ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

      เวลา21.30น. วาววานั่งกุมขมับเครียดเรื่องงานเธอยังต้องนั่งทำงานอยู่ในบริษัทดึกๆดื่นๆประจำ
        " โอ้ย ทำไมงานมันเยอะแบบนี้ว่ะเนี่ยต้องมานั่งเคลียงานก่อนไปเที่ยวเฮ้อ!" วาววาพึมพำ
        "นี่คุณ! ยังไม่กลับบ้านอีกหรอหะ"เจ้านายท๊อปเข้ามาทักเพราะเขาเห็นเธอนั่งเครียดจึงชวนคุย
 วาววาตอบ
        "เอ้า! แล้วนายไม่เห็นรึไงว่าฉันนั่งเคลียงานอยู่เนี่ย จะกลับได้ไง"
        "แล้วนี่ทานอะไรแล้วยัง"ท๊อปถามด้วยความเป็นห่วง
        " ยัง ฉันไม่หิว!" เมื่อพูดจบไม่ถึง5นาที่ก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้น"คร่อกกกก"วาววาตกใจเพราะนั่นมันคือเสียงท้องร้องของเธอ
ทีอปขำกับการกระทำของเธอที่เก่งแต่ปาก
        " ไหนว่าไม่หิวไง ท้องร้องซะขนาดนี้ ไปๆงานค่อยทำก็ได้ ไปหาอะไรกินก่อน" วาววาทำหน้าแปลกใจที่ท๊อปให้เธอหยุดทำงาน 
 ท๊อปพูดว่า
       "อ่ะๆ ผมเลี้ยงก็ได้ป่ะๆ ผมก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลย ไปนั่งเป็นเพื่อนผมก็ได้ "ท๊อปไม่รอคำตอบจากวาววารีบลากเธอไปจากโต๊๋ะทำงานทันที
            อายส์เดินไปเดินมานอกบ้านแล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้ามองดูดาวอย่างมีความสุข
       " เฮ้อ! รู้สึกสบายจังไม่ได้นั่งดูบรรยากาศแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วน้า" อายพึมพำกับตัวเอง
             ในขณะที่เกรทก็ออกมาดูดูดาวเช่นเดียวกันเกรทเผลอหันไปเห็นอายส์ที่กำลังนั่งอยู่ข้างนอกเช่นเดียวกันจึงเข้าไปพูดคุย
      "นี่คุณ!" เกรทตะโกนเรียกอายสืโดยมีกำเเพงกั้นอยู่ระหว่างบ้านเขากับบ้านเธอ อายส์ตกใจจึงหันมาดูเมื่อพบว่าเป็นเกรทก็สบายใจ
     "เอ้านาย! มีอะไรอ่ะ"
     "คุณกำลังดูอะไรอ่ะ"
     "อ๋อ ฉันดูดาวอยู่อ่ะแล้วนายล่ะ"
     "ผมก็ออกมาดูดาวเหมือนกัน คืนนี้ดาวสวยดีเนอะ"เกรทพูดพรางมองหน้าอายส์พรางเขาพึ่งสังเกตว่าผู้หญิงตรงหน้านี้ทำให้เขาหัวใจเต้นแรงผิดปรกติ
    "ช่าย ฉันไม่ได้เห็นบรรยากาศนี้มานานแล้ว" อายส์มองดวงดาวอย่างเพลิดเพลินแล้วก็มีดาวตกอายส์ตกใจเพราะเป็นครั้งแรกของเธอที่ได้เห็น
    "เฮ้ย!ดาวตก สวยจังเลย เออจิงด้วย"อายส์นึกขึ้นได้ว่าเขาให้อธิฐาน อายส์จึงหลับตาลง
เกรทสงสัยจึงถาม
    " นี่คุณ เป็นอะไร "
อายส์ลืมตาขึ้นมาตอบเขา
    "นายไม่เคยได้ยินรึไง ว่าถ้าเห็นดาวตกเราต้องหลับตาอธิฐานแล้วสิ่งที่เราคิดจะเป็นจริง"อายส์เมื่อตอบเกรทเสร็จก็หันไปดูดาวต่อ
    เกรทหลับตาแล้วลองอธิฐานดูบ้าง
    "ขอให้ได้อย่างนั้นแล้วกัน"เกรทลืมตาขึ้นก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนที่เกรทจะหันหน้ามาพร้อมกับอายส์ทั้งสองจ้องตากัน ก่อนที่อายส์จะละสายตาจากเขาเช่นเดียวกับเกรท
    อายส์เอามือลูบหลังใบหูแก้เขิน
    "นั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะ"อายส์รีบวิ่งเข้าบ้านทันที
    "อ้าวเดี๋ยวสิ..."เกรทพยายามเรียกเธอแต่อายส์เข้าบ้านไปก่อน
     ภายในบ้าน
     อายส์เผลอเอามือมาจับที่หัวใจของเธอ
