sad seen รักในน้ำตา
6.7
เขียนโดย ป็อปคอร์น
วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.21 น.
49 ตอน
233 วิจารณ์
99.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
23) เพราะว่ารักเลยยอมเชื่อใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊อปปี้ตามร่างเล็กออกมา ฟางเดินหนีจนไม่ทันได้มองทาง สะดุดขาตัวเอง
ล้มลงตกบันได ลงมากุมท้องอยู่ที่พื้นด้านล่าง
"ฟาง!"ป๊อปปี้แทบคลั่ง เมื่อเห็นเลือดสดๆไหลออกมาจากหว่างขาสาว
"พี่ป๊อป ฮึก..."ฟางร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เธอห่วงลูกเหลือเกิน
"ตายแล้ว!"แม่ป๊อปปี้ออกมาเห็นเข้าพอดี รีบมาดูลูกสะใภ้
"ตาป๊อป รีบพาน้องไปโรงพยาบาลเร็ว"ป๊อปปี้รีบอุ้มร่างภรรยาสาวไปทันที
ต่อมา
"ฟาง "ป๊อปปี้นั่งกุมมือฟางไว้ หลังจากที่หมอให้เข้าเยี่ยมได้แล้ว
"พี่ป๊อป ลูกของเรายังอยู่ใช่ไหมคะ"ฟางถามทันทีที่ฟื้นขึ้นมา
"ทำใจดีๆนะ ลูกของเราเขาไม่อยู่กับเราแล้ว"
"ฮือ... ฟางผิดเอง ฮือ.."ฟางร้องไห้แทบจะขาดใจ
"ฉันขอโทษนะ ฟาง"ป๊อปปี้รู้สึกผิดมาก
"เราคงมีบุญไม่พอได้เลี้ยงเขา"ฟางว่า
"ฟาง เธอพักผ่อนเถอะนะ เขาไปสบายแล้ว"ร่างสูงเอ่ย ไม่อยากให้เธอเครียด
"ค่ะ"ฟางหลับตาลงช้าๆอย่างทำใจ
"เราจะเริ่มต้นกันใหม่นะ ฟาง"ป๊อปปี้พูด
"แล้วถ้าฟางบอกว่าไม่ล่ะคะ"ฟางลืมตาขึ้นมองหน้าเขา
"เธอจะหย่ากับฉันงั้นเหรอ"
"ฟางรู้สึกเหนื่อย พี่ป๊อปไม่เคยแสดงสิ่งไหนเลยว่ารักฟาง"
"ฉันอยากขอโอกาสจากเธอ"ป๊อปปี้มองหน้าเธอ
"ฟางรักพี่มาก แต่ในเมื่อทำไปแล้ว พี่ก็ยังไม่รัก ฟางก็อยู่ไปไร้ค่าเปล่าๆ"
"ฟาง"ป๊อปปี้ดึงฟางเข้ามากอดแน่น ฟางอึ้งไป
"พี่ป๊อป ทำอะไร"ฟางเริ่มดิ้น
"กอดให้เธอรู้ไง ฉันรักเธอนะ ฟาง"
"พี่ป๊อป ไม่ได้โกหกฟางใช่ไหม"ฟางดีใจ
"ฉันผิดเองที่รู้ตัวช้า อย่าไปจากฉันเลยนะ "ป๊อปปี้บอก
"ฮือ...ฟางรักพี่ป๊อปนะ"ฟางกอดเขาตอบอย่างสุดรัก
"อือ ฉันรู้ ฉันจะทดแทนความรักให้เธอ ฟาง"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ฟางรักพี่ ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน"
"ขอบคุณนะที่ทนรักคนเลวๆอย่างฉันมาตลอด"ป๊อปปี้ว่า
"ฟาง อยากให้ลูกยังอยู่กับเรา"ฟางยังคงเศร้าไม่หาย
ไ "อย่าร้องนะ ลูกจะไม่สบายใจ"
"ค่ะ "ฟางค่อยๆหลับตาลงอีกครั้ง หวังว่าพอลืมตาอีกที ชีวิตของเธอ
มันจะดีกว่านี้นะ...
