ที่รัก

ที่รัก...

 

 

 

 

 

 

 

อาทิตย์ต่อมา...

 

 

(แก้ว...เดี๋ยววันนี้โมะไปรับนะครับ)

 

 

"ก็ได้ค่ะ...ว่าแต่โมะไม่มีงานตอนเย็นหรอคะ" ฉันเอ่ยถามคนปลายสาย

 

 

(ไม่ครับ...วันนี้วันสำคัญ)

 

 

"งั้นก็โอเคค่ะ..." ฉันบอกแล้วกดวางสายลงไปก่อนจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วหยิบกล่องของขวัญที่เตรียมไว้ให้โทโมะสุดที่รักของฉันเนื่องในวันพิเศษ><

 

 

 

+

 

+

 

+

 

 

 

"นี่แกจะรีบไปไหนยัยแก้ว" ยัยเฟย์รีบวิ่งมาขวางทางฉันที่กำลังจะเดินออกร้านไป

 

 

"ฉันนัดกับโทโมะไว้แกมีอะไรรึเปล่า"

 

 

"มีสิ!เรื่องใหญ่ด้วยแหละ" พูดจบยัยเฟย์ก็รีบลากฉันเข้าไปในร้านนใหม่อีกครั้ง

 

 

"อะไรของแกเนี่ยฉันรีบนะ!" ฉันพูดติดโมโหนิดหน่อยนี่ก็จะได้เวลาที่โทโมะนัดไว้แล้วนะ ยัยเฟย์นี่ก็ดันปัญหาอะไรอีกก็ไม่รู้

 

 

"นี่!" ยัยเฟย์ยื่นชุดเดรสแค่หัวเข่าสีชมพูอ่อนมีลูกไม้ระบายอ่อนๆด้วย

 

 

"แกไปเอามาจากไหนอ่ะ...สวยจัง"

 

 

"แกเอาไปลองมาให้ฉันดูดิ ไม่ต้องปฏิเสธเร็วๆด้วยล่ะ" เฟย?ดันตัวฉันให้เข้าไปในห้องลองเสื้อผ้า

 

 

"แกเล่นอะไรเนี่ยยัยเฟย์! เอาไว้วันอื่นนะวันนี้ฉันรีบ!" ฉันโวยวายพรางทุบประตูไปด้วย โอ๊ย!ยัยเฟย์นี่เล่นไม่รู้เรื่องจริงๆ

 

 

"ถ้าแกรีบนักก็รีบๆเปลี่ยนสิยะ" เสียงยัยเฟย์ตะโกนกลับมาอีกครั้ง

 

 

"หึย!!ถ้าฉันออกไปเมื่อไรนะแกตาย!" ฉันขู่ยัยเฟย์ก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่ยัยเฟย์บอก

 

 

"เป็นไงบ้างแก พอดีป่ะ" พอเปิดประตูออกมายัยเฟย์พุ่งตรงเข้ามาจับตัวฉันหมุนไปหมุนมาอยู่นั่นแหละ

 

 

"ก็พอดีอ่ะ เสร็จแล้วใช่มั้ยฉันจะได้ไปเปลี่ยน"

 

 

"หยุดเลยนะมานี่!" แล้วยัยเฟย์ก็ลากฉันไปแต่งหน้าทำผมแล้วก็เลือกรองเท้ากระเป๋าให้เหมาะสมกับชุดที่ฉันใส่อยู่

 

 

"นี่แกจะทำอะไรของแกเนี่ย แปลงโฉมฉันเพื่อ?"

 

 

"เสร็จยังเฟย์" คุณเขื่องเดินกอดคอโทโมะเข้ามาถามยัยเฟย์ ใช่!!ฟังไม่ผิดหรอกเดินกอดคอกันเข้ามาเลยจ๊าาา

 

 

"นี่มันอะไรกัน...คุณเขื่อน" ฉันชี้หน้าคุณเขื่อนที่ยืนอมยิ้มแล้วปล่อยแขนออกจากลำคอของโทโมะ

 

 

"ฮ่ะๆเลิกเรียกเขื่อนว่าคุณเหอะครับฟังดูแล้ว...มันขัดๆหูอย่างไงก็ไม่รู้" เขื่อนพูดแล้วเดินไปโอบเอวยัยเฟย์เดี๋ยวนะนี่มันอะไรกัน

 

 

"นี่ยัยเฟย์แกกับ..."

