หักเหลี่ยมแค้น เชลยรัก nc

 
 
     ผมประครองแก้วเข้ามาภายในถ้ำมีแท่งหินสำหรับนอนได้สองแท่ง
 และมีฟืนสำหรับก่อกองไฟจำนวนหนึ่งแต่ฟืนพวกนี้ มิได้โดนความชื่น
จึงน่าจะจุดได้อย่างง่ายดาย ผมจึงหยิบก้อนหินมาถูกันจนเกิดประกาย
ไฟและโยนไปที่กองฟืนนั้นจนลุกออกมา ก่อนที่แก้วและผมจะแยกย้าย
กันไปนั่งที่แท่งหินคนละแท่ง แก้วก็เริ่มมีอาการจาม คงน่าจะเกิดมาจาก
เหตุที่เสื้อผ้าของผมและแก้วเปียกชื้นอย่างหนัก ถ้าเกิดไม่รีบนำมาผิง
ไฟ ผมว่าปอดบวมคงถามหาเราทั้งคู่แน่นอน ผมจึงตะโกนไปทางแก้ว
ว่า 
 
 
โทโมะ // : แก้ว !! ผมว่าเสื้อผ้าของเราทั้งคู่มันเปียกชื้นมาก น่าจะถอด
ออกก่อนและนำมาผิงไฟให้แห้งนะ ผมรอคำตอบที่แก้วจะตะโกนกลับ
มาแต่เห็นแก้วใบหน้าแดงซ่านอยู่นานก่อนจะตะโกนกลับมาในคำตอบ
ที่ผมพอใจมาก 
 
 
แก้ว // : เราต่างคนต่างถอดออก และเอาเสื้อผ้าไปผิงไว้ที่สูงเหนือ
 
กองไฟแต่ เราห้ามอยู่ใกล้ชิดและแตะต้องตัว กันอย่างเด็ดขาด เมื่อ
 
เรียบร้อยแล้วต่างคนต่างกลับมานอนที่แท่งของตัวเองโอเคไหมฉัน
 
ตะโกนถามโทโมะไปอีกครั้งแต่ไร้เสียงตอบ เพราะเขามาอยู่บริเวณ
 
ที่ฉันสามารถเห็นเขาได้อย่างชัดเจน และฉันก็สามารถเห็นเขาได้อย่าง
 
ชัดเจนจากจุดนี้โทโมะให้สัญญาณทางนิ้วว่าให้เราหันหลังไป ฉันทำ
 
ตามอย่างว่าง่ายก่อนที่เราทั้งคู่จะปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนเปลือย
 
เปล่าพร้อมมาเผชิญหน้ากันที่กองไฟโทโมะจับมือฉันและคว้ากอง
 
เสื้อผ้าของฉันไปผิงไฟให้แต่สายตาของเราตอนนี้ระหว่างเดินกลับ
 
ไปที่แท่งกลับจับจ้องที่เรือนร่างของกันและกันจนฉันเผลอไปเหยียบ
 
เจ้างูเห่าเข้า ฉันกรีดร้องจนโทโมะถือไม้เข้ามาไล่มันไปพร้อมอุ้มมาที่
 
กองไฟหยิบเสื้อผ้าของเขาฉีดขาดออกอย่างไม่นึกเสียดาย ก่อนจะพัน
 
ที่ขาอ่อนข้างขวาที่ถูกฉกของฉันไว้จนแน่น ฉันมีอาการจะหลับให้ได้
 
เพราะพิษของงูนั้น ยังอยู่เต็มที่ แต่โทโมะก็ตบหน้าฉันไว้เบา ๆและเอา
 
ผ้าพันพิษนั้นออกก่อนจะเอาปากของเขานั้น รีดพิษและพ่นออกมาจน
 
หมดก่อนจะพันกลับไปอย่างแน่นหนาอีกครั้ง แล้วอุ้มร่างของฉันมา
 
นอนตะแคงอยู่ข้างหน้าและพิงอกเขาไว้ ที่แท่งฝังที่เขาอยู่ก่อนจะ
 
สลบคาอกนั้นไปด้วยใบหน้าที่ซีดเผือกแต่ตกดึกฉันก็เริ่มละเมอเพราะ
 
มีไข้สูงมากส่วนตัวโทโมะนั้นเขาหลับไปได้เพียงนิดเดียวและตื่นขึ้นมา
 
เพราะเสียงเพ้อเพราะพิษไข้ของฉันที่เริ่มจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ 
 
 
แก้ว // : นะ หนาว !! นะ หนาว เหลือเกิน กะ แก้วหนาว หนาวมาก กะ
 
กอดแก้วให้ หะ หายหนาวทีคะ พ่อ แม่ โทโมะทำตามที่ฉันเพ้อไว้เขา
 
จับตัวชั้นลุกขึ้นมานั่งชันเข่าอยู่ที่แท่งพร้อมนั่งชันเข่าหันหลังกอดฉันไว้
 
แน่นแต่ฉันก็ยังคงละเมอ และเพ้ออย่างหนักจนเขาจับร่างของฉันนอน
 
ราบลงหลังสวยไปปะทะแท่งหินนั้น ก่อนจะปัดปอยผมออกจากใบหน้า
 
ของฉันแล้วก้มลงจูบหน้าปากของฉันที่เพ้ออย่างหนักพร้อมพูดเป็นเชิง
 
ขออนุญาตที่จะทำอะไรบางอย่างกับร่างกายของฉัน
 
 
โทโมะ // : แก้ว โมะขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ทั้งที่แก้วไม่มีสติ และไม่
 

ยินยอมพร้อมใจหรือไม่เต็มใจที่จะให้มันกับโมะ แต่ที่โมะทำแบบนี้ขอ

ให้แก้วรับรู้ไว้ว่า โมะรักแก้ว และสิ่งที่โมะทำไปกับแก้วทั้งหมดในคืนนี้

โมะยินดีจะรับผิดชอบแก้ว ในฐานะเมีย และยินดีที่จะปลดหนี้สินให้

ครอบครัวของแก้ว ที่ติดค้างไว้กับครอบครัวของโมะและโมะสัญญา

ว่าจะดูแลแก้วเป็นอย่างดี เพราะโมะรักแก้วมากนะครับ ทันทีที่คำพูด

ของผมจบลงผมก็ก้มลงจูบหน้าผากมณของแก้วอีกครั้งก่อนจะไล้ริม


ฝีปากลงต่ำมาจูบแก้มใสของแก้ว และขบเม้มใบหูสะอาดของแก้วจน
 
แดงจ้ำก่อนจะบรรจงประทับริมฝีปากหนาของผมลงบนริมฝีปากบาง
 
ของแก้วแล้วเกี่ยวกระหวัดลิ้นหนาของผมหยอกล้อเล่นกับลิ้นปากของ
 
แก้วที่ตอนแรกกลับนิ่งเฉย แต่ตอนนี้เหมือนมีปฎิกิริยาจูบตอบกลับมา
 
อย่างเร้าร้อน และมือสองมือของแก้วเริ่มขยับมาคล้องลำคอแกร่งของ
 
ผมทั้งสองข้างแต่ยังคงเพ้อเพราะพิษไข้อย่างหนัก แต่มันกลับปนมา
 
กลับเสียงครางหวานหูที่กำลังเหมือนจะตั้งใจบอกผมว่า เธอโดนผม
 
ฉกชิงอากาศที่เธอหายใจ และมีอยู่น้อยนิดไปจนหมดสิ้น อละขอให้ผม
 
ได้โปรดถอนริมฝีปากหนาออกจากริมฝีปากสวยและอวบอิ่ม แถบหวาน
 
ละมุนอย่างกับน้ำค้างใบแรกแย้ม ผมถอนมันออกอย่างสุดแสนเสียดาย
 
ก่อนจะซุกใบหน้าลงมายังซอกคอขาวระหงส์ของแก้ว แล้วค่อย ๆ ขบ
 
เม้มแสดงร่องรอยความเป็นเจ้าของไว้จนแดงจ้ำ พร้อมเสียงของแก้ว
 
ที่เพ้อออกมา ก็มีคำว่า แก้วแสบคะ พ่อแม่ แสบมาก ผมจึงลูบหัวแก้ว
 
เบา ๆ และหยุดขบเม้มลงเมื่อถึงบริเวณเนินอกสวย ผมจับร่างของแก้ว
 
ขึ้นนั่งชันเข่าในลักษณะพิงอกแกร่ง ของผมไว้ ก่อนจะเลื่อนมือทั้งสอง
 
ข้างของผมขึ้นไปกอบกุมทรวงอกสวยของแก้วไว้ ใจของผมตอนนี้เต้น
 
แรงและเร็วมากเหลือเกิน ของแก้วเองก็คงเป็นเช่นเดียวกับผม ผมค่อย
 
ๆ ลงมือบีบและนวดเคล้งอกสวยของแก้วจากเบาไปหาแรง จนแก้วเพ้อ
 
และครางออกมาปนกันไปหมดจนยอดอกสวยของแก้วนั้น บานแรกแย้ม
 
และชูชันพร้อมให้ผมฉกชิมได้ทันที แต่ผมก็ต้องตกใจเมื่อร่างสวยของ
 
แก้วมีเหงื่อไหลออกมามากมาย นี่คงเกิดจากพิษไข้ที่ถูกงูตัวนั้นกัดสินะ
 
ความคิดนี้ทำให้ผมถึงกับจะหยุดการกระทำลงเสียดื้อ ๆ แต่เมื่ออีก
 
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวสมองของผม ถ้าเธอไม่ตกเป็นเมียของผม
 
เสียตั้งแต่ตอนนี้ เธอแจะต้องโดนคริบครัวของเธอบีบจนทะเล็ดและยิน
 
ยอมที่จะตกเป็นของพ่อผม และทีนี้ เธอก็จะมาอยู่ในสถานะของแม่
 
เลี้ยงซึ่งผมยอมมิได้เด็ดขาด จึงคิดที่จะสานสัมพันธ์สวาทครั้งนี้ต่อไป
 
เพื่อให้ร่างกายของแก้ว ตกเป็นเมียของผมโดยสมบูรณ์ 
 
 

 
 
ตอนต่อไป nc ที่เหลืออยู่มาแน่นอน ติดตาม เม้น โหวต เป็นกำลังใจให้
 
มีนเขียนนิยายเรื่องนี้ให้สมบูรณ์ด้วยนะคะ สำหรับตอนต่อไป รออ่านกัน
 
ได้เร็ว ๆ นี้