you are my angel

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.

  60 ตอน
  663 วิจารณ์
  149.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) สงสัยจะเพี้ยน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

“ขอโทษนะครับจินนี่ที่ป๊อปมาช้า จินนี่สั่งอะไรรึยังเนี่ย”ป๊อปปี้รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในร้าน

อาหารแล้วนั่งลงตรงข้ามกับแฟนสาว

 

“สายตลอด”จินนี่พูดสั้นๆ ก่อนจะทำหน้าตาเศร้าไม่สู้ดี

 

“จินนี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ”ป๊อปปี้ถาม

 

“วันนี้ป๊อปถูกไล่ออกจากงานมาใช่มั้ย”จินนี่ถาม

 

“เอ่อ ก็ใช่ แต่จินนี่ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวป๊อปจะไปหางานใหม่ ไม่ก็ไปทำงานกับไอ้โทโมะมัน จะได้มี

เงินไปขอจินนี่เหมือนเดิมไงล่ะจ้ะ”ป๊อปปี้รีบบอกแฟนสาว

 

“คงไม่ต้องแล้วล่ะ”จินนี่พูด

 

“ทะ ทำไมล่ะจินนี่”ป๊อปปี้ไม่เข้าใจ

 

“เราเลิกกันเถอะ”จินนี่พูด ป๊อปปี้อึ้ง เหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางร่าง

 

“มะ ไม่จริงน่า จินนี่ล้อป๊อปเล่นใช่มั้ย”ป๊อปปี้พูด

 

“มันคือความจริงป๊อป พ่อจินนี่จะให้จินนี่แต่งงาน จินนี่ขอโทษนะ เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก”จินนี่พูด

จบก็ออกร้านไป ทิ้งให้ป๊อปปี้นั่งช๊อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

 

 

 

 

“555555555555”เสียงหัวเราะของเพื่อนในกลุ่มป๊อปปี้ดังลั่นแข่งกับเสียงเพลงที่เปิดดังในผับ

 

“จะหัวเราะกันอีกนานมั้ย”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด

 

“เออ ใช่ พวกมึงจะหัวเราะกันทำไมวะ”โทโมะที่ได้สติรีบพูดขึ้น

 

“เออ ก็ได้ๆ โทษทีว่ะ แหม กุไม่นึกไงว่ามึงจะเคราะห์ซ้ำอะไรแบบนี้นิ ไหนจะถูกไล่ออกจากงาน

ไหนจะแฟนบอกเลิกในเวลาเดียวกันอีก นี่สวรรค์แกล้งมึงชัดๆ”เขื่อนพูด

 

“กูว่านะมึงไปหาเวลาทำบุญเถอะ ได้ข่าวห่างหายการเข้าวัดเข้าวามานานแล้วนิครับมึง”โทโมะพูด

ขึ้น

 

“พอเลยพวกมึง เดี๋ยวก็สวรรค์เดี๋ยวก็ทำบุญ พอเลย นี่มันยุคไหนแล้ว กูไม่เชื่อหรอกเรื่องแบ

บนี้น่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

“เออๆ ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ เอ้าชนๆๆๆ ฉลองให้หนุ่มโสดคนใหม่ของกลุ่มหน่อยโว้ยยย”เขื่อนพูดขึ้น

ก่อนจะชนแก้ว 3หนุ่มดื่มจนหมด

 

“ช่างมันมึง เดี๋ยวมาทำงานกับบริษัทพ่อกูก็ได้ บริษัทนั่นไม่ต้องไปง้อมัน ชนนน”โทโมะพูดก่อนจะ

ชนแก้วกับเพื่อนๆต่อ

 

 

 

 

“โอยย ไม่น่ากินเยอะเลย จะโดนตำรวจเป่ารึเปล่าวะ”ป๊อปปี้พึมพำกับตัวเองก่อนจะพยายามขับรถ

กลับคอนโดของเขา ไอ้ฝนบ้ายังจะมาตกอีก

 

“เห้ยยยย”ป๊อปปี้ต้องรีบเบรกแทบไม่ทันเมื่อเห็นผู้หญิงกำลังจะข้ามถนน

 

 

ปึง

 

 

“เชี่ยแล้วววว”ป๊อปปี้กำลังจะเปิดประตูลงไปดูแต่ชะงัก กลางคืนฝนตกแบบนี้ ในถนนสายเปลี่ยวๆ

แบบนี้ ยังจะมีคนมาเดินอยู่หรอเนี่ย อย่าบอกนะว่า

 

 

“เห้ยยย ไม่ใช่ๆๆ ชนซะขนาดนั้น”ป๊อปปี้บอกกับตัวเองก่อนจะรีบลงไปดูคนที่เขาขับรถชน ปีอปปี้

แทบโล่งใจเมื่อยังพบว่ามีคนนอนอยู่ตรงหน้าเขา

 

“คุณๆ”ป๊อปปี้พยายามเรียกผู้หญิงคนนั้น เมื่อพบว่าไม่มีปฎิกิริยาอะไรก็รีบอุ้มเธอขึ้นไปส่งโรง

พยาบาลทันที

 

 

 

 

 

“โธ่เอ้ย ไอ้ป๊อปเอ้ย จะซวยอะไรนักหนาเนี่ยวะ อกหัก ตกงาน ยังมาขับรถชนคนอีก”เขื่อนเดินบ่น

เข้ามาในห้องผู้ป่วยพิเศษในเช้าวันต่อมา

 

“แล้วมึงรู้รึเปล่าว่าเธอเป็นใคร”โทโมะพูด

 

“ไม่รู้ว่ะ ไม่มีกระเป๋าอะไรเลยเนี่ย”ป๊อปปี้พูด

 

“แต่ก็น่ารักดีนะเนี่ย ดูสิ หลับอยู่นี่น่ารักอย่างกะนางฟ้า”โทโมะก้มมองดูสาวน้อยบนเตียงคนไข้ใกล้ๆ

 

“เห้ยย คนป่วยก็ไม่เว้นเลยนะมึงน่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“เห้ยๆ ตื่นแล้วๆ”โทโมะพูด เขื่อน ป๊อปปี้รีบกรูเข้ามาดู

 

 

“เธอ เป็นยังไงบ้าง”ป๊อปปี้ถาม

 

“เธอชื่ออะไรหรอ”โทโมะถาม

 

“บ้านอยู่ไหนหรอ”เขื่อนถาม แต่ไม่มีปฎิกิริยาตอบกลับมาของสาวน้อยตรงหน้าจนป๊อปปี้แปลกใจ

 

“เธอโอเคนะ”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 

“ที่นี่ที่ไหนหรอคะ”ฟางมองไปรอบๆ

 

“เอ่อ เธอชื่ออะไร เป็นใคร มาจากไหนหรอ”ป๊อปปี้ถาม

 

“ชั้นชื่อฟาง เป็นนางฟ้า มาจากสวรรค์”ฟางตอบแล้วยิ้ม

 

“เอ่อ ไอ้ป๊อปกูว่าอาการหนักแล้วว่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

“เอ่อ คุณหมอเป็นยังไงครับ”ป๊อปปี้รีบถามหมอที่ทำการตรวจเช็คฟางแล้วออกมาจากห้อง

 

“สภาพสมอง และร่างกายปกติดีนะครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหมออนุญาตพาคนไข้กลับบ้านได้นะ

ครับ”หมอบอกก่อนจะเดินไป

 

“เธอมีบ้านมั้ยบ้านเธออยู่ไหนกันเดี๋ยวชั้นไปส่ง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาถาม

 

“บ้านชั้นอยู่บนสวรรค์ แต่คุณน่ะคงไปไม่ได้หรอก เพราะตัวคุณน่ะมีแต่การผิดศีล5เต็มตัวเลย”ฟาง

พูดตามตรงป๊อปปี้แทบเข้าไปหาเรื่องเขื่อนกับโทโมะรีบห้าม

 

“มึง ผู้หญิงนะๆ”โทโมะเตือน

 

“นี่เธอนอกจากเพี้ยนแล้วไม่พอยังจะปากเสียอีก นี่คงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะสิ งั้นกลับบ้านเองละกัน

โทโมะ เขื่อน กลับ”ป๊อปปี้หงุดหงิดลากเพื่อน2คนกลับทันที

 

“หน้าตาก็ดีแต่ทำไมใจร้ายแบบนี้ล่ะ มิน่า ถึงไม่มีออร่าความดีออกมาจากตัวเลยซักนิด”ฟางว่า

 

“เธอว่าไงนะ ยัยเตี้ย”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด

 

“เห้ยยยย ผู้หญิงนะเว้ยยยย”เขื่อนเข้ามาห้าม

 

“ที่บ้านคงไม่เคยสั่งสอนสินะว่าอย่ามาว่าคนที่ช่วยชีวิตเธอแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้ว่า

 

“สอนแต่ว่า คนชั่วต้องตกนรก คนดีไปสวรรค์และนาย กำลังจะลงนรกถ้าไม่เร่งทำความดี”ฟางว่า

 

“คงไม่ทำกับเธอล่ะ กลับบ้านเองละกัน โถ่เว้ย”ป๊อปปี้หงุดหงิดเดินออกไป แต่ต้องชะงักเมื่อหันหลัง

กลับมาก็เจอฟางยืนเหรอหราอยู่หน้าโรงบาล มองซ้ายขวาเหมือนไม่รู้จักทาง

 

“ป๊อป ไปช่วยหน่อยเถอะ น่าสงสารออกนะ”โทโมะพูด

 

“นั่นน่ะสิ ถือว่าช่วยทำบุญด้วยนะมึงจะได้ขึ้นสวรรค์ โอ๊ย”เขื่อนแซวจึงโดนป๊อปปี้ตบหัวไปที

 

เอี้ยดด

 

“ขึ้นมาสิ ยืนอยู่ทำไม”ป๊อปปี้จอดรถบอกให้ฟางขึ้นรถตัวเอง ฟางยิ้มดีใจรีบขึ้นรถป๊อปปี้

 

 แต่งฟิคเรื่องนี้กะเอามาลดความเครียดจากเรื่องอื่นๆนะ ฝากฟิคเรื่องนี้กับทุกๆคนด้วยน้าา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา