Exo - Mystery ปริศนาลึกลับ

     ตึบ ตึบๆๆๆ!!! ฝีเท้าที่เปี่ยมไปด้วยความหนักแน่น มุ่งตรงมาทางห้องฉุกเฉินด้วยความเร่งรีบทันที หยดน้ำที่ค่อยๆไหลออกจากดวงตาของชายผู้ที่ยังมีความศรัทธาในปาฏิหาริย์อยู่ ค่อยๆหลั่งออกมาอย่างบอกไม่ถูก
          “ นายจะต้องไม่เป็นไรนะซิ่วหมิน”
           “ นั้นไง!!! เฉินมาแล้ว”
      น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาด้วยความดีใจของชายที่รูปร่างสูงโปร่ง ที่กำลังบ่งบอกว่ากำลังจะมุ่งหน้ามาทางนี้
          “ เฉิน!! ”
           “ ลู่ฮาน ซะ ซิ่ว ซิ่วหมินเป็นไงบ้าง ดีขึ้นยัง หมอละ หมอออกมายัง แล้วเขาพูดว่าอะไรบ้างหรือเปล่า”
           “ เฉิน ตอนนี้นายต้องตั้งสตินะ ตอนนี้เรายังไม่รู้อาการของซิ่วหมิน เพราะฉะนั้นนายต้องเผื่อใจไว้บ้างนะ”
     ความเศร้าที่เข้ามาปกคลุม ใจที่หลุดลอยออกไปไกลจนยากที่จะยื่อกลับมาได้ของทุกคนลู่ฮานพยายามปลอบใจเฉินให้เขาใจเย็นลง แต่ไม่ใช่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้นที่กำลังเศร้า ภายในห้องฉุกเฉินไม่ได้มีผู้ปวดเพียงแค่หนึ่งรายเท่านั้น แต่กลับมีผู้ปวดถึงสองรายที่มีลักษณะเดียวกันและในเวลาเดียวกันด้วย
          “ฮือๆๆๆ…..ฮือ เทาลูกแม่ กลับมาหาแม่เถอะนะลูก แม่ยังรอหนูอยู่นะ”
          “ใจเย็นก่อนน่าคุณ ลูกมันอาจจะไม่เป็นอะไรก็ได้”
     ไคเมื่อได้ยินชื่อลูก ของคนที่กำลังคร่ำครวญไม่ต่างอะไรไปจากเฉินในตอนนี้ ในใจของเขาพยายามที่จะคิดว่าคงไม่ใช่เทาคนที่เขารู้จักให้ได้ แต่อีกใจก็บ่งบอกว่าคนที่อยู่ในห้องอีกรายนั้นคือจื่อเทา เขาหันไปมองหน้าสองสามีภรรยาคู่นั้นอีกทีแต่เขากลับมองเห็นเพียงแค่ความว่างเปล่า จนชายข้างๆหันมาสะกิดเขาด้วยความสงสัย
          “ มีอะไรหรอไค”
          “เลย์ นายเห็นสองสามีภรรยาที่ยืนร้องให้คร่ำครวญตรงนี้เมื่อกี้หรือเปล่า”
          “นายมั่วแล้วละ ตรงนี้มีแค่พวกเราเท่านั้นนะ หรือนายเห็นว่ามีคนอื่นด้วยหรอ"
          “ เปล่าหรอก”
      หรือว่าเราจะตาฟาดว่ะ แต่ได้ยินได้เห็นด้วยเนี่ยนะ!!!
            จะตาฟาดไปได้!!! ไคครุณคิดอย่างงงๆ เขาหันซ้ายหันขวาราวกับว่าจะสำรวจดูให้รอบๆ เพื่อความแน่ใจ
          “แล้ว ชานยอล ซูโฮ และแบคฮยอนละ”
          “พอดีอาจารย์เรียกพวกเราทั้งหมดไปพบด่วน แต่พวกฉันบอกว่าจะรอดูอาการซิ่วหมินก่อน พวกเขาก็เลยอาสาไปแทนน่ะ”
      เพื่อนชายหันมาตอบคำถามที่ไคสงสัย ให้กระจ่าง แต่ลักษณะของไคต้องการอยากจะทราบจำนวนคนที่หายไปอีกแต่เขากลับนึกไม่ออกว่าเป็นใคร
           “แล้วคนที่เหลือละ” 
           “คริส กับเทาน่ะหรอ ออกไปไหนไม่รู้ ไม่เห็นสักพักแล้วนะ”
           “เทาหรอ!!!” 
      หูฟาดจริงๆด้วยเรา ไม่น่าเลย!!
      แอด …
             “หมอ หมอครับ เพื่อนผม เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับ”
     เพื่อนชายทุกคนต่างพากันสักถามหมอ ในอาการของซิ่วหมิน และก็มีร่างสูงของชายอีกคนที่กำลังเดินมุ่งหน้ามาทางพวกเขาด้วยความเย็นชา เขาทำราวกับว่าที่ตรงนั้นมีเพียงแค่อากาศเท่านั้น
               “เออ …คือ คือ”
     หมอหันมองซ้ายมองขวา เพื่อมองหาบางสิ่งบางอย่าง!! 
              “คืออะไรละหมอ”
     ทุกคนต่างพากันสักถามหมอด้วยความสงสัย ในอาการของซิ่วหมิน ด้วยความป็นห่วง
              "คือ… เสียใจด้วยน่ะครับ เพื่อนของพวกคุณ หมดลมหายใจแล้วครับ ขอตัวก่อนนะครับ”     
      ร่างของเฉินทรุดลงกับพื้นทันทีเมื่อได้ยินคำที่หมอเอ่ยออกจากปากของเขา เพื่อนๆทุกคนต่างพากันปลอบใจเฉินด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนชาย
             “ไม่จริง… ไม่จริง!!! หมอโกหก ทุกสิ่งทุกอย่างโกหกฉันหมดเลย เมื่อไรจะเลิกแกล้งฉันสักที!! ซิ่วหมินฉันคิดถึงนาย นายกลับมาหาฉันเถอะนะ ฮือ….!!
     ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว กลับมาหาฉันเถอะ”
 
/// นึกไม่ค่อยออกแต่จะพยายามแต่งต่อนะค่ะ ใครที่พอจะเดาออกก็สามารถเมนได้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ
# BlackSky>>>