เงาร้าย พ่ายรัก

ตอนนี้ชั้นอยู่ในรถของคุณโทโมะแล้ว ก็อย่างที่เค้าบอกว่าวันนี้เราต้องไปแจกการ์ดงานแต่งด้วยกัน แล้วเค้าก็ดันมารับชั้นแต่เช้าเลย ไม่มีเวลาเหลือให้เตรียมตัวรึไงกัน ตื่นเต้นอยู่ได้กะอีแค่งานแต่งจอมปลอม ไม่ได้รักกันจิงๆซะหน่อย ให้ตายเหอะ

 

 

นี้คุณอีกกี่หลังกันละเนี่ย    "kaew : ชั้นถามเค้าที่กำลังขับรถไปยังบ้านต่าง ตามที่อยู่ที่คุณหญิงแม่ให้ไว้"

 

ไม่กี่หลังแล้วคุณ หลังสุดท้ายแล้วเนี่ย  "Tomo : เธอถามจับจังหวะพอดี ดีล่ะเธอจะได้ไม่ต้องบ่น" 

 

อ๋อ..หรอก็ดี ชั้นเหนื่อยจะตายอยู่ละ

 

จะเหนื่อยอะไรนักหนาคุณแค่แจกการ์ด

 

นี้ เงียบไปเลยนะ คุณไม่เหนื่อยแต่ชั้นเหนื่อยอ่ะ เข้าใจมะ

 

 

หลังจากที่ผมและแก้วได้แจกการ์ดงานแต่งจนครบทุกบ้านกันแล้ว เรากำลังกลับไปที่บ้านของแก้วเพราะวันนี้คุณแม่บอกว่า มีทานข้าวเย็นกันที่นั้น แต่ตอนนี้แก้วหลับไปแล้วละ หลับตั้งแต่แจกการ์ดใบสุดท้ายเสร็จ เธอคงเหนื่อยจิงๆแฮะ เวลาหลับนี้ก็น่ารักดีนะ ไม่โวยวาย บ่นนั้น บ่นนี้อยู่ได้ และมันก็ทำให้ผมมีสมาธิในการขับรถมากขึ้น 

 

คุณ คุณ 

 

อื้อ!! อะไรคนจะนอน  "Tomo : ผมพยายามเรียกเธอแต่เธอก็ยังไม่รู้สึกตัวอะไร แถมยังนอนพิงเบาะหันหลังให้ผมอีกต่างหาก "

 

คุณ ถึงบ้านแล้วลงกันเถอะ 

 

อื้อ... ถึงบ้านแล้วหรอ   "Tomo : เธอหันมาทางผม แล้วก็ถามพลางขยี้ตาไปด้วย"

อืม ลงกันเถอะ   

 

อืมๆๆ  

 

 

คุณแก้ว !!

 

พี่ฟาง !! มาได้ไงค่ะเนี่ย ไม่เห็นโทรบอกแก้วก่อนเลยนี่ค่ะ 

 

เซอร์ไพรซ์ จ้ะ สวัสดีค่ะคุณโทโมะ   "kaew : พี่ฟางตอบชั้น แล้วหันไปทักทายคุณโทโมะ" 

 

ครับสวัสดีครับ  

 

คุณนี้ พี่ป๊อปปี้ สามีพี่ฟางอ่ะ 

 

สวัสดีครับคุณป๊อปปี้

 

สวัสดีครับคุณโทโมะ ต้อนรับเขยคนใหม่อย่างเป็นทางการนะครับ 

 

ครับผม   "kaew : ดูสองคนนี้คงจะเข้ากันได้แฮะเจอกันไม่เท่าไหร่กะยิงมุกซะละ" 

 

เอ่อ...พี่ฟางค่ะ ตัวเล็กละค่ะ

 

อยู่บ้านกับเฟย์นู้นจ้ะ ติดเฟย์จนไม่ยอมห่างเลย หลอกยังไงก็ไม่ยอมมา 

 

หรอค่ะ 

 

 

 

กลับมาแล้วหรอลูกเป็นไงเรียบร้อยครบทุกหลังมั้ย 

 

ค่ะเรียบร้อยแล้วค่ะ 

 

จ้ะ  มาลูกนั่งกันก่อน นิดภาตักข้าวจ้ะ

 

ค่ะคุณผู้หญิง   "kaew : เมื่อทุกคนมาพร้อมน่าพร้อมตา คุณแม่ก็สั่งให้ป้านิดภาตักข้าวให้กับทุกคน" 

 

งานแต่งอาทิตย์หน้า แล้วซินะคุณหญิง  

 

ค่ะ คุณนิพนธ์ ดิชั้นดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ 

 

ดิชั้น ก็เหมือนกันค่ะคุณหญิง 

 

แต่งกันแล้วก็คงหมดห่วงกันไปอีกหน่อยนะครับ คุณนิพนธ์ คุณพัชรา 

 

ดิชั้นก็หวังให้ไปแบบนั้นค่ะ

 

ดีเลยค่ะ จะได้อุ้มหลานกัน เร็วๆ

 

 

เพล้ง!!

