you are my angel
เขียนโดย Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) ที่รักของชั้นคนเดียว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าข้างกายเธอไม่มีป๊อปปี้ก็แปลกใจก็ลุกลงากเตียงออกไปตามหา เมื่อลง
มาที่บ้านก็เห็นแผ่นหลังของป๊อปปี้ทำลังง่วนกับการทำอาหารเช้า ฟางมองไปรอบๆแล้วอึ้งเมื่อรอบๆ
บ้านถูกตกแต่งไปด้วยดอกกุหลาบสีขาว
“อ้าว ตื่นแล้ว พอดีเลย ป๊อปทำอาหารเสร็จพอดี มานี่สิ”ป๊อปปี้เรียกฟางให้มาที่ครัวก่อนจะวาง
ข้าวต้มให้ฟาง แล้วป๊อปปี้ก็เป่าแล้วป้อนให้ฟาง
“ทานสิ นี่ป๊อปทำเองเลยนะ”ป๊อปปี้พูดฟางจึงทานข้าวโดยที่ป๊อปปี้ป้อนจนข้าวต้มหมดชาม ก่อน
ป๊อปปี้จะพยุงพาฟางไปอาบน้ำแล้วนั่งหวีผมให้คนรัก
“เดี๋ยววันนี้ป๊อปจะพาฟางไปเที่ยวเกาะเนาะ ไอ้โทโมะมันเช่าเรือไว้ ไปกันหลายๆคนสนุกดี”ป๊อปปี้
พูดแล้วยิ้ม ก่อนจะพยุงฟางลงมาที่บ้านแล้วพาไปที่เรือ แล้วพบว่าโทโมะ แก้ว เขื่อน และเฟย์ยืนรอ
อยู่
“ไปเที่ยวกันเนาะวันนี้”แก้วยิ้มให้ฟาง ก่อนโทโมะจะขับเรือพามาจอดที่เกาะ
“ว้าว สวยจัง”ฟางตื่นเต้นเมื่อเห็นน้ำทะเลใส ป๊อปปี้อุ้มฟางลงมาด้านล่าง ฟางเอาเท้าแตะน้ำทะเล
แล้วก็จูงมือพาป๊อปปี้ไปเล่นน้ำทะเล
“ช้าๆก็ได้เดี๋ยวก็ล้มหรอก”ป๊อปปี้พูด ฟางจะซักน้ำทะเลใส่ป๊อปปี้
“เล่นงี้หรอ ได้”ป๊อปปี้พูดก่อนทั้งคู่จะเล่นน้ำด้วยกันอย่างมีความสุข
“เห้อ ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับไอ้หมีด้วยวะ”เขื่อนพูด
“แต่อย่างน้อยเค้าก็เป็นคู่แท้ของกันและกันนะ”แก้วพูด
“แต่รักกันก็น่าจะได้อยู่ด้วยกันสิ ไม่น่าเป็นแบบนี้เลย”โทโมะพูด
“แต่อย่างน้อยพวกเค้าก็เคยมีความสุขร่วมกัน ได้รักกัน เท่านี้ก็ดีแล้วนิ”เฟย์พูด
“ที่รัก ที่รักของเค้าน่ารักที่สุดในโลกเลย”เขื่อนเดินเข้ามาอ้อนแฟน
“มาเป็นคู่ชั้นแล้ว ถ้าทิ้งละก็ ตายยย”เฟย์ขู่
“อิจฉาเฟย์กับเขื่อนเนาะ ที่รักกันจนหวานซะขนาดนี้”แก้วพูดลอยๆ
“จะไปอิจฉาอะไรอ่ะแก้ว นี่ไงโมะอยู่นี่ไง”โทโมะพูดแล้วชี้มาที่ตัวเอง
“หรอ หึ”แก้วแลหางตาไปที่โทโมะก่อนจะเดินออกไปเล่นน้ำ โทโมะมองแก้วซักพัก ก่อนจะเปิดมือ
ถือเมื่อได้ยินเสียงไลน์ดัง
“เดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเนาะฟาง เล่นน้ำนานละ”ป๊อปปี้พูดกับฟาง ฟางพยักหน้า ก่อนจะเดินตาม
ป๊อปปี้ไป แต่จู่ๆโลกก็หมุนทำให้ฟางเริ่มเซ
ตู้ม
“เห้ย ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะอุ้มฟางขึ้นแล้วพาขึ้นฝั่งไป จัดการกับตัวฟางเองแล้วดูแลจนฟางฟื้น
“ฟาง เป็นยังไงบ้างฟาง สงสัยคงจะเล่นน้ำเยอะละสิ เลยเป็นลมแดดน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามืออัง
หน้าผากตัวฟาง
“ถ้ามันไม่ใช่แค่เป็นลมแดดล่ะป๊อป ฮืออ”ฟางร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
“ไม่ต้องกลัวนะ ป๊อปอยู่นี่ อยู่กับฟางไม่ทิ้งฟางไปไหนแน่นอน”ป๊อปปี้กอดปลอบฟาง
“ป๊อป ฟางคิดว่า ป๊อปควรจะไป”ฟางที่นิ่งคิดอะไรซักพักก่อนจะพูดออกมา
“ทำไมฟาง จะให้ป๊อปไปไหน”ป๊อปปี้รีบถาม
“ไปจากฟางซะ เริ่มชีวิตใหม่ อย่ามาสนใจคนใกล้ตายอย่างฟางเลย”ฟางพูดเสียงสั่น
“ไม่นะฟาง จะให้ป๊อปทิ้งคนที่ป๊อปรักไปได้ยังไง ทำไมถึงพูดแบบนี้”ป๊อปปี้ตกใจเลยเผลอตะคอก
ฟาง
“ออกไปจากชีวิตฟางเถอะป๊อป ฟางอยู่คนเดียวได้”ฟางพูดก่อนจะพยายามผลักออกจากอ้อมกอด
ป๊อปปี้แล้วลุกหนี แต่ป๊อปปี้รวบตัวฟางมากอด
“ทำไมต้องไล่ป๊อปไปด้วยล่ะฟาง ไม่รักป๊อปแล้วหรอ”ป๊อปปี้ทั้งอึ้งและไม่เข้าใจรีบถามก่อนน้ำตาจะ
ไหลออกมา
“ก็เพราะรักไง ฟางไม่อยากเห็นคนที่ฟางรักต้องเจ็บปวด”ฟางพูดก่อนจะปล่อยน้ำตาที่กลั้นไว้ออก
มา
“เจ็บปวด ทำไมป๊อปต้องเจ็บ ในเมื่อป๊อปมีฟางอยู่ข้างๆแล้วตอนนี้”ป๊อปปี้พูด
“แต่ถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีฟางแล้วล่ะ ป๊อปจะทำยังไง ฟางไม่อยากเห็นป๊อปต้องร้องไห้อีก รีบไปตอนนี้ยัง
ทัน”ฟางพูดยังไม่ทันจบก็ถูกป๊อปปี้รวบตัวมาจูบทันที
“ป๊อปเลือกแล้ว เลือกที่จะรักฟางและจะรักตลอดไป ต่อให้วันพรุ่งนี้ไม่มีฟาง แต่ฟางยังอยู่ในใจป๊อป
เสมอนะ ป๊อปเคยบอกไปแล้วไม่ใช่หรอ ว่าตัวของป๊อปเป็นของฟาง ใจของป๊อปเป็นของฟางและจะ
เป็นตลอดไป”ป๊อปปี้พูดทั้งน้ำตา
“ฮืออ ป๊อปปี้”ฟางร้องไห้กอดคนที่รักทันที ก่อนจะหันไปมองท้องฟ้าที่อาทิตย์พึ่งลับขอบฟ้าไป
หมดไปอีกวันแล้วสินะ แล้ววันพรุ่งนี้ เธอก็จะต้องไป
“ถ้ารักป๊อป อย่าไล่ให้ป๊อปไปมีใครใหม่เลยนะ มันเหมือนกับการฆ่าป๊อปให้ตายทั้งเป็น”ป๊อปปี้พูด
ฟางร้องไห้ออกมาก่อนเลื่อนเอามือมาจับที่แก้มชายหนุ่มคนที่รัก ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากบางขึ้นไปจูบ
ป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน ก่อนป๊อปปี้จะจูบตอบฟางแล้วค่อยๆดันตัวฟางลงไปที่เตียงก่อนจะเริ่มบรรเลง
เพลงรักไปกับฟาง
เสียงคลื่นซัดฝั่ง พระอาทิตย์ขึ้นในวันใหม่ ร่างบางที่ยังนอนกอดชายคนรักลืมตามองหน้าต่างด้วย
ความเศร้า วันนี้แล้วสินะ ฟางถอนหายใจก่อนจะเงยหน้ามองหน้าป๊อปปี้ที่หลับอยู่
“ตื่นแล้วหรอฟาง”ป๊อปปี้งัวเงียตื่นมาเห็นคนที่ตัวเองนอนกอดลืมตามองหน้าตัวเขาอยู่
“ไม่ได้หลับเลยตังหาก”ฟางพูดก่อนจะซุกลงในอ้อมกอดป๊อปปี้
“ทำไมล่ะฟางทำไมไม่นอนล่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“เพราะว่าฟางอย่างจะจดจำช่วงเวลาของเราให้มากที่สุด อยากจะจำหน้าคนที่ฟางรักไว้ อยากจะ
มองหน้าคนที่ฟางรักตลอดไป จนถึงเวลานั้น”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ่งกระชับกอดฟางแน่น
“ออกไปเดินเล่นกันมั้ย”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อจัดการกับตัวเองและฟางแล้วลงมาด้านล่าง ก็
พบว่าแก้ว โทโมะ เฟย์ และเขื่อนยืนอยู่ด้านล่างรออยู่แล้ว สายตาทุกคนเศร้าสร้อยมาก
“อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ เดี๋ยวฟางก็ร้องไห้หรอก”ฟางบอกกับทุกคน
“ฟาง”แก้วโผเข้ากอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ ฟางกอดปลอบแก้วไว้
“ฟ้าลิขิตให้เรามาเป็นเพื่อนกัน ให้ฟางได้เจอแก้ว เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ”ฟางพูด เฟย์เห็น
