sad seen รักในน้ำตา

 
วันรับปริญญาของฟาง เฟย์ เขื่อน
"เป็นอะไรของแก หน้าเศร้าเชียว "เขื่อนมองหน้าฟางแล้วถาม
"ทำไมพี่ป๊อปเขาไม่มาแสดงความยินดีกับฉันล่ะ"หญิงสาวน้อยใจเขามากมาย
แค่มาแค่เนี่ยมันจะอะไรนัก เขาเกลียดเธอมากเลยสินะ...
"แม่คะ พี่ป๊อปติดงานใช่ไหมคะ"เฟย์หันไปถามผู้เป็นแม่
"ตาป๊อป รอแสดงความยินดีกับหนูฟางอยู่ที่บ้านแล้วล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอกออกไป
ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่า ลูกชายจะกลับบ้านรึยัง
"งั้นเรารีบไปกันเถอะ"ฟางยิ้มร่าเดินนำไปทันที ทุกคนมองร่างเล็กที่แสดง
อาการดีใจจนปิดไม่มิดอย่างสงสารเป็นอย่างยิ่ง
ที่บ้านจิระคุณ
"ว้าย"เฟย์ตกใจมากเมื่อเข้ามาในบ้านก็เจอพี่ชายกำลังกอดจูบนัวเนียอยู่กับ
พิม ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวของว่าที่เจ้าสาวของพี่ชาย
"กลับมาแล้วเหรอคะ ทุกคน แสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะ น้องฟาง"
พิมเดินมายิ้มหวานให้หญิงสาว ที่ตอนนี้เสียหน้าและเสียใจกับการกระทำ
ของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก
"ตาป๊อป โอ๊ย...แม่อยากจะเป็นลม"นางว่าก่อนจะทำท่าจะล้ม ฟางรีบประคอง
"ไม่เป้นไรนะคะ เดี๋ยวไปพักข้างบนก่อน"ร่างเล็กบอก
"ไม่ต้องหรอกลูก แม่ไม่เป็นอะไร เธอ พิมประภา เธอต้องการอะไร"
"ทำไมเหรอคะ การที่พิมมาล่ำลาป๊อปก่อนที่ป๊อปจะแต่งงานมันผิดตรงไหน"
"ยัยหน้าด้าน"เพียะ  เสียงตบหน้าอย่างแรงจากเงื้อมือสาวแก้มบุ๋มที่อยู่ข้าง
กายเขื่อน ทุกคนเหวอไป
"ป๊อป ดูสิคะ ทุกคนเข้าข้างฟาง ทั้งๆที่ฟางเป็นคนแย่งป๊อป"พิมสะอื้นไห้
"ฟางยอมรับว่าฟางผิด แต่ฟางไม่ได้ตั้งใจ คนที่ทำให้เกิดเรื่องมันก็คือคน
ที่พี่พิมรักนักรักหนา ฟางยืนกรานตรงนี้เลยว่า ทุกอย่างมันเป็นเพราะ
พี่ป๊อป ไม่ใช่ฟาง"ฟางบอก
"เงียบนะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดเสียงเข้ม
"ฟางให้โอกาสพี่ใช้เวลาอยู่กับอดีตเน่าๆของพี่ให้หน่ำใจ ขอให้สนุกนะคะ
ก่อนที่พี่พิมจะไม่ได้พี่ป๊อปคืนอีกเลยชั่วชีวิต"ฟางยิ้มสะใจก่อนจะเดินประคอง
แม่ของเขาขึ้นไปข้างบน เธอทำอย่างที่พูดไม่ได้หรอก เธอรู้ดี ว่าใจของเขา
มีแต่พิมเต็มไปหมด ขอแค่ระยะเวลาสั้นๆห้าเดือนที่จะอยู่ใกล้เขา
ถ้ามันจนใจจริงๆ เธอจะปล่อยเขาไปตามสัญญา...
 
นางเอกเราอ่อนแอมาก ฮือ.... ป๊อปรู้บ้างไหมเนี่ย