หักเหลี่ยมแค้น เชลยรัก nc

9.7

เขียนโดย มีนนี่

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.45 น.

  9 session
  50 วิจารณ์
  24.37K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) แบกเมียขึ้นหลัง และบุกเข้าป่า หาทางกลับเกาะส่วนตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดสาดส่องร่างเปล่าเปลือยบนแท่งหิน ที่กอดกัน

อย่างแนบสนิท ก่อนที่แก้วจะบิดกายพร้อมครางเบา ๆ และลืมตาตื่นขึ้น

มาก่อนจะมองเรือนร่างของชายหนุ่มที่นอนอยู่เคียงข้างที่เริ่มบิดกายและ

ตื่นขึ้นพร้อมจูบหัวไหล่มนของแก้วที่ลุกขึ้นนั่งและวูบลงไปที่อกของชาย

หนุ่มอีกครั้ง โทโมะเป็นห่วงภรรยาอย่างแก้วมาก จึงจับหญิงสาวนอนหัน

หลังราบกับแท่งนั้น พร้อมแกะผ้าที่พันรัดพิษงูที่ขาของแก้วออก พร้อมดู

รอยแผลที่ทั้งเขียว และบวมเบ่ง จึงรีบเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กองฟืนที่ดับ

สนืทไปแล้วเพราะน้ำค้างภายในถ้ำ ก่อนจะบัดมันออก เมื่อแน่ใจแล้วว่า

ไม่มีตัวอะไรอยู่ในเสื้อผ้าจึงสวมใส่กลับคืนสู่เรือนร่างสวยของแก้ว แล้ว

จัดการสวมใส่กางเกงเกงในและกางเกงยีนต์ของตัวเอง แต่เสื้อของตัว

เองนั้นได้เสียสละมาเป็นที่พันขาอ่อนของแก้วไปเมื่อคืนนี้ เขาจึงต้อง

โชว์ซิกแพ๊ตหล่อเหลาไว้อย่างนั้นก่อนจะจับร่างของแก้วขึ้นขี่หลังของ

ตัวเอง พร้อมเดินออกจากถ้ำ และตระเวณเข้าไปในป่าโดยเริ่มไปทาง

ริมแม่น้ำ แก้วก็ลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมด้วยเสียงท้องที่ร้องจ๊อก ๆ จนโท

โมะต้องถามว่า

 

โทโมะ // : หิวหรอครับ ภรรยาที่รัก ของโมะ รอโมะอยู่ที่นี้แปปหนึ่งนะ

 

โมะจะไปหาไม้มาทำอาวุธจับปลามาย่างให้เมียจ้าทาน แต่แก้วกอดเอว

 

โทโมะไว้แน่น ก่อนจะพูดในคำที่ผมไม่คาดคิดว่าแก้วจะยอมรับความ

 

สัมพันธ์ที่เกิดขึ้นภายในถ้ำได้อย่างรวดเร็ว และดูเหมือนจะง่ายเกิน

 

ไปเสียด้วยซ้ำ และเธอขอเดินไปกับผมด้วย แต่ผมบอกว่าเมียคนเดียว

 

ผมก็แบกไหว ผมจึงแบกแก้วขึ้นหลังไปหาไม้ปลายแหลมได้หลายอัน

 

ผมวางแก้วที่หลับสนิทไว้ที่ต้นไม้ ก่อนจะลงแม่น้ำไปแทงได้ปลาตัว

 

ใหญ่ ๆ มา 6 ตัว ผมเริ่มก่อกองไฟและย่างปลาจนสุก ก่อนจะไปปลุก

 

แก้วให้ตื่น แล้วส่งปลาให้แก้วที่เริ่มถามอย่างหวาดกลัวว่าจะไม่พบ

 

เกาะส่วนตัวของผมในวันนี้ และเริ่มกินปลาย่างอย่างเอร็ดจนกระทั่ง

 

 

แก้ว // :  แค๊ก แค๊ก แค๊ก ทะ โทโมะ แก้วหิวน้ำ จัง แต่โทโมะก็ยังคง

 

เมินเฉย จนฉันหน้าแดงกล่ำพร้อมเริ่มอ้อนคำหวานว่า สามีขา เมียหิว

 

