you are my angel

 
 
 
“ไวกิ้งกันเถอะ”แก้วยิ้มก่อนจะพาทุกคนมาที่ไวกิ้ง
 
“ฟางว่าฟางนั่งรอดีกว่า ไปกันเถอะค่ะ”ฟางรีบเดินหนี แต่ป๊อปปี้คว้าแขนไว้
 
“ไหนๆก็มาแล้วน่า เนี่ย ไม่เห็นมีอะไรหน้ากลัวเลย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลากฟางมาถึงด้านหน้า
 
“ถ้าฟางกลัวเดี๋ยวโทโมะนั่งข้างๆฟางเอง”โทโมะรีบเดินเข้าไปอยู่ข้างๆ
 
“หยุดดด ข้างฟางต้องเป็นชั้น”แก้วรีบขวาง
 
“นี่ ไหนบอกว่าจะช่วยชั้นไง”โทโมะกระซิบพูดกับแก้ว
 
“แต่เมื่อกี้นายกอดชั้น รอบนี้ชั้นไม่อนุญาต”แก้วพูดก่อนจะเชิดเดินไปนั่งข้างๆฟางที่นั่งข้างป๊อปปี้รอ
อยู่แล้ว โทโมะถึงกับเซ็งแต่ก็ยอมนั่งข้างแก้ว ซักพักไวกิ้งเริ่มเคลื่อนตัวไป ฟางจับราวแน่น
 
 
“กลัวหรอ ถ้ากลัวก็หลับตา”ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางพยักหน้า ซักพักไวกิ้งเริ่มเคลื่อนสูงขึ้น
 
“กรี๊ดดด”แก้วกับฟางร้องกรี๊ดออกมา ฟางรีบเอาหน้าซบไหล่ป๊อปปี้ทันที ส่วนแก้วก็เผลอเอาหน้าซบ
ไหล่โทโมะเหมือนกัน ซักพักเมื่อเล่นเสร็จแล้ว แก้วเดินเซมารีบหาที่นั่ง
 
 
“เหอะ เป็นคนเลือกเองกลับกลัวเอง โด่ว”โทโมะเยาะ
 
“ใคร ใครกลัว เค้าเรียกว่ายังตั้งตัวไม่ทันตังหากล่ะยะ”แก้วรีบลุกขึ้นทันที
 
“หรอ เอ แล้วใครล่ะซบไหล่ชั้นเมื่อกี้ แหม ซบไหล่ขนาดนี้คิดอะไรกับชั้นรึเปล่าล่ะเนี่ย”โทโมะ
แกล้งพูดยั่วแก้ว ป๊อปปี้และฟางที่ยืนฟัง เมื่อกี้ฟางซบไหล่ป๊อปปี้เหมือนกันนิ ฟางหน้าแดงทันที
 
“ไอ้บ้า ชั้นเนี่ยนะจะคิดอะไรกับนาย”แก้วโวยวาย หน้าแดง
 
“ดีละที่ไม่คิด ถ้าคิดนี่ชั้นต้องร้องไห้แน่ๆ คนอะไรแบ้นแบน”โทโมะพูดยั่ว แก้วที่กินน้ำหมดก็เอา
ขวดน้ำพลาสติกตีหัวโทโมะไปทีนึง
 
“เออ เดี๋ยวชั้นสวยขึ้นมา นายอย่ามาง้อละกัน”แก้วว่า
 
“ทอมสวย วันนั้นหิมะคงตกเมืองไทยละล่ะ เหอะ สวยให้ดูก่อนเถอะเธอน่ะ”โทโมะพูดยั่ว
 
“เห้ยยย พอได้แล้วทะเลาะกันหยั่งกับเด็ก มาๆ เลือกเร็ว จะเล่นอะไรต่อ”ป๊อปปี้ห้ามโทโมะกับแก้ว
ก่อนจะให้เลือกเครื่องเล่น
 
“มึงเลือกก่อนเลยไอ้ป๊อป คิดไม่ออกว่ะ”โทโมะพูด
 
“ถ้ากูเลือกมึงก็น่าจะรู้นิว่ากูอยากเล่นอะไร”ป๊อปปี้ยิ้ม
 
“ป๊อปปี้อยากเล่นอะไรหรอคะ”ฟางถามอย่างสงสัย
 
“รถไฟเหาะจ้ะ”โทโมะยิ้ม ฟางหันไปมอง ป๊อปปี้ที่ยิ้มแล้วชี้ไปตรงรางรถไฟเหาะที่กำลังเล่นอยู่
 
 
“ไม่เอาน้า ฟางไม่เล่นนนนน”ฟางไม่ยอม
 
“ต้องเล่นนนนน”ป๊อปปี้พูด
 
“ป๊อปปี้ชอบบังคับ”ฟางว่า
 
“ยัยเด็กเอาแต่ใจ”ป๊อปปี้ว่ากลับ
 
“ฟางไม่ได้เอาแต่ใจนะ”ฟางรีบเถียง
 
“ไม่ได้เอาแต่ใจก็ป่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วลากฟางจะไปเล่นรถไฟเหาะ
 
