รีเทิร์นรัก สักวันจะกลับมารักเธอ

ตอนที่1 แฟนเก่า  
“เฮ้ย ว่าไง”เสียงสาวแก้มใสดังขึ้น
 
“ไงแก้ว”เสียงเข้มๆของหนุ่มหน้าตาดีพูดขึ้น
 
“สบายดีไหมไอโมะ ไอป๊อป ไอเขื่อน”แก้วที่พาเพื่อนมาสองคนคือฟางและเฟย์พูดขึ้นถามไถ่เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งแต่เรียนจบมหาลัยไป
 
“ก็ดีอ่ะ”ป๊อปปี้หนุ่มมาร์ทเข้มพูด
 
“ไม่คิดจะถามแฟนมั่งหรอแก้ว”เสียงเขื่อนเอ่ยแซวทำให้เพื่อนๆที่เหลือพากันขำ
 
“แฟน เก่า! เน้นให้ชัดด้วยนะจ๊ะ เดี๋ยวผู้ชายหล่อๆรวยๆผ่านมาจะจีบฉันได้ยินจะงานเข้าจ้า”แก้วยิ้มแล้วมองหน้าโทโมะซึ่งเป็นแฟนเก่าแต่ก็เกิดจากการเป็นเพื่อนสนิทพอเลิกกันแล้วก็กลับมาเป็นเพื่อนสนิทกันเช่นเดิม เรื่องแซวกันเลยเป็นเรื่องปกติ
 
“แล้วเป็นไงกันบ้างพวกเธออ่ะ”โทโมะเอ่ยถาม
 
“ก็สบายดี”ฟางนั่งลงข้างๆเฟย์แล้วพูดขึ้น โต๊ะอาหารแนวยาวในร้านMKผู้หญิงนั่งด้วยกันส่วนผู้ชายก็นั่งด้วยกันอีกฝั่ง แก้วโดนดันให้ไปนั่งด้านในติดกระจกตรงข้ามกับโทโมะด้วยฝีมือการแกล้งหยอกล้อของเพื่อนๆ เฟย์นั่งตรงกลางตรงข้ามกับเขื่อนหนุ่มหน้ายาวสเน่ห์แรงส่วนฟางนั่งท้ายสุดตรงข้ามกับป๊อปปี้
 
“แล้วมีแฟนกันยังเนี้ย”ป๊อปปี้เอ่ยถาม
 
“ก็เรื่อยๆเหมือนเดิมอ่ะนะ”เฟย์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
 
“ใครคือผู้โชคร้ายของแกว๊ะ”เขื่อนเอ่ยแซว
 
“ไอ้บ้า ยังไม่มีผู้โชคดีโชคร้ายหรอกย่ะ เพิ่งคบกันได้1อาทิตย์เองมั้ง เนอะพี่ฟาง”เฟย์หันมองพี่สาวที่มีแฟนพร้อมกับตนเอง
 
“ก็1อาทิตย์กับอีก2วันอ่ะ”ฟางผู้ที่เซนท์สทีฟกับความรักมากๆเอ่ยขึ้น
 
“แล้วแฟนแกเป็นใครกันมั่งอ่ะ”เขื่อนถามขึ้น
 
“แฟนฉันชื่อสิงห์เป็นนักร้องทั่วไปส่วนแฟนพี่ฟางชื่อเคนตะเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นเหมือนไอ้โมะหละ เป็นหมอเลยนะ เรียนจบปริญญาเอก เลี้ยงดูดีตลอดชีพอ่ะ ฮ่าๆๆๆ”เฟย์ตอบแล้วขำรั่วๆ
 
“แล้วแกไม่คิดมีแฟนมั่งหรือไงแก้ว เอ๊ะๆ หรือว่ารอฉัน ฮ่าๆๆ”โทโมะออกปากแซวทำให้เพื่อนๆพากันขำ
 
“รอแกป่านนี้ฉันเฉาตายล่ะย่ะ แฟนฉันน่ะคบนานกว่ายัยสองพี่น้องนี้เยอะ คบกันมา1ปีกว่าๆละ แฟนฉันชื่อป้องเป็นเจ้าของบริษัทโฆษนารายใหญ่ของประเทศเชียวนะ”แก้วแนะนำแฟนตัวเองให้เพื่อนๆฟัง
 
“ว่าแต่พวกแกเหอะ มีสาวๆกันมั่งยัง”ฟางเอ่ยถาม
 
“ก็มีบ้างอ่ะนะ แต่พวกเรามันเพลบอยอ่ะ หล่อเลือกได้ อย่างว่าล่ะ ฮ่าๆๆ”เขื่อนตอบ
 
“หรอย่ะ ขอให้แกไม่มีแฟนตลอดชีวิต สาธุ”เฟย์ทำท่าพนมมือ
 
“ฉันโสดอ่ะ ไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ เรื่องงานมาก่อนส่วนไอโมะน่ะสาวเพียบ แต่มีแฟนแล้วคนนี้ดูท่าจะจริงจังซะด้วยชื่อพิมพ์ ขาวใสน่ารัก”ป๊อปปี้เอ่ยอธิบาย
 