ก็เดินเข้าไปกอด
“เฟย์มีความสุขมากเลยนะเวลาที่ได้คุยกับฟาง ทำไมเวลามันถึงสั้นแบบนี้”เฟย์กอดฟางและแก้ว
แล้วร้องไห้
“ฟางดีใจนะที่ได้เจอผู้หญิงที่น่ารักๆแบบเฟย์กับแก้ว ฟางจะไม่ลืมเลยว่าช่วงหนึ่งในชีวิตฟางมีเพื่อน
ดีๆแบบนี้”ฟางพูดทั้ง3กอดกันแน่น ก่อนฟางจะคลายกอดแล้วเดินไปหาเขื่อนที่กลั้นสะอื้นไว้อยู่
“อย่าร้องไห้สิ เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็งไว้”ฟางพูดก่อนจะแตะไหล่เขื่อน เขื่อนจึงโผเข้ากอดฟางแน่น
แล้วร้องไห้
“ทำไมล่ะฟาง ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ยัยตัวเล็กของเขื่อน ฮือออ”เขื่อนร้องไห้
“ฟางดีใจนะที่ได้รู้จักกับเขื่อน ฟางมีความสุขมากเลยเวลาที่เขื่อนชวนฟางคุย มันทำให้ฟางหัวเราะ
อารมณ์ดีตลอดเลยนะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปหาโทโมะ
“โทโมะเป็นคนดีนะ แล้วฟางก็ดีใจที่เพื่อนของฟางกับโทโมะรักกัน ดูแลกันดีๆนะคะ”ฟางยิ้ม โทโมะ
ยิ้มรับก่อนจะหันไปสบตาแก้วแล้วนิ่งทั้งคู่ ก่อนจะนั่งลงพูดคุยกันในบ้านหลังนั้นเพื่อลืมความเศร้า
จนเวลาล่วงเลยมาตอนเย็น ฟางหันไปมองพระอาทิตย์ที่จะลับขอบฟ้าก็ถอนหายใจ
“ป๊อปปี้ ฟางอยากไปดูพระอาทิตย์ตกดินกับป๊อปปี้จัง”ฟางพูด แต่ด้วยเรี่ยวแรงเริ่มหายไป จึงทำให้
ไม่มีแรงเดิน ป๊อปปี้จึงอุ้มฟางมาที่โขดหินริมทะเลเพื่อดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันชัดๆ
“สวยจังเลยเนาะป๊อป”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“แต่ป๊อปสวยกว่านะ”ป๊อปปี้พูดแล้วลูบผมคนที่รักอย่างอ่อนโยน
“สัญญาแล้วนะ ว่าจะไม่ลืมกัน”ฟางพูดขึ้น
“สัญญาสิ แล้วก็สัญญาด้วยว่าจะรอแค่ฟางคนเดียว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูบที่หน้าผากฟาง
“แต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ราจะเจอกัน ป๊อปรอไหวหรอ”ฟางถาม
“ไหว ไม่ว่าฟางจะอยู่ไหน ป๊อปจะต้องหาฟางให้เจอ เราจะได้มารักกันอีกครั้งไง”ป๊อปปี้พูด ฟางยิ้ม
ให้กับป๊อปปี้ ก่อนจะไอออกมาเป็นเลือด ป๊อปปี้ตกใจ
“ฟาง เข้าไปข้างในมั้ย ตอนนี้เริ่มจะมืดแล้ว”ป๊อปปี้รีบพูด
“ไม่เป็นไรป๊อป ฟางอยากอยู่กับป๊อปมากกว่า”ฟางบอกเพราะรู้ตัวเองดี
“ตัวของฟางเป็นของป๊อป ใจของฟางเป็นของป๊อปนะ แล้วจะเป็นตลอดไป”ฟางพูดช้าๆก่อนจะเอื้อม
มือไปแตะที่แก้มคนรัก
“ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้พูด
“ฟางขอจูบป๊อปได้มั้ย”ฟางพูดก่อนจะโน้มหน้าป๊อปปี้ก้มลงจูบฟางอย่างดูดดื่ม แต่แล้วมือที่โอบรอบ
คอป๊อปปี้ก็ตกลงมา ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออกมาแล้วตกใจ
“ฟาง ฟาง ไม่นะฟาง อย่าพึ่งไปป๊อปยังทำใจไม่ได้ ฟางง”ป๊อปปี้กอดร่างที่ไร้วิญญาณของฟางแน่น
แล้วร้องไห้ ก่อนร่างฟางจะสลายเป็นละอองสีทองลอยขึ้นไปบนฟ้า
“ฟางงงงงง”ป๊อปปี้ทรุดลงกับพื้นเมื่อละอองสีทองนั้นลอยหายไป
สุดท้ายฟางก็ต้องไป เห้อออ อยากรู้เป็นไงเม้นกับโหวตเยอะๆน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