“ไม่เอาน้า เมื่อกี้ยังเสียวๆอยู่เลยอ่ะ ป๊อปปี้พักก่อนไม่ได้หรอ”ฟางพยายามอ้อน
 
“เออใช่ เมื่อกี้ยังหวิวๆยังไม่หายเลยว่ะป๊อป เราไปเล่นอย่างอื่นเบาๆก่อนมั้ย แล้วค่อยมาเล่นรถไฟ
เหาะกัน”โทโมะออกความเห็น
 
“ได้ ถือว่าชั้นมีสิทธิเลือก2ครั้งนะ ไปแกรนแคนยอนกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลากทุกคนไปที่แกรนแคน
ยอน
 
 
“มีแต่น้ำไม่น่ากลัวหรอกฟาง สบายใจได้”แก้วพูดปลอบใจฟางที่กำลังจะนั่ง ทันทีที่นั่งลง เมื่อนั่งลง
บนเครื่องเล่นก็เริ่มเคลื่อนไปชนกับโขดหินทำให้น้ำกระเด็นเข้ามา
 
 
“ว้ายยยยย”ฟางร้องตลอดทาง
 
 
“ไม่ต้องกลัวหรอก สนุกจะตาย”ป๊อปปี้ยิ้ม ก่อนที่ทุกคนจะโดนน้ำเมื่อเล่นเสร็จ แก้วก็ถอดเสื้อนอก
ตัวเองออกทันที เผยให้เห็นเสื้อแขนกุดที่ตัวเองชอบใส่
 
“ถอดทำไมยัยทอม”โทโมะพูด
 
“ก็มันเปียกนิ ชั้นไม่ชอบเสื้ออับ อ่ะฝากหน่อยละกัน”แก้วโยนเสื้อให้โทโมะก่อนจะเดินไป ยัยบ้า ใส่
เสื้อเอวลอยอีก
 
“เอามาให้ฟางทำไมอ่ะ”ฟางแปลกใจเมื่อป๊อปปี้ถอดเสื้อแจ๊กเก็ตตัวเองออกใส่ทับให้ฟาง
 
“เธอใส่เสื้อขาวนิ มันบาง ใส่ๆทับไปเถอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วจูงมือฟางไปที่รถไฟเหาะ
 
 
“ห้ามเบี้ยวแล้วนะ ไปนั่ง”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะนั่งลงข้างฟาง โดยที่แก้วกับโทโมะก็ยังทะเลาะกันตาม
เดิม ก่อนจะนั่งข้างๆกันด้านหลังถัดมา
 
“คอยดูนะ ถ้าฟางเป็นอะไรขึ้นมา ป๊อปปี้ต้องรับผิดชอบ”ฟางรีบพูดก่อนเครื่องจะออก
 
“อ่ะๆ เดี๋ยวจะรับผิดชอบทั้งชีวิตเลยก็ได้อ่ะ”ป๊อปปี้พูด ทำเอาฟางหน้าแดง รับผิดชอบทั้งชีวิตเลย
หรอ
 
“กลัวอ่ะเด้”โทโมะว่าแก้ว
 
“ใคร ใครกลัว”แก้วรีบพูด
 
“อ่ะๆ งั้นชั้นจะรอดู”โทโมะพูด แล้วรถไฟเหาะก็ออกตัวไป
 
“กรี๊ดดดด/อ๊ากกก”แก้วแล้วโทโมะร้องพร้อมกัน
 
“กรี๊ดดดดดดด”ฟางร้องลั่น และเมื่อรถไฟเหาะมาจอดที่เดิม
 
“ว้าย”ฟางที่พยายามลุกตามป๊อปปี้ถึงกับเซ ทำเอาป๊อปปี้คว้าตัวฟางไว้ในอ้อมกอดทันที ทั้งคู่สบตา
นิ่งก่อนจะผละออกจากกัน
 
 
“55555นายก็กลัวเหมือนชั้นล่ะน่า”แก้วเยาะเย้ยโทโมะที่นั่งสูดยาดมอยู่
 
“เงียบไปเลยน่า รอบหน้า ชั้นเลือกแล้ว แล้วก็คิดออกด้วยว่าจะเล่นอะไร”โทโมะพูดก่อนจะรีบลุกขึ้น
 
“อะไร”แก้วพูด
 
“ปราสาทผีสิง”โทโมะยิ้มก่อนจะพาทุกคนมาที่ปราสาทผีสิง
 
“ฟางกลับบบ”ฟางรีบหันหลังกลับ
 
“ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกฟาง ผีข้างในนั้นอ่ะ ของปลอมทั้งนั้นเลย เดี๋ยวเกาะไหล่โทโมะก็ได้ๆ”โท
โมะพูดก่อนจะรีบพาฟางเดินเข้าไปข้างใน ป๊อปปี้และแก้วเลยได้แค่เดินตามฟางกับโทโมะเข้าไป
ก่อน ทันทีที่เข้าไปทุกอย่างก็มืดหมดจนฟางเริ่มกลัว
 
