ผู้หญิงของนายคือใคร?

 

 

“ว๊ายๆๆ ยัยแก้ว มากับเจ้านายเลยนะ”  ฟางเอ่ยแซวแก้ว

 

“แกล้ะ มากับนายหมีไม่ใช่เหรอ ไหนๆ ไปไหนแล้วหล่ะ”  แก้วเยาะฟาง

 

“ไอ้บ้า! เดี๋ยวไปเรียนคนเดียวเลย”  ฟางกอดอกอย่างเด็กๆ  ก่อนจะเดินตึงตังออกไป

 

“เห้ยฟาง อย่างอนดิโด่ว!”   แก้วรีบวิ่งตามฟางไป

 

“ยัยสองคนนี้นี่แฟนกันป่าววะ?”  โทโมะยืนเกาหัวตัวเองแกรกๆ ก่อนจะขับรถไปร้านของเค้า

                                                           

..........................................................

 

       ในห้องเรียน

 

“เห้อ!!”

 

“......”

 

“เห๊ย!!”

 

“.....”

 

“เหิ่ม”

 

“นี่ยัยฟาง แกถอนหายใจรอบที่กี่แก้วเนี่ย ชั้นคิดเลขไม่ออก”  แก้วว่าฟาง

 

“เหอะๆ โทษทีๆ”  ฟางยิ้มแหยๆให้แก้ว

 

“นั่งคิดถึงนายหมีน่ะสิ๊”   แก้วแกล้งฟางจนฟางหน้าแดง

 

“ไอ้บ้า ป๊อปปี้มีแฟนแล้ว แถมรักแฟนมากด้วย”  ฟางพูด ก่อนจะมีสีหน้าเครียดขึ้นเล็กน้อย

 

“ยัยป้านางแบบตกอับหน่ะเหรอ ความผูกพันมากกว่า ป๊อปปี้มีแววรักแกนะ”  แก้วบีบมือฟางเชิงให้

กำลังใจ

 

 

“ชั้นไม่อยากคิดเรื่องนี้แล้ว ปวดหัว”  ฟางสะบัดหัวไปมาก่อนจะนั่งกุมขมับ

 

“ธนันต์ธรณ์ พบผู้ปกครองที่ห้องประชาสัมพันธ์ด้วยค่ะ ”   เสียงประกาศดังขึ้นจนฟางต้องสะดุ้ง

 

“ไปๆๆ ไปกันฟาง จบคลาสพอดี”  แก้วผลักฟาง

 

“ มาแล้วค่า”  ฟางเดินเข้าไปในห้องประชาสัมพันธ์ ก่อนจะเห็นแม่และน้องสาวของเธอนั่งอยู่

 

“ ฟาง แม่จะพายัยฟิญไปเรียนต่างประเทศ”  แม่ฟางพูด

 

“แม่ ฟางขอเหตุผล”  ฟางพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆแม่ของเธอพร้อมกับแก้ว

 

“แม่ไม่อยากอยู่บ้านหลังนั้นแล้ว จินนี่มาสร้างบ้านใกล้ๆ แล้วพาผู้ชายมานอนไม่ซ้ำหน้า แม่ทนเห็น

ภาพนั้นไม่ไหวแล้ว”

 

“ฟางไม่ขัดเลยค่ะ ดีซะอีกแม่กับน้องจะได้ไปไกลๆนังจินนี่”  ฟางพูดยิ้มๆ

 

“แม่คิดถึงหนูนะลูก”   แม่ฟางพูดก่อนจะกอดฟาง

 

“ฟิญรักพี่ฟางนะคะ”  น้องสาวของฟางกอดฟาง ก่อนที่ฟางจะกอดตอบทุกคน แก้วที่นั่งอยู่ก็น้ำตา

 

ไหล

 

“ฟางรักแม่กับฟิญมากนะ ดูแลตัวเองดีๆนะ เดี๋ยวตามไป”  ฟางพูด

 

“ยัยฟิญ อย่ารีบมีแฟนนะ มิณทร์น้องพี่จองแกแล้ว”  แก้วพูดยิ้มๆ ก่อนจะกอดน้องฟิญ

 

“พี่แก้วอ๊า”  น้องฟิญพูดเขินๆก่อนจะกอดแก้ว

 

“แก้ว แม่ขอบคุณสำหรับทุกๆเรื่องที่ช่วยเหลือฟางนะ แม่ไปเยอรมันจะไปหาแม่หนูทุกวันเลย” แม่

ฟางลูบหัวแก้ว

 

“แก้วรักคุณแม่ค่ะ”  แก้วกอดแม่ฟาง

 

“คุณหญิงครับ ถึงเวลาแล้วครับ”  คนขับรถเดินมาหาแม่ฟาง

 

“แม่ไปนะลูก”  แม่ฟางลุกขึ้น

 

“บ๊ายบายค่ะ ฟิญรักพี่ๆนะ จุ๊ป”  น้องสาวฟางยกมือลา ก่อนจะส่งจุ๊ปให้พี่สาว

 

“บาย”  แก้วและฟางพูดพร้อมกัน

 

          

                                                     ..............................................................

 

              ร้านโทโมะ

 

“คุณคะๆ รับอะไรดีคะ”  ฟางเดินไปถามชายที่หน้าตาเหมือนลูกครึ่งคนนึง

 

“ผมอยากกินคุณครับ”  ชายคนนั้นยิ้มกรุ้มกริ่มให้ฟาง

 

“ชั้นไม่นิยมขายตัวให้คนหน้าม่อค่ะ กรุณาสั่งเร็วๆนะคะ ชั้นไม่อยากเสียเวลามาก”  ฟางพูด ก่อนจะ

หลบสายตาเจ้าชู้ของชายคนนั้น

 

“ อะไรก็ได้ครับ เดี๋ยวพอแฟนผมมาค่อยสั่งอีกที”  ชายคนนั้นตอบ ก่อนจะกดมือถือส่งข้อความก๊อก

แก๊กๆ

 

“ให้ตายเหอะ ชั้นละเบื่อพวกแบบนี้จริงๆเลย”  ฟางพูดพึมพำ ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น

 

                                                     

......................................................................

 

“เห้ย!! ไอ้กวิน”  โทโมะตกใจเมื่อเห็นกวินมาผับเค้าอีก

 

“คุณโทโมะรู้จักเหรอ”  ฟางถามโทโมะ

 

“ก็กิ๊กยัยจินนี่ไง ทำไมมาคนเดียวนะ”  โทโมะทำหน้านิ่ว

 

“เค้าบอกว่าเดี๋ยวแฟนเค้ามาค่ะ ฟางไปรับออร์เดอร์เมื่อกี้”

 

“เห้ย ชั้นคิดออกะ โทรหาป๊อปปี้เลย เดี๋ยวฟางจัดเหล้าแบบ เมายับให้มันนะ เรื่องนี้ใกล้จบละ” 

แก้วพูด

 

“ฉลาดจังนะที่รัก” โทโมะโอบแก้ว

 

“ไอ้ชีกอ ไอ้บ้า ไปโทรหาป๊อปปี้เลย”  แก้วดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดโทโมะ

 

“ไปด้วยกันสิ ชั้นกลัวผี”  โทโมะลากแก้วไปนอกร้าน

 

.........................................................................ง

 

“กวิน มีไร” จินนี่เดินมาหากวินโดยมีฟางที่แอบดูอยู่

 

“กิ๊กกันจริงด้วย”  ฟางบ่น

 

“ผมคิดถึงคุณนะ อีกอย่าง พ่อผมไม่ส่งเงินมาให้ผมเลย คุณดีกับไอ้ป๊อปปี้ยัง” กวินถามจินนี่

 

“โอ๊ย ดีเดอวไร ไอ้นั่นมีคนใหม่แล้ว ลูกไอ้พวกนีระสิงห์”  จินนี่พูดก่อนจะยกเหล้ามาซดไม่ยั้ง

 

“แล้วคุณจะทำไงต่อ”  กวินถาม

 

“ชั้นไม่รู้ ป๊อปปี้ดูไม่สนใจชั้นเลย มันคงชอบนังฟางจริงๆ”

 

“ผมจะจัดการฟางให้ คุณไปจัดการป๊อปปี้เหอะ”  กวินพูด

 

“ก็ดี๊ ช่วยกันบ้าง ไม่ใช่ใช้เงินชั้นอย่างเดียว”

 

“แต่ ผมขอดูรูปนังนั่นหน่อยสิ”   กวินพูดก่อนจะขยับไปใกล้ๆจินนี่

 

“เอ่อ ชั้นไม่มี แต่อ๊ะ!!”  จินนี่ไม่ทันพูดอะไรก็โดนกวินคว้าตัวไปจูบอย่างเร่าร้อน

 

“แฮ่กๆ กวิน ดูสถานที่หน่อยสิ ชั้นดารานะ”  จินนี่ผละตัวออก

 

“ไม่เป็นไรหรอก นี่โซน วีไปพีนะ”  กวินไม่แคร์ ก่อนจะสนองความต้องการของตนต่อ โดยจินนี่ไม่

ขัด

 

“ทำอะไรกัน!!!”  เสียงชายคนนึงพูดขึ้น

 

“อ้ะ ป๊อปปี้”   จินนี่ตกใจเมื่อเห็นแฟนหนุ่ม

 

“อ๊าวเห้ย ไม่ใช่น้องเฟิร์นนี่หว่าถึงว่าแหละ ขัดขืนจัง ”  กวินแสดงละคร

 

“เฟิร์นอะไร นี่แฟนกูเว้ย!!”  ป๊อปปี้ต่อยหน้ากวิน

 

“โทษทีๆ พอดีเมา เอิ๊กก”  กวินทำเป็นเมาก่อนจะเดินออกไป

 

“ฮือ ป๊อปปี้ เค้าทำร้ายจินนี่”  จินนี่บีบน้ำตา

 

“จินนี่ ไม่เป็นไรนะ”  ป๊อปปี้กอดจินนี่

 

“ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ”  โทโมะเกาหัว

 

“โธ่เอ๊ย แผนพลิกเฉย”  แก้วเอามือฟาดผนัง

 

“ไว้ใจกันดีเนาะ”  ฟางพูดเบาๆ ก่อนจะเดินจากไป

 

“แก้ว เธอพาฟางกลับบ้านก่อนเถอะ สีหน้าไม่ดีเลย”  โทโมะบอกแก้ว

 

“อื้ม คุณก็ดูแลตัวเองละกัน”  แก้วพูดก่อนจะเดินไปตามฟาง

 

.....................................................................

 

              คอนโดแก้ว

 

“ฟาง อย่าเงียบสิ”  แก้วเริ่มทำลายความเงียบในห้องเธอ

 

“ฟางไหวแก้ว ฟางไหว เรามาฟังเพลงกันเน๊าะ”  ฟางฝืนยิ้ม ก่อนจะเดินไปเปิดโทรทัศน์

 

        **อยากให้เธอได้ยิน เสียงในหัวใจว่ามันรักเธอแค่ไหน ตะ..**    แก้วรีบเปลี่ยนช่องทันที

ส่วนฟางก็มีสีหน้าแย่กว่าเดิม

 

          ** นาทีที่ไม่มีชั้นมันดีรึเปล่า เวลาเธอกอดเค้าซึ้งจะ..**  แก้วรีบเปลี่ยนช่องอีกครั้ง

 

          **หากเธอรู้ว่าชั้นรักเธอจะรักชั้นบ้างไม๊ไม่สะหนิ..** แก้วเปลี่ยนช่อง

 

        ** รู้บ้างไหมว่าใครบางคนสับสนและไม่แน่ใจ เธอทำให้ชั้นต้องหวั่นไหว เธอทำให้ใคร

คิดมากเพราะเธอ ** คราวนี้ไม่ใช่แก้วที่เปลี่ยนช่อง แต่ฟางปิดโทรทัศน์เลย

 

“ฟะ ฟาง”  แก้วเรียกฟางเบาๆ ฟางได้แต่เดินไปที่ระเบียง ดูจากการกระทำ แก้วก็พอรู้ว่าฟางอยาก

อยู่คนเดียว

 

“เห้อ ปล่อยไว้ซักพักดีกว่า” แก้วถอนหายใจ ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

 

                                                          .......................................................

 

“ไม่น่าไปรักเค้าเลยยัยฟางเอ๊ย”  ฟางพูดเบาๆ ก่อนจะซับน้ำตาที่ท่วมหน้าเธอ

 

“เธอแย่งทุกๆอย่างไปจากชั้น ทั้งครอบครัว คนที่ชั้นรัก พ่อ”  ฟางพึมพำก่อนจะมองวิวของกรุงเทพ

ในยามวิกาลอย่างไม่เบื่อ.