“เฮ้ยๆอยากเห็นอ่า”แก้วทำท่าทาง
 
“วันหลังจะพามาแนะนำ”โทโมะยักคิ้วให้
 
“อาหารมาแล้วค่ะ”เด็กเสริฟกล่าวขึ้น
 
ตอนกลับบ้าน
 
“ไว้เจอกันเว้ย บาย”แก้วพูดแล้วโบกมือลาเพื่อนๆ
 
“เออ วันหลังโทรนัดกินกันใหม่”โทโมะเอ่ยบอก
 
“โห....จะกินกันเลยหรอว๊ะ เลิกแล้วแต่ใจยังรักใช่ป๊ะ”เขื่อนเอ่ยปากแซว
 
“เดี๋ยวต่อยปากแตกแม่งเลยนิ”โทโมะพูดแล้วขึ้นรถตนเองไป
 
“ไว้เจอกันนะ บายๆๆ”สาวๆพากันโบกมือแล้วขึ้นรถคันเดียวกันไปเพราะทั้ง3คนอยู่บ้านหลังเดียวกัน
 
ณ บ้าน เฟย์ฟางแก้ว
 
“แก้วทำไรอ่ะ”ฟางเดินถือแก้วนมมาชะเง้อดูแก้วเล่นบีบี
 
“คุยกับพี่ป้อง”แก้วพูดไปอีกมือก็พิมพ์อีกมือก็กินขนม
 
“แกชอบหรอว๊ะคนที่แก่กว่าตัวเองอ่ะ”เฟย์ที่นั่งดูหนังอยู่บนโซฟาข้างๆแก้วถามขึ้น
 
“ฉันว่าคนมีอายุหนะดูดี แล้วอีกอย่างก็เข้าใจเราด้วย ดูแลเราได้”แก้วพูดไปกดไป
 
“หรือที่เขาว่ากันว่า เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัดไงเฟย์”ฟางเดินมานั่งบนโซฟาข้างๆแก้วแล้วดื่มนม
 
“พี่ฟางก็มีแฟนแก่กว่าแก้วก็มีแฟนแก่กว่าแต่เฟย์มีแฟนเด็กกว่า รักจะยืดไหมน้า”เฟย์เอื้อมมือไปหยิบห่อขนมในมือแก้วมากิน แก้วมองตามอย่าง งงๆแต่ก็หันไปสนใจบีบีต่อ
 
“ยืดสิเฟย์ ความรักไม่เกี่ยวกับอายุหรอก มันอยู่ที่ใจมากกว่า”ฟางให้กำลังใจน้องสาว
 
“โอ๊ย! พี่ป้องนะพี่ป้อง จริงๆเลย มีงานอะไรทุกวัน ไม่เคยจะมีเวลาให้ น่าหงุดหงิดชะมัด นอนดีกว่า”แก้วลุกพรวดเดินบ่นใส่บีบีตัวเองเข้าห้องไปนอน บ้านชั้นเดียวหลังเล็กๆ ห้องนอนมีเพียงห้องเดียว เตียงเดี่ยว3เตียงจัดตามมุม เฟย์ใช้อำนาจเลือกที่นอนอยู่ติดหน้าต่าง ส่วนฟางก็นอนตรงกลางแล้วแก้วนอนใกล้ประตูที่สุด
 
“เฮ้ย! นี่มันจะสามทุ่มอยู่แล้วนี่ ยังไม่ได้มาร์คหน้าเลย ไม่ได้ล่ะ”ฟางซดนมทีเดียวหมดแก้วแล้ววางไว้บนโต๊ะก่อนจะวิ่งเข้าห้องนอนไปอีกคน
 
“เฮ้อ...แต่ละคน”เฟย์นั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วปิดทีวีก่อนจะเดินไปหยิบแก้วนมของพี่สาวที่วางทิ้งไว้ไปล้างแล้วเดินเข้าห้องนอน สภาพที่เจอคือแก้วนอนอืดอ้าปากหวอส่วนพี่สาวตัวเองก็นอนหน้าขาวมีแผ่นมาร์คติดอยู่ เฟย์ส่ายหัวกับภาพเดิมๆในแต่ละวันแล้วเดินไปนอนบ้าง
 
เช้าตรู่
 
“สายแล้วๆๆ”ฟางบ่นกับตัวเองทั้งๆที่งานเข้า8โมงแต่นี่เพิ่ง6โมงตรง ฟางวิ่งเข้าห้องน้ำพรวดพราดแล้วทิ้งแผ่นมาร์คที่แห้งสนิทไว้บนพื้น แก้วยังคงนอนนิ่งเหมือนคนไร้วิญญาณ หลับลึกสุดๆ เฟย์ลืมตามาแล้วเดินไปหยิบแผ่นมาร์คที่พี่สาวจอมห่วงสวยห่วงสายทิ้งเอาไว้และเดินไปทิ้งลงถังขยะก่อนจะเขย่าตัวแก้วที่ยังคงหลับไม่ยอมลุก ดิ้นหนีการรบกวนแล้วหลับต่อ
 
“แก้วๆๆๆ”เฟย์บ่นแต่แก้วยังคงหลับไม่รู้ลืม
 
“ไอ้แก้ว! พี่ป้องโทรมา”เฟย์บอก
 
“อย่ามาโม้ พี่ป้องไม่เคยโทรหาฉันย่ะ เคยแต่คุยบีบี”แก้วหลับต่อ
 
“อันนี้ไม่ได้หลอก โทรมาจริงๆว่ะ”เฟย์ยื่นบีบีที่สั่นเพราะมีคนโทรเข้าไปนาบที่แก้มของแก้ว แรงสั่นทำแก้วตาโต
 
