sad seen รักในน้ำตา

6.7

เขียนโดย ป็อปคอร์น

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.21 น.

  49 ตอน
  233 วิจารณ์
  99.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) หนีดีไหม....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฟางมองดูสามีหนุ่มยามหลับในตอนดึก เธอนอนไม่หลับเลย เพราะมัวแต่
คิดเรื่องที่จะต้องจากเขาไป ใช่...เธอใจหาย และไม่อยากห่างเขาเลย
"พี่ป๊อป ควรมีชีวิตที่ดีกว่านี้"ฟางลุกขึ้นนั่งก่อนจะถอนหายใจ เธอน้ำตารื้น
เมื่อมองชายหนุ่มอีกครั้ง เธอจะอยู่ได้อย่างไร ถ้าไม่มีเขา...
"ฟาง"เสียงทุ้มเรียกชื่อเธอ ทำให้ฟางหลุดจากวังวนความคิด
"ฟางทำให้พี่ป๊อปตื่นเหรอคะ"หญิงสาวรีบเช็ดน้ำตาทันที
"ร้องไห้อีกแล้วใช่ไหม"ป๊อปปี้พอจะเดาออกจากท่าทางของร่างเล็ก
ฆ"พี่ป๊อปนอนต่อเถอะค่ะ ฟางไม่ได้เป็นอะไร"ฟางบอก
"เป็นอะไร ไหนบอกมาสิ "เขารั้งร่างบางมากอดแนบแน่น
"ฟางแค่.. ฝันร้ายน่ะค่ะ"ฟางโกหกเขาออกไป
"ไม่ขี้แยสิ เดี๋ยวลูกก็เอาตัวอย่างกันพอดี"ป๊อปปี้ว่า
"พี่ป๊อปคะ"เสียงหวานเรียกชื่อเขา
"ฟาง  ที่ฟางว่า  ฉันควรจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้มันคืออะไรเหรอ"
"นี่ พี่ป๊อปได้ยินเหรอคะ"ฟางทำหน้าตกใจ
"หรือว่า...เธอคิดจะหนีฉัน"ป๊อปปี้มองหน้าหญิงสาว
"ฟางคิดว่าถ้าพี่ไม่ได้รักฟาง เราก็ควรไปจากกัน มันก็ดีแล้วนี่คะ"
"เธอไม่เคยถามความรู้สีกฉันเลยนะ ฟาง"ป๊อปปี้พูด
"พี่ป๊อปรักพี่พิม "ฟางว่า
"ก็ใช่...แต่ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับพิมแล้ว ฉันรู้สึกแค่ว่าอยากกลับ
ไปเป็นเพื่อนกันมากกว่า มากกว่านี้คงจะให้ไม่ได้แล้ว เพราะ...."
"เพราะพี่ต้องทำหน้าที่ดูแลฟางกับลูกใช่ไหมคะ"ฟางพูดขัดขึ้น
".... "ป๊อปปี้เงียบ ฟางยิ้มสมเพศตัวเอง ที่เขาอยู่กับเธอทุกวันนี้ ไม่ใช่เพราะ
รักแต่เป็นเพราะความรับผิดชอบต่างหากล่ะ...
"ฟางเข้าใจแล้วค่ะ พี่ป๊อปไม่ต้องห่วงนะคะ ฟางจะรั้งพี่ไว้ไม่นานหรอก"
"ฟางแต่ลูกต้องการฉัน ลูกต้องมีพ่อ"ป๊อปปี้ว่า
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เขาได้"ฟางบอก
"นี่ เธอจะไปให้ได้เลยใช่ไหม ห๊ะ" ร่างสูงเริ่มแสดงอาการโมโห
"พี่ป๊อป ฟางเจ็บ"ฟางถูกเขาบีบแขนจนมันเป็นรอยแดง
"เธออยากหนีไปอยู่กับชายชู้ก็บอกมาเหอะ หึ..."
"ฟางไม่ได้เป็นคนแบบพี่นะ ปล่อย ฟางนะ"ฟางถูกป๊อปปี้กดลงบนที่นอน
"ฉันไม่ยอมให้เธอไปเสวยสุขกับใครง่ายๆหรอก"
"พี่ป๊อป ปล่อยฟางนะ ฮือ..."ฟางร้องไห้ น้ำตาอาบแก้ม ด้วยความกลัว
"ฟาง...เอ่อ...ฉันขอโทษ"ป๊อปปี้เริ่มรู้สึกตัว
"พี่ดูถูกฟาง พี่ป๊อปใจร้าย"ฟางผลักผู้เป็นสามีออกอย่างแรงก่อนจะวิ่งออกไป
"ฟางๆ เดี๋ยวสิ "ป๊อปปี้รีบลุกตามไป ทั้งรู้สึกผิด ทั้งเป็นห่วง ทั้งกลัว
ว่าเธอจะหนีเขาไป  เขาผิดเองที่โมโหจนไม่คิด ปล่อยให้คำพูดทำร้าย
จิตใจของหญิงสาว ...
 
ขอโทดนร้า ที่ไม่ได้อัพ แงๆ เราถูกแม่สั่งให้เล่นคอมน้อยลงอ่ะ เลย
จะไม่มาอัพบ่อย อยู่มอห้าจะมอหกแล้วด้วย งานเยอะ ขอโทดนะคะ
แต่ก็ยังจะมาอัพให้นะ ไม่หายไปนานมากหรอก ติดตามผลงาน เป็น
รีดเดอร์ที่น่ารักของไรเตอร์คนนี้ต่อไปนะคะ พลีส.... 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา