ทำไมต้องเธอ

ปังๆๆ..... ณ บ้านคุณนายเเเดยอนกับสามี โดนยิงจนจนล้มลงเเละบอกเด็กหญิงร่างบางที่นั่งอยู่ไม่ไกล หนีไป....ลูก หนี.....ไป  เเม่....อย่าทิ้งซันไป  เด็กหญิงหลบอยู่ในห้องครัว เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือด. ใบหน้าที่มีหยาดน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้น ตัวที่สั่นเทาด้วยความกลัว เเม่จ๋า.....เเม่....อย่าทิ้ง....ซันไป  ฮึกๆ ซัน...กลัว...ฮึกๆ หลังจากนั้นอีกไม่กี่นาทีผู้กองหนุ่มเดินเข้าไปในที่เกิดเหตุพร้อมกับปืนคู่ใจเข้าไปในบ้านหลังโอ่อ่า ผู้กองครับเสียงลูกน้องที่กำลังบอกผู้กองหนุ่ม คุณเเดยอนเเละสามีเสียชีวิตเเล้วครับ ผู้กองหนุ่มตอบอย่างคิดหนัก เเล้วลูกสาวของคุณเเดยอนหล่ะ ผมว่าเสียชีวิตเเล้วเหมือนกันครับหรือไม่ก็.....อะไรครับ โดนจับตัวไปเเล้วม้างครับ งั้นผขอตัวไปเดินดูรอบๆที่เกิดเหตุก่อนนะครับ ผมฝากดูเเลทางนี้ด้วยนะครับ 
  ณ ห่างจากที่เกิดเหตุไปสองห้อง(ห้องครัว) ที่มีรอยกระสุนเหมือนพึ่งผ่านการรบมา 
ฮึกๆๆ....เสียงใครหน่ะเสียงผู้กองหนุ่มตะโกนเข้าไปในห้องครัว.....หรือว่า.....ผีงั้นหรอ.....ผู้กองหนุ่มเดินเข้าไปในห้องครัวเเละเห็นหญิงสาวนั่งกอดเข่าอยู่ข้างอ่างล้างจาน  คุณคือลูกของคุณเเดยอนใช่มั้ยครับ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาเเล้ว กรี๊ดเสียงดัง.....ออกไปนะ อย่าทำอะไรชั้นเลย ออกไป 
ไม่ต้องกลัวครับ ผมเป็นตำรวจครับ ผมมาช่วย หญิงสาวตัวเล็กกระโดดโผกอดผู้กองหนุ่มอย่างหาที่พึ่ง พี่ต้องไปช่วยพ่อ......ฮึกเสียงหญิงสาวสะอื้น....กับเเม่ซันนะ ใจเย็นๆครับ ไม่ต้องกลัวเเล้วนะ 
พี่อย่าทิ้งซันนะ ครับ พี่สัญญา.... หลังจากออกจากที่เกิดเหตุ เสียงจ่าผู้มีประสบการกล่าวกับผู้กองหนุ่มอายุน้อยว่า....ผู้กองครับผมว่าส่งไปสถานีตำรวจก่อนมั้ยครับ ไม่ค่ะ ซันไม่ไป เสียงเด็กสาวที่กล่าวพร้อมกับกอดเเขนผู้กองหนุ่มไว้ ครับ.... เเต่ว่า เสียงจ่าคัดค้าน ไม่เปนไรครับ ต่อไปนี้ผจะดูเเลเธอเอง