ที่รัก

ที่รัก...
 
 
 
 
 
 
"โมะกลัวว่าแก้วจะโดน'พวกที่ชอบแย่งของชาวบ้าน'มากวนน่ะครับก็เลยรีบประชุม" โทโมะพูดกับฉันแต่ทว่าสายตากลับหันไปเชือดเฉือนกับเขื่อนแทน
 
"เอ่อ...งั้นแก้วว่าเรารีบกลับกันเลยดีกว่าเนอะแก้วหิ้วหิว^^;" ฉันรีบลนลานเก็บกระเป๋าและแฟ้มเอกสารของตัวเองก่อนจะคว้าแขนโทโมะแล้วรีบพาเดินออกมาจากโต๊ะทำงานทันที
 
"อ้าวยัยแก้วจะกลับแล้วหรอ" 'ยัยเฟย์' เพื่อนร่วมงานของฉันอีกคนเอ่ยทักฉัน
 
"อืมใช่เอ่อ...คุณเขื่อนอยู่ในห้องทำงานฉันน่ะ" ยัยเฟย์ชะเง้อมองไปยังห้องทำงานฉัน
 
"อย่างนี้สินะ โอเคเดี๋ยวฉันจัดการให้" ฉันพยักหน้าให้ยัยเฟย์เบาๆก่อนจะพาโทโมะเดินออกมาจากร้านขายเสื้อผ้าทันที
 
     ใช่แล้วล่ะฉันกับยัยเฟย์และคุณเขื่อนร่วมหุ้นกันเปิดร้านขายเสื้อผ้าในห้างสรรพสินค้า ความจริงยังมีอีกคนนึงนะชื่อ'ฟาง'แต่ตอนนี้ยัยนั้นไม่สามารถมาทำงานได้เนื่องจากต้องคอยเลี้ยงลูกที่เพิ่งจะคลอดอยู่บ้านภายใต้คำสั่งของ'ป็อปปี้'สามีของยัยฟาง
 
"เอามานี่...ทิ้งซะเลยเหอะกล้าดีอย่างไงมายุ่งกับแฟนโมะ" โทโมะคว้าช่อดอกไม้ที่คุณเขื่อนเป้นคนซื้อให้ฉันไปทิ้งถังขยะหน้าห้าง
 
"อย่าโมโหไปเลยนะโทโมะ^^;"  ฉันรีบอ้อนโทโมะทันที
 
"เหอะ!จะให้โมะเย็นไหวหรอ"
 
"โอ๋ๆอย่างไงซะแก้วก็รักโทโมะคนเดียวแหละน่า>////<"
 
 

จะมีที่รักคนเดียวทั้งตัว หัวใจไม่แบ่งให้ใครรอคอยวันนี้มานานรู้ไหม
 

 
"จริงๆนะ..."
 
 
"จริงสิ><"
 
 
"งั้นก็พิสูจน์สิ :) "
 
 
 
"อย่าไงไงอ่ะ" ฉันเกาหัวตัวเองก็เขินรู้ทั้งรู้ว่ามันต้องทำอย่างไงแต่คนเราควรจะเล่นตัวไว้ก่อนไม่ใช่หรอ-/////-
 
 
"แก้วรู้นะ..." โทโมะก้มหน้ามาใกล้ๆหน้าฉัน ฉันเลยต้องรีบผลักเค้าออกก่อนจะหันไปมองรอบๆว่ามีคนอยู่รึเปล่า ดีนะที่เราเดินมาถึงลานจอดรถแล้วเลยไม่ค่อยมีคนหน่อย
 
 
 
"แต่แก้วหิวอ่ะ^^;"
 
 
"โอเคๆแต่สัญญานะว่าถ้าอิ่มจะต้องพิสูจน์ทันที"
 
 
"ก็ได้_///_" ฉันก้มหน้ารับปากโทโมะอย่างเลี่ยงไม่ได้
 
 
 
 
+
 
 
+
 
 
+
 
 
 