    "ยัยอายส์แกเป็นไรเนี่ย ทำไมใจต้องเต้นแรงขนาดนี้วะ"อายส์หยิบตุ๊กตาตัวโปรดมากอดไว้ในอ่อมอกของเธอ
     ฝ่ายเเกรท
     เกรทนึกถึงตอนที่ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่เขาจะเผลอยิ้มออกมา
    "เป็นไรวะเนี่ยนอนดีกว่าเว้ย ไปจัดของอีก"เกรทรีบเดินเข้าบ้านไป
          ณ ร้านอาหารข้างทาง
    "ป้าครับของเส้นเล็กต้มยำ2ที่ครับ"ท๊อปสั่งอาหาร
    "นี่นาย มีอะไรไมเนี่ยถึงได้มาเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวฉันเนี่ย"
    "ก็ฉันจะเลี้ยงอะ มีไรไม"ท๊อปดถียงกลับ
    "ก็ไม่มีหรอก แค่คิดว่าคนอย่างนายจะมีน้ำใจกับคนอื่นด้วย"
    "คุณไม่ใช่คนอื่นสักหน่อย"ท๊อปมองหน้าวาววา วาววาตาโตก่อนจะขมวดคิ้ว
    "ไม่ใช่คนอื่นแล้วฉันเป็นอะไรของนายเนี่ย"วาววาถาม ท๊อปมองหน้าเธอ
    "คุณเป็นคนของผม"เมื่อได้ยินคำนั้นวาววาก็ตาโต หน้าแดง
    "ก็เลขาผมไงคุณเป็นคนของผมก็คือเลขาของผมไง"ท๊อปพูดชัดเจนขึ้น
    "แล้วไป"วาววาโล่งอก
    "ทำไมคุณคิดอะไร คิดว่าผมจะจีบคุณงั้นหรอ"
    "ฉันไม่คิดหรอก คนอย่างคุณอะเหมาะกับคุณน้ำหนึ่งที่สุดแล้ว"วาววาพูดพลางทำหน้าบึ้งก่อนที่ก๋วยเตี๋ยวจะมา
    "นี่คุณ เรื่องน้ำหนึ่งอะคุณอย่าพูดถึงได้ไม"วาววาแปลกใจ
    "อ้าว อ๋อนี่คุณหวงแฟนคุณรึไงนี่คุณฉันเป็นผู้หญิงนะไม่จีบคุณน้ำหนึ่งหรอก"
    "เอาเถอะ ช่างมัน"
                เมื่อทั้สองกินเสร็จ
    "วาเดี๋ยวไปพร้อมผมเลยดีกว่า"ท๊อปไม่รอคำตอบดังวาววากลับบ้านทันที
    "นี่นายปล่อยฉันนะ"วาววาพยายามขัดขืน
    "นี่คุณ นี้มันดึกมากแล้วคุณจะไปทำงานต่อรึไง"ท๊อปถามด้วยความเป็นห่วง
    "แต่ฉันไม่อยากกลับกับนายนิ ถ้านายพาฉันไป...จะว่าไงเล่า"วาววาพูดแบบเขินๆ
          ท๊อปหัวเราะลั่น
    "นี่เธอ ฉันอะเป็นสุภาพบุรุษพอ ฉันไม่พาเธอไปม่านรูดหรอกแค่บ้านเราสองคนอยู่ข้างกันแค่นี้เองฉันเลยคิดว่าไปพร้อมกันเลยดีกว่า หรือเธอจะเถียง"วาววาเงียบก่อนจะนั่งดีๆ
   ท๊อปปิดประตูรถ ก่อนจะเดินขึ้นรถเดินทางกลับบ้านทันที
   ระหว่างทางกลับวาววาก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เมื่อถึงบ้านท๊อปก็หันเรียกวาววาแต่เธอก็ยังคงหลับ ท๊อปมองหน้าเธอ
  "เวลาคุณเงียบบ้างก็น่ารักดีนะ"ท๊อปยกมือขึ้นมากวาดผมตรงหน้าผากวาววาแล้วมองหน้าเธอ จนวาววาเริ่มรู้สึกตัวเขาก็หันกลับทันที
    "ถึงแล้วหรอ"วาววาพูดอย่างงัวเงียก่อนที่เธจะเอ่ยขอบคุณ
    "ขอบคุณนะ ที่มาส่งแล้วก็เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวด้วย"เมื่อพูดเสร็จเธอก็ทำท่าจะเดินเข้าบ้าน
    "เดี๋ยวก่อนสิ ที่ผมเลี้ยงเนี่ยเพราะผมก็หิวส่วนที่พามาส่งเนี่ยเพราะบ้านเราอยู่ใกล้กันคุณไม่ต้องมาถือบุญคุณกับผมเลย"
    "เออก็ได้นั้นฉันเข้าบ้านก่อนแล้วกัน นายก็เข้าบ้านไปเถอะดึกแล้ว"วาววาพูดเสร็จพร้อมเดินเข้าบ้าน
    "ฝันดี"เขาตะโกนบอกเธอ วาววาหันกลับมาดูเขาแล้วพยักหน้าด้วยท่าทางเขินไก่อนจะเปิดประตูเข้าบ้านไปทันที
    ท๊อปยืนยิ้มอยู่หน้าบ้านก่อนจะเดินเข้าบ้านไปเช่นกัน
    "ฝันดี"วาววาพูดเบาๆถึงแม้ว่าท๊อปจะไม่ได้ยินด้วยซ้ำก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องนอนแล้วรีบนอนทันที