คนนั้นที่ฉันตามหา??
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) เธอคือใคร??
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังจากที่ฟางเข้าไปอาบน้ำอยู่สักพักก็ออกมาแล้วก็ให้ป๊อปปี้เข้าไปอาบน้ำแทน เมื่อฟางออกมาแล้วโทโมะก็กะจะเดินเข้าไปคุยเรื่องที่ยอมตกลงช่วยป๊อปปี้แต่ปังปอนด์ดันเรียกให้ฟางไปนอนเล่นด้วยก่อนพร้อมกับเขื่อนแล้วก็เฟย์ที่พยายามรั้งโทโมะอยู่ส่วนแก้วนั่นก็นั่งเล่นกับปังปอนด์อยู่ พอป๊อปปี้ออกมาทั้งหมดก็มาเล่นกับเด็กน้อยจนลืมเรื่องที่ผ่านมา โดยมีหนุ่มๆๆเล่นเกมส์กัน ส่วนสาวๆๆก็มาปลอกผลไม้ไปให้ทานพร้อมกับแกล้วเด็กน้อยอย่างสนุก
ปังปอนด์/ ฮ้าวว เหนื่อยแล้วอ่ะครับป๊าปอนด์อยากนอนแล้วอ่ะครับ
เฟย์/อะไรกันคะน้ายังไม่เหนื่อยเลยน่ะ
ปังปอนด์/ จะเหนื่อยได้ไงละครับก็ทุกคนรุมน้องปอนด์นี่ครับ
เขื่อน/ 555 ก็เราน่ารักนิลุงเลยชอบขย้ำ นี่แน่ะแน่ะ
ปังปอนด์/พอแล้วครับ 55 อ๊าา ลุงเขื่อนปอนด์จักจี้ครับ55 ป๊า ช่วยปอนด์ด้วย55อ๊าา55
ป๊อป/ พอได้แล้วหน่าไอ้เขื่อนแค่นี้ลูกชั้นก็อ่วมแล้วเนี่ย กลับไปได้แล้วไปนี่ก็ดึกมากแล้ว
ฟาง/ ใช่คะพี่โมะพรุ่งนี้เรามีประชุมใช่ไหมคะ
โมะ/ ใช่ พี่ว่าเรากลับไปนอนที่บ้านก็ได้ ที่นี่ก็มีไอ้ป๊อปนอนเป็นเพื่อนปังปอนด์แล้วไม่ใช่หรอ
ปังปอนด์/ ไม่เอาน่ะครับม๊าอย่าทิ้งปอนด์น่ะครับ
ฟาง/เห็นไหมคะพี่โมะว่าเป็นไง ฟางนอนนี่แหละคะพี่โมะไม่ต้องเป็นห่วงน่ะคะ พรุ่งนี้เจ้าตัวแสบก็ออกจากโรงบาลได้แล้วงั้นเดี๋ยวพี่โมะมารับฟางตอนเช้าแล้วกันน่ะคะ
แก้ว/ ไม่เห็นต้องมาเลยัยฟางแกก็ให้พี่ป๊ฮปไปส่งสิ เพราะยังไงแกก็ต้องไปบ้านชั้นอยู๋แล้ว ก็ออกไปกันหมดนี่ละแล้วแกก็ไปประชุมก่อนแล้วก็ค่อยไปบ้านฉันไง
เฟย์/จริงด้วยคะ เอาตามนั้นน่ะคะพี่ฟางพี่ป๊อป ไปคะพี่โมะพี่เขื่อน แก้วไปเร็ว เอ่อพี่ป๊อปเฟย์ฝากพี่สาวเย์ด้วยน่ะคะ น้องปอนด์ครับน้าเฟย์กลับก่อน่ะครับพรุ่งนี้เจอกันน่ะครับ (พอพูดจบเฟย์ก็รีบลากพี่ชายตัวแสบออกมาเพราะว่าพี่ชายของเธอต้องการจะแย้งให้พี่สาวของเํธอกลับไปนอนที่บ้าน)
#นอกห้อง#
โมะ/ ยัยเฟย์เราจะรีบลากพี่ออกมาทำไมแล้วไปบอกอย่างนั้นกับไอ้ป๊อปอีกเรานี่คิดอะไรอยู่ห้ะ (โมะตะคอกเฟย์ด้วยความโมโห)