 
"ไง...อิ่มแล้วนิ" โทโมะเอ่ยถามฉันทันทีที่จ่ายตังค์ค่าอาหารมื้อเย็นเรียบร้อยแล้ว
 
 
"คนเยอะเอาไว้ที่ห้องนะ" ฉันพยายามแถไปเรื่อยและหวังว่าโทโมะคงจะลืมมันไปในที่สุด
 
 
" :) " แปลกแห๊ะฉันนึกว่าโทโมะจะโกรธฉันซะอีกแต่ที่ไหนได้กลับส่งยิ้มมาให้ฉันซะงั้น-*-
 
 
 
"อะไรของโมะอ่ะ-0-" ฉันรู้สึกแปลกกับรอยยิ้มของโทโมะเมื่อนี่มาก มากๆๆๆๆเลยนะ
 
 
 
"เดี๋ยวก็รู้เองรีบกลับกันเหอะโมะเมื่อยแล้ว" โทโมะจับมือฉันแล้วพากลับคอนโดตัวเองทันที
 
 
 
"..."
 
 
 
"แก้วเรียกโมะว่า'ที่รัก'สิ" ฉันได้ยินเสียงอันแหบพร่าของคนที่กำลังรุกลามตัวฉัน
 
 
 
"อ๊ะ!...ทะ...ที่รัก><"
 
 
 
"ดีมาก โมะรักแก้วมากนะครับ"
 
+
 
 
+
 
 
+
 
 
 
 
"อ๊ะ!โมะจะทำอะไรอ่ะ" ฉันปัดมือของโทโมะแทบไม่ทัน แหมๆเผลอเป็นไม่ได้จ้องจะคอยลวนลามฉันอยู่ตลอดดดด-*-
 
 
 
"ก็พิสูจน์ไง :) "
 
 
 
"พิสูจน์อะไรอย่างนี้เล่า ไหนว่าเมื่อยไม่ใช่หรอก็ไม่อาบน้ำสิ" ฉันพยายามดันหน้าของโทโมะที่วนอยู่แถวๆรอบๆคอฉันพร้อมกับทำรอยไว้อีกต่างหาก
 
 
 
"แต่โมะอยากทำอย่างอื่นมากกว่านิ" โทโมะค่อยๆดันตัวฉันให้นอนราบไปกับเตียง
 
 
 
"โมะหื่นมากเลยรู้ตัวป่ะ"
 
 
"หรอ...แต่กับแก้วแค่คนเดียวหรอกน่า" พูดจบโทโมะก็ปิดปากฉันทันที
 
 


จะเรียกที่รัก ที่รัก ที่รักเรียกทั้งวันที่รัก ที่รัก ที่รัก ที่รักของฉันคือคนนี้จะเรียกที่รัก ที่รัก ที่รักแค่คนเดียวเธอคือที่รัก ที่รัก ที่รักนะคนดี
 
 



 
+
 
 
+
 
 
+
 
 

 
 
"นี่โมะใจคอจะตามแก้วทั้งวันเลยใช่มั้ย-*-" ฉันหันหน้ากับไปถามโทโมะที่เดินตามหลังฉันตลอดทั้งวันนี้
 
"ก็โมะหวงแก้วนิ :( " โทโมะทำหน้าตาเบะปากใส่ฉันเหมือนเด็กน้อย
 
"แต่โมะเป็นนักร้องนะ ไม่กลัวเป็นข่าวบ้างหรอ" ฉันพูดความจริงโทโมะเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงดังมาก
 
"เป็นข่าวกับที่รักโมะไม่กลัวหรอก^^"
 
"แล้วนี่โมะไม่มีซ้อมเต้นอะไรเลยหรอ" ที่ฉันถามเพราะว่าปกติโทโมะมักจะมีงานตลอดเวลาบางวันเค้าแทบไม่ได้เจอฉันเลยด้วยซ้ำแต่วันนี้กลับว่างซะงั้น
 
"ก็เมื่อวานมีประชุมนิดหน่อยแต่วันนี้ว่างทั้งวันครับ^^"
 
 
 
 
 
+ + + + + + +
 
อัพแล้วนะคะสำหรับเรื่องนี้อยากจะบอกว่าวันนี้ใช้หัวปั่นได้แค่นี่ส่วนพรุ่งนี้เจอกันกับเรื่องAll on me นะคะสำหรับใครที่รอเรื่องไหนอยู่ก็ไปติดตามกันได้เลยค่ะ