ที่รัก

ที่รัก...

 

 

 

 

 

"แก้วฝนตกแล้วนะอย่าออกไปเดินตากฝนสิเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" เสียงของ'โทโมะ'แฟนสุดหล่อของฉันเอ่ยเตือนปนเป็นห่วงทักขึ้นก่อนจะแขนมือฉันแล้วดึงให้มายืนข้างๆลำตัวเค้า เขินจะตายอยู่แล้ว>////<

 

 

"นี่!ทำอะไรอ่ะโมะ><"

 

 

"นี่ยังไม่เลิกเขินอีกหรอคบกันมาก็ตั้งนานแล้วต่อไปถ้าแต่งงานกันจะเลิกเขินมั้ยเนี่ย" ของแบบนี้มันห้ามกันได้ด้วยรึไงฟะ

 

 

"นานที่ไหนแค่สามปีกว่าๆจะสี่ปีเอง^^" เวลามักจะผ่านไปเร็วเสมอโดยเฉพาะเวลาที่อยู่กับคนคนนี้อ่ะ><

 

 

"จะสี่ปีนี่ก็นานแล้วนะ-*- เอาเหอะรีบๆเดินหน่อยจะได้ถึงห้องเร็วๆ" โทโมะเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นโอบเอวฉันไว้แทน โอ๊ย!อีตานี่นิจะทำให้เขินตายกันไปข้างนึงเลยใช่มั้ย>/////<

 

 

 

+

 

+

 

+

 

 

 

"รีบอาบน้ำนอนเลยนะแก้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอา" พอมาถึงห้องโทโมะก็รีบสั่งฉันทันที

 

 

"นี่เป็นแฟนหรือเป็นพ่อกันแน่ห๊ะ-*-" ฉันเดินเข้าไปในห้องพรางบ่นอุบอิบไปตลอดทาง

 

 

"เป็นพ่อ..."

 

 

"เห?" ฉันหันกลับมมามองบุคคลที่เดินเข้ามาตอบคำถามทั้งๆที่ฉันไม่ต้องการคำตอบเลยสักนิดเดียว แค่แอบบ่นน่ะเข้าใจมั้ยยยยยยยย??

 

 

"พ่อ...ของลูกแก้วไง" โทโมะก้มมลงมากระซิบที่กกหูฉันก่อนจะฉวยโอกาศจุ๊บปากฉันเบาๆไปหนึ่งที

 

 

"0/////0 อะ...ไอ้บ้า!!" ฉันรีบคว้าผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าแล้วพุ่งตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที ไอ้คุณแฟนบ้า!...จะทำฉันเขินไปถึงไหนกันนะ><

 

 

ที่รักฉันเรียกได้แล้วใช่ไหม

เมื่อในวันนี้ที่เราได้คบกัน มีแฟนกับเขาซะที

ที่รักเรียกเธออย่างงี้ได้แล้วใช่ไหม

และฉันจะเรียกแค่เธอไม่เรียกใคร

 

 

    หลังจากที่ฉันและโทโมะอาบน้ำเสร็จแล้วเอ่อ...หมายถึงฉันอาบก่อนแล้วโทโมะค่อยอาบต่อฉัน^^; เราก็มาเตียงคุยกันบนเตียงก่อนที่ฉันเพลียหลับไปซะก่อน...

 

 

"ฝันดีนะคะ'ที่รัก'ของแก้ว^^"

 

 

"ฝันดีเช่นกันครับ'ที่รัก'ของโมะ" โทโมะก้มลงบรรจงจูบบนหน้าผากของฉันก่อนจะกอดและหลับไปพร้อมกัน...

 

 

 

 

+

 

 

+

 

 

+

 

 

 

"คุณแก้วครับผมซื้อดอกกุหลาบมาฝากครับ" 'เขื่อน'เพื่อนร่วมงานของฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ที่ส่งมาให้ฉัน

 

 

"เอ่อ..ขอบคุณนะเขื่อนแต่แก้วคิดว่า..."

 

 

"แก้วห้ามปฏิเสธนะ เขื่อนอุตส่าห์ตั้งใจซื้อมาให้^^" เขื่อนยังคงคะยั้นคะยอช่อกุหลาบช่อนั้นมาให้ฉันอยู่ดี ความจริงฉันก็อยากจะรับอยู่หนอกนะแต่ฉันมีแฟนแล้วT^T

 

 

"เอ่อ...แก้ว..." จะบอกเขื่อนไปตรงๆเลยหรอดูจะไม่รักษาน้ำใจกันสักนิดเลยนะ เขื่อนเองก็เป็นคนดีตามจีบฉันมาได้สักพักใหญ่ๆแล้ว

 

 

"แก้ว..." เสียงนุ่มทุ้มแต่กลับแฝงไปด้วยความน่ากลัวและเลือดเย็นเอาไว้ด้วยกันในคราวเดียวกัน

 

 

"โทโมะ..." ฉันหันไปตามต้นเสียงก่อนจะพบชายร่างสูงยืนทำหน้าไม่พอใจอยู่ตรงประตู

 

 

"อ้าวคุณโทโมะมาตอนไหนหรอครับทำไมผมไม่เห็นเลย^^" เขื่อนหันไปส่งยิ้มให้คุณโทโมะแต่กลับเป็นรอยยิ้มที่เย้ยหยันกันเห็นๆ

 

 

"เหอะ! ก็คงจะเห็นหรอกมัวแต่อี๋อ๋อกับแฟนชาวบ้านเค้าอยู่น่ะ" โทโมะเดินตรงเข้าโอบไหล่ฉันที่นั่งมองหน้าทั้งสองคนที่เหมือนกำลังจะเปิดศึกกันอยู่ย่อยๆ

 

 

"โทโมะมาตอนไหนอ่ะไหนว่ามีประชุมไง^^" ฉันหันไปถามโทโมะเมื่อเริ่มเห็นว่าบรรยากาศไม่ค่อยจะดีสักเท่าไร

 

 

 

 

 

 

+ + + + + + +

 

มาแล้วๆสำหรับตอนที่หนึ่งจะมากล่อมให้ทุกคนฝันดี(รึเปล่า)คิกๆ><