Fighting love เพื่อเธอ…ที่รัก
9.1
เขียนโดย Sunshiney_PF
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.
16 chapter
75 วิจารณ์
41.01K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) "Storker"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เลิกเรียนแล้วโทรหาพี่นะ"ป๊อปปี้เอ่ยกับร่างเล็กก่อนลงจากรถ
"ค่ะ คุณพ่อ~"เสียงหวานเย้า
"พี่อาจจะมีประชุมตอนช่วงบ่าย เรารอพี่ก่อนนะ"
"เดี๋ยวฟางกลับเองก็ได้"
"พี่บอกว่าให้รอไง"ป๊อปปี้ย้ำ
"โอเคค่ะๆ จะยังไงโทรบอกฟางหน่อยล่ะกัน"ร่างเล็กจะเปิดประตูรถ แต่กลับโดนร่างสูงดึงตัวเข้าไปใกล้ก่อนที่จมูกโด่งจะกดลงบนแก้มเนียนฟอดใหญ่
"ขอบคุณครับ"ป๊อปปี้ยิ้มทะเล้น ฟางทุบบ่าหนาด้วยความเขินก่อนจะรีบเปิดประตูลงไป
"ฟาง ฉันรู้สึกว่ามีคนมองแกอยู่นะ"เฟย์เอ่ยระหว่างจดเลกเชอร์
"ใช่ ฉันก็รู้สึก"แก้วเอ่ยบ้าง
"ฉันอุตส่าห์ไม่พูด แกจะพูดทำม้ายยย"ฟางเอ่ยลอดไรฟัน
เป็นใครจะไม่รู้ล่ะความรู้สึกที่เหมือนมีคนเดินตาม สะกดรอยตาม คอยมองอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่รู้ว่าใคร…
"โรคจิตป่าววะแก"แก้วเอ่ย
"แกอย่าพูดให้ฉันกลัวดิ"
"ฉันแอบไปดูดีกว่า"
"ยัยแก้ว!"สองสาวร้อง
"ทำไมล่ะแก จะได้รู้ไงว่าใคร"
"แกจะบ้าหรอ น่ากลัวจะตาย เกิดเค้าเป็นโรคจิตขึ้นมาจริงๆแกจะทำไง"
"ก็ตั้นหน้ามันซักหมัดไงเล่า"
"ใช่เวลาห้าวมั้ยเนี่ย เดี๋ยวรอตอนเย็นให้แฟนแกมาดูดีกว่า"เฟย์เสนอทางที่ดูดีที่สุด
"เออ ดีเหมือนกัน แกบอกพี่ป๊อปซะ"แก้วพยักเพยิดไปที่ไอโฟนเครื่องสวย
"อือๆ พวกแกก็บอกแฟนแกด้วยล่ะกัน"
สามสาวก้มหน้าส่งข้อความหาแฟนหนุ่มของตน
"พี่ป๊อป"ฟางร้องอย่างดีใจเมื่อถึงเวลาเลิกคลาสก็เห็นรถป๊อปปี้ เขื่อน โทโมะ จอดอยู่หน้าคณะแล้ว สามสาวรีบก้าวขึ้นรถแฟนหนุ่มตัวเองทันที
@FourMod restaurant
"มีคนสะกดรอยตามเราหรอ"ป๊อปปี้เปิดประเด็นหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จ
"ใช่ค่ะ"สามสาวตอบอย่างพร้อมเพรียง ร่างสูงทั้งสามมองหน้ากันนิ่งๆ
"พวกพี่ไม่เชื่ิอหรอ"แก้วโวย
"ใจเย็นๆสิแก้ว"ฟางแตะมือแก้วเป็นการปรามเบาๆ
"พี่เชื่ิอพวกเรานะ"โทโมะเอ่ยอย่างจริงใจ
"แล้วเค้าตามใคร"
"ยัยฟางค่ะ"เฟย์โพล่งขึ้น
"หมายความว่าไง"ป๊อปปี้ที่เงียบอยู่นานเอ่ย