 

 

คุณหนูเป็นอะไรลูก   "kaew : ชั้นเผลอไปทำช้อนหล่นจากมือเข้า ชั้นถึงกับมือไม้อ่อนลงทันทีที่ผู้ใหญ่พูดกัน จะบ้ากันรึไงอยากอุ้มหลาน โอ้ย.... มันคงง่ายสำหรับชั้นหรอก"

 

เอ่อ...เปล่าค่ะ แก้วแค่เหนื่อยๆ นะค่ะ เลยจับช้อนพลาด 

 

นี้คุณเป็นอะไรมากรึเปล่า "kaew : คุณโทโมะถามชั้นซ้ำจากคุณหญิงแม่อีกที" 

 

เอ่อ...แก้วอิ่มแล้วค่ะขอตัวนะค่ะ  "kaew : ชั้นลุกจากโต๊ะอาหารแล้วเดินหนีไปนั่งเก้าอี้ริมสระน้ำพลางคิดอะไรไปด้วย" 

 

ผมอิ่มแล้วครับ ขอตัวนะครับ  "Tomo : ผมเห็นแก้วเดินออกไปได้สักพัก ผมก็อยากตามเธอไป ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรไปเหมือนกัน" 

 

 

คุณ!! คิดอะไรอยู่หรอ

 

ปะ เปล่า ไม่ได้คิดอะไรหรอก แล้วคุณตามชั้นมาทำไม  "kaew : ชั้นสะดุ้งเล็ก น้อย ที่เค้าเดินมาพูดใกล้ๆ ชั้น คนบ้าอะไรนึดจะโผล่มา ก็มาแบบเงียบๆ" 

 

ไม่จิงอ่ะ คุณคิดมากเรื่องที่คุณแม่คุณพูดว่าอยากมีหลานใช่มั้ย 

 

อืม ก็ส่วนนึงอ่ะ คุณลองคิดดูสิ เราไม่ได้รักกันจิงๆซะหน่อย แล้วเราจะมีลูกให้ คุณพ่อ คุณแม่ อุ้มได้ไงละ  

ที่เธอพูดมันก็จิง ใช่สินะเธอไม่เคยรักผม และผมก็กำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองอยู่

 

คุณไม่ต้องคิดมากหรอก เราก็เป็นอย่างนี้แหละ และบางที่คุณก็อาจจะลองเปิดใจกับมันดูบ้างก็ได้นะ มันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมายขนาดนั้นหรอก 

 

ชั้น....ไม่รู้ตัวเองเมือนกัน ชั้นไม่รู้ว่าชั้นจะทำอะไร ชั้นคิดมากไปหมดซะทุกเรื่องเลย 

 

ผมเห็นหน้าเธอซึมๆ ลงไปทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้ 

 

ผมรู้ว่าเรื่องการแต่งงาน มันเป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนต่างก็วาดฝันเอาไว้ ตามแบบของตัวเอง อยากแต่งงานกับคนที่ตัวรัก และเค้าก็รักเราด้วย และคุณก็คงเป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน ซึ่งผมก็เข้าใจ คุณอาจจะคิดว่าผมเห็นแกตัวก็ได้นะที่ยอมแต่งงานเพื่อหนีปัญหาของตัวเอง โดยที่คุณไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับปัญหาของผมเลย แต่เราก็ต่างมีหน้าที่ ที่จะต้องรับผิดชอบเหมือนกันคือการ ตอบแทนผู้มีพระคุณอย่าง คุณพ่อและคุณแม่ และการแต่งานในครั้งนี้ ก็ทำให้ท่านมีความสุขได้ และเราควรจะทำ คุณคิดแบบผมมั้ย 

 

อืม...มันก็น่าคิดอยู่หรอกนะ ชั้นแค่อยากจะคิดอะไรอีกสักหน่อยน่ะ 

 

คุณไปพักก่อนก็ได้นะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี่ 

 

ถ้างั้น ชั้นขอตัวก่อนนะ 

 

ครับ   "Tomo : ผมพูดพร้อมส่งยิ้ม อ่อนโยนให้เธอ และอยากให้เธอรู้ว่ามันเป็นรอยยิ้มแสดงถึงกำลังใจ ที่ผมมีให้เธอ...."

 

 

 

 

 

 

---

วันนี้อัพดึกอีกแล้ว  ใจหายจังเลย โรงเรียนไรเตอร์ เปิดวัน จันทร์นี้แล้ว T_T

จะพยายามหาเวลามาอัพให้ได้มากที่สุดจร้าาาา 

ฝากติดตามกันต่อ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะค่ะ 

 

เม้นนนนนนน