“ไม่เป็นไรนะฟาง เกาะโทโมะไว้ๆ”โทโมะยิ้มกริ่มดีใจที่ฟางมากับตัวเอง
 
 
ตึงง
 
 
“อ๊ากกก”โทโมะตกใจเผลอวิ่งนำฟางไป ฟางตกใจที่มือหลุดจากการเกาะแขนโทโมะ
 
“ฮือออ มันมืดจัง ป๊อปปี้”ฟางเริ่มกลัว เดินไปมาคนเดียวก็ร้องเรียกหาป๊อปปี้
 
“ไม่ต้องกลัว ชั้นอยู่นี่แล้วๆ”ป๊อปปี้โผล่เข้ามาหาฟาง ฟางกอดป๊อปปี้ไว้แน่น ป๊อปปี้ใจเต้นทันที
 
“ป่ะ เดี๋ยวเราเดินไปด้วยกันเนี่ยล่ะ อย่าปล่อยมือล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินจูงมือฟางแล้วพากันเดิน
ไปจนถึงทางออก
 
“เห็นมั้ย ออกมาแล้วนี่ไง”ป๊อปปี้ยิ้มให้กับฟาง
 
“ขอบคุณนะคะ ป๊อปปี้น่ารักที่สุดเลย”ฟางยิ้มดีใจ ก่อนทั้งคู่จะไปหาที่นั่งพัก
 
“แล้วแก้วกับโทโมะล่ะ ทำไมยังไม่ออกมาอีกนะ”ฟางชะเง้อมองหาแก้วกับโทโมะ
 
 
“เธอมาตบชั้นทำไมเนี่ย”โทโมะเดินเอามือกุมที่แก้มตัวเองออกมาจากทางออกตามแก้วที่เดิน
หงุดหงิดออกมา
 
“ใครใช้ให้มือนายอยู่ไม่เป็นสุขเล่า”แก้วโวย
 
“ก็มันมืดนิ ใครจะไปรู้ว่าจะโดน ชั้นก็คิดว่าเธอใส่ผ้ารัดไว้เหมือนทอมคนอื่นๆซะอีก”โทโมะรีบพูด
แก้วจึงเดินไปตบหัวโทโมะอีกที
 
“ไอ้บ้า ชั้นไม่ใช่ทอมโว่ยยยย ฝากไว้ก่อนเถอะ”แก้วเดินหนีโทโมะไป คนบ้า จับมาได้หน้าอกคน
อื่นเนี่ย
 
 
 
 
“ว้าว สวยจัง ป๊อปปี้ ไปถ่ายรูปๆ”ฟางเดินมาถึงปราสาทก็รีบถ่ายบอกป๊อปปี้ถ่ายรูปใหญ่
 
“ฟาง ถ่ายกับโทโมะๆ”โทโมะรีบวิ่งไปถ่ายรูปกับฟาง ป๊อปปี้ชะงัก
 
“ถ่ายไปแล้วนิ โทโมะไปถ่ายกับแก้วเลย ชอบทะเลาะกันอ่ะ ไปถ่ายๆ”ฟางบอกโทโมะให้ไปถ่ายรูป
คู่แก้วที่เดินงอนโทโมะอยู่ โทโมะจึงไปเดินถ่ายกับแก้ว ฟางเดินดูบรรยากาศรอบๆไปเรื่อยๆจนถึง
หน้าปราสาท
 
“สวยเนาะ”ฟางพูดเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้เดินมาอยู่ข้างๆ
 
“ใช่ สวย”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะหันไปมองฟางที่ยิ้มให้กับตัวเอง ฟางรู้สึกตัวก็รีบมองไปทางอื่น
 
“เออ ใช่ เรามาเที่ยวด้วยกัน ฟางถ่ายกับโทโมะแล้ว ถ่ายกับแก้วแล้ว แต่ฟางยังไม่ได้ถ่ายรูปกับ
ป๊อปปี้เลย”ฟางพูดขึ้น
 
“อ่อ เอ่อ เอาสิ”ป๊อปปี้สะดุ้ง ก่อนจะพูดขึ้น ฟางยิ้มก่อนจะเดินไปหยิบมือถือป๊อปปี้ถ่ายรูปจากกล้อง
หน้าโดยที่หน้าทั้งคู่ชิดกันมาก
 
“เสร็จแล้วว ขอบคุณมากเลยนะป๊อปปี้สำหรับวันนี้”ฟางพูดก่อนจะคืนมือถือให้ป๊อปปี้ก่อนจะวิ่งไปหา
แก้วและโทโมะ ป๊อปปี้มองตามแล้วก่อนจะหยิบรูปมาเปิดดูแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนๆ
 
ตามสัญญาอัฟให้อีกตอนค่าา บอกละเม้นเยอะโหวตเยอะก็อัฟไว คนละอารมณ์กับอีกเรื่องเลยล่ะสิ55555