ผู้หญิงของนายคือใคร?
เขียนโดย Namsaisai_loveu
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.10 น.
แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 13.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ห้องฟาง
“ขอบใจนะ หวังว่าคงไม่ต้องจ่ายเงิน” ฟางพูด
“ไม่ต้องหรอก แค่ไม่ยุ่งกับนายนั่นก็พอแล้ว”
“ไม่รับปาก แต่จะพยายาม” ฟางตอบยิ้มๆ
“รับปากด้วย พยายามด้วย โอเค้!” ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้าใกล้ฟาง เมื่อสังเกตเห็นคนตัวเล็กหน้าแดง
เค้าก็รีบผละหน้าออกทันที
“วู่!” ฟางพ่นลมหายใจออกมาเสียงดังและหันหลังให้ป๊อปปี้
“พรุ่งนี้เช้าจะมารับนะ”
“อื้ม กลับไปเถอะ เพื่อนรออยู่” ฟางบอกป๊อปปี้
.. หลังจากที่ป๊อปปี้กลับไป ฟางก็ล้มตัวลงนอนทันที (เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนะเดี๋ยวคนอ่านหา
ว่าซกมก : ฟาง) เธอก็อดอมยิ้มกับพฤติกรรมของป๊อปปี้ไม่ได้ ป๊อปปี้กำลังให้ความหวังเธอ หรือ
แค่เทคแคร์ เธอก็ยังไม่รู้หรอก แค่พอเค้าเป็นห่วงแล้วมันน่ารักดี..
วันรุ่งขึ้น
“ฟาง มาแล้ว” ป๊อปปี้ทุบประตูห้องฟาง
“จะเร็วอะไรขนาดนี้” ฟางเปิดประตูด้วยความงัวเงีย (ตื่นพักนึงแล้ว)
“เร็ว เรอว ไร(3ร.) นี่มันแปดโมงกว่าแล้ว เป็นผู้ป่ะเนี่ย ตื่นสายจัง”
“บ่นเหรอ เดี๊ยะๆๆ” ฟางง้างมือเตรียมจะตีป๊อปปี้
“จะตีเหรอ เดี๊ยะๆๆ เจอจุ๊บ”
“หึ้ย ไอ้บ้า” ฟางหนีหน้าป๊อปปี้ มุ่งหน้าไปล้างหน้าแต่งตัวทาหัว (?)
...............................................
“หึ้ย!! อะไรเนี่ย” แก้วตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจที่เมื่อคืนไม่ได้นอนห้องตัวเอง
“ตื่นแล้วเหรอ ยัยขี้เซาเอ๊ย” เสียงทุ้มๆเอ่ยขึ้น
“นายทำอะไรชั้น นายมันเจ้าชู้ นายมันทำร้ายผู้หญิง นายนี่มัน..” แก้วตรงปรี่เข้าทุบอกโทโมะ
“นี่ๆๆๆ ชั้นไปทำอะไรเธอ แก้ว” โทโมะจับแขนแก้วแล้วโอบแก้วไว้หลวมๆ
“นาย นาย นายปล้ำชั้น” แก้วดิ้น
“ บ้าเหรอ!! เธอเป็นคนขอนอนห้องชั้นนะ ยังมาว่ากันอีก แถมชั้นต้องถ่อไปเปิดห้องใหม่นอนคน
เดียว เพิ่งจะเข้ามาอาบน้ำเนี่ย” โทโมะตอบ
“เหรอ....งั้นก็ดี ชั้นไปละ” แก้วยิ้มแห้งๆ ก่อนจะวิ่งไปที่ห้องตน
................................................
“แก้ว เมื่อคืนแกไปนอนไหนยะ” ฟางเอ่ยถามแก้วขณะทานข้าวเช้า
“นอนกับแม่” แก้วรีบตอบก่อนโทโมะ
“อ๋อ ชั้นก็คิดแบบนั้นตั้งแต่แรกละ เลยไม่โทรตาม” ฟางยิ้ม แก้วก็หันมองหน้าโทโมะนิดๆ แล้วก็รีบ
หันไปสนใจข้าวต่อส่วนโทโมะก็ได้แต่อมยิ้ม
“วันนี้เที่ยวไหนดี” โทโมะถามแก้ว
“ไม่รู้”
“อื้ม ตอบง่ายดีหนิ จริญญา”
“ชิ!”
“เอ่อ พอๆๆ เฟย์ว่าอยู่แถวๆนี้แหละ อย่าไปไหนไกลเลย” เฟย์พูด
“ที่รัก ไปจัดกระเป๋าเร็ว” เขื่อนวิ่งมากอดเฟย์จากด้านหลัง
“หืม จัดทำไมคะ?”
