My wife ขอโทษครับ เมียผมดุ
9.8
เขียนโดย ช้อนสีเงิน
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.02 น.
5 chapter
54 วิจารณ์
16.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 00.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) สามี ภรรยา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 1
“โทโมะตื่นได้แล้ว”
“.....”
“โทโมะ!!”
“.....”
“ไอ้คุณโทโมะ สามีที่รัก ตื่น!!!!”
“อืมมมมม”
“ถ้าไม่ตื่นจะเอาจริงแล้วนะเว้ย”
ร่างบางของสาวเจ้าของเสียงดังๆ ที่พยายามตะโกนขู่ให้คนใน ก้อนผ้าห่มที่นอนอยู่บนเตียงซึ่งเป็น
สามีของเธอรู้สึกตัวสักที แต่ก็เหมือนว่าตัวเองกำลังพูดอยู่ คนเดียว เพราะอีกคนมันไม่มีท่าทีจะตื่น
สักนิด - -
“ไอ้คุณสามี ตื่นเดียวนี้นะ นี้มันเลยเวลาเปิดร้านของเราแล้วนะ” เจ้าของเสียงเดิมยังคงไม่ละ ความ
พยายามในการปลุกสามีตัวเอง เพิ่มดีกรีความรุนแรงด้วยการขึ้นไปยืนบนเตียงแล้วเอา
เท้าเขี่ยๆ แบบไม่เกรงใจ
ก็แน่ล่ะสิ แต่งงานกันแล้วจะเกรงใจไปทำไม - -
“อืมมมม แก้ววันนี้ไม่ไปร้านไม่ได้เหรอ เขาง่วงอ่ะ”โทโมะพูดอย่างออดอ้อนขึ้นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แสดงถึงความง่วงจริงๆ
“ไม่ได้นะ วันนี้แก้วจะต้องเปิดร้านไม่ได้เปิดมาหลายวันแล้ว เดียวก็เจ๊งหรอก ตื่นๆๆๆๆ” แก้วพูดแล้วเขย่าที่ไหล่กว้างเพื่อปลุกให้ตื่นต่อ
“แก้วก็รู้นิ ว่าถึงร้านจะเจ๊งเขาก็ดูแลแก้วได้ตลอดชีวิตอยู่แล้ว” คนบนเตียงพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้ ทั้งที่ตายังเยิ้มๆเปิดไม่เต็มตา ทำเอาแก้วหน้าแดงขึ้นแบบไม่มีเหตุผล
ทำไมสามีกูมันดูดีทุกอิริยาบถเลยว่ะ เขินนะเฟ้ยมีสามีหล่อ
ก็จริงอ่ะนะที่บ้านโทโมะรวยขนาดเลี้ยงเราได้ทั้งชีวิต แต่ให้นั่งกินนอนกินที่บ้านนะไม่เอาด้วยหรอก
“ไม่เอาเฟ้ย ตะ....เฮ้ย!!” แก้วร้องเสียงหลงเมื่อคนที่อยู่บนเตียงเริ่มอยู่ไม่สุขนอกจากต่อต้านการปลุกแล้ว มันยังคว้าเอวให้ลงไปนอนด้วยอีก ไอ้สามีบ้า ทำไมต้องให้เขินตั้งแต่เช้าด้วยว่ะ >///<
“ขอนอนกอดเมียอยู่บ้านได้ไหมอ่ะ”
“ไม่ได้ ลุกเลยนะ” พูดพลางทุบไปที่ไหล่กว้างของสามีอย่างหมั่นเขี้ยวแบบไม่จริงจังนัก เพราะกลัวคนรักจะเจ็บจริง แต่ถ้าอยู่แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ เสื้อผ้าก็ไม่ใส่ ใส่แต่เสื้อกล้าม โอ้ยยยย แก้วจะเป็นลม
“งั้น Morning kiss หน่อยดิ จะลุกเลย” โทโมะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พลางมองไปที่แก้วที่ตอนนี้หน้าแดงไปยันหูแล้ว เมียใครว่ะน่ารักจริงๆ ที่จริงตอนนี้อ่ะตาสว่างแล้ว แต่ขอแกล้งคนตัวเล็กนี้ก่อนล่ะกัน
“บะ....บ้า!! ตื่นแล้วไม่ใช่รึไง ลุกเองสิ” แก้วก็เป็นแบบนี้ตลอด เขินแล้วจะเสียงดังกลบเกลื่อน
“ยังเลยยย ตาจะปิดอีกแล้วเนี่ย” พูดพลางแกล้งหลับตาโชว์การแสดงเสมือนจริง คนตัวเล็กก็หน้าแดงซ่าน ทำเอาคนแกล้งได้ใจเขาไปอีก แก้วจึงไม่มีทางเลือกจึงเคลื่อนหน้าไปจุมพิมเบาๆที่ริมฝีปากสามีตัวเอง
จุ๊บ!
