เงาร้าย พ่ายรัก

9.3

เขียนโดย phung_TK_kaewjai

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.11 น.

  32 chapter
  252 วิจารณ์
  53.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ฉลองสมรส คำอวยพรจาก...เบลล์??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

     ณ ตอนนี้ก็เป็นเวลาทุ่มกว่าๆ ที่ชั้นและคุณโทโมะมายืนต้อนรับแขกที่หน้างาน ด้วยชุดฉลองงานสมรสในค่ำคืนนี้ มีแขกมาหน้าหลายตาทั้งชั้นผู้ใหญ่ และเพื่อนๆ ญาติๆ ของทั้งสองฝ่าย ชันยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับคุณหญิงแม่ของชั้นและคุณแม่ของคุณโทโมะ ส่วนคุณพ่อของเราทั้งสองคนคงไปพูดคุยอยู่กับเพื่อนๆร่วมธุรกิจของท่านที่มาในงานวันนี้ และคงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าชั้น ทำหน้ายังไง แต่ชั้นคงไม่ทำให้แขกเห็นเป็นแน่ แต่มีคนเดียวที่สามารถรับรู้ได้นั้นก็คือ คนที่อยู่ข้างๆชั้น และเค้าก็ถามชั้นว่า...

 

 

คุณไหวมั้ย เป็นอะไรรึเปล่า   "kaew : คงไม่ต้องเดาให้ยากหรอกว่าเป็นใคร ก็คุณโทโมะนั้นแหละ เค้าสกิดที่มือของชั้นแล้วก็ถามชั้นขึ้นมา "

 

 

เออ...ชั้นไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่ปวดหัวนิดหน่อย  "kaew : ชั้นปวดหัวจริงๆ นะตั้งแต่งานหมั้นตอนเช้าจนถึงตอนนี้ชั้นยังไม่ได้พักเลย และคงรวมถึงการที่ชั้นคิดมากไปเอง"

 

 

งั้นผมพาไปทานยาก่อนมั้ย ยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะเลย  "Tomo : ผมเห็นหน้าชั้นไม่ค่อยจะดีเลย แล้วเธอก็บอกว่าปวดหัวด้วย ผมก็เลยแสดงความเป็นห่วง มันอาจจะพอทำให้เธอสบายใจขึ้นบ้าง ผมคิดว่ามันคงจะเป็นอย่างงั้น"

 

 

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันไม่ได้ปวดมาก ก็แค่มึนๆ น่ะค่ะ  "kaew : ชั้นรีบแก้ตัวไปแบบนั้น ชั้นไม่อยากทำตัวมีปัญหาหรอก แค่นี้เรื่องเล็กน้อยเอง

 

 

งั้น...ถ้าไม่ไหวจิงๆ ก็บอกนะครับ

 

 

ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ   "kaew : ก็ยังดีที่เค้ายังถามไถ่ชั้นบ้าง ไม่ว่าเค้าจะเป็นห่วงจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ก็ยังดีที่เค้าถาม

 

โทโมะลูก คุณหนู ไปข้างในกันลูก จะได้เวลาแล้ว  

 

 

ค่ะคุณหญิงแม่  

 

 

คุณไหวแน่นะ   "kaew : เค้าจับมือชั้นแล้วถามขึ้นอีกครั้ง

 

 

ค่ะ ชั้นไม่เป็นอะไรหรอก  "kaew : คำตอบชั้นก็ยังเป็นเหมือนเดิม และเอามือคล้องแขนของเค้าแล้วเดินเข้าไปด้านใน และจุดที่เราจะเดินไปนั้นคือ...เวที"

 

 

 

ในโอกาสนี้ขอเชิญ คู่บ่าวสาว ขึ้นบนเวทีครับ  "Tomo : เมื่อพีธีกรพูดเสร็จก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือของแขกทุกคนที่มาร่วมแสดงความยินดีในคืนนี้"

 

 

ขอเชิญบ่าวสาว ได้กล่าวอะไรสักเล็กน้อย แด่แขกท่านผู้มีเกียรในงานนี้ด้วยครับ

 

 

ผมรับไมค์มาจากพิธีกร แล้วพูดสิ่งที่ผมอยากจะพูดออกมา

 

 

 

ก่อนอื่นผมต้อง ขอกราบสวัสดีท่านผู้มีเกียรทุกท่านนะครับ ผมดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ท่านได้มาร่วมแสดงความยินดีกับผมและคุณจริญญาในวันนี้ และผมอยากจะบอกว่าผู้หญิงที่ยืนข้างๆผมในวันนี้ ผมจะดูแลเธอด้วยเกียรของลูกผู้ชายอย่างผม และจะรักและให้เกียรเธอในฐานะภรรยาของผม ตราบจนชัวชีวิตของผมเลยครับ ขอบคุณครับ   "Tomo : และทั้งหมดนี้ผมอยากจะพูดมันออกมาจริงๆ ซึ่งผมไม่ได้เตรียมการมาก่อน และผมไม่รู้ว่าผมพูดมันออกมาได้ยังไง ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลย

 

 

ตั้งแต่เค้าพูดจบชั้นก็อึ้งขึ้นมาทันทีชั้นไม่รู้ว่าเค้าพูดจริง หรือแค่สร้างภาพ แต่ชั้นรู้สึกใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก พอชั้นได้เห็นแววตาของเค้าที่มองมาหาชั้น และมันก็ทำให้ชั้นเผลออมยิ้มออกไปอย่างห้ามไม่ได้ และชั้นก็รับไมค์จากเค้ามาพูดบ้าง

 

 

แก้วก็ขอกราบสวัสดีท่านผู้มีเกียรที่มาร่วมแสดงความยินดีกับงานแต่งของเราในวันนี้มากนะค่ะ แก้วดีใจเป็นอย่างยิ่งเช่นกันค่ะ ที่ท่านได้มาในวันนี้ และแก้วอยากจะบอกว่า แก้วก็จะรักและดูแลคุณวิศวะในฐานะสามี แก้วจะให้เกียรคุณและเคารพคุณในฐานะหน้าหัวครอบครัวของเราด้วยค่ะ  

 

แปะ!! แปะ!! แปะ!!  (เสียงปรบมือ)

 

ที่ชั้นพูดออกไปแบบนั้นแต่ชั้นกลับมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อพูดมันออกไปหมดแล้ว และคำพูดพวกนี้ชั้นก็ไม่เคยเตรียมมาก่อนเลย และยังสงสัยว่าพูดมันออกไปได้ยังไง 

 

 

ผมบอกได้เลยว่าผมอึ้งกับคำพูดของเธอมาก ถึงแม้เธอจะพูดจากใจจริงรึเปล่า แต่มันก็ทำไมผมใจเต้นแทบไม่เป็นจังหวะอีกต่อไปแล้ว 

 

 

เจ้าบ่าวกับเจ้าสาว ดูแล้วน่ารักดีนะค่ะ คุณหญิงป้า 

 

 

แน่นอนที่สุดจ้ะ หนูฟาง ป้าบอกตามตรงเลยป้าหุบยิ้มไม่ได้เลยจ้ะ 

 

 

ผมว่าอีกไม่นานเราคงจะมีเพื่อนให้น้องฟิวอีกคนแล้วละฟาง

 

 

พี่ป๊อปก็พูดไป^^ แต่มันก็อาจจะจริงได้นะ 

 

 

น้าว่าคงจริงแล้วล่ะจ้ะหนูฟาง 

 

 

ค่ะ คุณน้าพัชรา 

 

 

 

หลังจากที่เรากล่าวบนเวทีเสร็จ ก็มีทนายประจำตระกูล ไทยานนท์ และตระกูล ศิริมงคลสกุล เดินขึ้นมาบนเวทีพร้อม กับทะเบียนสมรส 2 ฉบับ ในมือ 

 

 

แล้วชั้นก็จับปากกาขึ้นมาเพื่อเซ็นต์มันก่อนคุณโทโมะ พอชั้นเซ็นต์ เสร็จคุณโทโมะก็จับปากกาขึ้นมาแต่ทว่า... 

 

 

แปะ !! แปะ!! แปะ!!

 

 

เฮ้อ...มีความสุขกันจังเลยนะค่ะ ฮ่าๆๆๆ  "kaew : นี้มันคุณคนเมื่อวันก่อนที่ไปเจอในร้านชุดแต่งงานที่เค้าอยู่กับคุณโทโมะนี่!!"

 

 

เบลล์!!   "Tomo : ผมตกใจทั้งที่ยังไม่ทันจะได้เซ็นต์ทะเบียนแต่ต้องเงยหน้าขึ้นมาดูก่อน

 

 

ยังจำกันได้หรอค่ะที่รัก   "Tomo : เบลล์เดินเข้ามาตรงกลางทางเดินมาหาเวทีที่ผมและแก้วยื่นอยู่เพื่อจดทะเบียนสมรสกัน แต่เป็นที่หน้าตกใจมากกว่านั้นเมื่อเธอเดิน เข้ามาพร้อมกับ  พวงหรี้ด!!"

 

 

คุณมาทำอะไรที่นี้   "Tomo : ผมถามพร้อมเบิกตาขว้างใส่เธอ คงจะมาพังงานละสิท่า "

 

 

อะไรกันค่ะเบลล์ก็แค่มาแสดงความยินดีกับคนรักของเบลล์ ที่เค้าหนีเบลล์มาแต่งงานกับนังผู้หญิงหน้าด้านคนนี้ไงค่ะ ขอให้รักกันนานๆ จนวันตาย!! เลยนะค่ะ

 

 

เห็นท่าคงจะไม่ดีแล้วค่ะคุณหญิงป้า คุณน้าพัชรา 

 

 

ไปกันเถอะลูก  "fang : ชั้นและคุณป้ากับคุณน้าพัชรา พร้อมกับพี่ป๊อปที่รีบเดินขึ้นไปบนเวที

 

 

เบลล์ นี่คุณพูดบ้าอะไรของคุณน่ะ 

 

ก็มันจริงนี่ค่ะ ถ้าไม่มีนังนี้คุณก็คงไม่หนีชั้นมาแบบนี้หรอก นังผู้หญิงหน้าด้าน การศึกษาก็ดี ฐานะก็ดี แต่ไม่น่าเป็นคน ชอบแย่งผัวชาวบ้านเค้าแบบนี้เลย  "belle : หึ ชั้นบอกให้คุณเลิกยุ่งกับมันแล้วคุณไม่เชื่อเอง ชั้นก็เลยต้องเล่นแบบนี้ "

 

 

นี่เบลล์ มันจะไปกันใหญ่แล้ว  

 

 

 เค้ามาต่อว่าชั้นจนชั้นหน้าชา ซะยิ่งกว่ามีใครมาตบหน้าชั้นไปหลายๆครั้งเลยทีเดียว เค้าว่าให้ชั้นเป็นพวกชอบแย่งคนรักของคนอื่นเค้า ซึ่งมันไม่ใช่ มันแทบทำให้ชั้นน้ำตาตก ชั้นมองหน้าแขกในงานต่างก็มีแต่เสียงซุบซิบ นินทากันไปต่างๆนา ชั้นไม่รู้ว่าเค้าพูดอะไรกันบ้าง และตอนนี้ชั้นทั้งเจ็บ ทั้งอาย ในเวลาเดียวกัน 

 

 

ทุกคนฟังไว้นะค่ะ ผู้ชายคนนี้คือ สามีของชั้น และเค้าก็หนีชั้นมาแต่งงานกับนังผู้หญิง หน้าหนาคนนี้ซึ่งไม่มี ความไร้ยางอาย!! 

 

 

<<ฟับ>>

 

โอ้ย!!  ฮึกๆๆๆ

 

 

คุณ!!  

 

 และที่ชั้นเจ็บมากที่สุดคือ เค้าโยน พวดหรี้ด พวดใหญ่สีดำในมือของเค้า มาใส่ชั้นพร้อมกับสาดน้ำใส่หน้าชั้นอย่างจัง จนชั้นต้องล้มลงไป และทุกอย่างในตาของชั้นก็มืดลง

 

 

คุณหนู ลูกแม่ ฮึกๆๆ  

 

 

คุณแก้ว!!  "fang : นี้ยังดีนะตอนที่คุณแก้ว จะล้มและเป็นลมไป ชั้นรับไว้ได้ทันก่อน "

 

 

เบลล์คุณออกไปจากที่นี้ซะ ผมกับคุณเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เลิกยุ่งกับผมสักทีเถอะ 

 

 

ผมเริ่มเดือดหลังจากที่เธอทำร้ายแก้ว จนเป็นลมล้มพับ ไปแบบนั้น 

 

 

ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปจากงานเดี๋ยวนี้ 

 

 

ไม่ต้องไล่เบลล์หรือค่ะคุณแม่ เดี๋ยวเบลล์กลับเอง เบลล์บอกแล้วว่าเบลล์แค่มาแสดงความ ยิน ดี แค่นั้นแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

 

เอามันออกไป เดี๋ยว นี้ !! 

 

 

ครับคุณหญิง   

 

 

หยุดนะ อย่าแตะต้องตัวชั้น  อ๊ายๆๆ ไอ้บ้าปล่อยชั้น กรี๊ดดดดดด ชั้นบอกให้พวกแกปล่อยไงเล่า ไอ้พวกบ้า ปล่อยๆๆๆๆ  อ๊ายยยยยย  กรี๊ดดดด 

 

 

หลังจากที่ เบลล์ถูกคนของคุณแม่ลากออกไปแล้วผมก็รีบ อุ้มร่างอันไร้สติ ในขณะนี้ของแก้ว ไปยังห้องพักก่อน.....

 

 

 

 

 

 

 


 

ตอนนี้ ไรเตอร์ใส่อารมณ์กับการแต่งมากๆ 

บองตง 55555   

หลังทำการบ้านเสร็จ คืนนี้มีใครอ่านทันบ้างหน้ออออ  

ใครอ่านทัน ก็ฝันดีกันทุกเลยนะจร้า 

อะๆๆ พรุ่งนี้วันหยุด (ปิยมหาราช) จัดซักสองตอนดีมั้ยหน้อ55555  

โหวตเม้นนนนนนกันด้วยน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา