รักของฉัน คือเธอใช่มั้ย..?

ณ บ้านเกล
20.45น.
พิชชี่ออกมายืนอยู่หน้าระเบียงเรียกเกล
พิชชี่:เกล เกล
แล้วเกลก็เดินออกมากแบบพึ่งตื่น
เกล:มีไรหรอ
พิชชี่:จะมาคุยเล่นเฉยๆ สะดวกมั้ยอ่ะ
เกล:อืม
พิชชี่:วันนี้นะเราได้ไปคุยกับแบมมาด้วยแหละ
เกล:เป็นไงบ้างอ่ะ
พิชชี่:แบมเค้าก็หน้ารักดีนะ คุยด้วยแล้วสนุกดีอ่ะ แล้วพรุ่งนี้เราต้องทำยังไงบ้างอ่ะ
เกล:นายก็เอาดอกไม้ไปให้แบมสิ
พิชชี่:อืมๆ เดี๋ยวเราจะลองทำดูนะ เอาเป็นว่าเราไม่รบกวนและ บายหลับฝันดีนะ
(แล้วพิชชี่ก็เดินเข้าห้องไป)
(แล้วเกลก็ยืนกอดอกแล้วร้องไห้ พูดขึ้นว่า..)
เกล:เมื่อไหร่นายจะรู้ว่าฉันชอบ..นาย เมื่อไหร่จะรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง ฉันเจ็บมากนายรู้มั้ย..
(เกลเช็ดหน้าตัวเอง แล้วเดินเข้าห้องไป)