ซี่รีย์ เรื่อง รักฉันได้ไหม นายสุดหล่อ (PF)

ฟางกับป๊อปปี้มาทานอาหารริมทะเลด้วยกัน กำลังชื่นมื่น สักพักมือถือของ
ป๊อปปี้ก็ดังขึ้น  แครอลโทรมาบอกเลิกเขา เพราะเธอกำลังจะไปหาคนใหม่
ที่รวยกว่า ดีกว่า ป๊อปปี้เสียใจมากเขาสั่งไวน์มาดื่มไม่หยุด  ฟางห้ามก็ไม่ฟัง
"พี่ป๊อปคะ พอเหอะ "หญิงสาวพูด แต่ป๊อปปี้ก็ยังคงกระดกไวน์ไม่หยุด
"ไม่  อย่ามายุ่ง"ชายหนุ่มกำลังเมา เลยพาลไปหน่อย แต่ฟางก็ไม่ได้โกรธ
"ฟางต้องยุ่งค่ะ เพราะฟางก็เป็นแฟนพี่อีกคน"เด็กสาวพูด ก่อนจะหันไปสั่งให้
บริกรช่วยพาชายหนุ่มไปที่บ้านพักแถวนั้นให้หน่อย พอมาถึงที่พัก เธอก็
จัดการเช็ดตัวให้เขาที่ยังคงเมาไม่รู้เรื่อง ปากก็พร่ำเพ้อถึงแครอล
"พี่ป๊อป คงจะรักเขามากสินะ"ฟางน้ำตารื้น เมื่อคิดว่าป๊อปปี้ยังคงรักและแคร์
แครอลหมดหัวใจ
"แครอล  อย่าไปจากป๊อป"เขายังคงเพ้อไม่หยุด ชายหนุ่มดึงฟางมากอด
เพราะคิดว่าเป็นแครอล 
"ค่ะ   ฟางจะไม่ไปไหน ฟางจะเป็นพี่แครอลให้พี่เอง"หญิงสาวร้องไห้ออกมา
เธอยินดีที่จะให้เขามีความสุข แม้จะต้องเสียใจก็ตาม
"แครอล..."ชายหนุ่มบรรจงมอบจูบหอมหวานให้แก่เธอ  ก่อนที่ร่างทั้งสอง
จะค่อยๆล้มลงไปบนเตียงนุ่ม ช้าๆ
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
 
" ฮึก... ฮือ...."ฟางแอบมานั่งร้องไห้อยู่ข้างนอกบ้านพักคนเดียว นี่เธอทำอะไรลงไป ถ้าเขื่อนรู้ ต้องผิดหวังมากแน่ๆ...
"นี่มัน เกิดอะไรขึ้น"ชายร่างสูงสะบัดหัวให้สร่าง ก่อนจะค่อยๆเบิกตากว้าง
เมื่อเห็นรอยเลือดที่อยู่บนผ้าปูที่นอน
"ฟาง..." เขาลุกพรวดไปทันที  ชายหนุ่มรีบแต่งตัวแล้วออกมาข้างนอก
จึงพบว่าหญิงสาวร้องไห้อยู่
"ตื่นแล้วเหรอคะ"ฟางปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะฝืนยิ้มให้
"อืม....  ฟาง เมื่อคืน ฉันทำอะไรเธอใช่ไหม"เขาถามเสียงแผ่ว  ฟางยิ้มออก
มาอย่างสมเพศตัวเองก่อนจะส่ายหน้า
"พี่ป๊อปจะทำอะไรฟางได้ไงคะ บ้าแล้วล่ะ"หญิงสาวกลั้นน้ำตาเอาไว้
ก่อนจะหันหลังให้ป๊อปปี้
"ตอบความจริงมา"ชายหนุ่มเอ่ยก่อนจะจับเด็กสาวให้หันมาหาเขา
"อยากจะฟังอะไรนักหนา ฟางไม่อยากจำ ฮือ...."ฟางร้องไห้ออกมาอย่างสุด
จะกลั้น ฟางสะบัดมือ ป๊อปปี้  ก่อนจะวิ่งออกไป
"ฟางๆๆๆ"เขาวิ่งไปคว้าข้อมือฟาง ก่อนที่ฟางจะหนีเขาไปไหน
"อะไรคะ พี่จะมาเค้นอะไร  ได้ค่ะ  ฟางจะบอกให้  เมื่อคืนพี่เมามาก
ฮึก...พี่เพ้อ  พี่เพ้อถึงแครอล  พี่กอดฟาง จูบฟาง แต่หัวใจพี่มีแต่เขา
ฮือ....ชัดไหมคะ  ว่าเมื่อคืนพี่ทำอะไรกับฟางแต่ไม่ได้มีฟางอยู่ในใจ
หรือแม้แต่ความคิดเลย"หญิงสาวตะโกนใส่เขาอย่างอัดอั้นทั้งน้ำตา
ชายตรงหน้ามองเธออย่างอึ้งๆ  นี่เขาพลาดทำเด็กสาวตัวเล็กที่แสน
จะใจดี น่ารัก อ่อนโยน ได้เชียวเหรอ
"ฉันไม่รู้"ป๊อปปี้บอกเสียงสั่น  ป๊อปปี้กำลังจะร้องไห้ตามฟางเพราะสงสาร
"ไม่รู้.... ช่างเถอะค่ะ   ฟางไม่มีค่าสำหรับพี่ ฟางไม่อยากพยายามแล้ว
พี่ป๊อป ไม่เคยรักฟางเลยฮึก...ต่อไปนี้ ฟางจะเลิกยุ่งกับพี่ พี่จะได้พอใจ"
ฟางวิ่งออกไป เธอบอกไปแล้ว.... เธอเลือกที่จะตัดเขาออกไปจากชีวิต
เธอตัดสินใจถูกแล้ว   เขาไม่ได้มีเธอในหัวใจแต่แรก พยายามไปก็ไร้
ตความหมาย  ต่อไปนี้ก็เป็นแค่คนรู้จักกันธรรมดาก็ล่ะกัน...
"ฟาง..."ป๊อปปี้มองตามหลังร่างเล็กที่วิ่งออกไปอย่างรู้สึกผิด   นี่เขาเป็นอะไร
เขาไม่เคยต้องการเธออยู่แล้วไม่ใช่เหรอ  พอเธอมาทิ้งจริงๆ ทำไมต้อง
ร้องไห้ด้วยล่ะ  เขาควรจะไปตามแครอลไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม ใจเขาตอนนี้
มันสั่งให้ขาเขาวิ่งตามเธอไปกันนะ... ฟาง   ฉันขอโทษ  เธออย่าเพิ่งไปนะ
รอฉันก่อน  ฉันจะทำให้เธอมีความสุข ไม่เสียใจอีกแล้ว...
 
เอาใจช่วยป๊อปนร้า อิๆ  หาอะไรกินด้วยนะรีดเดอร์ทุกคน(ถ้าใครยังไม่ทานนะ)