you are my angel

 
 
 
 
 
 
“หึๆ เป็นที่รู้กันแล้วนะครับ ทีมที่ชนะในวันนี้ก็คือทีมสีส้ม”พิธีกรประกาศหลังจากทำกิจกรรมเสร็จ
 
“ซึ่งทีมที่แพ้ความจริงคือสีฟ้าและสีชมพู ถ้าเราลงโทษทั้งทีมมันก็จะดูโหดร้ายเกินไป”พิธีกรพูด
 
“เราเลยจะให้คนที่ถูกมัดคู่กันของ2สีนี้ออกมาครับ เพื่อได้รับภารกิจพิเศษในฐานตอนกลางคืน
นี้”พิธีกรพูด
 
 
 
“อะไรนะ”ป๊อปปี้ โทโมะ แก้วและฟางพูดพร้อมกัน
 
 
“ครับ คืนนี้มีการทดสอบวัดใจกันครับ แต่พวกคุณ4คนพิเศษหน่อยเราจะจัดให้พิเศษ ซึ่งจะเป็นอะไร
นั้น เราจะบอกอีกที โดยเราจะนัดพวกคุณหลังจากทานข้าวและอาบน้ำเสร็จแล้ว เจอกัน1ทุ่มนะครับ
ทุกคน”พิธีกรพูดก่อนจะออกไป
 
 
“อะไรก็ได้ขออย่าใช่ผีเลยละกัน”ฟางพูด
 
“กลัวรึไง”ป๊อปปี้ถาม
 
“ไม่กลัว ใครกลัว”ฟางพูดก่อนจะเดินไปกับหวายเพื่ออาบน้ำ
 
 
 
“หวายไปเล่นน้ำกันๆ”ฟางรีบมาชวนหวายทันทีที่ถึงห้อง
 
“ไม่อาบน้ำหรอคะ”หวายถาม
 
“นี่พึ่ง4โมงเอง เราเล่นกัน5โมงก็ขึ้นแล้วอาบน้ำแล้วไปทานข้าว ทันแน่นอน”ฟางบอกก่อนจะ
เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดสีขาวและกางเกงขาสั้นไปเล่นน้ำ
 
 
“หวายมาเร็ว แก้วด้วยค่ะ”ฟางที่ลงจากด้านหลังห้องพักลงมาตามทางจนถึงน้ำตกโบกมือเรียกหวาย
และแก้วให้ลงตามมา
 
 
“หุย น้ำเย็นสุดๆ”ฟางพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเอาเท้าแตะไปตามน้ำ ก่อนที่3สาวจะมาเล่นน้ำด้วย
กัน
 
 
 
“พี่ฟาง หวายหนาวแล้วอ่ะ หวายไปอาบน้ำก่อนนะ”หวายพูดก่อนจะขึ้นไป ฟางจึงเล่นน้ำต่อกับแก้ว
แก้วว่ายน้ำมาเรื่อยๆจนถึงโขดหินใหญ่
 
 
 
“อื้อ บอสอ่ะ อย่าทำแบบนี้สิ เดี๋ยวมีคนมาเห็น”เสียงของผู้หญิงร้องขึ้นจากด้านหลังโขดหินแก้ว
ชะงัก
 
 
“แหม กลัวอะไรล่ะจ้ะ น้ำตกนี้คนไม่ค่อยมาเล่นหรอก ละอีกอย่างเปลี่ยนบรรยากาศไง บนออฟฟิศ
เบื่อละ น้ำตกนี่ล่ะเร้าใจดี”เสียงคล้ายๆโทโมะพูดขึ้นทำเอาแก้วอึ้ง
 
“อ๊ายบอสสสขา”เสียงสาวน้อยคนนั้นร้อง แก้วทนไม่ไหวรีบปีนโขดหินไปทันที
 
 
 
“ทำอะไรน่ะ”แก้วพูด แล้วเห็นโทโมะกับสาวออฟฟิศคนหนึ่งที่ทั้งคู่อยู่ในสภาพไปไม่เรียบร้อยผละ
ออกจากกัน
 
 
“ไปก่อนนะคะบอส”สาวคนนั้นรีบใส่เสื้อผ้าแล้วก่อนจากน้ำไปทันที โทโมะใส่แค่กางเกงขาสั้นอึ้ง
มองตามอย่างเสียดาย
 
 
“เสียดายก็ไปต่อกันบนห้องสิ มาทำอะไรตรงนี้ไม่อายผีสางรึไง”แก้วพูดอย่างหงุดหงิด ก่อนที่ภาพ
วันเก่าๆตอนที่แก้วคบกับโทโมะจะเข้ามาในหัว ภาพที่แก้วเห็นว่าโทโมะทำงานดึกเลยจะเอากับข้าว
มาให้แฟนหนุ่มแต่แล้วต้องช๊อคเมื่อเห็นแฟนตัวเองกำลังมีอะไรกับนางแบบสาวในห้องทำงานของ
โทโมะ และสิ่งนั้นคือสิ่งที่แก้วถึงทนขีดสุดก็ไม่ทนต่อไป แค่คุยไลน์ มองสาวๆคนอื่นเธอทนได้ แต่
นี่มีอะไรกับคนอื่นมันเท่ากับหยามกันเกินไป
 
 
 
“แก้ว”โทโมะชะงักเมื่อเห็นแก้วตาแดงๆ ยืนนิ่ง เขารู้ทันทีว่าแก้วนึกถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาและเธอ
เลิกกัน
 
 
“ปล่อยชั้น”แก้วตกใจเมื่อโทโมะดึงแก้วลงมาหาตัวเอง แก้วตกใจดิ้นแต่โทโมะรัดแน่นกว่าเดิม
 
“เป็นอะไร คิดถึงเรื่องวันนั้นหรอ”โทโมะถามตรงๆ
 
 
“คนอย่างนายไม่มีค่าพอให้ชั้นต้องจดจำ นายมันก็แค่ผู้ชายมักง่ายเห็นแก่ได้คนนึงเท่านั้น”แก้วพูด
ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
 
 
“ทำไม ชั้นมักง่ายแล้วไง”โทโมะรัดแก้วแน่นกว่าเดิน แก้วทุบโทโมะจนชายหนุ่มต้องรวบมือแก้วขึ้น
ไว้เหนือแก้ว ตอนนี้โทโมะและแก้วอยู่ในน้ำ และเสื้อของแก้วก็เป็นสีขาวเผยให้เห็นชั้นในสีเข้มด้าน
ใน
 
 
“ไอ้คนทุเรศอย่ามองนะ สมองนายทำไมมีแต่เรื่องต่ำๆคิดแต่เรื่องแบบนี้ตลอดนะ”แกวเห็นโทโมะ
มองหน้าอกตัวเองก็ว่า
 
 
“ทุเรศ ต่ำงั้นหรอ แต่เมื่อก่อนเธอก็เคยติดใจรสชาตคนต่ำแบบชั้นนิ”โทโมะชิดแก้วมากขึ้นแล้วพูด
ยั่ว
 
“มันคืออดีตที่พลาดไปของชั้น ชั้นลืมมันไปหมดแล้ว”แก้วว่า
 
 
“หรอ งั้นชั้นก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเธอลืมรสชาตคนต่ำๆไปแล้วจริงๆหรอ”โทโมะพูดจบก็ก้มลงจูบ
แก้วทันที แก้วดิ้นหนี แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อถูกโทโมะล๊อคตัวไว้แน่น ไหนจะมือเธอที่ถูกโทโมะยึดไว้
อีก เธอขัดขืนเขาไม่ได้เลย
 
 
 
 
 
“แก้วไปไหนนะ”ฟางแปลกใจที่ไม่เห็นแก้วก็มองไปรอบๆ พลางเดินบนก้อนหินในน้ำ
 
 
“ว้ายๆ”ฟางตกใจเมื่อเธอลื่นจะตกไป แต่ป๊อปปี้รวบฟางมาไว้ในอ้อมกอดได้ทัน ฟางอึ้งอยู่ในอ้อม
กอดป๊อปปี้ อ้อมกอดแบบนี้ทำไมถึงรู้สึกอบอุ่นจัง
 
“ตัวก็เล็กนิดเดียวยังซุ่มซ่ามอีก”ป๊อปปี้พูดฟางถึงกับรีบผละออกจาป๊อปปี้ทันที
 
“เรื่องของชั้นน่า”ฟางบ่น
 
 
“ไปอาบน้ำได้แล้ว เล่นนานไปแล้วนะ”ป๊อปปี้พูด ฟางหันขวับ
 
 
“นายรู้ได้ไง”ฟางถาม ป๊อปป้ไม่ตอบแต่ชี้ไปที่บ้านพักที่ตรงระเบียงมีเบียร์กระป๋องนึงและเสื้อยืดของ
ป๊อปปี้ นั่นคือบ้านพักของเขา งั้นป๊อปปี้ก็เห็นเธอเล่นน้ำมาตลอดน่ะสิ ฟางหน้าแดง เพราะเวลาเจอ
อะไรที่ตัวเองชอบ ฟางจะเผลอทำตัวเหมือนเด็กตลอดทุกครั้ง
 
