sad seen รักในน้ำตา

วันรับปริญญาของฟาง เฟย์ เขื่อน

"เป็นอะไรของแก หน้าเศร้าเชียว "เขื่อนมองหน้าฟางแล้วถาม

"ทำไมพี่ป๊อปเขาไม่มาแสดงความยินดีกับฉันล่ะ"หญิงสาวน้อยใจเขามากมาย

แค่มาแค่เนี่ยมันจะอะไรนัก เขาเกลียดเธอมากเลยสินะ...

"แม่คะ พี่ป๊อปติดงานใช่ไหมคะ"เฟย์หันไปถามผู้เป็นแม่

"ตาป๊อป รอแสดงความยินดีกับหนูฟางอยู่ที่บ้านแล้วล่ะ"แม่ป๊อปปี้บอกออกไป

ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่า ลูกชายจะกลับบ้านรึยัง

"งั้นเรารีบไปกันเถอะ"ฟางยิ้มร่าเดินนำไปทันที ทุกคนมองร่างเล็กที่แสดง

อาการดีใจจนปิดไม่มิดอย่างสงสารเป็นอย่างยิ่ง

ที่บ้านจิระคุณ

"ว้าย"เฟย์ตกใจมากเมื่อเข้ามาในบ้านก็เจอพี่ชายกำลังกอดจูบนัวเนียอยู่กับ

พิม ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวของว่าที่เจ้าสาวของพี่ชาย

"กลับมาแล้วเหรอคะ ทุกคน แสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะ น้องฟาง"

พิมเดินมายิ้มหวานให้หญิงสาว ที่ตอนนี้เสียหน้าและเสียใจกับการกระทำ

ของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก

"ตาป๊อป โอ๊ย...แม่อยากจะเป็นลม"นางว่าก่อนจะทำท่าจะล้ม ฟางรีบประคอง

"ไม่เป้นไรนะคะ เดี๋ยวไปพักข้างบนก่อน"ร่างเล็กบอก

"ไม่ต้องหรอกลูก แม่ไม่เป็นอะไร เธอ พิมประภา เธอต้องการอะไร"

"ทำไมเหรอคะ การที่พิมมาล่ำลาป๊อปก่อนที่ป๊อปจะแต่งงานมันผิดตรงไหน"

"ยัยหน้าด้าน"เพียะ  เสียงตบหน้าอย่างแรงจากเงื้อมือสาวแก้มบุ๋มที่อยู่ข้าง

กายเขื่อน ทุกคนเหวอไป

"ป๊อป ดูสิคะ ทุกคนเข้าข้างฟาง ทั้งๆที่ฟางเป็นคนแย่งป๊อป"พิมสะอื้นไห้

"ฟางยอมรับว่าฟางผิด แต่ฟางไม่ได้ตั้งใจ คนที่ทำให้เกิดเรื่องมันก็คือคน

ที่พี่พิมรักนักรักหนา ฟางยืนกรานตรงนี้เลยว่า ทุกอย่างมันเป็นเพราะ

พี่ป๊อป ไม่ใช่ฟาง"ฟางบอก

"เงียบนะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดเสียงเข้ม

"ฟางให้โอกาสพี่ใช้เวลาอยู่กับอดีตเน่าๆของพี่ให้หน่ำใจ ขอให้สนุกนะคะ

ก่อนที่พี่พิมจะไม่ได้พี่ป๊อปคืนอีกเลยชั่วชีวิต"ฟางยิ้มสะใจก่อนจะเดินประคอง

แม่ของเขาขึ้นไปข้างบน เธอทำอย่างที่พูดไม่ได้หรอก เธอรู้ดี ว่าใจของเขา

มีแต่พิมเต็มไปหมด ขอแค่ระยะเวลาสั้นๆห้าเดือนที่จะอยู่ใกล้เขา

ถ้ามันจนใจจริงๆ เธอจะปล่อยเขาไปตามสัญญา...

นางเอกเราอ่อนแอมาก ฮือ.... ป๊อปรู้บ้างไหมเนี่ย