ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

"ฉันทำเพราะอยากไถ่โทษต่างหาก"วาววายังคงปากแข็ง

"เมื่อไหร่แกจะบอกความจริงสักทีว่าแกรักคุณท็อปมัวเล่นตัวอยู่นั่นแหละ"

"ฉันไปก่อนนะ แกจะไปด้วยรึเปล่า"วาววารีบเปลี่ยนเรื่อง

"ไปๆ "อายส์หนักใจรีบไปกับวาววาทันที

เมื่อถึงโรงพยาบาล

"นี่คุณท็อปยังไม่ฟื้นอีกหรอ"อายส์ถามเกรทแล้วมองไปหาวาววาที่นั่งซึมอยู่ข้างเตียง

"นั่นสิ ผมก็เฝ้ามันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะแต่มันยังไม่ฟื้นขึ้นมาเลย"เกรทบอก

"นี่นาย ฟื้นขึ้นมาสิฉันทำข้าวต้มมาให้นายนะ"วาววาพูดกับท๊อป

"ผมว่าเราไปข้างนอกดีกว่าคุณ"เกรทลากอายส์ออกมา

"ฉันถามจริง นี่คุณท็อปฟื้นแล้วใช่ป่ะ"

"คุณพูดอะไร"เกรทอึ้งพูดอะไรไม่ถูก

"นี่นาย!คุณท็อปเค้าแค่โดนยิงแต่ไม่ได้ถูกจุดสำคัญอะไรมันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกโดยเฉพาะคุณท็อปที่แข็งแรงแบบนี้คงฟื้นตั้งแต่เมื่อวานแล้ว!"

"เอ่อ...."เกรทพูดอะไรไม่ออก

"เพื่อนฉันไม่ใช่ของเล่นนะที่จะมาล้อความรู้สึกกันแบบนี้!"อายส์โกรธและเสียใจมากรีบเดินหนีไป

"คุณ!ฟังผมก่อน"เกรทรีบวิ่งตามไป

   วาววานั่งกุมมือท็อปแน่นไม่่ยอมไปไหน

"ฉันขอโทษ...ฉันขอโทษ...ฮือๆ...นายตื่นขึ้นมาคุยกับฉันสิ ฉันมีอะไรจะบอกนาย..."

  เกรทวิ่งตามอายส์ขนทัน

"คุณฟังผมก่อนสิ"เกรทกระชากอายส์เข้ามาในอ้อมกอด

"นี่นาย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"อายส์ดิ้นแรงแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของเกรทได้

"ฉันทำไปเพราะเพื่อนผมและเพื่อนคุณ!"

"มันช่วยเพื่อนฉันตรงไหน!"

"เรื่องมันเป็นแบบนี้..."

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้

"แกว่าไงนะ!จะให้ฉันหลอกคุณวาววาว่าแกยังไม่ฟื้นอย่างงั้นหรอว่ะ"

"เออ ฉันอยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง"

"พิสูจน์อะไรว่ะ"

"ฉันอยากรู้ว่าวาววารักฉันรึเปล่า"

"แกเล่นแบบนี้มันแรงไปรึเปล่าว่ะ"

"เอาน่าทำเพื่อเพื่อนแค่นี้ไม่ได้รึไงว่ะ"

ย้อนกลับมาปัจจุบัน

 เกรทถอนกอดจากอายส์แล้วจับมืออายส์เอาไว้

"คุณเข้าใจผมแล้วยังล่ะ"

"ก็..."

"หายโกรธผมเถอะนะ ผมไม่ได้อยากทำให้คุณเสียใจผมขอโทษ"

"...."อายส์อึ้งพูดอะไรไม่ออก

"ผมสัญญาว่าจากนี้ไปผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจอีกเด็ดขาด ! ผมสัญญา!"

"นายจะมาสัญญากับฉันทำไมห่ะ!"อายส์เริ่มใจสั่นแต่ต้องเล่นตัวไปอย่างเดิม

"ก็เพราะผม...ผม...รัก..คุณ ยังไงล่ะ"

"นายพูดอะไรของนาย"อายส์เขินพูดติดๆขัดๆ

"แล้วคุณล่ะรักผมบ้างรึเปล่า"

"ฉัน....ไม่บอกนายหรอก"อายส์เดินหนีแบบเขินๆ

เกรทตามอายส์ไปดักหน้าแล้วหอมแก้มอายส์ไม่ยั้ง

"อีตาบ้า!นายทำบ้าอะไรเนี่ย"

"เธอก็บอกฉันมาสิว่าคุณรักผม"

