you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
44) เต็มใจให้ชั้นดูแลได้มั้ย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“โอย เมื่อยๆๆๆ”ฟางเมื่อมาถึงห้องก็พลางทุบขาของตัวเองด้วยความเมื่อย
“มันน่าจะเป็นชั้นมากกว่านะ ที่ถือของตามเธอเนี่ย”ป๊อปปี้บอกแล้วถือถุงข้าวของของฟางที่เธอเล่น
ซื้อทั้งเสื้อผ้า ทั้งขนม ของเล่นต่างๆมาเพียบ
“แหม ก็ผู้ชายต้องช่วยเหลือผู้หญิงไงเอาน่า มามา เดี๋ยวนวดให้น้าๆๆ”ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้วางของ
แล้วก็รีบมาอ้อนก่อนจะนั่งลงด้านหลังแล้วบีบไหล่ให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้แอบยิ้ม
“อ่า ดีๆ ตรงนี้ด้วยๆ”ป๊อปปี้สั่งฟาง
“ได้ทีสั่งเลยนะภานุ นี่ยอมให้นะเพราะเห็นว่าช่วยถือของ”ฟางบอกก่อนจะนวดให้ป๊อปปี้จนชายหนุ่ม
หายเมื่อย
“ง่วงแล้วหรอ”ป๊อปปี้หันไปมองฟางที่หาว
“อือ”ฟางขยี้ตา
“งั้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปเที่ยวอีก”ป๊อปปี้บอก ฟางจึงลุกเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน
แล้วเดินออกมานั่งที่เตียง
“ขอยืมมือถือเล่นเน็ตหน่อยนะ”ฟางบอกป๊อปปี้ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อ
อาบน้ำ พอออกจากห้องน้ำมาก็เห็นว่าฟางหลับแล้วก็ส่ายหน้าขำ ก่อนจะเดินมาเอามือถือตัวเองที่
อยู่ในมือฟาง
“หลับแล้วยังจะเล่น เชื่อเค้าเลย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลูบหัวฟางอย่างเบามือ แล้วเอามือถือตัวเองออก
มา แล้วพอเปิดมือถือก็ชะงัก ก่อนจะหันไปมองฟางที่หลับ
“นี่สุดท้ายเธอก็ลืมกวินไม่ได้สินะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองฟางที่เปิดอินสตราแกรมของกวินค้างไว้
แล้วเปิดรูปที่กวินถ่ายคู่กับฟางไว้ ป๊อปปี้เปิดดูแล้วทำให้รู้ว่า วันพรุ่งนี้เป็นวันครบรอบที่กวินและฟาง
คบกัน ชายหนุ่มนิ่งคิดก่อนจะปิดมือถือแล้วล้มตัวนอนตรงที่ด้านล่างแล้วหลับไป
“นี่จะนอนขี้เซาไปถึงไหนนะ”ฟางตื่นมาแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จก็มองคน
ตัวสูงที่นอนหลับในถุงนอน ก่อนจะยิ้มอย่างมีแผน แล้วรีบลุกขึ้น เอาผ้าเช็ดตัว เสื้อแขนยาว ผ้าห่ม
ผ้าคลุมเตียงมาคลุมป๊อปปี้ทั้งหมด แล้ววิ่งไปปิดแอร์แล้วมานั่งข้างๆป๊อปปี้ที่ถูกคลุมโปงอยู่
