ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

         "ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต" อายส์โวยวาย
                 จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินผ่านมาก็หยุดชะงักเมื่อเขารู้สึกแปลกๆดูขัดหูขัดตาจึงแอบยืนดูอยู่สิ่งที่เขาเห็นคือมีเสี่ยคนนึงอยู่ในห้องนั้นที่ดูเหมือนจะลวนลามผู้หญิงอยู่คนนึงโดยที่มีการ์ดคอยคุมอยู่ข้างนอกและดูท่าทางหญิงสาวคนนั้นเธอจะขัดขืนแต่ทำอะไรไม่ได้ ชายหนุ่มจึงไม่รอช้ารีบพุ่งเข้าไปชกการ์ดที่เฝ้านอกประตู
         " เฮ้ยไอน้องเข้าไม่ได้" การ์ดคนที่1 บอก. เขาสวนกลับ
         " เอ้าพี่. ทำไมอ่ะก็ผมจะเข้ามีปัญหารึไง"
                 ชายหนุ่มไม่รอช้าปล่อยหมัดเข้าไปจังๆ  เตะซ้ายเตาะขวา จนในที่สุดเขาก็สามารถเข้าไปในห้องนั้นได้
          "ช่วยด้วยๆๆ. อ๊ายๆๆๆๆๆ" อายส์ยังคงตะโกนเรียกคนช่วยอย่างเดิม
          " เฮ้ย. หยุดนะเว้ย" มีเสียงชายหนุ่มตะโกนเข้ามา อายส์ตกใจและดีใจจึงรีบเงยหน้าขึ้นมาดู
         " นาย! " อายส์ตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นหน้าคนทีีมาช่วยเธอไว้คือคู่กัดของเธอ
          "ผมเกรทเองนี่อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้"
          " เฮ้ย ไอบ้านี่เป็นใคร " เสี่ยถาม
           "ก็เป็นพลเมืองดีที่ช่วยสตรีให้พ้นจากเงื้อมมือสัตว์ไงว่ะ". เกรทชกเข้าไปที่หน้าของเสี่ยอย่างจัง เสี่ยจึงชกกลับอย่างไม้รอช้าและยังเตะเข้าไปที่ผาหมากพอดีเกรทจึงชกท้องของเสี่ยเข้าอย่างจังจนทำใหัเสี่ยถึงกับจุกเต็มๆเกรทจึงพาอายส์ออกไปได้ 
             บริษัท hone desigh ท๊อปยังคงพูดคุยกับน้ำหนึ่งอย่างเดิมโดยที่เขาอึดอัดจะแย่แล้ว
         " คุณมาที่นี่ทำไม แล้วมาทำอะไร แฟนคุณไม่ว่ารึไงกัน" ท๊อปถามน้ำหนึ่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาและเจ็บปวด  เธอจึงเดินไปทีโซฟาที่ตั้งอยู่ริมประตู
         " หนึ่งเป็นคนทิ้งเขาเอง เพราะหนึ่งคิดถึงแต่ท๊อปหนึ่งจึงรู้ตัว่าหนี่งอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีท๊อปที่หนึ่งมาที่ก็เพราะหนึ่งคิดถึงท๊อปมากแค่หนึ่งได้เห็นหน้าท๊อปแค่เสี้ยวนาทีหนึ่งก็ดีใจ แต่หนึ่งรู้ว่าท๊อปคงรังเกียจหนึ่งไม่อยากเห็นหน้าคนหลายใจแบบหนึ่งหรอก"น้ำหนึ่งจะเดินหนีแต่ท๊อปกลับพูดกับน้ำหนึ่งไปว่า
         "ผมรู้ว่าคุณเสียใจ ผมไม่ได้รังเกียจหนึ่งเลย แต่คุณกลับไปก่อนได้รึเปล่า"
         "ท๊อปไล่หนึ่งเลยหรอ ได้หนึ่งไปก็ได้ค่ะ"น้ำหนึ่งรีบเดินออกไปจากห้องทันที ท๊อปได้แต่ลังเลไม่กล้าตัดสินใจ
ด้านนอก
          "คอยดูเถอะ!ฉันจะกลับมาแน่!"เมื่อน้ำหนึ่งพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที
     วาววาเดินกลับไปที่ห้องก็เห็นท๊อปหน้าซีดอยู่ข้างโต๊ะ วาววาไม่สนใจแต่กลับคิดว่า
          "สงสัยโดนหักอกมาแน่เลย"วาววานั่งครุ่นคิด ก่อนจะทำงานต่อ