“พอใจยังลุกสิ ลุก!!” แก้วพูดพลางก้มหน้าตะโกนแล้วหนีสายตาของสามีที่มองมาแบบไม่ปิดบัง และรอยยิ้มที่พอใจกับจุมพิตตอนเช้าเมื่อกี้ ถึงจะแค่ปากแตะปากเฉยๆก็เถอะ
น่ารักขนาดนี้ไม่ให้สามีคนนี้รักได้ยังไง
“อืมมม ดีขึ้นเยอะเลย ลุกก็ได้ครับ” โทโมะพูดแล้วคลายอ้อมกอดจากแก้ว เตรียมลุกขึ้นไปเข้าชำระร่างกายตอนเช้า แต่ก็มิวายหันหลังกลับมากดจูบหนักๆลงบนริมฝีปากบางของภรรยาตัวเองอยู่ดี ทำเอาคนโดนจูบนั่งอึ้งไปซักพัก
ถึงจะจูบกันมาหลายรอบแล้ว แต่โทโมะคนนี้บอกเลยว่า.......ไม่เคยเบื่อ
“อะ......ไอ้สามีหื่นเอ๊ย!!”
“โทโมะตื่นได้แล้ว”
“.....”
“โทโมะ!!”
“.....”
“ไอ้คุณโทโมะ สามีที่รัก ตื่น!!!!”
“อืมมมมม”
“ถ้าไม่ตื่นจะเอาจริงแล้วนะเว้ย”
ร่างบางของสาวเจ้าของเสียงดังๆ ที่พยายามตะโกนขู่ให้คนใน ก้อนผ้าห่มที่นอนอยู่บนเตียงซึ่งเป็น
สามีของเธอรู้สึกตัวสักที แต่ก็เหมือนว่าตัวเองกำลังพูดอยู่ คนเดียว เพราะอีกคนมันไม่มีท่าทีจะตื่น
สักนิด - -
“ไอ้คุณสามี ตื่นเดียวนี้นะ นี้มันเลยเวลาเปิดร้านของเราแล้วนะ” เจ้าของเสียงเดิมยังคงไม่ละ ความ
พยายามในการปลุกสามีตัวเอง เพิ่มดีกรีความรุนแรงด้วยการขึ้นไปยืนบนเตียงแล้วเอา
เท้าเขี่ยๆ แบบไม่เกรงใจ
ก็แน่ล่ะสิ แต่งงานกันแล้วจะเกรงใจไปทำไม - -
“อืมมมม แก้ววันนี้ไม่ไปร้านไม่ได้เหรอ เขาง่วงอ่ะ”โทโมะพูดอย่างออดอ้อนขึ้นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แสดงถึงความง่วงจริงๆ
“ไม่ได้นะ วันนี้แก้วจะต้องเปิดร้านไม่ได้เปิดมาหลายวันแล้ว เดียวก็เจ๊งหรอก ตื่นๆๆๆๆ” แก้วพูดแล้วเขย่าที่ไหล่กว้างเพื่อปลุกให้ตื่นต่อ
“แก้วก็รู้นิ ว่าถึงร้านจะเจ๊งเขาก็ดูแลแก้วได้ตลอดชีวิตอยู่แล้ว” คนบนเตียงพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้ ทั้งที่ตายังเยิ้มๆเปิดไม่เต็มตา ทำเอาแก้วหน้าแดงขึ้นแบบไม่มีเหตุผล
ทำไมสามีกูมันดูดีทุกอิริยาบถเลยว่ะ เขินนะเฟ้ยมีสามีหล่อ