“5 4 3 2 1”ฟางนับเวลาถอยหลัง
“โอ๊ยยย นี่มันอะไรเนี่ย ร้อนนนน”ป๊อปปี้ร้องก่อนจะรีบลุกตื่นอย่างรวดเร็วแล้วเอาพวกผ้าห่มและทุก
อย่างที่คลุมตัวเองออก ก่อนจะหันไปเห็นฟางที่นั่งหัวเราะอยู่
“เล่นงี้หรอยัยตัวแสบ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกระโจนเข้าหาฟาง ก่อนจะสะดุด ล้มคร่อมฟาง ปากไปโดนที่
แก้มฟางทันที
ตึกๆ
ทั้งคู่ในเต้นไม่เป็นจังหวะ หน้าป๊อปปี้และฟางชิดกันมาก
“เอ่อ เหงื่อออกเยอะเลย ไปอาบน้ำเถอะ”ฟางพูดก่อนจะเอามือแตะหน้าผากป๊อปปี้เพื่อเป็นหลัก
ฐานมาให้ดู
“อือ งั้นไปอาบน้ำนะ”ป๊อปปี้บอกก่อนจะรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ ฟางเห็นป๊อปปี้เข้าห้องน้ำไปแล้วก็เก็บ
ถุงนอน และข้าวของที่มาแกล้งป๊อปปี้เมื่อกี้นี้ให้
“ว่าแต่เค้า ละตัวเองก็หลับเหมือนกันล่ะน่า”ป๊อปปี้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกอดอกมองฟางที่หลับปุ๋ยบน
เตียงอีกรอบ ก่อนจะนั่งลงข้างๆฟางที่นอนหลับอยู่แล้วลูบผมฟาง ภาพของฟางของเขาก็ผุดเข้ามา
ในหัวป๊อปปี้ ชายหนุ่มชะงักมือที่ลูบผมฟางออก
“เสร็จแล้วหรอ”ฟางงัวเงียตื่นมามอง
“อือ ไปกันเลยมั้ย”ป๊อปปี้บอกก่อนจะพาฟางขับรถออกไปเที่ยว
“เขื่อนติดต่อป๊อปปี้ได้รึยัง”เฟย์เดินมาถามคุณสามีหลังจากที่ฟางและป๊อปปี้หายไปไม่มาทำงาน
เล่นเอากวินเดือดร้อนที่ฟางหายไปอย่างมาก
“อือ”เขื่อนพยักหน้าก่อนจะกระซิบบอกเฟย์ เฟย์ตกใจรีบดึงโทโมะมาพูดกันทันที
“สรุปคือไอ้กวินมันกิ๊กกับน้องสาวฟางละฟางจับได้ ฟางเลยจะฆ่าตัวตายแต่ป๊อปปี้มาห้ามไว้ นี่เลย
พาไปพักรักษาแผลใจอยู่น่ะหรอ”โทโมะสรุป เขื่อนและเฟย์พยักหน้า
“แต่ว่ายังไงกวินมันเป็นแฟนฟางนะ มันน่าจะรับรู้ว่าฟางอยู่ไหน”โทโมะพูด
“มันได้ไปแหกอกไอ้ป๊อปถึงหัวหินอ่ะดิ”เขื่อนว่า
“ใช่ ละอีกอย่างนะ อย่าบอกกวินเลยโทโมะ รอให้ฟางสบายใจก่อนแล้วค่อยให้ฟางกลับมาเคลียร์
กับกวินว่าจะเอาไงต่อไป”เฟย์บอก
“แต่แบบนี้ฟางกับป๊อปปี้ก็”โทโมะคิดแย้ง
“เพื่อนจะได้แฟนคืนมึงไม่ดีใจรึไง”เขื่อนว่า
“เรามั่นใจได้ไงว่านั่นคือฟางของพวกเรา ไม่ใช่แค่หน้าแค่ชื่อเหมือนกันน่ะ”โทโมะพูดก่อนจะเดิน
กลับไปทำงานเหมือนเดิม เขื่อนและเฟย์มองหน้ากันแล้วส่ายหน้ากับโทโมะ พักหลังๆนี่โทโมะ