"ไม่!" อายส์ยังคงปากแข็ง

"ได้!"เกรทยื่นหน้าไปหอมแก้มอายส์ไม่ยั้ง

"ฉันรักนาย!"อายส์ยอมบอกความจริง เกรทหยุดชะงัก

"คุณว่าไงนะ"เกรทถามเพื่อความแน่ใจว่าไม่ได้หูฝาดไป

"ฉัน...รัก...นาย"อายส์เขิน ก่อนจะรีบวิ่งหนีไป

 ทั้งสองวิ่งไล่จับกันอย่างมีความสุข

 วาววายังคงกุมมือท๊อปไว้

"ฉันอยากขอบคุณนายและขอโทษนายทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำไป ฉันอยากให้นายฟื้นขึ้นมาฟังคำพูดของฉัน นาย...ฟื้นขึ้นมากินข้าวต้มที่ฉันทำมาให้นายหน่อยไม่ได้รึไง คนใจร้าย"วาววาเช็ดน้ำตาตัวเอง 

"หยุดร้องไห้ได้แล้ว"เสียงท๊อปดังขึ้น

วาววาตกใจ

"นาย!"วาววารีบลุกทันที

"ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะพูดอะไรแบบนี้ด้วย"ท๊อปยิ้มให้วาววาอย่างอ่อนโยน แต่วาววาไม่คิดอย่างนั้น

"นี่นายหลอกฉันหรอ นายแกล้งฉันอย่างนั้นหรอ"วาววาน้ำตาซึม

"ก็ผมอยากรู้นิ ว่าถ้าฉันเป็นอะไรไปเนี่ยเธอจะเป็นยังไงไม่คิดเลยว่าจะร้องไห้แบบนี้ด้วย แต่..."ท๊อปพูดไม่ทันจบวาววาก็พูดแทรกขึ้น

"นายสนุกมากใช่ไมหะ!ที่เอาความรู้สึกฉันมาล้อเล่นแบบนี้หน่ะ ใช่สินายเห็นฉันเป็นแบบนี้นายคงมีความสุขมากใช่ไม"วาววารีบเดินออกไปจากห้องทันที

"เห้ย เดี๋ยวสิ"ท๊อปดึงสายน้ำแกลือออกเปลี่ยนเสื่อผ้าแล้วรีบตามวาววาไปทันที

 ขณะนั้นอายส์และเกรทก็เดินมาพอดี

"ยัยวาแกเป็นไรเนี่ย"อายส์ถามด้วยความเป็นห่วง

วาววารีบวิ่งไปทันที ก่อนที่ท๊อปจะตามออกมา

"วาววาไปไหนแล้ววะ"ท๊อปถามเกรท

"ไปทางโน้นเมื่อกี้ว่ะ แกรีบตามไปเลยนะเว้ย"

ท๊อปรีบวิ่งไปทันที

 เมื่อเห็นว่าวาววายืนร้องไห้อยู่ท๊อปก็วิ่งเข้าไปจับแขนวาววาไว้

"นี่นายปล่อยฉันนะ"วาววาผลักท๊อป ทำให้ท๊อปเจ็บแผลขึ้นมา

"โอ้ย!"ท๊อปกุมท้องตัวเองไว้

 วาววารีบเดินเข้าไปดู

"นี่นายเป็นอะไรรึเปล่า"วาววาถาม

 ท๊อปรีบดึงตัววาววาเข้ามาใกล้

"เธอหายโกรธฉันแล้วยัง"ท๊อปถาม

  วาววานิ่ง

"ที่ฉันทำไปเนี่ยก็เพราะฉันอยากรู้ความในใจของเธอว่าเธฮคิดอย่างที่ฉันกับเธอรึเปล่า"ท๊อปพูดจาอ่อนวอนพร้อมส่งสายตาอ่อนโยนให้วาววาไม่หยุด

 "ฉันก็อยากบอกความจริงในใจฉันเหมือนกัน ฉันอยากขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอคอยช่วยฉันมาจนถึงตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันยังคงอยู่ในใจของฉันมาตลอด เธอมาทำให้ฉันเปลี่ยนไปอย่างที่หนึ่งว่า ตอนเธออยู่ใกล้กับชลภัทรมันทำให้ฉันไม่ชอบ เธอทำให้ฉันอยากอยู่ใกล้อยากพูดดีๆกับเธอสักครั้ง ฉัน..รัก..เธอ"

วาววานิ่ง

"แล้วเธอล่ะคิดยังไงกับฉัน"ท๊อปถาม

วาววาสบสายตากับเขา

"ฉันก็รักนายเหมือนกัน"

ทั้งสองกอดกันและจูบกัน

 ฝั่งเกรทอายส์

 จบบริบูรณ์ ><