My toy รักใสใสของนายมาดขรึม

         23.00 น.เธอยังนั่งทำงานอยู่ที่เดิมโดยที่มีท่าทีอิดโรยเพราะความเหนื่อยจากการทำงานทำให้ชายหนุ่มเริ่มเป็นห่วงเนื่องจากคนอื่นๆกลับไปหมดแล้ว เขาจึงส่งอีเมลล์ไปบอกให้เธอกลับไปได้แล้ว

          ติ๊ด เธอรีบอ่านแล้วก็เก็บข้าวของอย่างรวดเร็ว ตึก ตึก ตึก เธอเดินลงบันไดโดยที่มีชายหนุ่มแอบดูอยู่ไม่ห่าง ฟึบ หญิงสาวสลบไปด้วยความเหนื่อยอ่อน 

          "เฮ้ย"ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แล้วก็ไม่รอช้่ารีบช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาอยู่แนบอกแล้วพาเธอขึ้นรถไปที่บ้านของเขา

          "ป้านิ่มครับ"เขาร้องเรียกแม่บ้านเสียงดัง

          "ค่ะ มาแล้วค่ะคุณหนู"ป้านิ่มวิ่งลนลานออกมาจากห้องนอน "โอ้แม่เจ้า ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นคุณหนูพาผู้หญิงเข้าบ้านแล้วนี่อะไร"

          "เปล่าครับ เอ่อผมเห็นเธอสลบอยู่รบกวนป้านิ่มช่วยเช็ดตัวให้หน่อยได้ไหมครับ เธอไม่ค่อยสบาย"

          "ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าดูแลให้"

          หลังจากที่ป้านิ่มเช็ดตัวและแต่งตัวให้พลอยเสร็จเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มก็เริ่มเล่าเรื่อราวทุกอย่างให้ป้านิ่มฟัง 

          "คุณหนูนะ คุณหนูไม่น่าไปแกล้งเขาอย่างนั้นเลย"ป้านิ่มบ่นออกมาเล็กน้อย

          "แต่ว่าเขาก็ขยันมากจริงๆนะครับ ดูไม่ค่อยเหมือนพนักงานคนอื่นๆ"ท๊อปพูดพลางยิ้มออก

          "ปากจะฉีกถึงรูหูแล้วค่ะ คุณน่ะค่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็คงจะฟื้นแล้วล่ะค่ะ"ป้าน้อยพูดเสร็จก็กลับขึ้นห้องไป

          เมื่อชายหนุ่มกลับขึ้นมาบนห้องก็หันมามองทางหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงเขาอมยิ้มแล้วก็ไปอาบน้ำจากนั้นเปลี่ยนมานอนที่โซฟาตรงข้ามเตียงแทนเขาคงไม่อยากให้หญิงสาวต้องตกใจเพราะเขาเป็นต้นเหตุ

          "ฝันดีนะ"

          เขาเดินไปกระซิบข้างๆหูของหญิงสาวแล้วเดินไปนอนและคิดว่าพรุ่งนี้เธอคงไม่เข้าใจเขาผิด