กลายเป็นคนตึงเกินไป จริงจังเกินไปจนบางทีเพื่อนๆชวนไปเที่ยวโทโมะก็ไม่เที่ยวกลับแต่คอนโด
ตัวเองอย่างเดียว จนสาวๆของเขาหายไปเยอะเหมือนกัน
“อารมณ์มาขึ้นๆลงๆยิ่งกว่าผู้หญิง นี่เขื่อนว่ามีคนเดียวจะช่วยได้ล่ะ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม เฟย์นึกขึ้นแล้ว
ก็ยิ้ม สองสามีภรรยามองหน้ากันยิ้มๆทันที
“ถึงแล้ววว”ป๊อปปปี้พาขับรถออกจากหัวหินแล้วพาฟางมาถึงชะอำ หญิงสาวลงรถมาก็ร้องดีใจเมื่อ
ป๊อปปี้พาเธอมาที่ซานโตรินี ที่ชะอำ
“สวยมากเลย ภานุ เราไปถ่ายรูปกันเถอะๆ”ฟางพูดก่อนจะจูงมือป๊อปปี้เข้าไปด้านใน
“อยากไปตรงไหนก่อนล่ะ”ป๊อปปี้ถามฟาง ที่เห็นฟางกระตือรือร้นมองโน่นนี่ด้วยความตื่นเต้นเหมือน
เด็กๆ
“อยากไปเล่น ไปนะๆๆๆ”ฟางเขย่าชวนป๊อปปี้ไปโซน พาร์คของที่นี่ การที่ฟางทำตัวสดใสร่าเริงยิ่ง
ทำให้ป๊อปปี้คิดถึงฟางนางฟ้าของเขาที่มักจะชอบเขย่า ชอบอ้อนเขาแบบนี้ตลอด ฟางจูงมือมาหยุด
ตรงม้าหมุนสองชั้น ฟางหยุดมองมันนิ่งเหมือนหลุดเข้าไปในโลกเทพนิยาย
“นี่ ชั้นไม่ได้เป็นเด็กนะ แต่มันสวยมากอ่ะภานุ เราไปเล่นกันนะ”ฟางอ้อนป๊อปปี้ ชายหนุ่มหัวเราะ
เพราะนึกถึงฟางของเขาที่ไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกันแล้วยัยตัวแสบอยากเล่นม้าหมุน แต่ชายหนุ่มไม่
ยอม ถ้านี่เป็นฟางของเขาจริงๆ ครั้งนี้ชั้นจะทำให้เธอได้เล่นม้าหมุนละกัน
“เอาสิ ไปกัน”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะพาฟางขึ้นนั่งบนม้าหมุน
“เร็วสิเจ้าชาย ขึ้นนั่งบนม้าหมุนเร็วๆ”ฟางบอกป๊อปปี้ให้ขึ้นม้าหมุนข้างเธอก่อนม้าหมุนจะเคลื่อนไป
ฟางมองอย่างตื่นเต้น
“เหมือนเป็นเจ้าหญิงเลย”ฟางพูดอย่างร่าเริงป๊อปปี้จึงควักมือถือมาถ่ายฟาง
แชะ
“เหมือนนางฟ้ามากกว่า”ป๊อปปี้พูด ฟางนิ่งแล้วหันไปแอบยิ้มก่อนทั้คู่จะเดินไปที่เครื่องเล่นต่อไป
“ไม่ดีมั้งภานุ”ฟางขืนตัวเมื่อเห็นป๊อปปี้พามาถึงG-Max Giant Swing ที่เป็นแคปซูลที่ดีดขึ้น
ลอยฟ้า
“อยากจะกรี๊ดให้มันสุดๆเลยมั้ยล่ะ ถือซะว่าเธอจะได้ระบายอารมณ์ที่เก็บไว้ในใจทั้งหมดออก
ไป”ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ไปอกข้างซ้ายของฟาง ฟางนิ่งซักพักก่อนจะฮึดแล้วจูงมือพาป๊อปปี้มานั่ง
“เปลี่ยนใจทันมั้ยอ่ะ”ฟางเริ่มหวั่น
“จับมือไว้แน่นๆ เชื่อใจชั้น ชั้นจะไม่ปล่อยเธอไปไหนแน่นอน เธอมีหน้าที่กรี๊ดระบายสิ่งที่อยู่ในใจ