เขื่อน/ในเย็นดิว่ะไอ้โมะนี่น้องมึงน่ะเว้ยค่อยๆๆพูดก็ได้
เขื่อนเมื่อเดินออกมาแล้วเป็นจังหวะเดียวกันกับที่โทโมะตะคอกเฟย์เข้าเห็ยสาวน้อยน้ำตาคลอเลยรีบวิงไปแยกทั้ง2ออกจากกัน รวมถึงแก้วด้วย
แก้ว/ เฟย์เป็นไงบ้าง
เฟย์/พี่โมะนั่นแหละเป็นอะไร ทำไมต้องตะคอกใส่เฟย์ด้วย เฟย์แค่อยากให้ปังปอนด์มีความสุขที่ได้อยู่กับพ่อแม่ แต่พี่นั่นแหละหวงพี่ฟางจนไม่ดูอะไรเลย เฟย์เกลียดพี่ ได้ยินไหม ฮืออออ (เฟย์วิ่งออกไป โดยที่มีแก้ววิ่งตามออกไป)
โมะ/ โถ่เว้ย !! กูผิดมากใช่ไหมไอ้เขื่อน กู .... แค่ไม่อยากให้เฟย์กับฟางต้องเสียใจ กูไม่อยากให้น้องกูต้องเจ็บปวดำม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เมิงก็รู้ว่าไอ้ป๊อปมัเป็นยังไง
เขื่อน/ ไอ้โมะ!! เมิงไม่เคยเชื่อใจพวกกูเลยหรือไงว่ะ เออ กูยอมรับน่ะเว้ยว่าเมื่อก่อนพวกกูอาจจะเป็นคนเจ้าาชู้ แต่ตอนนี้สำหรับกู กูคิดว่าไอ้ป๊อปมันจริงจังกับน้องเมิงน่ะเว้ย ลองเปิดใจหน่อยดิวะ
โมะ/กู ... ขอเวลาหน่อยแล้วกันว่ะ .
เขื่อน/ อืมเอาเป็นว่าแล้วแต่เมิงแล้วกันตอนนี้กุว่าไปดูน้องสาวอีกคนของเมิงก่อนเถอะเล่นไปตะคอกใส่แบบนั้นอ่ะ
โมะ/ จริงสิ งั้นไปกันเหอะ
แล้วโทโมะกับเขื่อนก็วิ่งตามออกไปแต่ก็ไม่พบทั้งสองสาวที่วิ่งออกมาก่อนหน้านี่แล้ว พวกเขาจึงพยายามโทรหาแต่แล้วก้โทรหาไม่ได้เพราะว่าโทโมะไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วย ส่วนเขื่อนนั้โทรหาแก้วแล้วแก้วบอกว่าเฟย์กลับมานอนที่่บ้านแล้ว ตอนนี้หลับไปแล้ว โทะโมะเลยสบายใจไปเปราะหนึ่งแต่เขาก็คงต้องหาวิธีง้อน้องสาวไว้ด้วยสำหรับวันพรุ่งนี้ อย่างแน่นอ แต่ก่อนอื่นเขาต้อง ไปเอาโทรศัพท์ที่ห้องหลานชายของตัวเองก่อน
"เมิงเนี่ยน้ายังไม่ทันแก่เลยก็ยี้ลืมสะละ เอ๋ะหรือว่าแก่แล้วว่ะไอ้โมะ 55 " เขื่อนพูดพลางหัวเราะใส่อย่างสนุก
"เมิงอย่ามาหาเรื่องกับกุว่ะถ้ากุแกเมิงก็แก่ด้วยแหละไอ้เขื่อน พอเลยรีบไปได้ละเลิกบ่น เดี๋ยวกุต้องรีบกลับไปง้อน้องสาวกุอีก " พูดพร้อมกับหน้าตึงทันทีที่ได้ยินคำว่าแก่ออกจากปากเพื่อนรัก
