sad seen รักในน้ำตา

"ทำไม พี่ป๊อป ยังไม่กลับมาบ้านอีกนะ"ฟางเหลือบมองดูนาฬิกา นี่จวนจะ
ตีหนึ่งแล้วนะ
"กลับมาแล้ว"ป๊อปปี้เมากลับมาบ้าน เดินโซซัดโซเซเข้าห้อง
"ดีใจจัง พี่ป๊อปเมามากเลยนะคะ"ฟางเข้าไปประคองสามี
"ไม่เมา"ป๊อปปี้ทรุดไปนอนกองกับพื้น
"เฮ้อ...เนี่ยนะเหรอ ไม่เมา"ฟางพยายามฉุดให้เขาลุกขึ้น
"ไม่ต้องยุ่ง บอกว่าไม่เมาไง"เขาผลักเธอออกอย่างแรงจนเธอไปกระแทก
เข้ากับขาเตียง  เลือดค่อยๆไหลจากหว่างขาสวย
"เลือด..  พี่ป๊อป ช่วยฟางด้วย"ฟางร้องไห้ด้วยความกลัว
"ฟาง เฮ้ย..."ป๊อปปี้แทบจะสร่างเมา เมื่อเห็นเลือดไหลออกมาจากร่างบาง
"ฮึก...พี่ป๊อปใจร้าย"ฟางพูดก่อนจะหมดสติไป
"ฟาง ๆ ฉันขอโทษ"ป๊อปปี้รีบมาอุ้มเธอขึ้นก่อนจะลงไปข้างล่าง
"เฮ้ย...ยัยฟาง"เฟย์ตกใจ เช่นเดียวกับทุกคน
"อย่าเพิ่งอึ้งตอนนี้ ไปเปิดประตูให้พี่ที"ป๊อปปี้รีบอุ้มภรรยาไปที่รถเพื่อจะ
พาไปส่งโรงพยาบาลทันที
ครู่ต่อมา
"ฉันขอโทษ ฟาง ฉันขอโทษ เธอได้ยินไหม "ป๊อปปี้ชกกำแพงจนเลือด
ไหลออกมา เฟย์ร้องไห้หนักเมื่อเห็นพี่ชายทำร้ายตัวเอง
"อย่าทำร้ายตัวเองเลย"
"ทำไมพี่ถึงได้งี่เง่าแบบนี้"ป๊อปปี้ร้องไห้อย่างไม่อายใคร
"เชื่อเฟย์นะ ว่ายัยฟางจะไม่เป็นอะไรนะคะ"เฟย์บอก
"อือ..."ป๊อปปี้สงบลงไปบ้าง เขามองห้องฉุกเฉินอย่างเหม่อลอย
ถ้าเธอเป็นอะไรไป ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย ฟาง...
 
สงสารฟางมีแต่เรื่องชีวิตนี้ ไรเตอร์ไม่ได้แกล้งนร้า มันเป็นไปตามบท
ฮ่าๆ  เม้นต์ๆๆๆค่ะ