“พี่ป้องจริงๆด้วย”แก้วกระเด้งขึ้นนั่งตัวตรง
 
“ฮัลโหลสวัสดีค่ะ”แก้วพูดไปยิ้มไป
 
(สวัสดีครับ แก้วตื่นรึยัง วันนี้พี่เคลียคิวงานแล้วนะ อยากพาแก้วไปดูหนังทานข้าว ว่างไหมครับ)ปลายสายพูดขึ้นด้วยเสียงเท่ห์ๆ แก้วยิ้มแก้มแดง
 
“ว่างค่ะ งั้นเจอกัน9โมงนะคะ สวัสดีค่ะ”แก้วยิ้มหน้าบานแล้วกดวางก่อนจะกระโดดดีใจอยู่บนเตียง
 
“นี่แก้ว วันนี้แกต้องไปทำงานนะ”เฟย์บ่นอุบ
 
“นานๆพี่ป้องจะว่าง แกลาให้ฉันที บอกฉันป่วยใกล้ตายก็ได้”แก้ววิ่งไปเคาะประตูห้องน้ำที่ฟางเข้าอยู่
 
“เออๆ”เฟย์เบ้ปากก่อนจะกดโทรศัพท์ไปที่บริษัทที่ทำงานที่เดียวกับแก้วคือบริษัทเกี่ยวกับนักเขียนบทละคร
 
“สวัสดีค่ะเฮีย แก้วป่วยหนักมากกกกกกกก ขอลาให้แก้ว1วันนะคะ”เฟย์ลากเสียง
 
(ได้ๆ น่าเสียดายจริง วันนี้มีนางเอกหน้าใหม่มาบริษัทด้วย ว่าจะให้ยัยแก้วดูสักหน่อย เห็นว่ายัยนั่นชอบดาราสาวๆ ถ้าผ่านก็จะให้มาเป็นนางเอกเรื่องใหม่ของค่าย)ผู้จัดการพูดขึ้น
 
“เอาเป็นพรุ่งนี้แล้วกันค่ะ เฟย์ไปอาบน้ำก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ”เฟย์ตัดสายทิ้งแล้วมองแก้วที่เคาะเท่าไหร่พี่สาวห่วงสวยที่ขัดผิวตัวเองอยู่ก็ไม่ยอมเสร็จ
 
“ฟาง แกอาบหรือตายในห้องน้ำว๊ะ เร็วๆสิ เดี๋ยวฉันไม่ทันนัด”แก้วเคาะรัว ตุ๊บๆๆ
 
“แกรีบคนเดียวรึไงห๊ะ รอก่อนสิ ฉันก็รีบนะ”ฟางตะโกนลั่น
 
“เออๆๆ”แก้วทำหน้ามุ่ยแล้วนั่งรอหน้าห้องน้ำ
 
หลังจากที่ทุกคนอาบน้ำเสร็จ ฟางเอาโจ๊กคัพใส่น้ำร้อน3ถ้วย ระหว่างรอทั้ง3คนก็แต่งหน้ากันไป เป็นกิจวัตร
 
“สุกแล้วๆ”แก้วถือถ้วยคัพก่อนจะกินอย่างไม่ปราณี พอกินเสร็จก็วิ่งไปสวมเสื้อคลุมแล้ววิ่งปรู๊ดออกจากบ้านไป
 
“เฮ้ย ลืมกระเป๋า”แก้ววิ่งกลับเข้ามาในบ้านคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเองออกไป
 
“เฮ้ย ลืมกุญแจรถ”แก้ววิ่งกลับมาคว้ากุญแจรถบนโต๊ะอาหารออกไปอีกครั้ง
 
“ยัยนี่มันขี้ลืมจริงๆ”เฟย์บ่น
 
“ตายแล้วๆๆ! เล็บลอกตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี้ย พรุ่งนี้ต้องเข้าร้านทำเล็บซะแล้ว”ฟางมองเล็บตัวเองที่ยากเกินซ่อมแซมก่อนจะเอายาล้างเล็บล้างออกจนหมดทุกเล็บเพราะสีเล็บที่นิ้วชี้ปลายเล็บลอกนิดเดียว
 
“ไปทำงานแล้วนะเฟย์ ล็อคบ้านดีๆหละ”ฟางพูดและวิ่งออกจากบ้าน ฟางทำงานคนละที่กับแก้วและเฟย์ ฟางทำงานเกี่ยวกับแฟชั่น เป็นสไตล์ลิสของนางแบบสาวสวยหลายคน
 
“ฮัลโหลสิงห์ ถ้าไม่อยากคุยกันต่อไปนี้เฟย์จะไม่โทรอีก รู้ไว้เลย”เฟย์ฝากข้อความเสียงให้กับสิงห์แฟนของเขาที่ไม่ได้คุยกันมา2วันแล้ว โทรไปสิงห์ก็ปิดเครื่องสนิท
 