พอทั้ง2คนเดินมาถึงชั้นที่ห้องพักของเด็กน้อย พอเดินไประหว่างทางนั้น เขาทั้ง2เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าห้องพักของเด็กน้อยที่ได้ชื่อว่าเป็นหลายชายของเขาอยู่หมาดด แต่มันจะยิ่งทำให้2หนุ่มสงสัยมากกว่าเดิม เพราะหญิงสาวคนนั้นเป็นคนเดียวกกับที่เขาเห็นเธอในตอนที่เกิดเหตุการณ์รถชน
"มึงเห็นเหมือนที่กูเห็ยใช่ไหมว่ะไอ้โมะ" เขื่อนพูดกับโทโมะแต่สายตาาของเขายังจับจ้องที่ผู้หญิงคนนั้น
"เออ ใช่คนๆๆเดียวกันแน่ ๆๆแล้วทำไมถึงมาอยู่ที่ได้ว่ะ แถมร้องไห้ด้วย หรือว่าปังปอนด์จะเป็นลูก
ของเธอ" โทโมะพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"กูว่าใช่แน่เลยว่ะ แต่ทำไมทั้งๆๆ ที่ทิ้งลูกไปแล้วแต่กลับมาดูแบบนี้ส่ะ" เขื่อนพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ
"กุว่าเราเข้าไปถามเลยดีกว่าว่ะ กูอยากรู้ว่ามันคืออะไรกันแน่" โทะโมะพูดพร้อมกับท่าทางเอาจริงเดินออกไปหวังจะไปหาหญิงสาวคนนั้นแต่แล้ว
"เฮ้ย! !! ไอ้โมะหลบก่อนเร็ว" เขื่อนพูดเสร็จก็ดึงโทโมะกลับมายังที่เดิม
"อะไรของเมิงเนี่ย " โมะบอกกับเขื่อนด้วยความหงุดหงิด
"เมิงก็ดูนั่นดิว่ะ แล้วค่อยมาบ่นกู" เขื่อนพูดพร้อมกับชี้ไปทางหญิงสาวคนนั้น ที่มีชายชุดดำประมาณ 4-5คนเดินไปหาพร้อมกับจับตัวของหญิงสาวเดินออกไปทั้งน้ำตา แต่หญิงสาวก็เดินออกมาด้วยความยินดีไม่มีเสียงร้องอะไรเลย หรือแม้แต่การขัดขืน
"มันต้องมีอะไรแน่แน่ " โมะพูดพร้อมกับจะเดินตามออกไปแต่เขื่อนรีบแทรกออกมาก่อน
"กุว่าตอนนี้เมิงควรกลับำปเคลียร์เรื่องน้องเมงก่อนน่ะ ส่วนเรื่องนี้เดี๋ยวเราค่อยมาตามสืบกันอีกที ไม่ต้องห่วงหลอกว่ะ ที่นี่มันคงไม่สัเพล่าขนาดไม่มีกล้องวงจรปิดหรอก " เขื่อนพูดจบก็ชี้ให้ชายหนุ่มเห็นกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่
"อืม งั้นไปหายัยฟางกันเถอะ" โทโมะเดินออกไปอย่างรีบร้อนโดยไม่สนใจเลยว่าเพื่อนของเขาจะงงกับอาการของเขามาก
"อะไรของมันว่ะ ช่วงนี้เมนส์ไม่มาไงไอ้โมะเปลี่ยนอารมณ์ไวจริง" เขื่อนพูดพร้อมกับเดินตามเขาไป
##### พอแค่นี้ก่อนน่ะ อั่นแน่ ขอโทษน่ะที่ไม่ได้อัพเราคิดไม่เอาอ่ะ เอาเป็นว่าเดี่ยวจะพยายาามาอัพพให้อ่านอีกน่ะ####
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