Tears of love น้ำตาในรอยยิ้ม

ฟางออกมานั่งร้องไห้ ตรงม้านั่งหน้าโรงพยาบาล
แก้วที่วิ่งตามมาเห็นเพื่อนสาว ร้องไห้กระซิกๆก้มหน้าอยู่
"ใจเย็นๆนะฟาง"แก้วบอกฟาง
"พี่ฟางง"เฟย์ที่วิ่งมาแต่ไกล พร้อมโน๊ตบุ๊คของแม่
"พี่ทำแบบนี้จริงๆหรอ"เฟย์ชูโน๊ตบุ๊คที่มีภาพฟางนอนกับผู้ชายหลายคน
"พี่ไม่ได้ทำ ฮึก..ฮือ"ฟางเอามือปาดน้ำตาที่กำลังไหลรินอยู่
"เอาเถอะ เฟย์อย่าเพิ่งถามอะไรฟางเลย ฟางกลับบ้านไปก่อนไป"
แก้วตบบ่าเพื่อนสาวเบาๆ ฟางจึงลุกขึ้นแล้วรีบกลับบ้านไป
เธอไม่อยากคุยกับใครทั้งใคร ไม่อยากเจอใครทั้งสิ้น
เธอจึงปิดประตูล็อกกลอนทั้งบ้านแล้วอยู่ในห้องเงียบๆ
เธอเห็นนมที่วางไว้บนหัวเตียงจึงกระดกหมดแก้ว
เธอรู้สึกว่ารสชาตินมแย่กว่าครั้งที่แล้ว สงสัยครั้งหน้าคงต้องบอกยัยแก้ว
*ฮืม...เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป...*
เธอหันหน้าไปตามเสียงโทรศัพท์ ก่อนที่จะกดรับสาย
"ฮัลโหลๆ นี่ใครคะ ฮัลโหลๆ" ไม่มีใครตอบสายเธอทั้งนั้น
ป๊อบปี้ที่กำลังไขกุญแจห้องเธอค่อยๆเข้ามาในห้อง ขณะที่เธอกำลังกดตัดสาย
ป๊อบปี้ก็ใช้ผ้าสีดำปิดตาฟาง ก่อนที่จะใช้เชือกมัดมือ
"นี่ใครน่ะ ปล่อย ปล่อยฉันนะ"ฟางพยามดิ้นแต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้
ป๊อปปี้ถอดเสื้อผ้าฟางออกหมด ไม่เว้นแม้แต่ชุดชั้นใน
"นี่คุณคือใครน่ะ ปล่อยฉันไปนะ"ฟางพยายามดิ้น
ป๊อบปี้เข้าไปซุกไซร้ซอกคอฟางอย่างนึกสนุก
"อืม... อย่านะ"ฟางครางออกมา สงสัยยาปลุกเซกส์ของเขาจะเริ่มออกฤทธิแล้วสินะ ป๊อบปี้คิด
ป๊อบปี้ยังคงซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนฟาง
แล้วจึงเลื่อนมือลงมาที่หน้าอกสวยของฟาง เขาลูบไล้มันเบาๆราวกับว่ามันเป็นลูกแมวขนพอง
"อืม..."ฟางครางขึ้นมาอีกรอบ
ป๊อบปี้จัดการบีบนวดคลึง จนกลายเป็นขย้ำ
ป๊อบปี้ไล่มือลงมาเรื่อยๆจนมาถึงกลีบกุหลาบของฟาง
เขาใช้นิ้วเรียวถูขึ้นถูลงบริเวณระหว่างช่องรักเบาๆเพื่อยั่วฟาง
"ขอร้อง.. ช่วยฉันเหอะ อืม..."ฟางทำอะไรไม่ได้เธอทำได้เพียงกัดปาก
ป๊อบปี้ค่อยๆกดแท่งร้อนลงไปในช่องรักของฟาง แต่เขาก็คาอยู่อย่างงั้นไม่ยอมขยับเพื่อยั่วฟาง
"ข..ขยับ ห...หน่อย"ฟางกัดปาก
ป๊อบปี้กระตุกเล็กน้อย ก่อนจะชักเข้าชักออก ชักเข้าชักออกจนถี่แล้วกลายเป็นขย่มในที่สุด
ฟางหนีบรัดเขาแน่นเหลือเกิน แน่นมาก
เขาทำแบบนี้อีกรอบและอีกรอบ ผู้หญิงอะไรอึดชะมัด ป๊อบปี้คิด
รอบสุดท้ายป๊อบปี้ใช้ผ้าเช็ดหน้าของเขาปิดปากฟาง แล้วฟางก็สลบคาที่นอนไป
ป๊อบปี้ค่อยๆลุกออกมาแล้วตั้งกล้องเพื่อถ่ายรูป ปลดผ้าสีดำที่ตาฟางและเชือกที่มัดแขน
แล้วทำท่ามีอะไรกับหญิงสาว ถ่ายรูปเก็บไว้ในกล้อง
ป๊อบปี้ใส่เสื้อผ้าให้หญิงสาวและตัวเอง
ก่อนที่จะตะโกนให้คนข้างนอกเข้ามา
"โทโมะะ"
แอ๊ดด
โทโมะเปิดประตูเข้ามา
"เป็นไง เรียบร้อยมั๊ย"โทโมะถามแล้วเข้ามานั่งข้างป๊อบปี้
"ก็ดี แค่อยากให้ยัยนั่นตกใจเล่นนิดหน่อย"
"แล้วนี่นายคิดจะแก้แค้นต่อมั๊ย"โทโมะถามป๊อบปี้
"ไม่รู้สิ เห็นแววตาตอนเต้นรำกับยัยนั่นฉันรู้สึกใจสั่นๆยังไงก็ไม่รู้"ป๊อบปี้ก้มหน้าแล้วนึกถึงเหตุการนั้น
"ฉันคิดว่านายอาจจะสงสาร"โทโมะพูดกับป๊อบ
"ก่อนฉันไปเมืองนอก อย่าลืมทำตามที่ฉันบอกด้วย อยากให้ยัยนั่นมีอะไรเล่นตอนที่ฉันไปเมืองนอกหน่อย   หาวว"ป๊อบบอกโทโมะแล้วหาวออกมา
"ป๊อบ...."โทโมะพูดขึ้นเบาๆ
"หือ?"
