cry...ได้ยินฉันบ้างไหม?

                                                                            เธอรู้บ้างไหมจะใช้เวลาเท่าไหร่..
 
                                                                                      ที่จะ
                                                                              
                                                                                  ''ลืมเธอ''
 
3.วันผ่านไป.
 
หญิงสาวร่างบางนั่งเหม่อลอยอยู่บนชิงช้า
สายลมพัดมา.
เสียงคลื่นเสี่ยงทะเล.
เสียงนก.
เสียงลม.
แต่ไม่ได้ทำให้หญิงสาวดีขึ้นเลย.
ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียว
กลับมีชายหนุ่มที่เขาไม่เข้าใจจะดูแลเขาไปทำไม..???
'ป๊อบปี๊' ชายหนุ่มที่ดูอารมณ์ดีตลอดเวลา.
ทำไมกัน.?
ทำไมต้องมาดูแลเธอ.
เธอมีค่ามากเลยหรอ???
นี้คือคำถามที่ไหลอยู่ในหัวของเธอ.
''มานั่งเหม่อลอยตรงนี้อีกแล้วนะ''ชายหนุ่มรูปหล่อพูดขึ้นแล้วเดินมานั่งชิงช้าอีกข้างพร้อมมองหน้าหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม.
เห้อ.พูดไม่ทันขาดคำ.
หญิงสาวทำวิธีต่างๆนาน
ทั้งเมินทั้งไล่ทั้งไม่สนใจแล้วแท้ๆ.
กันไม่มีประโยชน์ต่อชายหนุ่มคนนี้เสียเลย.
''วันนี้ว่างไหม?''ชายหนุ่มถาม.
''ทำไม''หญิงสาวตอบกลับไป.
''จะพาไปงานวัดนะสิ''ชายหนุ่มยิ้มจนตายี้
กลับไม่ทำให้หญิงสาวสนใจเลยสักนิด.
''ไม่ตอบแสดงว่าไปokแล้วเจอกันนะ''ชายหนุ่มพูดโดยไม่ทันให้หญิงสาวตอบแล้วเดินออก.
เห้อ.เสียงถอนหายใจเล็กของหญิง
พร้อมกับส่ายหัวนิดๆ.
ทำไมกัน.
ทำไม.
ต้องทำแบบนี้.
นั่นสินะทำไม?
-----------------------------------------------------------------------------50%
ในงานวัด.
 
หญิงสาวแต่งตัวด้วยชุดสบายสบาย ด้วยเสื้อสีขาวลายไม้กับกางเกงขาสั้นประมาณเลยเข่านิดๆสีไร้ความรู้สึกใดๆต่างกับอีกคนชายหนุ่ม ที่ยิ้มแย้มให้กับคนต่างๆไม่ว่าเป็นเด็กๆที่เดินผ่านคนแก่ผู้คน
 
 หญิงสาวไม่เข้าใจ เป็นบ้ารึไงถึงยิ้มให้คนอื่นไปทั่ว.?
 
 ฟางกินนี้สิ อร่อยนะ
 ชายหนุ่มยื้อสายไหมสีชมพูให้หญิงสาว หยิงสาวได้แต่รับมาไม่แสดงสีหน้าใดๆทั้งสิ
 
 ส่วนชายหนุ่มถือสายไหมสีฟ้าอ่อนแล้วเดินนำหญิงสาวไป
 
"ฟางดูสิ555เอาไหมเดียวฉันซื้อให้นะ"ชายหนุ่มพูดก่อนที่จะชี้ให้หญิงสาวดูลูกโปร่งลายต่างมีลายการ์ตูนต่างๆมากมาย
 หญิงสาวได้แต่ยืนมองชายหนุ่มที่ปั้นหน้ายิ้มเดินเข้าไปจ่ายเงินกับคนขายชายวัยกลางคนยื่นแบงค์ร้อยให้โดยไม่เอาตังค์ทอนยิ้มแย้มให้คนขายอีกต่างหากแล้วหยิบลูกโปร่งที่มีรูปโดเรม่อนยิ้ม
 
 หญิงสาวเห็นถึงกับส่ายหัว ทำไมเป็นคนโลกสวยจังเลยยิ้มให้คนอื่นไๆปทั่วไม่รับเงินทอนเป็นพ่อพระไปนะ.
  ชายหนุ่มเดินมาก่อนที่จะยื่นโดเรม่อนให้ด้วยรอยยิ้ม
 "ฟางถื่อไว้นะเอาล่ะแปปนะ เยี่ยมเลยยิ้มหน่อยสินะ"
แชะ. ชายหนุ่มถ่ายรูปหญิงสาวด้วยกล้องโพลารอยด์ของตนเอง รูปค่อยออกมา ชายหนุ่มหยิบมันออกมาก่อนที่จะดูรูปภาพที่ตนเองถ่าย
 
 "ฟางนะยิ้มหน่อยสิ รูปไหมรูปถ่ายถ้าถ่ายคนออกมาคนไม่ยิ้มรูปนั้นจะดูไม่สวยมาเลย."
....
"รอยยิ้มอ่ะ ควรยิ้มตลอดนะ ไม่ว่าเราจะเศร้าหรือเราจะทุกข์ ก็ยิ้มมันเถอะนะ การยิ้มมันว่อนความเจ็บปวดได้ดีที่สุด"
 "ไม่ว่าฟางจะเป็นยังไงก็ยิ้มสะนะฟางอ่ะ เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่านะ"
ป๊อบปี๊พูดจบก่อนยิ้มให้ฟางอีกครั้ง
 หญิงสาวหลังจากฟังชายหนุ่มพูดหญิงสาวก็ไร้คำพูดใดใดออกมา
'"เอาเถอะตอนนี้ยังไม่ยิ้มก็ไม่เป็นไร"ป๊อปปี้พูด
"ไปรอดูพลุกันเถอะ"ชายหนุ่มพูดแล้วก็คว้ามือของหญิงสาวแล้วออกแรงวิ่่งไป.
 
-----------------------------------------------------------------------------------
ครบ100แล้วนะค่ะตอนขออภัยพี่ค้างไปนานนนนนรน ข้ามปีเลยเราจะบอกนะว่าเราหรือรหัส-*-