“ผมต้องไปกรุงเทพด่วนเลย”
“อ๋อๆ งั้น ไปกัน” เฟย์พยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะโบกมือลาเพื่อนๆ
“ไปแล้ว1คู่” ป๊อปปี้พูด
“ดีเหมือนกัน คู่นั้นห่ะ หวานกันจนชั้นอิจฉา” ฟางบ่น
“นี่! เพราะเธอไม่มีแฟนอ่ะดิ อิจฉาคนมีคู่ไปทั่ว” ป๊อปปี้แซวฟาง
“ใครว่าไม่มีหล่ะ” ฟางยักไหล่ แล้วเดินจากไป
“ใครอ่ะแก้ว” ป๊อปปี้หันมาถามแก้วทันที
“ให้ชั้นเดานะ นายแบงค์คนเดียวแหละที่จีบๆฟางอยู่” แก้วตอบ
“หึ้ย นายหน้าม่อนั่นอ่ะนะ” ป๊อปปี้เบ้ปาก
“เค้าก็หล่อดีออก เท่ห์ด้วย เป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น เทคแคร์ทุกคน เรื่องหน้าม่อหน่ะ แก้กันได้” แก้ว
พูดต่อ
“ไว้ใจได้เร๊อ” ป๊อปปี้เถียง
“นี่นายหมี ถ้าฟางเค้าเลือกนายแบงค์จริงๆนายจะทำไม นายจะคอยแต่หาข้อเสียเค้าเหรอ อย่าง
น้อยเค้าก็ไม่ได้ให้ความหวังฟางไปวันๆเหมือนนายหรอก!” แก้วระเบิดความในมาทั้งหมด ป๊อปปี้
ได้แต่อึ้ง
“ถ้าวันนึงฟางเค้าไปจากมึงแล้วมึงจะรู้สึกนะ รีบรู้ใจตัวเองซะทีเหอะ” โทโมะเสริม
“.....”
“เงียบเพื่อ?????? ไปหายัยฟางซี้!!” แก้วว่า
“เอ่อ ชั้นต้องไปบอกรักฟางเหรอ แต่ชั้นเพิ่งเลิกกับจินนี่นะ มันจะดูไม่ดี”
“เรื่องแบบนี้ใครจะมาดูดีดูไม่ดีไม่ได้หรอก ถ้าใช่ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่วันมันก็ใช่ ถ้าไม่ใช่ คบกันจนวัน
ตายมันก็ไม่มีความสุข” โทโมะพูด
“นายดูโน่น นายแบงค์กำลังเดินไปหาฟางแน่ๆ แล้วถ้านายนั่นมาขอฟางเป็นแฟนหล่ะ” แก้วพูด
พลางชี้ไปที่แบงค์ที่ยืนหิ้วดอกไม้ช่อโต
“แต่แบงค์กับฟางเพิ่งเจอกันไม่นานนะ..”
“ก็เพิ่งบอกไปหยกๆว่าเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเวลา” โทโมะหัวเสียกับความแบ๊วโลกสวยของเพื่อน
“งั้นไปก็ไปวะ!” ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปหาฟางอย่างรวดเร็ว
“เย๊ๆๆๆ มันไปแล้ว มันไปแล้ว มันไปหาฟางแล้วแก้ว” โทโมะกระโดดโลดเต้น
“น้อยๆหน่อยคุณเจ้านาย” แก้วถึงกับขำเมื่อเห็นโทโมะเต้น
..............................................
“ฟางครับ”
“มาง้อเหรอ ไม่ต้องเลย ไม่ต้องมาสนใจชั้น” ฟางกระแทกเสียง
“เอ๋! ผมทำคุณฟางโกรธเหรอครับ”
“นายนี่มันนนน..” ฟางหันมามองเจ้าของเสียง “อะ อ๊าว แบงค์”
“คุณฟางทำผมตกใจเลย นึกว่าไปทำคุณโกรธ” แบงค์เกาหัว
“มีอะไรรึเปล่าคะ?”
“ผมมีเรื่องจะบอกคุณครับ คุณไม่ต้องออกเสียงนะ เพียงแค่ส่ายหน้ากับพยักหน้าก็พอ” แบงค์บอก
“ค่ะๆ”
“คุณฟางมีแฟนยังครับ”
ฟาง: (ส่ายหัว)
“คุณฟางอยากมีแฟนรึเปล่าครับ”
ฟาง: ลังเลเล็กน้อยแต่ก็ (พยักหน้า)
“หากผมจะขอจีบคุณ คุณจะให้ผมจีบไม๊”
ฟาง: ตกใจ (พยักหน้าและส่ายหัวรวมกันมั่วๆ)
“เห๋! ขอชัดๆครับ”
ฟาง: (พยักหน้าน้อยๆ)
“นายมาขอจีบฟางงั้นเหรอ น่าสนุกหนิ งั้นเรามาแข่งกัน” ป๊อปปี้ตรงเข้าโอบไหล่ฟาง
“คุณ? มีแฟนแล้ว” แบงค์ชี้ป๊อปปี้
“เลิกแล้ว” ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย
“งั้นได้ครับ เรามาแข่งกัน” แบงค์พยักหน้ากวนๆ แล้วส่งดอกไม้ให้ฟาง
“มัดจำครับ” แบงค์บอกฟาง ฟางก็รับไปอย่างงงๆ
“ฟาง ชั้นก็มีนะ ของมัดจำหน่ะ” ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางมองป๊อปปี้อย่างสงสัย
“ที่มือไม่เห็นมีอะระ...”
ฟ่อดดดด
เมื่อตอนที่แล้วมันมึนๆไปใช่ม๊าาาา 55 อัพซ้ำ
รร ไรท์เตอร์หยุดด้วยนะ 3 วัน เมื่อวานที่ไม่ได้อัพเพราะ เที่ยว! วันนี้เลยจะอัพชดเชยให้ละกัน ขอบคุณทุกกำลังใจ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