ค่อยท้าทายหน่อย”กวินมองตามจินนี่แล้วพูด พลางมองจินนี่ด้วยสายตาเจ้าชู้

 

 เอ้าแค่เห็นว่าเล่นสนุกเท่านั้นหรอป๊อปปี้

 

เห็นขอร้องให้อัฟเรื่องนี้วันละ2ตอน เราอีฟให้ละนะ ที่อัฟช้าเพราะเราติดธุระ ยังไงอย่าลืม

เม้นกับโหวตนะจ้ะ