"ฉันคิดว่า ฉันกลับมาชอบฟางน่ะ"โทโมะตอบพลางก้มหน้า
"แล้วไงหล่ะ?"ป๊อบถามอย่างสบายอารมณ์ แต่ในใจเขากลับรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
"ก็นายต้องโดนบังคับแต่งงานกับฟาง...."
"โหย... อย่าไปซีเรียตเลย ฉันก็แต่งแค่ร่างกายแค่นั้นแหละ ใจฉันไม่มีวันให้ยัยนั่นเด็ดขาด!"
ป๊อบปี้ยิ้มที่มุมปาก
"ฉันไปก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องขึ้นเครื่องแล้ว"ป๊อบปี้พูดแล้วเดินออกประตูห้องไป
โทโมะหันไปมองฟาง แล้วถอนหายใจออกมาก่อนเดินออกประตูห้องไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
"แก้วฉันฝันร้าย"ทันทีที่ฟางตื่นขึ้นมาแล้วเจอแก้วก็โผเข้ากอดทันที
"โอ๋ ยัยขี้แง ฉันเพิ่งมาหาเธอๆก็เข้าหาฉันเลยนะ"แก้วแซวฟางเบาๆ
"ฉันฝันว่ามีคนแปลกหน้าที่ไหนไม่รู้มาทำอะไรกันกับฉัน" ฟางพูดแล้วคิดถึงฝันนั้น
"เครียดจนเก็บไปฝันละมั๊งพี่ฟาง"เฟย์พูดยิ้มๆ ก่อนที่ทั้งหมดจะลงไปทานอาหารเช้าด้วยกัน
3 เดือนผ่านไป....
ที่บ้านพิม
เธอได้รับจดหมายซองนึง จากคนแปลกหน้าพอเธอเปิดดูก็ถึงกับกรี๊ดลั่นบ้าน ในซองจดหมายบรรจุ ภาพป๊อบปี้ที่มีอะไรกันกับฟางอยู่ มันทำให้เธอเกลียดฟางมากยิ่งขึ้น #โทโมะเป็นคนส่ง
ขณะสาวสาวที่มาเดินเล่นทีสวนสาธารณะ เพื่อผ่อนคลายความเครียด
"ฟางกินหมูย่างมั๊ย"แก้วยื่นหมูย่างไม้นึงมาให้ฟาง ซึ่งฟางก็รับไว้
"เฟย์เดี๋ยวไปหาอะไรกินตรงโน้นหน่อยมั๊ย รอตรงนี้แป๊บนึงนะฟาง"แก้วพูดจบก็จูงเฟย์ไปยังร้านแถวนั้น
"อุ๊บ!"ฟางเอามือปิดปากแล้วแล้วรีบวิ่งไปหาที่อ้วก
"แหม.... เจอฉันแล้วถึงกับอ้วกเลยหรอจ๊ะ"พิมที่เดินเข้ามาทักฟาง
"คุณมาที่นี่ทำไม"ฟางถามออกไป
"ชอบยั่วผู้ชายมากนักหรอ..."พิมมองฟางหัวจรดเท้า
"อ..อะไร"ฟางพูดอย่างงงๆ
"จินนี่ จัดการ!"พิมพูดจบ จินนี่ก็เข้ามาล็อกมือฟางเอาไว้
เพี๊ยะ!
พิมตบหน้าฟางหัน
"อย่ามายุ่งกับป๊อบปี้อีก"พิมเอามือจิกหัวฟาง
"กรี๊ดดดดด"จินนี่ปล่อยฟางออกเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างสัมผัสที่ตัว
"อี๋ เหม็น"จินนี่ทำท่าขนลุกขนพอง
"ชอบมั๊ยหล่ะ ปลาร้านะ"เฟย์ที่ราดปลาร้าลงบนตัวจินนี้ ยักคิ้วให้เธอเบาๆ
"ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านนักหรอ!"พิมที่กำลังรีบเดินจะไปตบเฟย์ แก้วเห็นดังนั้นจึงราดส้มตำปลาร้าใส่หัวพิมจนหมดถุง
"กรี๊ดดดดดด"พิมกับจินนี่ร้องกรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก
"ไปเหอะพี่ฟาง"เฟย์รีบจูงมือฟางแต่ ฟางปล่อยมือแล้ววิ่งไปยังห้องน้ำ
อ้วกกก
ฟางอ้วกโดยมีเฟย์ลูบหลังเบาๆ
"เป็นอะไรฟาง"แก้วถามฟาง
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน.."ฟางตอบกลับเบาๆ