ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

     วาววาวิ่งหนีท๊อปจนมาเจอกับนักเลง

 "เดี๋ยวสิจ้ะ น้องสาว จะไปไหน" นักเลงคนแรกเดินไปกระชากแขนวาววาอย่างแรง

 "นี่!!ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเว้ย!"วาววาโกรธและกลัว

 "จะไปไหนละจ้ะ มาม้ะ" นักเลงคนเดิมกระขากแขนเธอแรงขึ้น

 "บอกว่าปล่อย!" วาววาพุ่งหมัดหนักๆของมือข้างซ้ายใส่หน้าท้องของนักเลงแล้วพยายามวิ่งหนีแต่ไม่ทันดันโดนนักเลวอีกคนวิ่งไปจับแขนเธอได้เสียก่อน 

  "ช่วยด้วย!"วาววาพยายามเรียกคนช่วย

      ท๊อปกำลังตามหาวาววาอยู่ก็ตกใจเพราะเขาได้ยินเสียงของผู้หญิงที่เขากำลังตามหา

   "วาววา"ท๊อปไม่รอช้ารีบวิ่งตามเสียงนั้นไป

        วาววาไม่ยอมแพ้ใช้ขาข้างหนึ่งเตะเข้าไปที่จุดๆนั้นพอดีทำเอานักเลงถึงกับจุก วาววาวิ่งหนีสุดชีวิดเข้าป่าไปโดยไม่รู้ตัวโดยที่นักเลงก็พยายามวิ่งตามไปจนกระทั่งจับตัวไว้ได้

   "นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"วาววาดิ้นสุดแรงเพื่อดึงมือกลับแต่ไม่ทันไรนักเลงคนนึงก็ใช้สิ่งสุดท้ายที่มี

   "ฤทธิ์มากนักนะ!"นักเลงชกเข้าที่หน้าท้องของวาววาอย่างแรง"โอ้ย!"วาววาเจ็บและจุกทำให้เธอไม่มีแรงที่จะต่อสู้ทำให้วาววาหมดสติไป

   "ไปเว้ย อุ้มมันไปเลย"นักเลงคนนึงอุ้มวาววาไปทันที

          ท๊อปตกใจมากรีบตามเสียงเมื่อซักครู่มาอย่างรวดเร็ว

   "วาววา!เธออยู่ที่ไหน!"ท๊อปตะโกนเรียกด้วยความเป็นห่วงมาก "โถ่เว้ย!"ท๊อปโกรธตัวเองที่ไม่สามารถช่วยวาววาได้ แต่เหมือนสวรรค์เป็นใจให้ท๊อปนึกอะไรออก

   "ใช่! เราก็ใช้เครื่องจับสัญญาณมือถือยัยนั่นก็ได้นิว่ะ"ท๊อปหยิบมือถือเขาขึ้นมาแล้วรีบต่อสัญญาณกับมือถือวาววา

   "นี่ไง! เจอแล้ว"ท๊อปรีบตามสัญญาณมือถือของวาววาไปทันที

            ในงานเลี้ยงเกรทและอายส์ยังคงเต้นรำจนเพลงจบ

   "ขอบหนึ่งมากนะที่เต้นรำกับผม"เกรทพูดเสร็จก็เดินออกจากตรงนั้นทันที

        น้ำหนึ่งมองหาวาววาว่าอยู่ไหนแต่ก็ไม่เจอ

   "หึ"น้ำหนึ่งเหมือนคิดอะไรบางอย่างคนเดียว

   "อายส์ขอบคุณคุณชลภัทรมากนะค่ะ งั้นอายส์ขอตัวก่อน"อายส์เดินออกไปหาเกรทที่ยืนอยู่ที่มุมมุมหนึ่ง

   "แหม!คุณยิ้มน่าระรื่นเชียวนะ"เกรทพูดด้วยสายตาหมั่นใส้อายส์

อายส์จิกตาใส่

   "ไอ้บ้า! นี่ว่าแต่คุณท๊อปกับยัยวาไปไหนแล้วอ่ะ" อายส์พูดไปมองหาวาววาไป

   "ผมก็ไม่เห็นเหมือนกันเพราะตอนที่ผมเต้นรำกับหนึ่งเราสองคู่แยกออกจากกัน"