“ไปอาบน้ำได้แล้ว”ป๊อปปี้พูดแกมดุ
 
 
“ก็ได้ๆ”ฟางเซ็งที่โดนดุก็รีบเดินจ้ำๆกลับไปที่บ้านพักทันที ป๊อปปี้มองตามก็แอบขำก่อนจะกลับไปที่
บ้านพักตัวเอง
 
 
 
 
 
“เอาล่ะครับหลังจากอาบน้ำและทานข้าวกันเสร็จแล้ว ต่อไปเป็นกิจกรรมวัดใจตอนกลางคืนนะครับ
แต่พิเศษหน่อยคือพวกที่เลือกไว้ตอนเย็นต้องไปทำภารกิจแยกกับทุกคนนะครับ”พิธีกรบอก
 
 
“ได้ไงอ่ะดาร์ลิง”กวินโวยวาย
 
“ไม่เป็นไรกวิน ฟางดุแลตัวเองได้ หวายพี่ฝากดูกวินด้วยนะ”ฟางบอกกวินก่อนสั่งหวาย หวายรับคำ
 
“ดาร์ลิงดูแลตัวเองน้า กวินเป็นห่วงดาร์ลิงน้า”กวินพูดก่อนจะลูบหัวฟาง ป๊อปปี้มองก็แอบเบ้ปาก
ก่อนที่ป๊อปปี้ ฟาง แก้วและโทโมะจะถูกจับแยกออกมาจากเพื่อนๆ
 
 
 
“ภารกิจพวกคุณทั้ง4คนก็คือ เราจะพาคุณแก้วและฟางไปซ่อนแล้วให้คุณป๊อปปี้กับบอสตามหาให้
เจอ แต่เจอแล้วก็ต้องตามหารูปดาวสีทองนี้ทั้งหมด3ดวง2ทีมก็6ดวงนะครับ”พิธีกรสั่งก่อนจะพา
ฟางและแก้วไปซ่อน
 
 
“มึงว่าไอ้ลูกน้องตัวดีกูมันจะเอาแก้วกับฟางไปซ่อนที่ไหนวะ”โทโมะเดินส่องไฟฉายไปตามทางกับ
ป๊อปปี้
 
 
“ไม่รู้ว่ะ รีสอร์ตก็เสือกกว้างอีก”ป๊อปปี้มองไปรอบๆ พลันสายตาเขาเห็นผู้หญิงมีปีกนางฟ้าอีกแล้ว
เดินไปทางด้านห้องพักของแขกอีกทาง ป๊อปปี้นึกถึงที่ดรีมเวิร์ลที่เข้าเจอแบบนี้แล้วเจอฟาง
 
 
“เห้ย ทางนี้ว่ะ”ป๊อปปี้บอกก่อนจะพาโทโมะเดินไปที่ที่ๆเขาเห็นผู้หญิงมีปีกนางฟางจนถึงหน้าห้อง
พักแห่งหนึ่ง
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
“นายมาช้าจัง”ฟางบ่น ก่อนที่แก้วจะเดินออกมาด้วย แล้วฟางยื่นแผนที่ที่ถูกยัดใส่มือก่อนมาซ่อนที่
นี่
 
 
“ของเราต้องไปเก็บดาวทางขวานะ”ฟางบอก
 
 
“กูไปก่อนนะโทโมะ ของมึงไปทางซ้ายนิ โชคดี”ป๊อปปี้บอกโทโมะก่อนจะเดินมากับฟาง ซึงทาง
ขวาเป็นบริเวณสวนดอกไม้
 
 
 
“พระจันทร์สวยเนาะ”ฟางพูดลอยๆแล้วหยุดมองพระจัทน์บนฟ้าที่เต็มดวง ป๊อปปี้มองแล้วนึงถึงวันที่
เขาดูพระจันทร์กับฟางที่ทะเล ป๊อปปี้ซึมลงไปทันทีจนฟางหันมามอง พลันสายตาหันไปเห็นดาวสี
ทองแปะที่ม้านั่ง ฟางรีบไปหยิบทันที
 