"เฟย์กับแก้วลองแยกกันแล้ว แต่ก็ไม่มีใครตามเรามา มันตามแต่ยัยฟาง"
"เอางี้ เดี๋ยวเขื่อนให้เพื่อนสืบให้ ไม่ต้องห่วง"เขื่อนตบบ่าป๊อปปี้ก่อนจะเดินออกไปต่อสายโทรศัพท์ถึงเพื่อน
"ฝากยัยฟางด้วยนะพี่ป๊อป"เฟย์เอ่ยกับป๊อปปี้แล้วยิ้มให้ฟาง ก่อนจะเดินตามแฟนหนุ่มออกไป
"ไปกินข้าวกันนะมินนี่ อย่าเครียดๆ"โทโมะกอดคอแก้วออกไป
"ฟางทำให้พี่เครียดรึเปล่า"ร่างเล็กเอ่ยอย่างกล้าๆกลัวๆ เมื่ิอเห็นร่างสูงเอาแต่เงียบแล้วทำหน้าคิดหนัก ป๊อปปี้หันหน้ามาหาร่างเล็กแล้วกุมมือเธอไว้
"พี่หวงเรามากนะ หวงเรามากจริงๆ"
"ฟางขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ต้องมาเครียดเพราะฟาง ฟางไม่น่าบอกพี่เลย"
"บอกพี่อ่ะดีแล้ว ถ้าพี่รู้ทีหลังพี่คงโกรธเรามาก"ป๊อปปี้โยกหัวฟางอย่างเอ็นดู
"อีกไม่นานเราก็ได้รู้ล่ะ ว่าใครที่มายุ่งกับตัวเล็กของพี่"ป๊อปป้ีก้มหน้าเอาจมูกโด่งๆแตะกับจมูกสวยของฟาง ฟางก้มหลบด้วยความเขิน ให้ตายเถอะยิ่งคบกันนานเท่าไหร่เค้ายิ่งเปิดเผยด้านน่ารักๆของเค้ามาให้เธอหวั่นไหวเรื่อย ทั้งๆที่แรกๆแทบจะเรียกได้ว่าเย็นชาใส่เธอเลยด้วยซ้ำ…ผู้ชายคนนี้อันตรายกับหัวใจเธอจริงๆ!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
มาอัพแล้วน้าาาา เม้นหน่อยยย *-*
๊
"ค่ะ คุณพ่อ~"เสียงหวานเย้า
"พี่อาจจะมีประชุมตอนช่วงบ่าย เรารอพี่ก่อนนะ"
"เดี๋ยวฟางกลับเองก็ได้"
"พี่บอกว่าให้รอไง"ป๊อปปี้ย้ำ
"โอเคค่ะๆ จะยังไงโทรบอกฟางหน่อยล่ะกัน"ร่างเล็กจะเปิดประตูรถ แต่กลับโดนร่างสูงดึงตัวเข้าไปใกล้ก่อนที่จมูกโด่งจะกดลงบนแก้มเนียนฟอดใหญ่
"ขอบคุณครับ"ป๊อปปี้ยิ้มทะเล้น ฟางทุบบ่าหนาด้วยความเขินก่อนจะรีบเปิดประตูลงไป
"ฟาง ฉันรู้สึกว่ามีคนมองแกอยู่นะ"เฟย์เอ่ยระหว่างจดเลกเชอร์
"ใช่ ฉันก็รู้สึก"แก้วเอ่ยบ้าง
"ฉันอุตส่าห์ไม่พูด แกจะพูดทำม้ายยย"ฟางเอ่ยลอดไรฟัน
เป็นใครจะไม่รู้ล่ะความรู้สึกที่เหมือนมีคนเดินตาม สะกดรอยตาม คอยมองอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่รู้ว่าใคร…
"โรคจิตป่าววะแก"แก้วเอ่ย
"แกอย่าพูดให้ฉันกลัวดิ"
"ฉันแอบไปดูดีกว่า"
"ยัยแก้ว!"สองสาวร้อง
"ทำไมล่ะแก จะได้รู้ไงว่าใคร"
"แกจะบ้าหรอ น่ากลัวจะตาย เกิดเค้าเป็นโรคจิตขึ้นมาจริงๆแกจะทำไง"