โรงหนัง
 
“แก้วว่าเรื่องนี้เป็นไงบ้าง”ป้องแฟนหนุ่มของแก้วเอ่ยถาม
 
“แก้วว่า...มันฮามากเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ”แก้วหัวเราะคนเดียวลั่นโรงทั้งๆที่เป็นหนังเศร้า ฉากที่พระเอกโดนนางเอกทิ้งแล้วร้องไห้ แก้วกลับขำใบหน้าพระเอกตอนร้องไห้ซะงั้น ทั้งโรงมีแก้วขำคนเดียว
 
“ว่าไงนะ”ป้องหันมองหน้าแก้ว
 
“เอ่อ...เศร้ามากค่ะ”แก้วเปลี่ยนซีนในทันทีเมื่อเห็นสีหน้าแฟนหนุ่มแปลกใจ
 
เมื่อดูหนังจบแก้วก็กินป๊อปคอนที่เหลือก่อนจะวิ่งจู๊ดไปเข้าห้องน้ำ
 
ผลัก!
 
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ยย”แก้วมองคนที่เดินชนตัวเองหน้าห้องน้ำ
 
“ข...ขอโทษค่ะ ปวดฉี่ไม่ไหวแล้ววว”สาวน้อยวิ่งพรวดเข้าห้องน้ำไป แก้วเดินหน้าเซ็งเข้าห้องน้ำตามไป
 
“ว่าไงแก้ว!”เสียงใสดังขึ้น แก้วที่เพิ่งออกจากห้องน้ำหันมอง
 
“เฮ้ย ไอโมะ!”แก้วยิ้มให้เพื่อนหนุ่ม
 
“มาทำอะไรว๊ะ”โทโมะเอ่ยถาม
 
“มาดูหนังกับแฟน แกอ่ะ”แก้วมองดูเพื่อนในชุดสีดำ
 
“พาแฟนมาเที่ยว”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
 
“ไหนว๊ะ คนไหน แหม..ว่าแต่แกเถอะ แต่งซะหล่อเชียวนะ”แก้วเอ่ยแซว
 
“ปกติ อย่าชม อ๊ะ นั่นไง พิมพ์ นี่แก้วเพื่อนเรา”แก้วมองไปยังคนที่เพื่อนแนะนำให้รู้จัก
 
“เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ นี่คนที่ชนกันเมื่อกี้ใช่ป่ะ”แก้วถามขึ้น พิมพ์ยิ้มบางๆ
 
“ใช่ค่ะ ขอโทษนะคะ”พิมพ์พูดขึ้นแล้วยิ้ม
 
“ไม่เป็นไร เออ สวยดีนะ เลือกเก่งนะแก”แก้วแซว โทโมะยิ้มแล้วโอบไหล่พิมพ์
 
“นางฟ้าย่อมคู่กับเทวดา”โทโมะหัวเราะ
 
“หรอๆ เทวดาหรือหมาวัดว๊ะ ฮ่าๆ เออไว้คุยกัน แฟนฉันรอละ แฟนเก่าอย่างแกไปนอนฝันก่อนเถอะ”แก้วทิ้งท้ายแล้วเดินออกห่าง
 
“แฟนเก่า?”พิมพ์ทำหน้างงๆแล้วหันไปหาโทโมะ
 
“อ๋อ ไม่มีอะไร มันพูดไปงั้น ไปกันเถอะ”พิมพ์โดนโทโมะดึงไป
 
“ทำไมนานจัง”ป้องที่ยืนรออยู่ด้านนอกถามขึ้น
 
“พอดีเจอเพื่อนมันมาเที่ยวกับแฟนน่ะค่ะไปทานข้าวกันดีกว่า แก้วหิ๊วหิว”แก้วลูบท้องตัวเองแล้วคล้องแขนป้องทำท่าอ้อน
 
ที่ทำงานของฟาง
 
“ว้าย!ตายละ ไปทำอะไรมาเนี้ยเซร่า เธออ้วนขึ้นมาก ซิบรูดไม่ขึ้นแล้ว ตายๆๆ เธอไปทำอะไรมา กินอะไรเข้าไปเนี้ย”ฟางบ่นอุบอยู่หลังเวทีแฟชั่นที่ห้างดัง เป็นงานเปิดตัวชุดเทรนด์ใหม่ล่าสุดของบริษัทตนเอง
 
“คือ...ลองใหม่อีกทีสิคะพี่ฟาง แขม่วแล้วนะ”เซร่านางแบบสาวหน้าขาวสวยพูดขึ้นแล้วหุบพุง
 
“ไม่ได้จริงๆ หนีบเนื้อหลุดพอดี โอ๊ย งานเข้าๆ เธอตัวเด่นด้วยนะ ชุดนี้ก็ด้วย ใครตัวเล็กกว่านี้มาใส่สิ ไม่ไหวแล้วนะ เร็วๆสิ”ฟางบ่นแล้วเดินหานางแบบทั่วงานแต่ไม่มีใครอยู่เลย ทุกคนใส่ชุดของตนเอง ไม่มีนางแบบสำรอง
 
“โอ๊ย ฉันล่ะกลุ้ม”ฟางกุมหัวตัวเอง
 
“อ๊ะ...น้องคะน้อง”ฟางแถออกไปนอกเวทีแล้วเจอคนเดินเที่ยวห้างหุ่นเล็กตัวเล็กหน้าตาสวยเลยรีบเข้าไปลาก
 
“พี่ขอร้องนะคะ มาเดินแบบชุดนี้ให้พี่ที นะคะ น้องตัวเล็กใส่ชุดได้แน่นอน พอดีนางแบบพี่มีปัญหาด้านร่างกายนิดหน่อย นะคะ ชุดเดียวเอง นะคะ”ฟางอ้อนอย่างหนักสาวสวยทำหน้างงเล็กน้อย
 
“พิมพ์ รีบเดินไปไหนหน่ะ อ้าวฟาง”โทโมะที่เดินตามหลังสาวน้อยที่ฟางกำลังฉุดกระชากลากถูพูดขึ้น
 
“เฮ้ยไอโมะ มาได้ไงว๊ะ”ฟางตบขาตัวเองดังฉาดแล้วมองหน้าเพื่อน
 
“มากับแฟน แล้วแกจับมือแฟนฉันทำไม แฟนแกก็มีคิดจะมาชอบผู้หญิงหรอว๊ะ”โทโมะดึงมือพิมพ์มาจับ
 
“ไอ้บ้า! แฟนแกหรอ ว้าวว คูลลล! ขอแฟนแกมาเดินแบบแทนนางแบบฉันทีสิ มันกินเยอะใส่ชุดไม่ได้ นะนะ ครั้งเดียว ตายแล้วใกล้เวลาแล้ว มาเร็วคุณน้อง”ฟางไม่รอคำตอบดึงมือพิมพ์เข้าไปหลังเวทีแล้วช่วยกันใส่ชุด โทโมะยืนเกาหัวแล้วไปนั่งดูอยู่ที่หน้างาน
 
“เวิร์คมาก สวยมากก บิ้วตี้ไหมทุกคน”ฟางปรบมือให้กับพิมพ์ที่ใส่ชุดได้พอดีแถมยังหลวมหน่อยๆ ผมทรงธรรมดา ปล่อยยาวลงมาตรงๆและใส่ที่คาดผมเข้าไปเล็กน้อย ชุดสีชมพูวินเทจเป็นเดรสสั้นเท่าขาอ่อน รูดซิบด้านหลังแล้วมีโบว์อยู่ช่วงเอว หน้าแต่งเพียงเล็กน้อย
 
“พี่ฟางคะ งานเริ่มแล้วค่ะ”เสียงทีมงานเอ่ยดังขึ้น
 
“จ่ะๆ เอ้าตั้งแถว น้องพิมพ์ออกท้ายสุดนะจ๊ะ ออกคนเดียวเดินไปตรงกลาง โพสต์ท่าน่ารักๆ ยิ้มหวานๆแล้วรอเพื่อนๆเดินตามไปก่อนจะหันหลังกลับนะ”พิมพ์พยักหน้ารับรัวๆ
 
ที่ทำงานเฟย์
 
“โอ๊ยๆ อะไรของมันว๊ะเนี้ย เอกสารเป็นตั้ง จะให้ฉันแก้จนปีหน้าเลยหรือไง ไอ้คนพิมพ์บทมันคิดจะแก้ที่มันพิมพ์ผิดบ้างไหม อ่านทวนมั่งไหมว๊ะ ไม่ไหวจะแก้แล้วนะเว้ย”เฟย์ทำหน้าเครียดเพราะแก้วก็ไม่มาเลยไม่มีคนช่วยแก้บทผิดในละคร เฟย์ต้องตรวจตราอ่านทีละบรรทัดจนตามัว
 
ติ๊ดๆ
 
‘เฟย์ ช่วงนี้เราไม่ค่อยว่าง เอาไว้ว่างจะโทรหานะ    
 
                                                           สิงห์’
 
“เคยว่างมั่งไหม วันๆเล่นแต่ดนตรี เห็นดนตรีสำคัญกว่าแฟน โว๊ะ!”เฟย์สบถกับตัวเอง
 
“เฟย์ เฮียว่าตรงนี้มันผิดนะ แก้ยังไงเนี้ย”เฮียที่เป็นผู้จัดการแผนกเดินถือกระดาษบทมาให้เฟย์ดู
 
“โอ๊ย จะอะไรนักหนาเนี้ยเฮีย ปากกามี ขีดฆ่าเอาสิ แล้วเขียนเพิ่มไป ถ้าดาราอ่านไม่ออกก็ไปเกิดใหม่ซะ!”เฟย์หัวเสีย เฮียถือปากกาที่เฟย์ยัดใส่มือให้แล้วทำหน้าเอ๋อ
 
“น...นี่ฉันเป็นเจ้านายแกนะเว้ย”เฮียพูดขึ้น
 
“รู้แล้ว โอ๊ยๆๆ จะมาอะไรกับฉันนักหนาเนี้ย!”เฟย์หันไปตวาด
 
“อุ่ย...สรุปใครเป็นเจ้านายแน่ฟ๊ะ”เฮียบ่นเบาๆแล้วเดินหนี
 
“ได้ยินนะเฮีย”เฟย์พูดแต่ตายังจ้องคอมอยู่
 
“เออๆ ยัยนี่”เฮียเดินเข้าห้องตัวเองไป
 
“เฟย์จ๊ะ ไปกินข้าวกันนะ”เพื่อนร่วมงานชายที่อยู่แผนกทำรูปและเรื่องย่อลงนิตยาสารเอ่ยชวน
 
“ไม่เอาอ่ะต้น ไม่หิว”เฟย์พูดปัดๆ
 
“นี่มันเที่ยงแล้วนะครับ”ต้นเคยสารภาพรักกับเฟย์ไปนับครั้งไม่ถ้วนแต่เฟย์ก็ไม่เคยสนใจ
 
“อะไรของมึงว๊ะ! บอกไม่หิวไง อะไรนักหนา เดี๋ยวถีบแม่งไปนู่น!”เฟย์พูดแล้วหันไปทำหน้าระเบิดลงใส่ ทำเอาต้นรีบวิ่งเหมือนหนีไฟลงไปทานข้าว
 
“วันๆมีแต่คนบ้าเข้ามา”เฟย์บ่นกับตัวเองแล้วทำงานต่อ
 
เย็น
 
“ฮัลโหล ค่ะ ไม่เหนื่อยเลยค่ะ พี่เคนตะหละคะทำงานเป็นไงบ้าง อ๋อค่ะ ทานแล้วค่ะ วันนี้นางแบบมีปัญหานิดหน่อย ดีนะคะแฟนเพื่อนไปที่ห้างนั้นพอดีเลยจับขึ้นเวทีแทนเลยค่ะ อยากให้พี่เคนมาเห็นจัง น่ารักมากเลยค่ะ อ๋อ...เพื่อนชื่อโทโมะหนะค่ะ แฟนเขาชื่อพิมพ์”ฟางเอาโทรศัพท์แนบหูแล้วเดินเข้าบ้านคุยเรื่อยๆ ก่อนจะวางกระเป๋าลงบนโต๊ะหน้าทีวีแล้วนั่งลงบนโซฟา
 
“พี่ฟาง!”เฟย์ที่กลับมาคนแรกเดินมาหาพี่สาว
 
“ชู่ววว”ฟางทำท่าให้เฟย์ลดเสียงเบาลง
 
“อ๋อค่ะ ก็น่ารักมากเลยค่ะ น่ารักกว่าฟางอีกด้วย”ฟางคุยโทรศัพท์ต่อ เฟย์ที่กำลังทำอาหารเย็นถือตะหลิวออกจากห้องครัวทำหน้าอิฐโรยแล้วเดินเข้าไปทำอาหารต่อ
 
“สวัสดีครับสาวๆ”แก้วพาป้องมาบ้านครั้งนี้เป็นครั้งที่5
 
“สวัสดีค่ะพี่ป้อง”ฟางเอ่ยทักแล้วยิ้มหวาน ป้องถือถุงขนมมาวางลงบนโต๊ะหน้าทีวี
 
“สวัสดีค่ะพี่ป้อง!”เฟย์ตะโกนออกมาจากห้องครัว
 
“เฟย์พี่ซื้อขนมมาฝากด้วย”ป้องเอ่ยเสียงนุ่ม
 
“ขนมอะไรคะ”เฟย์พุ่งออกจากห้องครัว มือยังถือตะหลิวค้างไว้
 
“ดูสิจ๊ะ”ป้องยกถุงขนมเค้กให้เฟย์ดู
 
“ว้าวววว บราวน์นี่ กรี๊ดดด ขอบคุณพี่ป้องค่ะ”เฟย์ย่อไหว้แล้ววิ่งเข้าไปกลับปลาทอดในห้องครัว
 
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางอาบน้ำเสร็จจะโทรกลับนะคะ สวัสดีค่ะ”ฟางวางสายลงแล้วมองแก้วที่ทำหน้าเหมือนหมาโดนถอนขน
 
“เป็นอะไรของแก”ฟางหันไปถาม
 
“ปล่าว”แก้วตอบเนือยๆ
 
“งอนล่ะสิฟาง จะไปเหลืออะไร กะแค่พี่ไม่ยอมให้กินเค้กเพราะกลัวว่าจะอ้วนก็งอนแก้มป่องเป็นลูกโป่งเลย”ป้องพูดแล้วเดินไปนั่งโซฟาก่อนดึงแก้วมานั่งตักตนเอง
 
“พี่ป้องก็รู้ว่าของโปรดแก้ว”แก้วหันไปเถียงชายหนุ่มที่รัก
 
“ก็รู้ไงจ๊ะ แต่ว่าเมื่อวานก็กินตั้ง2ชิ้น วันนี้ยังจะกินอีกหรอ เว้นๆบ้างสิ อยากหุ่นสวยก็ต้องลดของพวกนี้นะ”ป้องเอ่ยบอก
 
“อื้อ”แก้วทำแก้มป่องแล้วหันหน้าไปมองถุงเค้กของเฟย์
 
“แล้วไมเฟย์กินได้ง่ะ”แก้วถามขึ้น
 
“ก็เพราะเฟย์ไม่ได้กินทุกวันนิ”ป้องพูดแล้วหอมแก้มใสๆของแก้ว
 
“โอ๊ย...บาดตาบาดใจ อาบน้ำดีกว่า”ฟางลุกหนีแล้วขึ้นไปอาบน้ำ
 
ดึก
 
“บ๊ายบายค่ะพี่ป้อง กลับบ้านดีๆนะคะ”สามสาวโบกมือลาแฟนหนุ่มของแก้วก่อนจะเขาบ้าน
 
“พี่ไปนอนก่อนนะ ไม่ไหวละ”ฟางเดินเข้าไปในห้องนอน
 
“ฉันด้วย น้ำยังไม่ได้อาบเลย”แก้วเดินเข้าห้องไปอีกคน
 
“ว่าไงสิงห์”เฟย์รับสายโทรศัพท์
 
(เฟย์...เอ่อ...ทำอะไรอยู่หรอ)ปลายสายทักขึ้น
 
“คุยโทรศัพท์กับสิงห์ไง แล้วว่างแล้วหรอ”เฟย์นั่งลงบนโซฟา
 
(ก็...ไม่ค่อยหรอก เฟย์...)
 