   "งั้นเราแยกย้ายกันหาดีกว่า"อายส์เดินแยกจากเกรทไปตามหาวาววา

           นักเลงทั้งสองพาตัววาววามาที่กระท่อมในป่าแห่งหนึ่งจากนั้นก็วางตัววาววาลงเบาๆ

    "สวยว่ะ" นักเลงคนแรกลูบไหล้ที่ตัววาววาเบาๆ

    "แกอย่าลืมที่นายสั่งนะเว้ย จัดให้หนัก"นักเลงคนที่สองนึกถึงคำที่นายสั่ง

        'ฉันจะให้เงินพวกแกก็ต่อเมื่อพวกแกทั้งสองจัดการนังนี่ให้ฉันสำเร็จ" หญิงสาวยื่นรูปวาววาให้นักเลงสองคนดู

        'สวยด้วย นิหว่า คุณน้ำหนึ่งไม่ต้องห่วงหรอก สวยๆแบบนี้พวกผมไม่ปล่อยไว้แน่ๆ'นักเลงคนนึงพูด

        'พวกแกจะทำอะไรมันก็ได้ ตามสบายแต่อย่าให้เรื่องนี้มันพัวพันกับฉันก็แล้วกัน' น้ำหนึ่งทำสีหน้าอย่างมีเลศนัย

 ปัจจุบัน

     "เออ ฉันไม่ลืมหรอกน่า"

     "งั้นเราเริ่มเลยดีเป่าว่ะ"นักเลงคนนึงยื่นหน้าเข้าใกล้วาววาแต่วาววาดันรู้สึกตัวเสียก่อน

     " อื้อ"วาววากัดที่บ่าของนักเลงคนที่กำลังจะข่มขืน "โอ้ย"นักเลงคนเดิมร้องอย่างเจ็บปวดจึงตบหน้าวาววาอย่างแรง จนทำให้มุมปากของวาววามีเลือดไหล จากนั้นก็ชกท้องเข้าอีกที วาววาจุกร้องไม่ออก

     "เงียบได้สักทีนะแก"นักเลงคนเดิมยื่นหน้าเข้าใกล้วาววาเกือบจะจูบแต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงคนพังประตูเข้ามา

     "ปัง!"เสียงประตู มีชายหนุ่มคนนึงพุ่งเข้ามาในกระท่อมอย่างแรง

     "หยุดนะเว้ย!"

     "เฮ้ย อกเป็นใครว่ะ"นักเลงคนแรกตกใจแต่ไม่ทันไรก็โดนชายหนุ่มพุ่งชกที่ท้องเข้าอย่างจังมำเอานักเลงถึงกับจุก

     "ไอตัวขัดลาภ"นักเลงอีกคนชกหน้าชายหนุ่มอย่างจัง ชายหนุ่มไม่ยอมแพ้ชก ต่อย เตะเต็มทีทำเอานักเลงทั้งสองถึงกับลุกไม่รอด

     "นายท๊อป" เมื่อวาววาเงยหน้่าขึ้นมาดูก็ตกใจเพราะคนที่มาช่วยเธอคือนายท๊อป

     "ไม่ต้องพูดมาก เรารีบไปกันเถอะ"ท๊อปดึงวาววาอย่างแรง

     "โอ้ย!"วาววาจุกและเจ็บกับที่โดนชกท้องมาเมื่อครู่

     "คุณไหวมั๊ย"

     "ไม่ไหวก็ต้องไหว"วาววาพยายามเดินต่อแต่ก็ไม่ไหว"โอ้ย"

     "คุณนี่จริงๆเลย"ท๊อปอุ้มวาววาเพื่อที่จะได้ออกไปไวๆ

     "นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ยห่ะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้"

     "อย่าดื้อน่าคุณ"ท๊อปไม่ฟังอุ้มวาววาออกมาทันที