ออกมาก็พอ”ป๊อปปี้สบตาฟาง ก่อนที่เครื่องจะเริ่มทำงาน
“กรี๊ดดดดดดดดดดด”ทันทีที่แคปซูลถูกดีดตัวไป ฟางร้องกรี๊ดออกมาไม่หยุด แม้จะหมดเสียงแล้ว
ฟางก็ยังจะกรี๊ดต่อไปเรื่อยๆ จนแคปซูลกลับมาที่พื้นตามเดิม
“อ๊า ขาสั่นเลยอ่ะภานุ”ฟางเซ ป๊อปปี้จึงเข้าไปประคองพาฟางมานั่งที่เก้าอี้
“เป็นไงมั่ง”ป๊อปปี้ถามฟางพร้อมกับเอาน้ำให้ฟางดื่ม
“สุดยอดไปเลย มันรุ้สึกว่าได้ปลดปล่อยแล้วสบายใจขึ้นเยอะเลย”ฟางยิ้มให้กับป๊อปปี้
“ชั้นดีใจนะที่เห็นเธอยิ้มได้น่ะ”ปีอปปี้พูดออกมาจากใจ ฟางนิ่งแล้วนึกถึงกวินและหวาย ก่อนจะ
สบตากับป๊อปปี้
“ภานุ เราไปขึ้นชิงช้าสวรรค์กันเถอะ”ฟางบอกป๊อปปี้ก่อนจะชวนกันขึ้นไปบนชิงช้าสวรรค์
“กลัวความสูงไม่ใช่หรอ แล้วพามาเล่นทำไม”ป๊อปปี้ถาม เพราะจำได้จากตอนไปรีสอร์ตของอาโท
โมะ
“ดีนะที่นายจำได้”ฟางยิ้ม ก่อนจะซึม
“ความจริงที่ชั้นชวนนายมาเพราะว่า ตอนชั้นเรียนอยู่ กวินเค้าขอชั้นเป็นแฟนบนชิงช้าสวรรค์ที่เยอ
รมันน่ะและมันบังเอิญว่าวันครบรอบของชั้นกับกวิน มันคือวันนี้”ฟางพูดขึ้น ทำเอาป๊อปปี้นิ่ง ก่อนจะ
เอามือแตะฟางเพราะเห็นฟางซึม
“ชั้นไม่ได้จะพานายมาขึ้นชิงช้าสวรรค์เพื่อแทนความจำของชั้นกับกวินนะ”ฟางบอกป๊อปปี้
“ชั้นรู้ ชั้นเห็นจากเธอเอามือถือชั้นไปดูอินสตราแกรมกวินเมื่อคืนนี้ล่ะ ชั้นเลยพาเธอมาที่นี่ กะจะให้
เธอได้เล่น ได้ผ่อนคลายน่ะ จะได้ไม่ขี้แยอีก”ป๊อปปี้พูด
“ชั้นไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ความเจ็บนี้จะหายไป แต่ชั้นบอกจากใจเลยนะ ว่าชั้นขอบคุณนายมากที่นายดูแล
ชั้น พาชั้นมาเที่ยว ชั้นยังคิดเลยว่า ถ้าวันนั้นชั้นไม่เจอนาย ชั้นจะเป็นยังไง”ฟางพูดก่อนจะนึกถึงวัน
ที่เธอจะฆ่าตัวตาย ปีอปปี้จึงเลื่อนมือมากุมมือฟางไว้
“ภานุ”ฟางพูดชื่อป๊อปปี้ ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ป๊อปปี้ จู่ๆภาพต่างๆในหัวก็ผุดเข้ามา ภาพ
สุดท้ายที่ฟางกำลังจะลอยไปกับสายลม แล้วรั้งป๊อปปี้มาจูบไว้เข้ามาในหัว ฟางค่อยๆเลื่อนหน้าไป
จูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยนบนชิงช้าสวรรค์นั้น
ฟางจะเปิดใจให้ป๊อปปี้รึเปล่า ก็ไม่รู้ ไม่บอกหรอก อยากรู้ต้องติดตามมม
อย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