“หืม...”
 
(เรามีอะไรจะบอก)
 
“ว่าไง”
 
(เรา...เราเลิกกันเถอะ)เฟย์อึ้งกันไปพักใหญ่ๆ
 
“อืม”เฟย์ยังคงความแข็งแกร่งของตัวเองอยู่แล้วรีบตัดสายทิ้งไปเมื่อสิงห์กำลังจะอธิบายสาเหตุก่อนจะล็อคเบอร์ของสิงห์
 
“ฮ...ฮึก”เฟย์น้ำตาพรากทันที
 
“ฟ...เฟย์ เป็นอะไรไป”แก้วที่ออกจากห้องมาหาขนมกินเดินมาดูเพื่อนสาว
 
“ก....แก้ว!”เฟย์โผเข้ากอดแก้วไว้แน่น แก้วยังทำหน้างงแต่ก็กอดตอบเพื่อนไว้แล้วลูบหลังเบาๆ
 
“เป็นอะไรเฟย์ ใจเย็นๆ”แก้วลูบหลังเพื่อนเบาๆ
 
“ก...แก้ว ฮึก...สิงห์ สิงห์เค้าบอกเลิกเฟย์แล้ว ฮึกๆ”เฟย์ร้องไห้อย่างหนัก
 
“ทำไม! ไอ้หัวฟูนั่นมันบอกเลิกเฟย์ทำไม!”แก้วเสียงดังแล้วเอามือยันไหล่ฟางก่อนจะจ้องหน้าที่แสนจะเสียใจของเพื่อนสาว
 
“เฟย์ไม่รู้ จู่ๆเขาก็โทรมาบอก เฟย์ไม่อยากฟังสาเหตุ เฟย์เลยวางสายเขาไป เฟย์เสียใจแก้ว เฟย์ทำอะไรผิด เฟย์ไม่เข้าใจ ฮึกๆ”เฟย์สะอื้นไห้
 
“ไม่เอาน่าเฟย์ ผู้ชายแบบนั้นปล่อยมันไปซะ คนดีๆยังมีนะเฟย์ อย่ากังวลไปเลยนะ”แก้วกอดปลอบใจเพื่อน
 
“ฮึก...ฮือ”เฟย์ร้องไห้ได้สักพักก็เงียบลง แก้วที่กอดปลอบก็ค่อยๆดันเพื่อนออก ปรากฏว่าเฟย์ได้หลับคาอ้อมอกของเค้าไปแล้ว อาจเป็นเพราะเหนื่อยอ่อนจากการทำงานด้วย แก้วช้อนตัวเพื่อนขึ้นอุ้มแล้วพาเข้าไปวางลงบนเตียงของเฟย์ก่อนจะห่มผ้าห่มให้
 
“เฮ้อ..เฟย์นะเฟย์”แก้วลูบผมที่ปรกหน้าให้เพื่อนก่อนจะล้มตัวนอนที่เตียงตัวเอง
 
เช้า
 
“เฟย์สิงห์มาหาแนะ”ฟางที่เดินเข้ามาในห้องนอนเอ่ยขึ้นเพราะตนออกไปทำโจ๊ก
 
“ว่าไงนะ!!”ทั้งแก้วและเฟย์ต่างพากันแหกปากร้อง
 
“สิงห์มาหา แกจะตะโกนกันทำไม”ฟางงับขนมปังอบเข้าปาก
 
“พ...พี่บอกเขาหรือเปล่าว่าเฟย์อยู่”เฟย์เอ่ยถามพี่สาว
 
“เขาถามว่า เฟย์อยู่ไหมครับพี่ฟาง พี่เลยบอกไปว่าอยู่ จะไปตามมาให้นะ”ฟางเอ่ยขึ้น
 
“ไม่ได้นะพี่ฟาง!! พี่ไม่รู้หรอว่าฉันเลิกกับสิงห์แล้วเมื่อคืน”เฟย์พูดขึ้นติดขัด
 
“ห๊ะ!!”ฟางแทบทำขนมปังร่วง
 
“เดี๋ยวฉันเคลียเอง แม่จะจัดเต็มให้ดู”แก้วถลกแขนเสื้อชุดทำงานแล้วเดินออกจากห้องไปที่หน้ารั้วบ้าน
 
“แก้ว”สิงห์ทำท่าลุกลี้ลุกลนอยากจะพูดแต่แก้วกลับดักคอไว้ก่อน
 
“มาหาใคร”แก้วกอดอก รั้วบ้านเป็นรั้วสั้นแค่เอว ถ้าสิงห์จะข้ามเข้ามาก็สามารถยกขาข้ามมาได้
 
“ขอเข้าไปหาเฟย์หน่อยสิ เฟย์อยู่ไหม”สิงห์เอ่ยขึ้น
 
“อยู่ แต่ไม่ให้เข้า”แก้วมองหน้าสิงห์เขม็ง
 
“ท...ทำไมหละแก้ว!”สิงห์เอ่ยขึ้นเสียงดัง
 
“นี่แกคิดจะทำอะไรว๊ะ บอกเลิกเพื่อนฉันแล้วยังมีหน้ามีตามาโผล่ถึงหน้าบ้าน ไปเล่นดนตรีของแกสิ อย่ามายุ่งกับเพื่อนฉัน!!”แก้วเอ่ยเสียงดัง
 
“แก้ว แต่ว่าเราอยากคุยกับเฟย์ให้เข้าใจ”สิงห์อ้อนวอน
 
“บอกเลิกแล้วอยากให้เข้าใจอะไร เข้าใจว่าแกเจอสาวเอ๊าะๆอวบๆตามบาร์เลยออฟไปขย่มแล้วติดใจเลยขอคบแล้วมาเลิกกับเฟย์ งั้นหรอว๊ะ!!”แก้วอารมณ์ขึ้นจัด
 
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะแก้ว ฉัน....ฉัน ใช่ ฉันมีผู้หญิงอื่น แต่ว่าฉันก็ยังอยากบอกกับเฟย์...อ๊ะ!!”แก้วพุ่งหมัดตรงเข้าหน้าสิงห์ทันที
 
“หุบปากหมาๆของแกไปซธไอ้สัตว์สิงห์!! ไอ้เลว! แกจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับเฟย์เพื่อนฉันอีก จะไปตายห่าตายเหวที่ไหนก็ไปเว้ย!!!” แก้วระเบิดอารมณ์ดังปุ้ง!
 
“แก้ว ใจเย็น!!”ฟางรีบวิ่งออกมาห้ามเพื่อนสาว
 
“ไม่ต้องฟาง ถ้ามันยังหน้าด้านอยู่อย่างนี้ฉันจะปีนรั้วออกไปกระทืบมัน!!”แก้วถกแขนเสื้อขึ้น
 
“อย่าแก้ว!!”เฟย์ต้องรีบออกมาฉุดแขนแก้วไว้
 
“เฟย์...”สิงห์มองหน้าเฟย์ด้วยสายตาอยากจะพูดว่า เราเสียใจ
 
“กลับไปเถอะสิงห์ เฟย์ได้ยินทุกอย่างแล้วและเข้าใจดี เราไม่มีอะไรจะต้งอคุยกันอีกแล้ว”เฟย์พูดแล้วรีบดึงแก้วกลับเข้าบ้าน
 
“อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกนะเว้ย ไอ้สิงห์เวร!!”แก้วยังไม่เลิกด่าทอคนที่ยืนจิตหลุดอยู่ตรงรั้วบ้าน
 
“เอาร่างกายเลวร้ายของแกออกไปจากหน้าบ้านฉัน ยกมันออกไปพร้อมกับรถซังกระบ๊วยของแกด้วย ฉันต้องจ้างกทม.มาฉีดน้ำไล่สิ่งสกปรกหน้าบ้านแล้วเว้ย! ยังอีก ยังไม่ไปใช่ไหม!!”แก้วถอดรองเท้าส้นสูงปาลิ่วลอยฟ้า สิงห์ตาเหลือกรีบกระโดดขึ้นรถทันทีแล้วขับปรื้นออกไป
 
“ไอ้นี่!!”แก้วโวยวาย
 
“แก้ว พอได้แล้ว!”ฟางห้ามปรามเพื่อนที่เดือดเป็นลาวา
 
“ถ้ามันยังมาอีกฉันจะซัดมันอีกซักร้อยหน!”แก้วสะบัดตัวออกจากเพื่อนที่ช่วยกันลากแล้วยืนเท้าเอว
 
“นี่ ก่อนแกจะซัดใครแกดูยัยเฟย์มันก่อนสิ”ฟางกอดอกยืนมองหน้าน้องสาวที่หน้าตาไม่สู้ดีเหมือนจะร้องไห้แต่กลั้นเอาไว้
 
“ไม่เอาน่าเฟย์ ผู้ชายห่วยแตกบวกเฮงซวย ดับเบิ้ลๆๆความแบด อย่าได้แคร์ เคยฟังเพลงหวายป่ะล่ะ เสียใจแต่ไม่แคร์อ่ะ! แกต้องเป็นแบบนั้น”แก้วกอดปลอบเฟย์ เฟย์เงยหน้าขึ้นยิ้ม
 
“ไปทำงานกันเหอะ พี่ฟางสายแล้วนะ ฉันจะไปแล้ว”เฟย์ดึงมือแก้วออกจากบ้านไปขึ้นรถทันที
 
“ตายแล้ว สายๆๆ”ฟางกระโดดตัวโยน
 
------------------------------------------------------
คิดถึงจังเลย มาแล้ว กับเรื่องใหม่ เรื่องเก่าจะอัพให้นะคะ
ตอนนี้ปิดเทอม ว่างมาก เอาฟิคที่แต่งไว้มาอัพให้ เรื่องนี้ TK PF KF ครบ
ฝากติดตามด้วยนะคะ รักลีดเดอร์ much! ^^