อัพให้แล้วนะคะ หาอะไรทานกันด้วยนะ
ล้มลงตกบันได ลงมากุมท้องอยู่ที่พื้นด้านล่าง
"ฟาง!"ป๊อปปี้แทบคลั่ง เมื่อเห็นเลือดสดๆไหลออกมาจากหว่างขาสาว
"พี่ป๊อป ฮึก..."ฟางร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เธอห่วงลูกเหลือเกิน
"ตายแล้ว!"แม่ป๊อปปี้ออกมาเห็นเข้าพอดี รีบมาดูลูกสะใภ้
"ตาป๊อป รีบพาน้องไปโรงพยาบาลเร็ว"ป๊อปปี้รีบอุ้มร่างภรรยาสาวไปทันที
ต่อมา
"ฟาง "ป๊อปปี้นั่งกุมมือฟางไว้ หลังจากที่หมอให้เข้าเยี่ยมได้แล้ว
"พี่ป๊อป ลูกของเรายังอยู่ใช่ไหมคะ"ฟางถามทันทีที่ฟื้นขึ้นมา
"ทำใจดีๆนะ ลูกของเราเขาไม่อยู่กับเราแล้ว"
"ฮือ... ฟางผิดเอง ฮือ.."ฟางร้องไห้แทบจะขาดใจ
"ฉันขอโทษนะ ฟาง"ป๊อปปี้รู้สึกผิดมาก
"เราคงมีบุญไม่พอได้เลี้ยงเขา"ฟางว่า
"ฟาง เธอพักผ่อนเถอะนะ เขาไปสบายแล้ว"ร่างสูงเอ่ย ไม่อยากให้เธอเครียด
"ค่ะ"ฟางหลับตาลงช้าๆอย่างทำใจ
"เราจะเริ่มต้นกันใหม่นะ ฟาง"ป๊อปปี้พูด
"แล้วถ้าฟางบอกว่าไม่ล่ะคะ"ฟางลืมตาขึ้นมองหน้าเขา
"เธอจะหย่ากับฉันงั้นเหรอ"
"ฟางรู้สึกเหนื่อย พี่ป๊อปไม่เคยแสดงสิ่งไหนเลยว่ารักฟาง"
"ฉันอยากขอโอกาสจากเธอ"ป๊อปปี้มองหน้าเธอ
"ฟางรักพี่มาก แต่ในเมื่อทำไปแล้ว พี่ก็ยังไม่รัก ฟางก็อยู่ไปไร้ค่าเปล่าๆ"
"ฟาง"ป๊อปปี้ดึงฟางเข้ามากอดแน่น ฟางอึ้งไป
"พี่ป๊อป ทำอะไร"ฟางเริ่มดิ้น
"กอดให้เธอรู้ไง ฉันรักเธอนะ ฟาง"
"พี่ป๊อป ไม่ได้โกหกฟางใช่ไหม"ฟางดีใจ
"ฉันผิดเองที่รู้ตัวช้า อย่าไปจากฉันเลยนะ "ป๊อปปี้บอก
"ฮือ...ฟางรักพี่ป๊อปนะ"ฟางกอดเขาตอบอย่างสุดรัก
"อือ ฉันรู้ ฉันจะทดแทนความรักให้เธอ ฟาง"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ฟางรักพี่ ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน"
"ขอบคุณนะที่ทนรักคนเลวๆอย่างฉันมาตลอด"ป๊อปปี้ว่า
"ฟาง อยากให้ลูกยังอยู่กับเรา"ฟางยังคงเศร้าไม่หาย
ไ "อย่าร้องนะ ลูกจะไม่สบายใจ"
"ค่ะ "ฟางค่อยๆหลับตาลงอีกครั้ง หวังว่าพอลืมตาอีกที ชีวิตของเธอ
มันจะดีกว่านี้นะ...
อัพให้แล้วนะคะ หาอะไรทานกันด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