sad seen รักในน้ำตา

"ฟาง  นั่นมันใบหญ้านะ เธอไปกินมันทำไม"ป๊อปปี้งง เมื่อเห็นอาการของ
เมียตัวเองก็กลุ้ม
"ก็อยากกินอ่ะ งั่มๆ"ฟางเคี้ยวยอดหญ้าอย่างเอร็ดอร่อย
"อย่างนี้แหละค่ะ ชาติที่แล้วคงเกิดเป็นควายล่ะมั้ง"พิมเยาะ
"พี่พิมคะ แรงไปรึเปล่า"ฟางมองทันที
"ไม่เอาน่า อย่าทะเลาะกันสิ"ป๊อปปี้รีบปราม
"พี่พิมเริ่มก่อนนะคะ"ฟางฟ้องสามีตัวเองทันที
"ไม่เอาๆ ไป  ฟางเข้าบ้านกันดีกว่า"ป๊อปปี้บอก  ฟางกำลังจะเดินเข้าบ้าน
แต่พิมยื่นขามาขัด ทำให้เธอล้มลงกับพื้น
"โอ๊ยยย.."จู่ๆฟางก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมากะทันหัน
"ฟาง เป็นอะไร"ป๊อปปี้รีบมาดู
"ปวด...."ฟางงอตัวอย่างทรมาน ป๊อปปี้รีบช้อนร่างเธอขึ้นทันที
"จะไปไหนคะ ป๊อป" พิมถาม
"ไปโรงพยาบาลไง ไม่เห็นเหรอเมียป๊อปจะตายอยู่แล้ว"
"ค่ะๆ"พิมไม่เคยเห็นเขาเป็นงี้มาก่อนเลย เธอรีบเดินไปเปิดประตูรถให้เขาทันที
"ขอบคุณนะ พิม"ป๊อปปี้รีบขับรถพาเธอไปทันที
 
ณ โรงพยาบาล
"ว่าอะไรนะครับ ภรรยาผมท้องสองเดือนแล้ว" ป๊อปปี้ตกใจปนดีใจ
"ดีใจด้วยนะครับ ว่าที่คุณพ่อ"
"ขอบคุณมากนะครับ "ป๊อปปี้รีบเข้าไปเยี่ยมฟาง
"พี่ป๊อป  เรากำลังจะมีลูกค่ะ"ฟางยิ้ม
"อืม รู้แล้ว ระวังด้วยล่ะ อย่าโก๊ะให้มาก"
"ฟางจะตั้งชื่อเขาว่า น้องตั้งใจ"
"หืม...ไมชื่องั้นอ่า"ป๊อปปี้สงสัย
"ก็เราสองคนตั้งใจให้เขามาเกิดไงคะ"ฟางยิ้มอิ่มใจ
"รักเธอ รักลูก จัง"ป๊อปปี้กอดฟางหลวมๆ ฟางกอดตอบ 
หวังว่าความสุขคงจะอยู่แบบนี้ไปนานๆนะ...
 
ความรักไปด้วยดี  ฮ่าๆ   ไรเตอร์ติดรอบคัดเลือกยี่สิบสามคนแล้วจร้า
เย้ๆๆๆดีใจ  ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคร้า รีดเดอร์