ซี่รีย์ เรื่อง รักฉันได้ไหม นายสุดหล่อ (PF)

"อ่ะ...นี่ บัตรคอนเสิร์ต พี่ให้เรา"เขื่อนเดินมาส่งบัตรวีไอพีให้น้องสาว
ฟางรับมาด้วยความตื่นเต้น
"ให้ฟางเหรอคะ  ขอบคุณนะ รักพี่เขื่อนจัง  ฟางจะได้เข้าไปดูพี่ป๊อปแบบชิด
ติดเวที"หญิงสาวเพ้อฝันถึงชายคนรัก  เขื่อนเซ็ง
"ยังจะอยากไปดูมันอีกรึไงกัน  มันทำกับฟางแบบนี้น่ะห๊ะ"
"ทำไมคะ  พี่ป๊อปทำอะไรเหรอ"ฟางไม่เข้าใจ
"ทำอะไรน่ะเหรอ  มันเอาบัตรวีไอพีของมันไปให้คนอื่นไง แทนที่จะให้น้อง
ของพี่  รู้ไหม พี่โมโหมันมาก ที่มันบอกกลับมาว่า  ก็ฟางไม่ใช่คนสำคัญ"
เขื่อนบอกอย่างหงุดหงิด โดยไม่สังเกตเลยว่าเด็กสาวกำลังน้ำตาซึม
"ก็ถูกแล้วนี่คะ"ฟางหันหลังให้พี่ชาย เธอไม่อยากให้รู้ว่าเธอกำลังอ่อนแอ
เธอกำลังจะสู้ต่อไปไม่ไหว  เธอไม่อยากทำให้เขื่อนเป็นห่วง
"ถูกเหรอ ฟางบอกพี่เองนี่ว่าฟางคบกับมัน"เขื่อนยังคงขุ่นเคือง
"ก็ถูกค่ะ  แต่เราคบกันไม่ใช่ในสถานะคนสำคัญ  ฟางเป็นแค่ตัวสำรอง
ซึ่งฟางก็หน้าด้านไปหาเขาเอง  เขาพูดแบบนั้นก็ถูกแล้ว"
"ฟางเป็นอะไรรึเปล่า "เขื่อนเริ่มสังเกตว่าน้องสาวไม่ค่อยร่าเริง
"เปล่าค่ะ  ฟางขอตัวไปดูแลต้นไม้ก่อนนะ ไม่ได้รดน้ำนานล่ะ"
สาวสวยเดินฉับๆๆ ออกไป  เขื่อนมองตามน้องสาวตัวน้อยอย่างสงสาร
แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง นอกจากทำได้แค่คอยเตือน
"ฮึก...  ทำไมพี่ป๊อปไม่รักฟางสักทีล่ะคะ"ร่างบางแอบมาร้องไห้อยู่คนเดียว
"ฟางรักพี่ พี่เคยรับรู้บ้างไหม ฮือ....  "ฟางปลดปล่อยความทุกข์ผ่านน้ำตา
พอร้องจนพอใจแล้ว  เธอจึงเช็ดคราบน้ำตาออกก่อนจะตัดสินใจไปหาป๊อปปี้
"พี่ป๊อป"ฟางไปถึง เธอแทบจะล้มทั้งยืน เมื่อเห็นภาพชายหนุ่มคนที่เธอรัก
มากที่สุดกำลังกอดจูบนัวเนียกับแครอลอยู่บนเตียง
"ว้าย"แครอลตกใจ รีบผลักป๊อปปี้ออก ฟางยืนนิ่งก่อนจะฝืนยิ้มให้เขา
"ฟางขอโทษค่ะ พอดีฟางจะมาเอาของที่ลืมไว้ ของพี่เขื่อนน่ะค่ะ"
ฟางโกหกออกไป เพื่อไม่ให้แครอลสงสัยว่าเธอเป็นอะไรกับป๊อปปี้
"ก็มาเอาสิ"แครอลพูด ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางนิ่ง ไม่พูดอะไร
จนกระทั่งฟางทำท่าจะเดินออกไป
"เดี๋ยว...."ฟางหันมามองอย่างงงๆ แครอลก็งงเช่นกัน
"แครอลกลับไปก่อนนะครับ เดี๋ยวไว้เราค่อยเจอกันใหม่"
"ค่ะ ที่รัก"แครอลจูบแก้มชายหนุ่ม  ฟางมองภาพนั้นน้ำตาคลอ
เจ็บปวดใจสุดๆ แครอลเดินออกไป
"พี่ป๊อป มีอะไรกับฟางเหรอคะ  "ฟางถาม พยายามทำตัวให้เป็นปกติ
"ไม่มีหรอก  .... จะมาทำไมไม่บอกล่ะ"ป๊อปปี้เอ่ยถาม ฟางหัวเราะ
อย่างขมขื่นใจ
"บอกก็ไม่ได้เห็นภาพเมื่อกี้สิคะ"หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา
"ทำไมล่ะ ฉันจะทำอะไรกับแครอล มันผิดตรงไหน  เขาเป็นแฟนฉัน
อ๋อ...หรือว่าเธออยากได้บ้าง  จริงสินะ...ที่ผ่านมา เธอก็เสนอตัวให้ฉัน
มาตลอดเลยนี่น่า"ฟางหน้าแดงก่ำไปด้วยความโกรธกับคำพูดดูถูกของ
ผู้ชายตรงหน้า ทำไมมันเจ็บปวดแบบนี้นะ
"พี่มันหยาบคาย ฟางเกลียดพี่"ฟางตบหน้าเขาอย่างแรง  ชายหนุ่มหันหน้า
ไปตามแรงตบของเธอ  ก่อนจะหันกลับมามองเธอด้วยสายตาโกรธจัด
"ยัยเด็กบ้า  เธอรู้จักฉันน้อยไป มานี่"ป๊อปปี้กระชากร่างเล็กมานอนที่เตียง
นุ่มที่เขากะแครอลเพิ่งจะผ่านศึกสงครามรักกันมา  คนตัวเล็กตกใจกับ
การกระทำของชายร่างสูง เธอทุบตีเขาเป็นพัลวันแต่เขาก็ไม่สะทกสะท้าน
"พี่ป๊อปคะ  อย่าทำฟางเลยนะ ฟางขอร้อง  นะคะ..."ฟางอ้อนวอน
เพื่อหวังให้เขาปล่อย แต่ดูท่าจะไม่เป็นไปตามที่คาดหวังง่ายๆ
เพราะอารมณ์ของชายหนุ่มปะทุเดือดเกินกว่าจะทานทน
"นี่ สำหรับที่เธอตบหน้าฉัน"ป๊อปปี้กดจูบบดขยี้ริมฝีปากสาวอย่างไม่ปราณี
ฟางขัดขืนสุดแรง  แต่ก็ไม่เป็นผล  เธอเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่พี่ชายเตือน พี่ชายบอก
มันคืออะไร  แต่มันสายไปแล้ว  เธอเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาทำทุกอย่าง
เขาไม่เคยรักเธอ  ในใจเขามีแต่แครอลเท่านั้น....
 
แงๆๆๆๆป๊อปใจร้าย   ฟางออกจะน่ารักทำกันได้ลงคอ