ก็จริงอ่ะนะที่บ้านโทโมะรวยขนาดเลี้ยงเราได้ทั้งชีวิต แต่ให้นั่งกินนอนกินที่บ้านนะไม่เอาด้วยหรอก
“ไม่เอาเฟ้ย ตะ....เฮ้ย!!” แก้วร้องเสียงหลงเมื่อคนที่อยู่บนเตียงเริ่มอยู่ไม่สุขนอกจากต่อต้านการปลุกแล้ว มันยังคว้าเอวให้ลงไปนอนด้วยอีก ไอ้สามีบ้า ทำไมต้องให้เขินตั้งแต่เช้าด้วยว่ะ >///<
“ขอนอนกอดเมียอยู่บ้านได้ไหมอ่ะ”
“ไม่ได้ ลุกเลยนะ” พูดพลางทุบไปที่ไหล่กว้างของสามีอย่างหมั่นเขี้ยวแบบไม่จริงจังนัก เพราะกลัวคนรักจะเจ็บจริง แต่ถ้าอยู่แบบนี้ก็ไม่ไหวนะ เสื้อผ้าก็ไม่ใส่ ใส่แต่เสื้อกล้าม โอ้ยยยย แก้วจะเป็นลม
“งั้น Morning kiss หน่อยดิ จะลุกเลย” โทโมะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พลางมองไปที่แก้วที่ตอนนี้หน้าแดงไปยันหูแล้ว เมียใครว่ะน่ารักจริงๆ ที่จริงตอนนี้อ่ะตาสว่างแล้ว แต่ขอแกล้งคนตัวเล็กนี้ก่อนล่ะกัน
“บะ....บ้า!! ตื่นแล้วไม่ใช่รึไง ลุกเองสิ” แก้วก็เป็นแบบนี้ตลอด เขินแล้วจะเสียงดังกลบเกลื่อน
“ยังเลยยย ตาจะปิดอีกแล้วเนี่ย” พูดพลางแกล้งหลับตาโชว์การแสดงเสมือนจริง คนตัวเล็กก็หน้าแดงซ่าน ทำเอาคนแกล้งได้ใจเขาไปอีก แก้วจึงไม่มีทางเลือกจึงเคลื่อนหน้าไปจุมพิมเบาๆที่ริมฝีปากสามีตัวเอง
จุ๊บ!
“พอใจยังลุกสิ ลุก!!” แก้วพูดพลางก้มหน้าตะโกนแล้วหนีสายตาของสามีที่มองมาแบบไม่ปิดบัง และรอยยิ้มที่พอใจกับจุมพิตตอนเช้าเมื่อกี้ ถึงจะแค่ปากแตะปากเฉยๆก็เถอะ
น่ารักขนาดนี้ไม่ให้สามีคนนี้รักได้ยังไง
“อืมมม ดีขึ้นเยอะเลย ลุกก็ได้ครับ” โทโมะพูดแล้วคลายอ้อมกอดจากแก้ว เตรียมลุกขึ้นไปเข้าชำระร่างกายตอนเช้า แต่ก็มิวายหันหลังกลับมากดจูบหนักๆลงบนริมฝีปากบางของภรรยาตัวเองอยู่ดี ทำเอาคนโดนจูบนั่งอึ้งไปซักพัก
ถึงจะจูบกันมาหลายรอบแล้ว แต่โทโมะคนนี้บอกเลยว่า.......ไม่เคยเบื่อ
“อะ......ไอ้สามีหื่นเอ๊ย!!”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