"ก็ตั้นหน้ามันซักหมัดไงเล่า"
"ใช่เวลาห้าวมั้ยเนี่ย เดี๋ยวรอตอนเย็นให้แฟนแกมาดูดีกว่า"เฟย์เสนอทางที่ดูดีที่สุด
"เออ ดีเหมือนกัน แกบอกพี่ป๊อปซะ"แก้วพยักเพยิดไปที่ไอโฟนเครื่องสวย
"อือๆ พวกแกก็บอกแฟนแกด้วยล่ะกัน"
สามสาวก้มหน้าส่งข้อความหาแฟนหนุ่มของตน
"พี่ป๊อป"ฟางร้องอย่างดีใจเมื่อถึงเวลาเลิกคลาสก็เห็นรถป๊อปปี้ เขื่อน โทโมะ จอดอยู่หน้าคณะแล้ว สามสาวรีบก้าวขึ้นรถแฟนหนุ่มตัวเองทันที
@FourMod restaurant
"มีคนสะกดรอยตามเราหรอ"ป๊อปปี้เปิดประเด็นหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จ
"ใช่ค่ะ"สามสาวตอบอย่างพร้อมเพรียง ร่างสูงทั้งสามมองหน้ากันนิ่งๆ
"พวกพี่ไม่เชื่ิอหรอ"แก้วโวย
"ใจเย็นๆสิแก้ว"ฟางแตะมือแก้วเป็นการปรามเบาๆ
"พี่เชื่ิอพวกเรานะ"โทโมะเอ่ยอย่างจริงใจ
"แล้วเค้าตามใคร"
"ยัยฟางค่ะ"เฟย์โพล่งขึ้น
"หมายความว่าไง"ป๊อปปี้ที่เงียบอยู่นานเอ่ย
"เฟย์กับแก้วลองแยกกันแล้ว แต่ก็ไม่มีใครตามเรามา มันตามแต่ยัยฟาง"
"เอางี้ เดี๋ยวเขื่อนให้เพื่อนสืบให้ ไม่ต้องห่วง"เขื่อนตบบ่าป๊อปปี้ก่อนจะเดินออกไปต่อสายโทรศัพท์ถึงเพื่อน
"ฝากยัยฟางด้วยนะพี่ป๊อป"เฟย์เอ่ยกับป๊อปปี้แล้วยิ้มให้ฟาง ก่อนจะเดินตามแฟนหนุ่มออกไป
"ไปกินข้าวกันนะมินนี่ อย่าเครียดๆ"โทโมะกอดคอแก้วออกไป
"ฟางทำให้พี่เครียดรึเปล่า"ร่างเล็กเอ่ยอย่างกล้าๆกลัวๆ เมื่ิอเห็นร่างสูงเอาแต่เงียบแล้วทำหน้าคิดหนัก ป๊อปปี้หันหน้ามาหาร่างเล็กแล้วกุมมือเธอไว้
"พี่หวงเรามากนะ หวงเรามากจริงๆ"
"ฟางขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ต้องมาเครียดเพราะฟาง ฟางไม่น่าบอกพี่เลย"
"บอกพี่อ่ะดีแล้ว ถ้าพี่รู้ทีหลังพี่คงโกรธเรามาก"ป๊อปปี้โยกหัวฟางอย่างเอ็นดู
"อีกไม่นานเราก็ได้รู้ล่ะ ว่าใครที่มายุ่งกับตัวเล็กของพี่"ป๊อปป้ีก้มหน้าเอาจมูกโด่งๆแตะกับจมูกสวยของฟาง ฟางก้มหลบด้วยความเขิน ให้ตายเถอะยิ่งคบกันนานเท่าไหร่เค้ายิ่งเปิดเผยด้านน่ารักๆของเค้ามาให้เธอหวั่นไหวเรื่อย ทั้งๆที่แรกๆแทบจะเรียกได้ว่าเย็นชาใส่เธอเลยด้วยซ้ำ…ผู้ชายคนนี้อันตรายกับหัวใจเธอจริงๆ!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
มาอัพแล้วน้าาาา เม้นหน่อยยย *-*
๊
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