คนนั้นที่ฉันตามหา??

 
     หลังจากที่ป๊อปปี้เดินเข้ามาก็เห็นปังปอนด์นอนเล่นอยู่บนเตียงเขาเลยเดินเข้าไปหาเด็กน้อยแล้วก็นั่งลงชข้างๆๆ เด็กน้อย ปังปอนด์ก็หันมานิ้มเขาเขา 
 
 
" อ้าวทำอะไรกันอยู่ หึ2 คนพ่อลูก "ฟางที่เดินเข้ามาก็เห็น2หนุ่ม นอนเล่นกันบนเตียง ไอ้เด็กมันไม่ค่อยเท่าไรแต่ไอ้ผู้ใหญ่นี่สิแทนที่จะเก็บกระเป่าแต่กลับมานอนเล่นกับลูกสะงั้น 
 
 
 
" ม๊าาา จัดการป๊าเลย ป๊ามาแย่งปอนด์เล่นเกมสือ่ะ " ปอนด์ได้ทีก็ฟ้องฟางทันที 
 
 
 
" อะไรละ เรานี่ของป๊าน่ะป๊าซือให้เราแล้วอ่ะ " ป๊อปปี้พูดพลางเอาวิ่งหนีปังปอนดที่วิ่งไล่เอาเกมสืจากมือของป๊อปปี้ จนกลายเป็นว่าตอนนี้ทั้ง2 คนวิ่งรอบห้อง 
 
 
 
" โอ๊ยย พอกันเถอะคะ พี่ป๊อปไปแกล้วลูกทำไมคะ เลิกเล่นกันเลยน่ะคะ แล้วลงไปหาอะไรทานเลย ฟางขอจัดของก่อน คุณลูกไม่ค่อยเท่าไรแต่คุณพ่อนี่ขึ้นมาแทนที่จะจัดของกลับไปเล่นกับลุกสะนี่ ไปเลยคะเดี๋ยวฟางจัดของเสร็จจะตามลงไปน่ะคะ " ฟางร่ายยาว ใส่ป๊อปปี้และปังปอนด์ 
 
 
 
" อุ๊ยยย เพราะเราเลยตัวเล็กป๊าโดนม๊าดูเลย ไปกันดีกว่าเด๋วโดนนางยักษ์ จับกิน555 " ป๊อปปี้พูดหลังจากอุ้มเจ้าตัวเล็กในอ้อมกอด แล้ววิ่งออกไปข่างล่างพอดี แต่ตอนออกไปเขาเดินสวนกับน้องสาวตัวเอง กะจะถามว่าจะกินอะไรไหม แต่เห็นว่าน้องสาวตัวเอง หน้าแดง พร้อมกับเอาแต่จำ้เดินเข้าห้อไป เลยไม่ทันถาม 
 
 
 
 
" ไอ้พี่ป๊อปบ้า มาว่าฟางได้ไงเนี่ย ฮึ่ยยย " ฟาง พูดจบก็นั่งจัดของทั้งตัวเอง ของเด็กน้อย และของป๊อปปี้ โดยระหว่างที่เธอกำลังจัดของอยู่นั้น เธอพลางคิดว่า   ' นี่เรากลายเป็นแม่คนแล้วจริงๆๆหรอเนี่ย หึ' ฟางคิดพลางยิ้มอย่างมีความสุข 
 
 
 
 
" เฮ้ยไอ้โมะเป็นไรว้ะ " ป๊อปปี้ที่อุ้มปังปอนด์เดินลงมาก็ต้องทักเพื่อนชายที่เอาแต่นั่งกุมน้องชายของตัวเองอยู่ 
 
 
 
 
" ก็น้องมึงอ่ะแหละไอ้ป๊อปทำน้องชายกูเป็นแบนี้อ่ะ น้องมึงต้องรับผิดชอบ " โทโมะ พูโพลางชี้หน้าป๊อปปี้ 
 
 
 
 
" อะไรว้ะ 555 เมื่อกี้ไอ้แก้วก็หน้าแดงเอาแต่เดินเข้าห้องไม่ฟังฉันสักคำ แล้วนี่แกไปทำไรน้องฉั้นหรือป่าวล่ะ " ป๊อปปี้ถามโทดมะ พลางปล่อยเจ้าตัวแสบออกจากอ้อมกอด 
 
 
 
 
" ก็แค่.. แกล้งนิดหน่อยเอง ไม่มีไรมากหรอกหน่า เอ่อ น้องปอนด์หิวหรือยังครับ ไปหาไรกินกันดีหกว่าเนาะ ทิ้งไอ้เวรนี่ไว้นี่แหละไปกับลุงโมะดีกว่า " โทดมะรีบเปลี่ยนเรื่อง พร้อมกับ อุ้มเด็กน้อย ขึ้นแล้วก็รีบเดินออกไป ( ปล่อยน้องเค้าเดินบ้างก็ได้น่ะ ) 
 
 
 
 
" เฮ้ยเมิงนะสิไอ้เวร แหมแค่นี้ก็เปลี่ยนเรื่อง เฮ้ย !! จะทำอะไรอ่ะ อย่าทำให้น้องกูร้องไห้ก็เป็นพอนอกนั้นตามสบายว่ะ " ป๊อปปี้ตะโกน ตามโทมะที่เดินออกไป แล้วเขาก็เดินตามเพื่อนออกไป เพื่อไปหาแอะไรกินทันที 
 
 
 
 
" เฮ้อออ เสร็จสักที  อ้าวไปไหนกันหมดน่ะ ตุ๊บ" ฟางที่เดินออกมาข้างนอกห้องแล้วไม่เห็นใครแล้วได้ยินเสียงเหมือนของหล่นเลยเดินเข้าไป ในห้องของแก้วทันที
 
 
 
" อ้าวฟาง ไม่ได้ไปกับพี่ป๊ฮปหรอ " แก้วถามเมื่อเห็นฟางเปิดประตู เข้ามา
 
 
 
" อ๋อ ปล่าวหรอกฟางให้พี่เขาพาน้องปอนด์ไปหาอะไรทานก่อนน่ะแล้วนี่พี่โมะไปไหนอ่ะ " ฟางถามแก้ว พลางเดินมานั่งที่เตีง
 
 
 
 
" ไม่รู้ดิแก้วขึ้นมาจัดของอ่ะ ไม่อยากรู้ด้วยว่านายนั่นจะไปไหน " แก้วตอบ 
 
 
 
 
" จริงหรอที่ไม่อยากรู้อ่ะ นี่แก้ว ฟางถามจริงน่ะคิดอะไรกับพี่ชายฟางหรือป่าวอ่ะ " ฟางถามแก้วอย่างจับผิด
 
 
 
" เฮ้ย!! คิดได้ไงเนี่ยฟาง แก้วเนี่ยน่ะจะชอบไอ้ตุ๊ดนั่นอ่ะ แก้วยอมเป็นทอมดีกว่า " แก้ว ตอบพลางมองไปทางอื่น 
 
 
 
" 555 แล้วฟางจะคอยดูน่ะแก้ว อืมฟางว่าเราไปหาอะไรทานกันเถอะฟางหิวแล้วอ่ะ " ฟางพูดพลางเดินไปจูงมือเพื่อนรักเดินออกจากห้องไป แล้วตรงดิ่งไปที่ร้านอาหารของโรงแรมทันที 
 
 
 
 
 
พอก่อนน่ะคิดไม่ออกอ่ะ แหะแหะ !!!