รักวุ่นวุ่นของกลุ่มวัยรุ่นสุดแสบ

 หลังจากออกมาจากห้องปกครองแก้วก็ไม่พูดไม่จาเอาแต่เดิน เดิน เดิน แล้วก็เดิน

ฟาง  :  เฮ้ย!!! แก้วๆๆ รอฉันก่อนสิรีบเดินไปไหนล่ะ

แก้ว  :   อ่อ!!! ป่าวหรอกแค่จะไปรดน้ำต้นไม้น่ะจะได้กลับบ้านเร็วๆๆ ไปน่ะ

ฟาง :  เอ่อ!! ดะ...เดี๋ยวสิ

เฟย์  :  เป็นไรหรอ? พี่ฟางทำหน้ามุ่ยเชียว 

ฟาง  :  ก็แก้วอ่ะดิเป็นไรไม่รู้ตั้งแต่ออกมาแล้ว

เฟย์  :  ทำไมแก้วเป็นไรไม่สบายหรอ???

ฟาง :  พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ดูอาการมันแปลกๆอ่ะ เหมือนแก้วกำลังงอนหรือโกรธใครอยู่แน่ๆเลย

เฟย์  :  แล้วใครอ่ะที่แก้ว??

ฟาง  :  ถามใครถามพี่หรอ ถ้าถามพี่ๆตอบได้คำเดียวเลยว่าพี่ไม่รู้

เฟย์  :  อ้าว!! ไอ่เราก็นึกว่ารู้ที่แท้ก็ไม่รู้โดว่เดี๋ยวเฟย์สืบเองก็ได้

และสามหนุ่มก็เดินเข้ามา

เขื่อน  :  อ้าว!! ว่าไงจ้ะสองพี่น้อง มาทำไรอยู่ตรงนี้แล้วนี้ยัยทอมบอยหายไปไหนเนี่ย

เฟย์//ฟาง  :  แก้วไม่ได้เป็นทอมบอยนะ

เขื่อน  :  อ้าว!!! ถ้าไม่เป็นทอมแล้วเป็นไร??

เฟย์  :  เป็นผู้หญิงเท่ต่างหากล่ะ

โทโมะ  :  เออ ว่าแต่แก้วไปไหน??

ฟาง  :  อ่อ ไปสวนน่ะเห็นบอกว่าจะรีบไปรดน้ำต้นไม้

โทโมะ  :  หรอ!!! งั้นเดี๋ยวมาน่ะ

ป๊อบปี้  :  เฮ้ยๆๆๆ ไปไหนว่ะ

โทโมะ  :  เออ น่าเดี๋ยวมา

>>สวนหลังโรงเรียน<<

แก้ว  :  ไอ้คนบ้าขโมยจูบเราไปแล้วยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้จูบอีกไอ้บ้าไอ้คนฉวยโอกาสคอยดูน่ะฉันจะโกรธนายให้ถึงที่สุดเลยไอ้บ้า

โทโมะ  :  นี่มาบ่นอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ

แก้ว  :  ......... (เรื่องของฉันนายไม่เกี่ยว)

โทโมะ  :  นี่เธอเป็นไรเนี่ยฉันพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดกับฉัน นี่คือคำสั่งนะพูดกับฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ [เวลาแบบนี้ก็ยังจะเผด็จการไม่เลิกนะ >> ไรเตอร์] [เงียบ >> โทโมะ] [ >> ไรเตอร์]

แก้ว  :  ............ (ไม่พูดโว๊ยยยย)

โทโมะ  :  ไม่หายโกรธใช่ไหม ได้งั้นรอแปป

แล้วโทโมะก็หายไปในพลิบตา

แก้ว  :  ชิ!! ไปซะได้ก็ดีแล้วแก้วก็หันไปรดน้ำต้นไม้ต่อ

แต่แล้วแก้วก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังดีดกีตาร์ ซึ่งแก้วชอบเพลงนี้มากจึงเดินไปดูใกล้ว่าใครกำลังเล่น แล้วพอไปถึงแก้วก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังจะหันมาแล้วพอผู้ชายคนนั้นหันมาปุ๊บ

แก้ว  :  เฮ้อ!!! เซ็งนายมาทำบ้าอะไรของนายเนี่ยแทนที่จะช่วยกันรดน้ำต้นไม้

โทโมะ  :  อะไร? ทีเมื่อกี๊ยังเคลิ้มอยู่เลย

แก้ว  :  อะไรใครเคลิ้ม ฉันหรอไม่ใช่มั้ง

โทโมะ  :  แก้ว!!!

แก้ว  :  อะไร??

โทโมะ  :  ฉันมีเพลงๆหนึ่งอยากจะร้องให้เธอฟัง

แก้ว  :  นี่ มาอารมณ์ไหนเนี่ย??

โทโมะ  :  ก็อารมณ์นี้ล่ะ นี่ฉันมาง้อเธอโดยตรงเลยน่ะแล้วจำเอาไว้ด้วยว่าฉันไม่เคยง้อใครที่ไหน เธอเป็นคนแรกที่ฉันง้อแล้วก็จะเป็นคนสุดท้ายด้วยเหมือนกันที่ฉันจะง้อ ตั้งใจฟังนะ

               มองดูนาฬิกา อยากโทรหาเธอคุยกันอย่างเคย

ฝากติดตามตอนนี้กันด้วยน๊าาาาาา