Fighting love เพื่อเธอ…ที่รัก

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

 

 

@Poppy's room

"พี่ป๊อปปปป! ตื่นเดี๋ยวนี้นะ"เสียงหวานที่ตะโกนใส่หูของร่างสูงที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียง กระทบเข้ากับโสตประสาทหูของเจ้าตัวอย่างจัง ส่งผลให้ป๊อปปี้ต้องลืมตาขึ้นมา

"ฟางมีอะไรครับ"เมื่อสายตาเห็นร่างเล็กของแฟนสาวนั่งทับอยู่บนตัว จึงลุกขึ้นมากอดเธอไว้อย่างงัวเงีย ส่งผลให้ตอนนี้กลายเป็นว่าเธอนั่งอยู่บนตักแกร่ง แล้วยังโดนกักไว้ในอ้อมกอดอบอุ่นอีกด้วย

"ไม่ต้องมากอดเลย เมื่อคืนพี่ไปไหนมา"

"ถามแปลกๆ พี่ก็อยู่ที่ห้องนี่แหละ"

"อย่ามาโกหก! เมื่อคืนพี่หนีไปเที่ยวมาใช่มั้ย!"เสียงหวานเอ่ยอย่างโมโห

"พี่ไม่ได้ไป เราก็รู้ว่าถ้าพี่จะไป พี่ก็ต้องเอาเราไปด้วยอยู่แล้ว"

"จริงๆนะครับ"เอ่ยย้ำเมื่อเห็นร่างเล็กยังทำหน้าไม่เชื่อ พร้อมกับถูไถใบหน้าหล่อกับไหล่เนียนอย่างออดอ้อน

"แล้วทำไมยัยพิมอะไรนั่นถึงได้เมสเซจมาบอกฟางล่ะว่าเห็นพี่อยู่ที่ผับ"ฟางเอ่ยถึงพิม พนักงานฝึกหัดในบริษัทป๊อปปี้ที่ดูท่าแล้วจะปลื้มป๊อปปี้มาก(เกินไป)เลยทีเดียว

"พี่ไม่รู้ แต่พี่ไม่ได้ไปจริงๆน้า"ป๊อปปี้เอ่ยทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาขึ้นด้วยซ้ำ

"แล้วไปทำอะไรมาคะเนี่ย ทำไมง่วงขนาดนี้"

"นู่นไงครับ"นิ้วเรียวชี้ไปที่โมเดลบ้านของลูกค้าที่เค้านั่งทำมันมาทั้งคืน ฟางเห็นดังนั้นจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนลง

"ฟางขอโทษนะคะพี่ป๊อป ที่ไม่ฟังพี่ป๊อปก่อนอีกแล้ว"ใบหน้าหวานเศร้าลง

"ไม่หรอกน่า แค่เราปลุกพี่ขึ้นมาคุยด้วย ก็ดีกว่าเราแอบไปนั่งหึงร้องไห้คนเดียวนะ"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหอมแก้มเนียนไปฟอดใหญ่

"พี่ป๊อปจะนอนต่อมั้ยคะ ฟางจะได้ไม่กวน"

"นอนต่อสิครับ"ป๊อปปี้เอ่ยก่อนจะล้มตัวลงนอนโดยไม่ปล่อยมือจากเอวบาง ทำให้เธอลงไปนอนกับเค้าด้วยอย่างช่วยไม่ได้

"พี่ป๊อปจะนอนก็นอนดีๆสิคะ"

"ก็นอนไง นอนกับพี่นะ"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงงัวเงียก่อนจะกระชับอ้อมกอดร่างเล็ก ฟางแอบยิ้มกับมุมเด็กงอแงของแฟนหนุ่มก่อนจะซุกหน้าลงกับแผงอกแกร่งหลับไปด้วยกัน

"แหมมมมมม คู่นี้เนี่ยหวานกันจริงน้าาาา"เขื่อนร้องแซวป๊อปปี้กับฟางที่ป้อนขนมกันอยู่บนโซฟา ร่างเล็กหน้าแดงซ่านด้วยความเขินหากแต่ร่างสูงกลับนั่งตีหน้าตายอย่างไม่สะทกสะท้าน

"ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเย็นชาอย่างพี่จะมาตกหลุมที่ยัยเป็ดของเราได้เนอะ"แก้วเอ่ยขำๆ

"แกเนี่ยนะไม่คิด ฉันจำได้นะว่าแกยังนั่งจิ้นอยู่กับฉันอยู่เลย"เฟย์ดัก

"แหมก็มันน่าจิ้นจริงๆนี่"

"ว่าแต่แกเถอะ กอดน้องเค้าขนาดนั้นถ้าไม่แต่งนี่เสียของเลยนะ"เคนตะเอ่ย

"อย่างไอป๊อปเนี่ยนะจะขอใครแต่งงานเป็น"จงเบขัด ทุกคนโห่ถูกใจ

"อะไรของพวกแก ดูนี่"ป๊อปปี้จับมือบางของฟางขึ้นมา เผยให้เห็นแหวนเพชรวงสวยที่เค้าลงทุนนั่งออกแบบเอง ดูแลควบคุมการผลิตทุกอย่างแล้วยังมีสัญลักษณ์ตัวอักษร PF อีกด้วย

"โครตสวยอ่ะ"

"ไม่น่าเชื่อ"

"นี่แกไปขอกันเมื่อไหร่เนี่ย"

"ตอนไปเขาใหญ่"ป๊อปปี้ตอบอย่างสบายใจ

"แม่งไม่รอเพื่อนเลย"เขื่อนบ่น

"แล้วจะแต่งกันเมื่อไหร่อ่ะ"

"คงอีกนาน ตัวเล็กยังไม่ยอมซะที"ป๊อปปี้โอบไหล่ฟาง

"ทำไมคะ แค่นี้รอไม่ได้หรอ"

"ยังไม่ได้พูดซักคำว่ารอไม่ได้"

"ฟางพูดแบบนี้ไอป๊อปมันต้องรอไปอีกเท่าไหร่ล่ะคร้าบบบบ"

"คนรอได้ก็รอไป"ฟางลอยหน้าลอยตา

"ก็รอมาได้ตั้งนาน รออีกนิดเดียวจะเป็นไรไป"ป๊อปปี้เอ่ยเรียบๆ ฟางหน้าแดงด้วยความเขิน

"โอ้ยยย หวานจนมดขึ้นตัวฉันไปหมดแล้วเนี่ยยย"เขื่อนลงไปดิ้นกับพิ้นด้วยความอิจฉา

"ฟาง แล้วถ้าเกิดไอป๊อปมันรอไม่ได้ฟางจะทำยังไง"

"รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ"ฟางแกล้งตอบ แต่ก็ต้องเงิบไปสนิทเมื่อป๊อปปี้ตอบกลับมา

"รอไม่ได้ก็ปล้ำเลย จะได้ยอมแต่งซะที"สิ้นคำพูดก็มีเสียงเชียร์จากเพื่อนทันที ฟางหน้าแดงแปร็ดทุบอกแกร่งของแฟนหนุ่มไปเบาๆ

"พูดอะไรของพี่เนี่ย"

"ก็ลองปล่อยให้รอนานดูสิ จะปล้ำจริงๆเลยคอยดู"

"พี่ป๊อปไม่คุยด้วยแล้ว"ฟางลุกหนีไปที่ระเบียง ป๊อปปี้มองตามยิ้มๆก่อนจะเดินตามไป

"ว้าย พี่ป๊อปปล่อยเลยนะ"ฟางร้องขึ้นเมื่อวงแขนกว้างของคนที่เดินตามมารัดรอบเอวบางแน่น ใบหน้าหล่อคมคลอเคลียกับใบหน้าหวานไปมา

"เป็นอะไรไปห๊ะตัวเล็กของพี่"

"ไม่ได้เป็นอะไร"

"เขินก็บอกสิครับ"ป๊อปปี้กดจมูกโด่งลงกับแก้มนุ่ม

"รู้ว่าเขินแล้วยังจะพูดอีก"ฟางยอมรับเสียงงอน

"ก็พูดความจริง"

"พี่ป๊อป"ฟางเปลี่ยนเสียงมาเป็นเสียงจริงจังพร้อหันหน้ากลับไปหาป๊อปปี้

"พี่รอไม่ได้จริงๆเหรอ"คำพูดที่แสดงถึงความกีงวลทำให้ป๊อปปี้อดยิ้มออกมาไม่ได้

"ทำไมจะรอไม่ได้ล่ะครับ"

"ก็พี่เคนเค้า"

"มันก็แซวเล่น เชื่อใจพี่สิครับคนดี"ป๊อปปี้ก้มหน้าลงมาจนติดกับใบหน้าสวย มองตาเธอเผยให้เห็นความจริงใจ

"มันไม่สำคัญหรอกนะ ว่าฟางจะแต่งกับพี่รึเปล่า แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือฟางยังอยู่กับพี่ อยู่ตรงนี้ เคียงข้างพี่แบบนี้ไปทุกๆวัน พี่ก็พอใจแล้ว"

"พี่ป๊อปก็ต้องอยู่กับฟางแบบนี้ตลอดไปนะ"เสียงหวานเอ่ย ก่อนจะกอดรัดเอวหนาของร่างสูงไว้

"ตลอดไปครับ"ป๊อปปี้รับคำ ใบหน้าของทั้งคู่เคลื่อนเข้าใกล้กันเรี่อยๆ ก่อนที่ทั้งสองจะมอบจูบแสนหวานให้กันและกันแทนความรู้สึก ว่ารักคนตรงหน้ามากมายแค่ไหน...

จากนี้จะมีป๊อปปี้และฟางตลอดไป

PF FOREVER <3

##########################

ขอโทษนะคะี่อัพช้สพอดีมีความผิดพลาดทางเทคนิคเล็กน้อย

ดีใจมากที่ทำให้เรื่องนี้ปิดลงอย่างสวยงามได้

ขอบคุณทุกคนมากกกกกกนะคะ

ที่ทำให้เรามีวันนี้

เรื่องต่อไปจะลงให้น่าไม่เสาร์ก็อาทิตย์นะคะ

รับรองว่าสนุกแน่ๆ

อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ

รักทุกคนเลยค่ะ

ปล.เห็นรูปป๊อปฟางล่าสุดที่พี่หนึ่งเอาลงแล้วฟินมากกกกกก

มากถึงมากที่สุด

มือพี่ฟางที่โถอบพี่ป๊อปทำเอาใจเต้นเลย

ใครมีเรื่องราวจิ้นๆของป๊อปฟาง

และเนื้อหาของคอนเสริต์เคไฟต์ที่เพิ่งจบไปบอกเราหน่เยนะ

จะเอาไปแต่งเรื่องต่อไป

ขอบคุณมากค้าาาาาาา