 

 

"ฮ่ะๆใช่แล้วย่ะนี่น่ะเขื่อนแฟนฉันเอง พอดีว่าสุดที่รักของแกอ่ะน่ะเค้ามาขอร้องให้เขื่อนเนี่ยช่วยไปจีบแกหน่อยเพราะเค้าจะวัดใจแกไง"

 

 

"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย"

 

 

"เลิกงงได้แล้วครับที่รัก...ไปเร็วเดี๋ยวโมะพาไปที่ที่นึง" โทโมะไม่รอให้ฉันตอบตกลงกลับลากแขนฉันออกไปทันที

 

 

"เดี๋ยวฉันจะกลับมาฆ่าพวกแก!" ฉันตะโกนทิ้งท้ายไว้แล้วก้าวไปตามแรงลากของโทโมะทันที ดีนะที่ตอนนี้ค่อยข้างจะมือแล้วเลยไม่ค่อยมีคนมาเดินห้างเท่าไร

 

 

 

+

 

+

 

+

 

 

 

"โน่นๆไงน้องโทโมะมาแล้ว...ถ่ายรูปเร็วๆพวกเรา" ฉันหยุดกึกทันทีเมื่อรู้ว่าโทโมะกำลังจะพาฉันไปไหน

 

 

"ไม่เอานะโมะแก้วกลัว..." ฉันกระตุกแขนโทโมะแล้วรีบกระซิบบอกเมื่อโทโมะกำลังจะเดินเข้าไปหากลุ่มนักข่าว

 

 

"โมะอยู่นี่ทั้งคนจะกลัวอะไร" โทโมะจับมือฉันแล้วพาเดินเข้ามาหายังกลุ่มนักข่าวที่มุมถ่ายรูปเราทั้งสองคน จนฉันแสบตาไปหมด

 

 

"เอ่อ...ขอโทษนะครับน้องโทโมะนี่ใช่ผู้หญิงที่กล่าวถึงใช่มั้ยครับ" นักข่าวผู้ชายเอ่ยถามโทโมะ โทโมะเองก็ยิ้มน้อยๆแล้วจึงตอบ

 

 

"ใช่ครับ...คนนี้แหละครับที่จะพามาเปิดตัว" โทโมะดันแผ่นหลังของฉันให้เดินก้าวมาหน้าให้เสมอกับตัวเค้า

 

 

"ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ" นักข่าวผู้หยญิงเอ่ยถามฉันที่เอาแต่ก้มหน้าเพราะว่าแสบตาอยู่ก่อนตามมาด้วยไมค์อีกหลายสิบอัน แหม!ดังจริงๆนะพ่อคุณ!!

 

 

"ชื่อ...แก้วค่ะ" ฉันกลั้นใจตอบออกไป

 

 

"เงยหน้าสิครับ" โทโมะก้มลงมากระซิบที่ใบหูของฉัน

 

 

"อื้อ!ไม่ได้อ่ะแก้วแสบตา" ฉันรีบตอบโทโมะไปทันที

 

 

"เอ่อ...พี่ๆครับช่วยหยุดถ่ายรูปกันก่อนนะครับ แก้วเข้าแสบตาอ่ะครับ" คำพูดของโทโมะทำให้นักข่าวทั้งหลายเลิกรูปพวกฉันทันที ก่อนที่ฉันจะค่อยเงยหน้าขึ้นมาทีละนิด ทีละนิดจน...

 

 

"โห!น่ารักสมกันมากเลยค่ะ"

 

 

"ใช่มั้ยครับ ผมเองยังหลงเลย^^"

 

 

 

 

 

+

 

+

 

+

 

 

 

"นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว เฮ้ย~" ฉันถอนหายใจพร้อมยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม ตอนนี้ฉันกับโทโมะมาอยู่กันคอนโดโทโมะนั่นเอง

 

 

"ฮ่ะๆออกงานแค่แปปเดียงเองนะครับ"

 

 

"ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ แก้วยังไม่เคลียคดีความของโมะเลย"ฉันวางแก้วแล้วลุกขึ้นมาเอาเรื่องโทโมะทันที

 

 

"อะไรอ่ะแล้ววันนี้วันครบรอบนะไหนล่ะของขวัญที่แก้วจะให้โมะอ่ะ-3-" ของขวัญงั้น0.0!!ฉันลืมไว้ที่ร้านยัยเฟย์ เห้ย!!!!

 

 

"โมะ...แก้วลืมไว้ที่ร้านยัยเฟย์อ่ะ แหะๆ^^;"

 

 

"โถ่แก้วอ่ะ...ฮึย! แต่ชั่งเหอะโมะมีขวัญให้แก้วด้วยนะ"

 

 

"อะไรอ่ะโมะ..." ฉันเอ่ยถามเมื่อโทโมะนั่งคุกเข่าลงกับพื้นแล้วเอื้อมไปข้างหลังก่อนจะกลับมมาพร้อมกับกล่องแหวน0.0!!

 

 

"แต่งงานกับโมะนะครับ...'ที่รัก'..." >/////<

 

 

"โทโมะเล่นบ้าอะไรอีกเนี่ย"

 

 

"โมะไม่ได้เล่นนะครับ...ขอแต่งจริงๆ"

 

 

"เอ่อ...โมะแน่ใจแล้วหรอ><"

 

 

"ที่สุดอ่ะครับ"

 

 

"งั้นก็...><"

 

 

 

+

 

+

 

+

 

 

 

"อ๊ะ!"

 

 

"อะไร...ซองผ้าป่าหรอไม่เอาอ่ะฉันไม่มีตังค์นะแก"

 

 

"จะบ้าหรอเฟย์นี่มันการ์ดแต่งงานของยัยแก้วกับโทโมะต่างหาก" ยัยฟางเอ่ยบอกยัยเฟย์

 

 

"อ้าวหรอ แหมๆว่าจะได้แต่งเนี่ยยาวนานเหลือเกินนะยะยสำหรับชีวิตรักแกเนี่ยฮ่ะๆโอ๊ย"

 

 

"ปากดี!นี่ฉันยังไม่เคลียเรื่องเมมื่อวานนี้เลยนะ"

 

 

"อะไรล่ะ แกไปเคลียกับพี่ฟางเองเหอะพี่ฟางก็มีส่วนนะ"

 

 

"เอ่อ...ฉันว่าฉันไปช่วยป็อปปี้เลี้ยงลูกก่อนดีกว่าป่านนี้คงจะหิวนมแล้วมั้งฉันไปก่อนนะ" พูดจบยัยฟางก็วิ่งหนีหายไปจากห้องทำงานยัยเฟย์ทันที

 

 

"พี่ฟางรอเฟย์ด้วย!"

 

 

"หยุดเลยนะแก!" ฉันดึงแขนยัยเฟย์เอาไว้ก่อนจะแยกเขี้ยวให้

 

 

"หยุดเมื่อวานแกลืมของขวัญฉันจำได้อ่ะๆนี้ไงๆ" ยัยเฟย์รีบคว้ากล่องของขวัญของฉันที่ซ่อนอย่าได้โต๊ะแล้วยัดใส่มือฉันก่อนจะวิ่งหนีไปอีกคน

 

 

"ยัยเฟย์แกจะหนีไปไหน...!!" ฉันจะวิ่งตามยัยเฟย์ไปแต่คิดไปคืดมาเอาของขวัญนี่ไปให้'สุดที่รัก'ของฉันก่อนดีกว่าคิกๆ><

 

 

 

 

 

 

...THE  END...

...ruktomokaew...

 

 

 

 

 

+ + + + + + +

 

จบแล้วสำหรับเรื่องนี่ที่เหลือ...ไปจินตนาการกันต่อเอาเอง5555 กว่าจะจบเล่นเอาแทบจะหลับคาคอมไปแล้ว5555 แล้วบกันในเรื่องต่อไป...^^

 

 

**ป.ล. เสาร์อาทิตย์นี้งดอัพทุกเรื่องนะคะ เนื่องจากไรต์เตอร์ไม่อยู่ ไปพัทยามีใครจะตามทวงกันบ้าง555 ส่วนวันจันทร์ไม่แน่ใจนะคะเพราะว่าโรงเรียนเปิดแล้วอิอิ