น้ำ หาน้ำให้เมียทานหน่อยได้ไหมคะ โทโมะจึงรีบลุกขึ้นไป ตักน้ำที่

 

ลำธารมาใส่กระบอกไม้ไผ่ ก่อนจะส่งให้ดื่มและตัวเองรับไปดื่มต่อก่อน

 

จะแบกฉันขึ้นหลัง เดินมาโดยไม่ได้หยุดพัก จนล้มลงเมื่อถึงเกาะส่วน

 

ตัวของเขาเอง โชคดีที่พิมพ์ น้องสาวคนเล็กของโทโมะมาพบเข้า จึง

 

ให้คนงานในเกาะช่วยกันประครองร่างของฉันและโทโมะไปไว้ที่ห้อง

 

พักซึ่งอยู่ติดกัน พิมพ์เป็นหมอเธอดูแลและฉีดเซรุ่มให้กับฉันพร้อมหา

 

สมุนไพรเย็นมาโปะที่ขาอ่อนของฉัน และ ตรวจร่างกายของฉันอย่างละ

 

เอียด พร้อมยิ้มและปิดประตูห้องฉันเดินออกไปยังห้องของโทโมะที่ลืม

 

ตาตื่นขึ้นมาก็เจอกับพิมพ์ที่นั่งอยู่ที่โซฟา พร้อมเดินเข้ามาบิดหูพี่ชาย

 

อย่างแรงและพูดว่า

 

 

พิมพ์ // : บอกพิมพ์มาเดี๋ยวนี้เลยนะ ผู้หญิงคนที่อยู่ในห้องนั้น เป็น

 

ภรรยา ของพี่โมะใช่ไหม แล้วรักกันจริงหรือเปล่า ไม่ใช่พี่ชายจะฟัน

 

เขาแล้วทิ้งใช่ไหม ฉันยิงคำถามใส่พี่ชายตัวดีเป็นชุด ก่อนจะหยุดยิง

 

เพื่อรอฟังคำตอบ 

 

 

โทโมะ // : ยัยน้องสาว !! พี่ได้คุณแก้วเป็นเมียแล้วจริง ๆ และคนนี้พี่

 

รักจริง แล้วได้แล้วก็จะรับผิดชอบให้ดีที่สุด แต่ตอนนี้พี่วางเราช่วย

 

จัดหาเสื้อผ้า เครื่องประดับ เครื่องสำอางค์ ให้สมกับฐานะ คุณผู้หญิง

 

ของเกาะนี้ หน่อยได้ไหม อ๋อ !! และก็ พี่อยากนอนกอดคุณแก้ว ไม่

 

อยากห่างเธอตอนนี้ ช่วยพาเธอมาหาพี่หน่อยได้ไหม หลังจากจัดการ

 

ทุกอย่างที่พี่บอกไปเสร็จ นะคราฟ น้องสาวคนสวย

 

พิมพ์ // : ก็ได้คะ !! งั้นพิมพ์ขอตัวไปบอกตาธามไทให้เอารถออกก่อน

 

นะคะว่าที่พี่สะใภ้ทั้งคน พิมพ์คงจะไปหาซื้อของกระจอกตามตลาดนัด

 

ให้ใช้ไม่ได้ ขอตัวไปห้างก่อนนะคะ พี่ชายพักผ่อนเถอะคะ ป่านนี้คุณ

 

แก้วคงอาบน้ำอุ่นอยู่ในห้องและใส่เสื้อผ้าพิมพ์และนอนพักอยู่ แต่พิมพ์

 

บอกไว้ก่อนนะคะ ถ้าทิ้ง พีสะใภ้คนนี้ของพิมพ์ละก็ ช้างน้อยของพี่ชาย

 

โดนเฉือนแน่ !!

 

 


 

 

ตอนหน้ามาดูพิมพ์เลือกของใช้ให้พี่สะใภ้อย่างแก้วกัน คงต้องชารท์

 

แบทไอแพคสักพัก นะคะ ถึงจะมาอัพได้ ตอนนี้ ติดตาม เม้น โหวต

 

ให้หน่อยนะคะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา