My Girlfriend เพื่อนอย่างเธอ รักได้ป้ะ?

9.8

เขียนโดย achryshita

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.04 น.

  16 chapter
  61 วิจารณ์
  29.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เพื่อนรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          'หวานกันอีกแล้ว คู่จิ้นสะท้านวงการ TK'
          'คู่เพื่อนรัก หรือ รักเพื่อน ?'
12.50 น.
หัวเรื่องข่าวจากนิตยาสารต่างๆรวมทั้งหนังสือพิมพ์ถูกกองไว้ที่หน้าของสาวสวยคนหนึ่ง นั่นก็คือฉัน! ดูแต่ละข่าวสิ ไม่จริงทั้งน้านนนน >[]<
          "แก้วจ๋าาาา เป็นข่าวกับโทโมะทุกวันเลยน้าาาาา" เสียงเพื่อนหน้าหวาน แต่ดุยังกะเสือพูดออกมา
          "ได้ต้องมาแซวเลยฟาง แกก็รู้ว่ามันไม่ได้เป็นความจริง (==)" ฉันตอบกลับไป
          "แล้วไง แซวหน่อยก็ไม่ได้ แต่แกก็ควรจะวางตัวๆดีๆหน่อยนะ" วางตัวดีๆ? ทำไมวะ
          "ทำไมวะ?"
          "เอ้า แกอยู่วงเดียวกับฉันนะ แล้วมีข่าวแบบนี้ออกมามันจะเสียหาย ถ้าแกคบกับโทโมะก็จะได้จบๆไป นี่เป็นเพื่อนกัน แฟนคลัลก็เข้าใขผิดสิ ถ้าเป็นฉันกับป็อปก็ว่าไปอย่าง >/////<" แล้วมันก็วกมาที่คู่ของมันจนได้ - -*
          "เอออ พ่อหมีกับแม่เป็ด รักกันนานๆนะเว้ย กลับบ้านแล้วนะ อิจฉาคนมีแฟนโว้ยยย ไปก่อนนะเฟย์" อยู่นานไม่ได้เดี๋ยวเถียงกันอีก
          "อ้าว ไอแอ๊วอ๋อ?" ไม่ต้องสงสัยทำไมเสียงยัยเฟย์ถึงเป็นงั้น ก็นางกำลังกินข้าวอยู่
          "เออๆ ไปล้ะ อย่ากินเยอะนะว้อยย เดี๋ยวอ้วนไม่รู้ตัว" กินได้ทั้งวันนนนน มันอร่อยมากนักรึไงก็ไม่รู้
          "ย่ะ ไม่มีทางอ้วนหรอกย่ะ ไปๆ บายๆ"
          "อื้มๆ"
          แล้วฉันก็เดินออกมาจากบ้านของสองนางไปที่รถของฉัน ฉันชอบไปที่บ้านของฟางกะเฟย์มาก เพราะไม่รู้จะไปที่ไหน เอ่อ แล้วก็มีอีกที่นึง นั่นก็คือคอนโดโทโมะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ไปแล้วล่ะ ตั้งแต่ k-otic มีคอนเสิร์ตลาวงการไป นานแล้วเหมือนกัน แต่ฉันก็ได้เจอโทโมะบ้างแหละ ตามงานอีเว้นท์ 
          'โครก คราก' < เสียงท้องร้อง
          แหะๆ หิวแล้วอ่ะ ไปกินข้าวก่อนดีกว่า ไม่ต้องไปถามหาดาราชายคนนั้นนะ ห่างกันไปนานแล้วล่ะ แต่ยังไม่ปล่อยข่าวออกไปเฉยๆ
          ฉันขับรถไปแถวร้านอาหารประจำที่มากินบ่อยๆ จะกินไรดีน้าาา ช่างเหอะเดี๋ยวค่อยคิดละกัน
13.11 น.
          ถึงแล้วล่ะ คนค่อนข้างเยอะเหมือนเดิม ก็นะ ร้านนี้อร่อยจะตาย แต่เฮ้ยยย เยอะจนไม่มีที่ส่างให้นั่งเลยอ่ะ อั้ยยะ หิวแล้วนะ งือออออ ฉันพยายามมองหาที่ว่าง แต่ก็ไปสะดุดกับคนๆนึง คุ้นมากกกก ใช่ ! โทโมะ ย้ากก มีทีนั่งแล้วววว >o<
          "โทโมะ !!!" ฉันเดินไปที่โต๊ะแล้วเรียกเพื่อนผู้ชายที่สนิทที่สุดคนนึงในตอนนี้
          "อ่าวแก้ว มาไงเนี่ย?" พอดีฉันบินมาน่ะ 
          "ขับรถมา (- -) นั่งด้วยคนนะ ไม่มีที่ว่างเลย"
          "เชิญคร้าบบ สั่งไรยัง จะได้สั่งพร้อมกัน ฉันก็เพิ่งมา"
          "ยังเลย สั่งให้หน่อย เอาไรก็ได้"
          "เคๆ :)" ว่านอน สอนง่าย นี่แหละเพื่อนรัก -3-
 
 
________________________________________________________
อิอิ เรื่องแรก เขินอ้ะ -////- 
ฝากวิจารณ์หน่อยะ ขอโทษด้วยถ้าตรงไหนผิด ขอบคุณคร้าบบบบ 
 
 
                    
                        

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา