ที่รัก

ที่รัก...
 
 
 
 
 
 
 
อาทิตย์ต่อมา...
 
 
(แก้ว...เดี๋ยววันนี้โมะไปรับนะครับ)
 
 
"ก็ได้ค่ะ...ว่าแต่โมะไม่มีงานตอนเย็นหรอคะ" ฉันเอ่ยถามคนปลายสาย
 
 
(ไม่ครับ...วันนี้วันสำคัญ)
 
 
"งั้นก็โอเคค่ะ..." ฉันบอกแล้วกดวางสายลงไปก่อนจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วหยิบกล่องของขวัญที่เตรียมไว้ให้โทโมะสุดที่รักของฉันเนื่องในวันพิเศษ><
 
 
 
+
 
+
 
+
 
 
 
"นี่แกจะรีบไปไหนยัยแก้ว" ยัยเฟย์รีบวิ่งมาขวางทางฉันที่กำลังจะเดินออกร้านไป
 
 
"ฉันนัดกับโทโมะไว้แกมีอะไรรึเปล่า"
 
 
"มีสิ!เรื่องใหญ่ด้วยแหละ" พูดจบยัยเฟย์ก็รีบลากฉันเข้าไปในร้านนใหม่อีกครั้ง
 
 
"อะไรของแกเนี่ยฉันรีบนะ!" ฉันพูดติดโมโหนิดหน่อยนี่ก็จะได้เวลาที่โทโมะนัดไว้แล้วนะ ยัยเฟย์นี่ก็ดันปัญหาอะไรอีกก็ไม่รู้
 
 
"นี่!" ยัยเฟย์ยื่นชุดเดรสแค่หัวเข่าสีชมพูอ่อนมีลูกไม้ระบายอ่อนๆด้วย
 
 
"แกไปเอามาจากไหนอ่ะ...สวยจัง"
 
 
"แกเอาไปลองมาให้ฉันดูดิ ไม่ต้องปฏิเสธเร็วๆด้วยล่ะ" เฟย?ดันตัวฉันให้เข้าไปในห้องลองเสื้อผ้า
 
 
"แกเล่นอะไรเนี่ยยัยเฟย์! เอาไว้วันอื่นนะวันนี้ฉันรีบ!" ฉันโวยวายพรางทุบประตูไปด้วย โอ๊ย!ยัยเฟย์นี่เล่นไม่รู้เรื่องจริงๆ
 
 
"ถ้าแกรีบนักก็รีบๆเปลี่ยนสิยะ" เสียงยัยเฟย์ตะโกนกลับมาอีกครั้ง
 
 
"หึย!!ถ้าฉันออกไปเมื่อไรนะแกตาย!" ฉันขู่ยัยเฟย์ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่ยัยเฟย์บอก
 
 
"เป็นไงบ้างแก พอดีป่ะ" พอเปิดประตูออกมายัยเฟย์พุ่งตรงเข้ามาจับตัวฉันหมุนไปหมุนมาอยู่นั่นแหละ
 
 
"ก็พอดีอ่ะ เสร็จแล้วใช่มั้ยฉันจะได้ไปเปลี่ยน"
 
 
"หยุดเลยนะมานี่!" แล้วยัยเฟย์ก็ลากฉันไปแต่งหน้าทำผมแล้วก็เลือกรองเท้ากระเป๋าให้เหมาะสมกับชุดที่ฉันใส่อยู่
 
 
"นี่แกจะทำอะไรของแกเนี่ย แปลงโฉมฉันเพื่อ?"
 
 
"เสร็จยังเฟย์" คุณเขื่องเดินกอดคอโทโมะเข้ามาถามยัยเฟย์ ใช่!!ฟังไม่ผิดหรอกเดินกอดคอกันเข้ามาเลยจ๊าาา
 
 
"นี่มันอะไรกัน...คุณเขื่อน" ฉันชี้หน้าคุณเขื่อนที่ยืนอมยิ้มแล้วปล่อยแขนออกจากลำคอของโทโมะ
 
 
"ฮ่ะๆเลิกเรียกเขื่อนว่าคุณเหอะครับฟังดูแล้ว...มันขัดๆหูอย่างไงก็ไม่รู้" เขื่อนพูดแล้วเดินไปโอบเอวยัยเฟย์เดี๋ยวนะนี่มันอะไรกัน
 
 
"นี่ยัยเฟย์แกกับ..."
 
 
"ฮ่ะๆใช่แล้วย่ะนี่น่ะเขื่อนแฟนฉันเอง พอดีว่าสุดที่รักของแกอ่ะน่ะเค้ามาขอร้องให้เขื่อนเนี่ยช่วยไปจีบแกหน่อยเพราะเค้าจะวัดใจแกไง"
 
 
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย"
 
 
"เลิกงงได้แล้วครับที่รัก...ไปเร็วเดี๋ยวโมะพาไปที่ที่นึง" โทโมะไม่รอให้ฉันตอบตกลงกลับลากแขนฉันออกไปทันที
 
 
"เดี๋ยวฉันจะกลับมาฆ่าพวกแก!" ฉันตะโกนทิ้งท้ายไว้แล้วก้าวไปตามแรงลากของโทโมะทันที ดีนะที่ตอนนี้ค่อยข้างจะมือแล้วเลยไม่ค่อยมีคนมาเดินห้างเท่าไร
 
 
 
+
 
+
 
+
 
 
 
"โน่นๆไงน้องโทโมะมาแล้ว...ถ่ายรูปเร็วๆพวกเรา" ฉันหยุดกึกทันทีเมื่อรู้ว่าโทโมะกำลังจะพาฉันไปไหน
 
 
"ไม่เอานะโมะแก้วกลัว..." ฉันกระตุกแขนโทโมะแล้วรีบกระซิบบอกเมื่อโทโมะกำลังจะเดินเข้าไปหากลุ่มนักข่าว
 
 
"โมะอยู่นี่ทั้งคนจะกลัวอะไร" โทโมะจับมือฉันแล้วพาเดินเข้ามาหายังกลุ่มนักข่าวที่มุมถ่ายรูปเราทั้งสองคน จนฉันแสบตาไปหมด
 
 
"เอ่อ...ขอโทษนะครับน้องโทโมะนี่ใช่ผู้หญิงที่กล่าวถึงใช่มั้ยครับ" นักข่าวผู้ชายเอ่ยถามโทโมะ โทโมะเองก็ยิ้มน้อยๆแล้วจึงตอบ
 
 
"ใช่ครับ...คนนี้แหละครับที่จะพามาเปิดตัว" โทโมะดันแผ่นหลังของฉันให้เดินก้าวมาหน้าให้เสมอกับตัวเค้า
 
 
"ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ" นักข่าวผู้หยญิงเอ่ยถามฉันที่เอาแต่ก้มหน้าเพราะว่าแสบตาอยู่ก่อนตามมาด้วยไมค์อีกหลายสิบอัน แหม!ดังจริงๆนะพ่อคุณ!!
 
 
"ชื่อ...แก้วค่ะ" ฉันกลั้นใจตอบออกไป
 
 
"เงยหน้าสิครับ" โทโมะก้มลงมากระซิบที่ใบหูของฉัน
 
 
"อื้อ!ไม่ได้อ่ะแก้วแสบตา" ฉันรีบตอบโทโมะไปทันที
 
 
"เอ่อ...พี่ๆครับช่วยหยุดถ่ายรูปกันก่อนนะครับ แก้วเข้าแสบตาอ่ะครับ" คำพูดของโทโมะทำให้นักข่าวทั้งหลายเลิกรูปพวกฉันทันที ก่อนที่ฉันจะค่อยเงยหน้าขึ้นมาทีละนิด ทีละนิดจน...
 
 
"โห!น่ารักสมกันมากเลยค่ะ"
 
 
"ใช่มั้ยครับ ผมเองยังหลงเลย^^"
 
 
 

จะเรียกที่รัก ที่รัก ที่รักเรียกทั้งวันที่รัก ที่รัก ที่รัก ที่รักของฉันคือคนนี้จะเรียกที่รัก ที่รัก ที่รักแค่คนเดียวเธอคือที่รัก ที่รัก ที่รักนะคนดี
 


 
 
+
 
+
 
+
 
 
 
"นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว เฮ้ย~" ฉันถอนหายใจพร้อมยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม ตอนนี้ฉันกับโทโมะมาอยู่กันคอนโดโทโมะนั่นเอง
 
 
"ฮ่ะๆออกงานแค่แปปเดียงเองนะครับ"
 
 
"ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ แก้วยังไม่เคลียคดีความของโมะเลย"ฉันวางแก้วแล้วลุกขึ้นมาเอาเรื่องโทโมะทันที
 
 
"อะไรอ่ะแล้ววันนี้วันครบรอบนะไหนล่ะของขวัญที่แก้วจะให้โมะอ่ะ-3-" ของขวัญงั้น0.0!!ฉันลืมไว้ที่ร้านยัยเฟย์ เห้ย!!!!
 
 
"โมะ...แก้วลืมไว้ที่ร้านยัยเฟย์อ่ะ แหะๆ^^;"
 
 
"โถ่แก้วอ่ะ...ฮึย! แต่ชั่งเหอะโมะมีขวัญให้แก้วด้วยนะ"
 
 
"อะไรอ่ะโมะ..." ฉันเอ่ยถามเมื่อโทโมะนั่งคุกเข่าลงกับพื้นแล้วเอื้อมไปข้างหลังก่อนจะกลับมมาพร้อมกับกล่องแหวน0.0!!
 
 
"แต่งงานกับโมะนะครับ...'ที่รัก'..." >/////<
 
 
"โทโมะเล่นบ้าอะไรอีกเนี่ย"
 
 
"โมะไม่ได้เล่นนะครับ...ขอแต่งจริงๆ"
 
 
"เอ่อ...โมะแน่ใจแล้วหรอ><"
 
 
"ที่สุดอ่ะครับ"
 
 
"งั้นก็...><"
 
 
 
+
 
+
 
+
 
 
 
"อ๊ะ!"
 
 
"อะไร...ซองผ้าป่าหรอไม่เอาอ่ะฉันไม่มีตังค์นะแก"
 
 
"จะบ้าหรอเฟย์นี่มันการ์ดแต่งงานของยัยแก้วกับโทโมะต่างหาก" ยัยฟางเอ่ยบอกยัยเฟย์
 
 
"อ้าวหรอ แหมๆว่าจะได้แต่งเนี่ยยาวนานเหลือเกินนะยะยสำหรับชีวิตรักแกเนี่ยฮ่ะๆโอ๊ย"
 
 
"ปากดี!นี่ฉันยังไม่เคลียเรื่องเมมื่อวานนี้เลยนะ"
 
 
"อะไรล่ะ แกไปเคลียกับพี่ฟางเองเหอะพี่ฟางก็มีส่วนนะ"
 
 
"เอ่อ...ฉันว่าฉันไปช่วยป็อปปี้เลี้ยงลูกก่อนดีกว่าป่านนี้คงจะหิวนมแล้วมั้งฉันไปก่อนนะ" พูดจบยัยฟางก็วิ่งหนีหายไปจากห้องทำงานยัยเฟย์ทันที
 
 
"พี่ฟางรอเฟย์ด้วย!"
 
 
"หยุดเลยนะแก!" ฉันดึงแขนยัยเฟย์เอาไว้ก่อนจะแยกเขี้ยวให้
 
 
"หยุดเมื่อวานแกลืมของขวัญฉันจำได้อ่ะๆนี้ไงๆ" ยัยเฟย์รีบคว้ากล่องของขวัญของฉันที่ซ่อนอย่าได้โต๊ะแล้วยัดใส่มือฉันก่อนจะวิ่งหนีไปอีกคน
 
 
"ยัยเฟย์แกจะหนีไปไหน...!!" ฉันจะวิ่งตามยัยเฟย์ไปแต่คิดไปคืดมาเอาของขวัญนี่ไปให้'สุดที่รัก'ของฉันก่อนดีกว่าคิกๆ><
 
 
 
 
 
 
...THE  END...
...ruktomokaew...
 
 
 
 
 
+ + + + + + +
 
จบแล้วสำหรับเรื่องนี่ที่เหลือ...ไปจินตนาการกันต่อเอาเอง5555 กว่าจะจบเล่นเอาแทบจะหลับคาคอมไปแล้ว5555 แล้วบกันในเรื่องต่อไป...^^
 
 
**ป.ล. เสาร์อาทิตย์นี้งดอัพทุกเรื่องนะคะ เนื่องจากไรต์เตอร์ไม่อยู่ ไปพัทยามีใครจะตามทวงกันบ้าง555 ส่วนวันจันทร์ไม่แน่ใจนะคะเพราะว่าโรงเรียนเปิดแล้วอิอิ