 

 

 

 

                   วันรุ่งขึ้น

 

“ฟางงงงตั้งใจสอบนะจ๊ะ”  แก้วเดินมาบอกฟาง

 

“ตั้งใจอยู่แล้ว แก้วจะพาไปเที่ยวทะเลทั้งที”  ฟางตอบยิ้มๆ

 

“อ๊าว นึกว่าจะลืมละ”  แก้วพูดปนหัวเราะ

 

“เห้ย ไม่ลืมๆๆ”  ฟางตอบยิ้มๆ ก่อนจะนึกถึงตอนเข้ามหาลัยปีแรก

 

“ฟาง แม่แก้วบอกว่า ถ้าเราขึ้น ปี4 แล้วสอบเสร็จวันแรก แม่จะให้เงินพาเพื่อนไปเที่ยวที่บ้านเกิด

แก้วเลยนะ”

 

“จริงเหรอ ปี4 โน่นแน่ะ”

 

“ จริงๆมันปี 1 แหละ  แต่แก้วอยากมีแฟนก่อนค่อยไป แก้วพนันกับไอ้มิณทร์ไว้ ว่าถ้าปี4 แล้วแก้ว

จะมีแฟน และพาแฟนไปเที่ยวบ้านเกิดให้ได้เลย”

 

“ห๋า แก้วจะมีแฟนตอน ปี4 งั้น ฟางขอมีก่อนแก้วประมาณ 1 วันละกัน” ^^

 

 “ยัยฟาง!! แกคิดอะไรอยู่ เค้าเข้าห้องสอบกันหมดแล้วนะ” แก้วตะโกนเรียกฟาง

 

“เปล๊า งั้น ฟางไปสอบละ”   ฟางดีดตัวจากม้าหินอ่อน

 

“แกคงคิดเรื่องที่ชั้นจะมีแฟนสินะ ฮู่วว ยังไม่มีคนจีบเล๊ย ชั้นต้องโดนไอ้น้องชายตัวแสบแซวตาย” 

แก้วบ่นเบาๆ ก่อนจะเดินตามฟางไป

 

                    ผับโทโมะ.

 

“ยัยฟาง ชั้นโทรไปชวนยัยเนย ยัยแจม ยัยหวาย ยัยมีน ยัยบลาๆๆๆ ทั้งหลายแล้วนะ ไม่มีคนว่าง

เลยอ่ะ”  แก้วเดินมาบอกฟาง

 

“แล้วมันจะสนุกไดไงเล๊า”  ฟางทำหน้าเซ็ง

 

“ชวนพวกนี้ไปดิ”   แก้วชี้ไปที่กลุ่มโทโมะ ที่นั่งคุยกันอยู่

 

“ แกแกล้งชั้นปะเนี่ยฮึ”  ฟางทำหน้าเซ็งกว่าเดิม ก่อนจะเดินไปหลังร้าน แก้วเห็นว่าฟางไปก็รีบ

เข้าไปหาโทโมะทันที

 

“ นาย!! ไปเที่ยวกันไม๊”

 

“หื้อ ไปไหน?”   โทโมะถามหลังจากเดินส่งแขกเรียบร้อยแล้ว

 

“ก็....”  แก้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้โทโมะฟัง

 

“ฮ่าๆ แล้วเธอมีแฟนแล้วเหรอ”

 

“ยังเลย”  แก้วก้มหน้างุด

 

“งั้น เราเป็นแฟนกันก็ได้หนิ”  โทโมะพูดเขินๆ

 

“ไอ้เจ้านายบ้า! ตกลงจะไปไม๊ พาเพื่อนไปด้วยสิ บ้านชั้นมีที่พักเยอะ”

 

“ไอ้ป๊อปมันไปได้เหรอ”

 

“ได้สิ”  แก้วตอบ

 

“งั้นเราช่วยป๊อปปี้กับฟางสานความสัมพันธุ์กันดีกว่าเน๊าะ”  โทโมะพูด

 

“นายนี่น๊า”   แก้วยิ้มบางๆให้โทโมะ

 

 

---

---

 

 

            เป็นไงๆ จุใจพอไม๊  จริงๆอยากอัพให้เยอะกว่านี้นะ แต่กลัวคนอ่านเบื่อ  555 เอาเป็นว่าจะพยายามอัพบ่อยๆละกันเน๊าะ  #