you are my angel

 
 
 
“ขอโทษนะครับจินนี่ที่ป๊อปมาช้า จินนี่สั่งอะไรรึยังเนี่ย”ป๊อปปี้รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในร้าน
อาหารแล้วนั่งลงตรงข้ามกับแฟนสาว
 
“สายตลอด”จินนี่พูดสั้นๆ ก่อนจะทำหน้าตาเศร้าไม่สู้ดี
 
“จินนี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ”ป๊อปปี้ถาม
 
“วันนี้ป๊อปถูกไล่ออกจากงานมาใช่มั้ย”จินนี่ถาม
 
“เอ่อ ก็ใช่ แต่จินนี่ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวป๊อปจะไปหางานใหม่ ไม่ก็ไปทำงานกับไอ้โทโมะมัน จะได้มี
เงินไปขอจินนี่เหมือนเดิมไงล่ะจ้ะ”ป๊อปปี้รีบบอกแฟนสาว
 
“คงไม่ต้องแล้วล่ะ”จินนี่พูด
 
“ทะ ทำไมล่ะจินนี่”ป๊อปปี้ไม่เข้าใจ
 
“เราเลิกกันเถอะ”จินนี่พูด ป๊อปปี้อึ้ง เหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางร่าง
 
“มะ ไม่จริงน่า จินนี่ล้อป๊อปเล่นใช่มั้ย”ป๊อปปี้พูด
 
“มันคือความจริงป๊อป พ่อจินนี่จะให้จินนี่แต่งงาน จินนี่ขอโทษนะ เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก”จินนี่พูด
จบก็ออกร้านไป ทิ้งให้ป๊อปปี้นั่งช๊อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
“555555555555”เสียงหัวเราะของเพื่อนในกลุ่มป๊อปปี้ดังลั่นแข่งกับเสียงเพลงที่เปิดดังในผับ
 
“จะหัวเราะกันอีกนานมั้ย”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด
 
“เออ ใช่ พวกมึงจะหัวเราะกันทำไมวะ”โทโมะที่ได้สติรีบพูดขึ้น
 
“เออ ก็ได้ๆ โทษทีว่ะ แหม กุไม่นึกไงว่ามึงจะเคราะห์ซ้ำอะไรแบบนี้นิ ไหนจะถูกไล่ออกจากงาน
ไหนจะแฟนบอกเลิกในเวลาเดียวกันอีก นี่สวรรค์แกล้งมึงชัดๆ”เขื่อนพูด
 
“กูว่านะมึงไปหาเวลาทำบุญเถอะ ได้ข่าวห่างหายการเข้าวัดเข้าวามานานแล้วนิครับมึง”โทโมะพูด
ขึ้น
 
“พอเลยพวกมึง เดี๋ยวก็สวรรค์เดี๋ยวก็ทำบุญ พอเลย นี่มันยุคไหนแล้ว กูไม่เชื่อหรอกเรื่องแบ
บนี้น่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
“เออๆ ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ เอ้าชนๆๆๆ ฉลองให้หนุ่มโสดคนใหม่ของกลุ่มหน่อยโว้ยยย”เขื่อนพูดขึ้น
ก่อนจะชนแก้ว 3หนุ่มดื่มจนหมด
 
“ช่างมันมึง เดี๋ยวมาทำงานกับบริษัทพ่อกูก็ได้ บริษัทนั่นไม่ต้องไปง้อมัน ชนนน”โทโมะพูดก่อนจะ
ชนแก้วกับเพื่อนๆต่อ
 
 
 
 
“โอยย ไม่น่ากินเยอะเลย จะโดนตำรวจเป่ารึเปล่าวะ”ป๊อปปี้พึมพำกับตัวเองก่อนจะพยายามขับรถ
กลับคอนโดของเขา ไอ้ฝนบ้ายังจะมาตกอีก
 
“เห้ยยยย”ป๊อปปี้ต้องรีบเบรกแทบไม่ทันเมื่อเห็นผู้หญิงกำลังจะข้ามถนน
 
 
ปึง
 
 
“เชี่ยแล้วววว”ป๊อปปี้กำลังจะเปิดประตูลงไปดูแต่ชะงัก กลางคืนฝนตกแบบนี้ ในถนนสายเปลี่ยวๆ
แบบนี้ ยังจะมีคนมาเดินอยู่หรอเนี่ย อย่าบอกนะว่า
 
 
“เห้ยยย ไม่ใช่ๆๆ ชนซะขนาดนั้น”ป๊อปปี้บอกกับตัวเองก่อนจะรีบลงไปดูคนที่เขาขับรถชน ปีอปปี้
แทบโล่งใจเมื่อยังพบว่ามีคนนอนอยู่ตรงหน้าเขา
 
“คุณๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกผู้หญิงคนนั้น เมื่อพบว่าไม่มีปฎิกิริยาอะไรก็รีบอุ้มเธอขึ้นไปส่งโรง
พยาบาลทันที
 
 
 
 
 
“โธ่เอ้ย ไอ้ป๊อปเอ้ย จะซวยอะไรนักหนาเนี่ยวะ อกหัก ตกงาน ยังมาขับรถชนคนอีก”เขื่อนเดินบ่น
เข้ามาในห้องผู้ป่วยพิเศษในเช้าวันต่อมา
 
“แล้วมึงรู้รึเปล่าว่าเธอเป็นใคร”โทโมะพูด
 
“ไม่รู้ว่ะ ไม่มีกระเป๋าอะไรเลยเนี่ย”ป๊อปปี้พูด
 
“แต่ก็น่ารักดีนะเนี่ย ดูสิ หลับอยู่นี่น่ารักอย่างกะนางฟ้า”โทโมะก้มมองดูสาวน้อยบนเตียงคนไข้ใกล้ๆ
 
“เห้ยย คนป่วยก็ไม่เว้นเลยนะมึงน่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“เห้ยๆ ตื่นแล้วๆ”โทโมะพูด เขื่อน ป๊อปปี้รีบกรูเข้ามาดู
 
 
“เธอ เป็นยังไงบ้าง”ป๊อปปี้ถาม
 
“เธอชื่ออะไรหรอ”โทโมะถาม
 
“บ้านอยู่ไหนหรอ”เขื่อนถาม แต่ไม่มีปฎิกิริยาตอบกลับมาของสาวน้อยตรงหน้าจนป๊อปปี้แปลกใจ
 
“เธอโอเคนะ”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
 
“ที่นี่ที่ไหนหรอคะ”ฟางมองไปรอบๆ
 
“เอ่อ เธอชื่ออะไร เป็นใคร มาจากไหนหรอ”ป๊อปปี้ถาม
 
“ชั้นชื่อฟาง เป็นนางฟ้า มาจากสวรรค์”ฟางตอบแล้วยิ้ม
 
“เอ่อ ไอ้ป๊อปกูว่าอาการหนักแล้วว่ะ”เขื่อนพูด
 
 
 
“เอ่อ คุณหมอเป็นยังไงครับ”ป๊อปปี้รีบถามหมอที่ทำการตรวจเช็คฟางแล้วออกมาจากห้อง
 
“สภาพสมอง และร่างกายปกติดีนะครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหมออนุญาตพาคนไข้กลับบ้านได้นะ
ครับ”หมอบอกก่อนจะเดินไป
 
“เธอมีบ้านมั้ยบ้านเธออยู่ไหนกันเดี๋ยวชั้นไปส่ง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาถาม
 
“บ้านชั้นอยู่บนสวรรค์ แต่คุณน่ะคงไปไม่ได้หรอก เพราะตัวคุณน่ะมีแต่การผิดศีล5เต็มตัวเลย”ฟาง
พูดตามตรงป๊อปปี้แทบเข้าไปหาเรื่องเขื่อนกับโทโมะรีบห้าม
 
“มึง ผู้หญิงนะๆ”โทโมะเตือน
 
“นี่เธอนอกจากเพี้ยนแล้วไม่พอยังจะปากเสียอีก นี่คงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะสิ งั้นกลับบ้านเองละกัน
โทโมะ เขื่อน กลับ”ป๊อปปี้หงุดหงิดลากเพื่อน2คนกลับทันที
 
“หน้าตาก็ดีแต่ทำไมใจร้ายแบบนี้ล่ะ มิน่า ถึงไม่มีออร่าความดีออกมาจากตัวเลยซักนิด”ฟางว่า
 
“เธอว่าไงนะ ยัยเตี้ย”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด
 
“เห้ยยยย ผู้หญิงนะเว้ยยยย”เขื่อนเข้ามาห้าม
 
“ที่บ้านคงไม่เคยสั่งสอนสินะว่าอย่ามาว่าคนที่ช่วยชีวิตเธอแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้ว่า
 
“สอนแต่ว่า คนชั่วต้องตกนรก คนดีไปสวรรค์และนาย กำลังจะลงนรกถ้าไม่เร่งทำความดี”ฟางว่า
 
“คงไม่ทำกับเธอล่ะ กลับบ้านเองละกัน โถ่เว้ย”ป๊อปปี้หงุดหงิดเดินออกไป แต่ต้องชะงักเมื่อหันหลัง
กลับมาก็เจอฟางยืนเหรอหราอยู่หน้าโรงบาล มองซ้ายขวาเหมือนไม่รู้จักทาง
 
“ป๊อป ไปช่วยหน่อยเถอะ น่าสงสารออกนะ”โทโมะพูด
 
“นั่นน่ะสิ ถือว่าช่วยทำบุญด้วยนะมึงจะได้ขึ้นสวรรค์ โอ๊ย”เขื่อนแซวจึงโดนป๊อปปี้ตบหัวไปที
 
เอี้ยดด
 
“ขึ้นมาสิ ยืนอยู่ทำไม”ป๊อปปี้จอดรถบอกให้ฟางขึ้นรถตัวเอง ฟางยิ้มดีใจรีบขึ้นรถป๊อปปี้
 
 แต่งฟิคเรื่องนี้กะเอามาลดความเครียดจากเรื่องอื่นๆนะ ฝากฟิคเรื่องนี้กับทุกๆคนด้วยน้าา