you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) สิ่งที่มนุษย์เรียกว่าความรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อ้าว แก้ว ยังไม่ได้อาบน้ำอีกหรอ”ฟางเดินกลับเข้ามาในห้องเห็นแก้วยังใส่ชุดเดิมก็แปลกใจ
“เอ่อ เมื่อคืน เมาน่ะเลยนอนทั้งอย่างงี้ นี่ก็พึ่งตื่น แล้วฟางน่ะ ไปไหนมาหรอ”แก้วตอบแล้วถามฟาง
กลับ
“ไปกับป๊อปปี้มาน่ะ”ฟางตอบตามตรง เพราะไม่อยากโกหกใคร
“ไปกับป๊อปปี้ แล้วนี่หมอนั่นทำอะไรฟางรึเปล่า แก้วจะไปเอาเรื่องมัน”แก้วตกใจแล้วจะไปเอาเรื่อง
ป๊อปปี้
“อย่าแก้ว ป๊อปปี้ไม่ได้ทำอะไรฟางหรอก คือเมื่อคืนเรานั่งคุยกันที่ชายหาด สงสัยเพลินไปหน่อยก็
เลยหลับตรงนั้น เนี่ยไม่เชื่อดูทรายสิ ยังเกาะตามตัวฟางอยู่เลย”ฟางพูดแล้วชี้ที่แขนเพื่อดูทรายที่
เกาะอยู่
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ทีหลัง อย่าไปไหนกับผู้ชาย2ต่อ2อีกนะ เพราะผู้ชายน่ะ ไว้ใจ ไม่ได้”แก้วพูด
ก่อนจะกอดฟางแน่น
“แก้ว เป็นอะไร มีอะไรรึเปล่า”ฟางแปลกใจกับท่าทางของแก้วจึงถามขึ้น
“ปะ เปล่า ไม่มีอะไร เดี๋ยวฟางจะไปอาบน้ำก่อนก็ไปเลยนะ แก้วนั่งดูทีวีรอตรงนี้ล่ะ”แก้วพูดแล้วหัน
ไปดูทีวี
ปัง
เมื่อฟางปิดประตูห้องน้ำไป น้ำตาที่แก้วกลั้นอยู่ก็ไหลออกมาไม่ขาดสาย แก้วเอามือปิดปากไม่ให้
เสียงลอดออกมาเพราะกลัวฟางจะได้ยิน ไม่น่าเลย ไม่น่าพลาดเลย
“อ้าว ฟาง มาทานข้าวเร็วๆ”เขื่อนเมื่อเห็นฟางเดินมาก็เรียกให้มาทานข้าว ฟางเดินเข้ามาสบตากับ
ป๊อปปี้ ก็อมยิ้ม ก่อนจะไปนั่งข้างเฟย์ ที่อยู่ตรงข้ามกับป๊อปปี้
“อ้าว แล้วแก้วอ่ะ”เฟย์ถามถึงแก้ว ทำเอาโทโมะชะงัก
“อ่อ อาบน้ำอยู่จ้ะ เห็นว่าพึ่งตื่น เมื่อคืนสงสัยจะเมา”ฟางพูดก่อนจะนั่งกินข้าวไป
“อ่ะ นม กินแล้วจะได้ตัวสูงๆ”ป๊อปปี้ลุกไปหยิบนมมาให้ฟาง ฟางย่นจมูกใส่ป๊อปปี้นิดนึงก่อนจะเอา
นมมาดื่ม
“แหม ใส่ใจกันจริงๆ ไอ้โทโมะ ไม่เร่งทำคะแนนละหรอ รึว่ายังแฮงค์อยู่วะ”เขื่อนแซวป๊อปปี้กับฟาง
ก่อนจะทักโทโมะ
“เอ่อ ฟางทานเยอะๆนะ นี่ โทโมะทาขนมปังให้ๆ”โทโมะนึกได้ก็รีบเอาแยมทาใส่ขนมปังแล้วยื่นให้
ฟาง
“เยอะไปป่าววะ เดี๋ยวอ้วนพอดี”ป๊อปปี้พูด ฟางค้อนใส่ทีนึงก่อนจะโน้มหน้างับขนมปังจากมือที่โท
โมะยื่นให้ เป็นจังหวะเดียวกับแก้วที่เดินเข้ามาแล้วเห็นแก้วชะงัก ก่อนจะเดินมานั่งข้างฟางที่อยู่ตรง
ข้ามโทโมะพอดี
“แก้ว มาๆ มาทานข้าวเร็ว”ฟางรีบตบเบาะเก้าอี้ชวนแก้วนั่ง แก้วสบตากับโทโมะ โทโมะรีบเมินไป
ทางอื่นจนแก้วชะงักก่อนจะนั่งกินข้าวต้มแค่2-3คำก็ลุก
“อ้าว จะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“ชั้น นึกได้ว่าลืมเก็บของน่ะ ชั้นไปก่อนนะ”แก้วลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ทั้งหมดงงกับท่าทางแปลกๆ
