Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ

TOME PART

          ให้ตายเถอะครับ แก้วล้มลงไปแล้ว แถมเลือดเต็มมืออีกต่างหาก เมื่อกี้ที่แก้วเห็นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด จะบอกว่าพิมเข้ามาจูบผมเองก็ไม่ใช่ มันเป็นอุบัติเหตุเท่านั้น ผมหันไปหยิบของอีกฝั่งนึงแล้วพอหันมาปากมันก็ไปเจอกับพิมพอดี มันก็เลยเป็นการจุ้บกัน ไม่ใช่จูบ และผมไม่ได้อยากจะให้มันเกิดขึ้นเลยจริงๆ

          ผมรู้ดีว่าแก้วชอบผม เพราะทุกๆอย่างที่เธอทำให้ผมมันบ่งบอกได้ชัดเจน แต่เธอไม่เคยจะพูดออกมาให้ผมได้ยิน และตอนนี้ ผมยิ่งไม่แน่ใจไปใหญ่ว่าเธอยังชอบผมอยู่รึปล่าว แต่ผมแน่ใจ..  ว่าใจของผมเองน่ะ มันไม่ได้ต่างอะไรไปจากแก้วเลย แน่นอนว่าตอนอยู่โรงเรียนเก่าน่ะเหมือนเราจะได้คบกัน แต่เพราะได้เข้าโรงเรียนใหม่เลยทำให้เราต้องห่างกันเรื่อยๆ จนกลายเป็นไม่สนิทไปแล้ว 

          ผมขอยอมรับเลยว่าผมชอบแก้ว ชอบมากๆ และเรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากไอ้ป็อปกับไอ้เขื่อน  ถึงแม้ว่าแต่ก่อนนี้แก้วจะดูออกห้าว เหมือนทอมไปมากเท่าไหร่ ผมก็ยังชอบในความที่แก้วเป็นแก้ว และตอนนี้เธอดูเป็นผู้หญิงขึ้นมาก ดูสวยขึ้นมากจริงๆ ผมไม่อยากจะห่างจากเธออีกแล้ว ผมจะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปง่ายๆอีกแล้วแน่นอน

          "เฮ้ยไอ้โมะ  เฮ้ยแก้ว !!" ไอ้ป็อปมาพอดี มันเรียกผมก่อนจะไปสะดุดกับภาพหญิงสาวตรงหน้าที่นอนเลือดชุ่มมืออยู่แล้วอุ้มไปห้องพยาบาล มันมองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจ ถ้าจะถามว่าทำไมผมไม่เข้าไปช่วยแก้วตั้งแต่ทีแรก ก็เพราะพิมนี่สิ รั้งแขนผมไว้ทำไมก็ไม่รู้ โธ่โว้ยผมล่ะอยากจะชกหน้าตัวเองจริงๆที่ทำเธอเจ็บขนาดนี้น่ะ

          กว่าผมจะหลุดพ้นจากพันธนาการของพิมได้ก็พอดีกับที่ผมมาถึงห้องพยาบาลตอนที่แก้วทำแผลเสร็จแล้ว แต่ังคงไม่ฟื้น ผมเดินเข้าไปหาเฟย์ ฟาง ป็อปปี้และเขื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆเตียงของแก้ว

          "ไอ้โมะ แกมานี่กับฉันเลย" ไอ้ป็อปพูดพร้อมกับลากตัวผมออกมาจากห้องพยาบาล

          "เขื่อนไม่ไปนะขออยู่กับที่รัก" ไอ้นี่ก็ติดแฟนจังโว้ย

          "ทำไมแกถึงไม่ช่วยแก้ววะ" ไอ้ป็อปถามผมเมื่ออกจากห้องพยาบาลมาแล้ว

          "ถ้าฉันช่วยได้ฉันก็กระโจนเข้าไปแล้ว แต่ถูกพิมรั้งแขนไว้ก่อน"

          "เฮ้อ ไอ้ความหล่อของแกนี่มันขัดขวางความรักของแกเองจริงๆ" ก็ถูกที่มันพูด

          "แกคิดว่าฉันหนักใจมั้ยเล่า" ผมบอกมันไปอย่างหงุดหงิด

          "แล้วแกจะทำไงต่อไป" นั่นสิ จะทำยังไงดีละ จะให้แก้วเข้าใจผมผิดไม่ได้ เอ้อ ! ใช่สิต้องอธิบาย อืม.. เอาละคิดออกแล้วว่าจะหาวิธีอธิบายยังไงดี

          "ฉันมีแผน แต่แกต้องช่วยฉันว่ะ" 

          "เห ? ช่วยยังไง" ไอ้ป็อปทำหน้างง ผมเลยบอกแผนไปซะเลย 

          "ได้เลยเพื่อน ฉันช่วยแกเอง" หึหึ แค่นี้เธอก็จะเข้าใจฉันแล้วล่ะแก้วใจ :)

END TOMO PART

FANG PART

          เอ.. สองคนนั้นไปไหนนะ นานจัง  อ้ะนั่นไงมาพอดีเลย และดูเหมือนจะมีอะไรแน่ๆ   ฉันรู้ว่ายัยแก้วรักโทโมะ และก็รักมานานมากด้วย ฉันเข้าใจดีเลยล่ะว่าแก้วรู้สึกยังไง

          "นี่เธอสองคนน่ะ ช่วยอะไรฉันหน่อยได้มั้ย" โทโมะบอกฉัน

          "เฮ้ๆ จะเอาเฟย์เย่ของผมไปไหน ผมไม่ให้นะ ไม่ให้ไปทำอะไรทั้งนั้น" แหมเขื่อนเอ้ย จะรักจะหวงอะไรนักหนา คนทั้งคนหวงอย่างกับของล้ำค่า

          "แหม่ไอ้เขื่อน ฉันก็กะจะให้แกช่วยอยู่เหมือนกันแหละน่า" ป็อปปี้บอกปัดๆไป

          "งั้นมีอะไรเหรอ" เถียงกันนานละ ฉันเลยถามซะนี่

          "คือว่าไอ้โมะมันจะอธิบายให้แก้วเข้าใจน่ะว่าระหว่างมันกับพิมน่ะไม่มีอะไรกันจริงๆ แต่พวกเธอต้องช่วยด้วย ได้มั้ย" ป็อปปี้บอกกับฉันกับยัยเฟย์

          "นี่หรือว่าโทโมะ นาย.." ยัยเฟย์

          "ก็ชอบแก้วงั้นเหรอ" ฉัน

          "ใช่ ฉันก็เริ่มจะชอบมาตั้งแต่ตอนที่แก้วมาคอยดูแลเอาใจใส่ฉันนั่นแหละ" กรี๊ดดดดดดดดดด ยัยแก้วสมหวังแล้ว โอ้ยดีใจแทน  ฉันหันไปยิ้มให้กับยัยเฟย์ที่ทำหน้าดีใจแบบสุดๆ

          "ได้เลย ฉันช่วยนายเต็มที่" 

          "ใช่ๆ สนับสนุนอย่างแรงเลยค่ะ" ยัยเฟย์พูดสมทบ แล้วสองคนนั้นก็บอกแผนการให้พวกเราฟัง  ดีล่ะงานนี้ ยัยแก้วจะได้เลิกกลุ้มใจสักที ฉันเห็นมันทุกข์มามากพอแล้วล่ะ

END FANG PART

เย้วว โทโมะเผยความจริงซะแล้ว แถมยังมีคนรู้ความจริงเพิ่มอีก ตอนหน้าโทโมะจะมีวิธีทำให้แก้วใจเราเข้าใจได้ยังไง ต้องติดตามรับรองเด็ดแน่นอน

วันนี้ว่างๆนะเลยมาอัพให้สองตอน พรุ่งนี้จะมาอัพต่อแน่นอนค่ะรีดที่หน้ารัก ฝันดีนะทุกคนนนนนน