 
 
“เราเจอแล้วนะดวงนึง”ฟางชูดาวด้วยความดีใจ ก่อนจะจูงมือพาป๊อปปี้ไปหาอย่างตื่นเต้นและสนุก
กับการลุ้นอะไรแบบนี้ ป๊อปปี้มองท่าทางฟางที่กระตือรือล้นก็นึกถึงฟางของเขาที่ร่าเริงและสดใส
แบบนี้
 
 
 
“นายว่ามันจะอยู่ในนี้มั้ยอ่ะ”ฟางชี้ที่น้ำพุขนาดเล็กรูปกามเทพ ป๊อปปี้ชะงักนึกถึงรูปปั้นกามเทพที่
เขาเคยมากับฟางแล้วอธิษฐานให้รักกับฟางตลอดไป
 
 
“มันจะมีเร้อะ แล้วนี่ทำอะไรของเธอ”ป๊อปปี้พูด แต่แปลกใจเห็นฟางหลับตาเหมือนอธิษฐาน
 
 
“ก็อธิษฐานกับคิวปิดไงล่ะ ให้ช่วยหาดาวให้เจอ”ฟางตอบ ป๊อปปี้นึกถึงที่เขาและฟางเคยอธิษฐาน
รูปปั้นกามเทพ
 
 
“สงสัยคิวปิดเธอคงจะช่วยเราล่ะ”ป๊อปปี้ชูดาวขึ้น ฟางดีใจ ก่อนจะเดินไปหาดาวดวงสุดท้าย
 
 
แกรกๆ
 
 
 
“ว้ายย”ฟางตกใจเสียงนกตอนกลางคืนโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้กอดตอบคนตัวเล็กไว้
 
 
ตึกๆ
 
 
ความรุ้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดเข้ามาในใจฟางอีกครั้ง
 
 
 
“ปะ ไปหาดาวต่อเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนฟางจะผละออก แล้วสายตาหันไปเห็นที่กระถางดอกไม้
 
“ดาว เย้ เราเจอครบแล้ว”ฟางดีใจโผเข้ากอดป๊อปปี้ที่รับแทบไม่ทัน
 
 
 
 
 
“นี่ไม่คิดจะพูดกันรึไง”โทโมะพูดระหว่างเดินหาดาวกับแก้ว ตั้งแต่ที่เขาจูบเธอแล้วแก้วร้องไห้ทำให้
เขาต้องปล่อยแก้ว แก้วก็เงียบไม่คุยกับเขาอีกเลย
 
 
 
“ชั้นไม่ได้คุยกับคนใบ้นะ เฮ้”โทโมะหงุดหงิดที่แก้วเจอดาวก็เก็บใส่ไปเรื่อยๆไม่สนใจเขาเลย ก่อน
สายตาโทโมะจะเห็นดาวดวงสุดท้ายที่ตามหาอยู่แปะที่ต้นไม้ โทโมะรีบเดินไปหยิบดาวนั้นมาทันที
 
 
“นายทำอะไร เอามานะ”แก้วตกใจที่โทโมะไม่ให้ดาวดวงสุดท้าย
 
 
“อยากได้งั้นหรอ มาเอาสิ”โทโมะยัดดาวใส่กางเกงตัวเองแล้วกอดอกยักคิ้วให้แก้ว
 
 
“อย่าคิดว่าไม่กล้า”แก้วพูดจบก็เดินไปชิดตัวโทโมะก่อนจะเอามืล้วงไปในกางเกงแล้วจะดึงดาวขึ้น
มา
 
 
 
“อื้ออ”แก้วตกที่โทโมะจับมือแก้วแล้วก้มลงจูบแก้วอย่างร้อนแรง
 
 
“ทีหลังถ้าทำอะไรขัดใจชั้นเธอเจอดีแน่”โทโมะถอนจูบแล้วพูดก่อนจะเอาดาวให้แก้วแล้วเดินไป
แก้วมองตามแล้วโมโหที่ดันเผลอไผลไปกับรสจูบของผู้ชายแบบนี้อีกแล้ว
 
 ใครที่มาช่วยนำทางป๊อปปี้ตลอดนะ ไม่บอกหรอก แล้วฟางจะจำป๊อปปี้ได้มั้ยนะ ก็ไม่บอก
หรอก
 
เม้นกับโหวตให้เราเยอะๆละกัน ถือว่าให้กำลังไรเตอร์นะจ้ะ