ของแก้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
เมื่อทานข้าวเสร็จแล้วทุกคนก็เก็บของเตรียมตัวจะกลับ
“ขากลับ เดี๋ยวเรานั่งคันเดิมเหมือนเดิมเนาะ”เขื่อนพูด
“เอ่อ แก้วขอไปนั่งรถเขื่อนกับเฟย์นะ แล้วเอาป๊อปปี้มานั่งแทนที่รถโทโมะ”แก้วพูด
“อ้าว ทำไมล่ะแก้ว ฟางก็เหงาแย่สิ”ฟางพูด
“ก็คุยกับป๊อปปี้กับโทโมะแทนไง คือแก้วอยากคุยกับเขื่อนน่ะ”แก้วพูด เขื่อนเหวอไปทันที แต่ก็
ต้องยอม
บนรถของโทโมะ
“เอ่อ หน้าโทโมะมีอะไรรึเปล่าทำไมถึงได้มองหน้ากันแบบนี้”ขณะขับรถโทโมะสังเกตว่า ป๊อปปี้ที่
นั่งข้างๆ และฟางที่นั่งข้างหลังจ้องมองเขาตั้งแต่ออกมาจากรีสอร์ทแล้ว
“มึงมีอะไรปิดกูรึเปล่า”ป๊อปปี้พูด
“มีอะไร ไม่มีซักหน่อย”โทโมะเฉไฉ
“หรอ วันนี้ตั้งแต่เช้าทำไมแก้วถึงได้หลบหน้าโทโมะตลอดคะ”ฟางถามตรงๆ
“ไปทำอะไรให้แก้วโกรธรึเปล่า”ป๊อปปี้และฟางพูดพร้อมกัน
“ไม่นิ ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันซักหน่อย”โทโมะพูดพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติไว้
“แน่นะคะ โทโมะไม่ได้โกหกพวกเราแน่นะคะ”ฟางพูดและกระพริบตาปริบๆ ทำเอาโทโมะมองหน้า
ฟางแล้วรู้สึกผิดกับความรู้สึกตัวเอง
“เอ่อ ครับ”โทโมะพูดก่อนะจะขับรถต่อไม่พูดอะไรกับป๊อปปี้และฟาง
คอนโดป๊อปปี้
“อ้าว เขื่อนกับเฟย์ล่ะแก้ว”ฟางลงรถโทโมะมาก็แปลกใจที่เห็นแก้วรอด้านล่างคนเดียว
“อ่อ เฟย์กับเขื่อนรีบกลับน่ะเห็นว่าจะรีบไปดูหนังต่อ”แก้วพูด เมื่อโทโมะและป๊อปปี้เดินเข้ามาแก้ว
ชะงักก่อนจะรีบเดินหนี
“จะไปไหนน่ะแก้วไม่ไปทานข้าวกับพวกเราหรอ”ฟางถาม
“เอ่อ เดี๋ยวต้องขนเสื้อผ้าไปซักอยู่น่ะ งั้นแก้วไปก่อนนะ”แก้วรีบเดินหนีโทโมะ
“เดี๋ยวสิ ถ้าแก้วกับโทโมะไม่ได้ทะเลาะกัน งั้นช่วยทำให้ฟางเชื่อใจหน่อยสิว่าไม่มีอะไรกัน”ฟางพูด
เสียงดังทำให้แก้วชะงัก
“ไปส่งแก้วหน่อยสิโทโมะ เป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิเนาะ ป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วหันไปยิ้มให้
กับป๊อปปี้ โทโมะและแก้วมองหน้ากันก่อนโทโมะจะช่วยถือกระเป๋าให้แก้วและเดินไป
“แหม วางแผนให้เพื่อนดีกัน แม่จอมวางแผน”ป๊อปปี้เอามือขยี้ผมฟางเบาๆ
“ไม่ได้เป็นแม่ แต่เป็นนางฟ้า นางฟ้าที่อยากให้ทุกคนรักกันตะหากละคะ”ฟางยิ้มตาหยี
“แล้วนางฟ้าอยากให้คนแถวนี้รักมั้ยล่ะครับ”ป๊อปปี้กระซิบถาม
“แถวไหนหรอคะ ไหนๆๆ”ฟางทำเป็นมองไม่สนใจป๊อปปี้
“ไม่สนใจคนแถวก็ไปดีกว่า เอาของไปเก็บจะได้ไปหาอะไรกิน เห้อ ไอติมดีมั้ยนะ เค้กดีมั้ย แต่ต้อง
ไปกินคนเดียว เห้ออ”ป๊อปปี้ทำเป็นเดินไปกดลิฟท์ ฟางรีบวิ่งไปขึ้นลิฟท์แล้วลิฟท์มาถึงห้องก็รีบ
จูงมือป๊อปปี้วิ่งเอาของไปเก็บในห้อง
“เสร็จแล้ววว ไปกันเถอะ”ฟางรีบวิ่งออกมารอป๊อปปี้
“ไม่สนใจเค้า แล้วจะไปกับเค้าทำไมอ่ะ”ป๊อปปี้แกล้งงอน
“ไม่เอาน้า ไม่งอนสิ อย่าทำเป็นพ่อหมีโดนแย่งน้ำผึ้งแบบนี้สิ”ฟางรีบเข้าไปอ้อนป๊อปปี้แล้วเอามือ
จิ้มแก้มป๊อปปี้เบาๆ
“อยากให้หายงอนต้องง้อ”ป๊อปปี้พูด
“ง้อยังไงละป๊อปปี้”ฟางถาม
“ก็แบบนี้นะ”ป๊อปปี้พูดจบก็หอมแก้มฟางทีนึง ฟางอึ้งรีบจับแก้มที่โดนหอมไปแล้วตาโต
“ตาฟางแล้วว”ป๊อปปี้พูดแล้วทำแก้มป่องข้างนึงรอฟางมาหอม ฟางมองซ้ายขวาก่อนจะเขย่งตัวขึ้น
ไปหอมแก้วป๊อปปี้ทันที
ฟอด
“จองแล้วนะ ห้ามทิ้งกันไปไหนล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือฟางแล้วยิ้ม
“สัญญาด้วยหัวใจเลย”ฟางยิ้ม ป๊อปปี้รีบมองไปทางอื่นด้วยความเขินเหมือนๆกับฟาง สิ่งนี้รึเปล่านะ
ที่มนุษย์เค้าเรียกว่าความรักน่ะ
“อืมมม ว้ายยย”แก้วลืมตาตื่นมาในเช้าวันต่อมาก็ต้องตกใจที่เห็นสภาพเปลือยเปล่าของตัวเองและ
โทโมะ ก่อนจะเขย่าตัวโทโมะให้ตื่นทันที
“อะไรของเธออีกแก้ว ฤทธิ์ยายังไม่หมดอีกหรอ ชั้นหมดแรงแล้วนะ จะอึดไปถึงไหน”โทโมะงัวเงีย
แล้วเอาหน้าซุกลงหมอน
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น นายปล้ำชั้นหรอไอ้ชีกอ”แก้วโวยวาย
“นี่ ชั้นต้องเป็นฝ่ายพูดนะ เธอน่ะปล้ำชั้น เธอโดนวางยาชั้นเลยช่วยแต่ใครจะไปนึกว่าเธอจะแก้ผ้ายั่ว
ชั้นน่ะ”โทโมะพูด
“ทำไมนายไม่ห้ามใจตัวเองล่ะ”แก้วร้อง
“ชั้นก็ห้ามใจข่มอารมณ์นะ ถ้าเธอไม่เอามือชั้นมาจับนมเธอ ชั้นเลยตบะแตก”โทโมะพูด แก้วอึ้ง
ก่อนจะกุมขมับ
“แล้วเราจะทำไงต่อไปดีล่ะ”แก้วพูด
“อย่าบอกเรื่องนี้กับฟางได้มั้ย”โทโมะรีบพูด
“นายยังจะมานึกถึงเรื่องนี้อีกหรอ”แก้วพูด
“แล้วจะให้ชั้นทำไง ชั้นชอบฟางนะไม่ได้ชอบเธอ แล้วเราไม่ได้รักกันด้วย จะให้ชั้นรับผิดชอบยังไง
ล่ะ”โทโมะพูด
“เออ ก็ได้ ชั้นจะถือว่ามันแค่one night standเพราะชั้นก็ไม่อยากให้นายมารับผิดชอบหรอกนะ
คบกับนายไปต้องไปเที่ยวตามคุมไม่ใช่เจ้าชู้มันไม่ใช่ทางชั้น”แก้วพูดก่อนจะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าตรงนั้น
โทโมะกลืนน้ำลายเอื้อก
“ก็ได้ เราจะถือว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตามนี้นะ”โทโมะพูดก่อนจะยกมือขึ้นมาเช้คแฮนด์กับแก้ว
“หวังว่าจะยังยืนยันตามคำพูดเดิมนะ”โทโมะพูดขณะช่วยแก้วเก็บเสื้อผ้า
“แน่นอน มันจะเป็นอย่างงั้นแน่นอน”แก้วหันไปสบตาโทโมะ โทโมะมองแก้วแล้วนิ่งใจเต้นก่อนจะ
รีบเดินหนี
“ขับรถกลับดีๆนะ เพื่อน”แก้วเดินมาส่งที่ประตูแล้วพูดก่อนจะเน้นคำว่าเพื่อนให้โทโมะ
“อือ ขอบคุณมากนะ เพื่อน”โทโมะพูดก่อนจะย้ำคำๆนั้นกับแก้วแล้วเดินไป
คู่นึงก็กำลังจะอินเลิฟ ส่วนอีกคู่ก็เพื่อนกัน555 อย่าลืมเม้นกับโหวตกันด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
