เงาร้าย พ่ายรัก

เวลาผ่านไปเป็นอาทิตย์แต่อาการของแก้วก็ยังไม่ดีขึ้นยิ่งพักหลังมานี้ก็ชักจะเป็นหนักขึ้นทุกวัน ทั้งเวียนหัว ทั้งหน้ามืดคล้ายเป็นลม  ทั้งเหม็นกลิ่นอาหาร เหม็นกลิ่นน้ำหอมที่ผมใช้ ทั้งๆที่ปกติแก้วเป็นคนเตรียมให้ผมอยู่แล้ว แล้วล่าสุดก็อ้วกออกมาด้วย จะพาไปหาหมอก็ดื้อไม่ยอมไปอีก แต่ไม่ว่าจะยังไงซะวันนี้ผมจะจับแก้วไปให้หมอตรวจอาการให้ได้
 
 
 
แก้วไปหาหมอนะ ไปให้หมอตรวจอาการเถอะเป็นมาเกือบอาทิตย์แล้วนะ 
 
 
 
อื้อ ไม่เอาพี่ไปทำงานเถอะแก้วอยากนอนอ่ะ ง่วง             "kaew : ที่พูดชั้นเปล่าโกหกนะมันง่วงจริงๆนะ ไม่รู้ทำไมพักนี้ทำอะไรก็รู้สึกเหนื่อยไปหมดพอนั่งพักก็หลับไปเองทุกที แล้วรู้สึกว่าร่างกายตัวเองมันบวมๆขึ้นยังไงก็ไม่รู้ทั้งมือนิ้วทั้งนิ้วเท้ากลมไปหมด เสื้อผ้ารัดรูปก็ใส่ไม่ได้ หรือว่า....ชั้นจะ ท้อง อย่างที่คุณแม่พูดจริงๆ"
 
 
 
ไม่ได้ดื้อมาหลายวันแล้วนะแก้ว ไปให้หมอตรวจก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ แล้วจะได้รู้ไงว่าแก้วเป็นอะไร จะได้รักษาทัน 
 
 
 
ก็แก้วไม่อยากไปอ่ะ 
 
 
 
ไม่ได้เดี๋ยวรอพี่เปลี่ยนชุด แล้วเดี๋ยวเราค่อยโรงพยาบาลไปกัน   
 
 
 
พี่โมะพูดพร้อมกับหายเข้าไปในห้องแต่งตัวอย่างเร็ว แต่คิดไปคิดมาไปหาหมอหน่อยก็ดีเหมือนกัน จะได้รู้ไปเลยว่าเป็นอะไร ถ้าไม่ท้องก็จะได้หายกังวลซักที 
 
 
 
 
 
ลงรถสิแก้วนั่งนิ่งอยู่ได้คุณหมอเค้าไม่มาตรวจถึงที่รถหรอกนะ            "Tomo : พอรถจอดสนิทแก้วก็ไม่ยอมลงรถมัวแต่นั่งคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ "
 
 
 
ค่ะๆๆ               "kaew : ฮึ่ยๆๆ บ่นอยู่ได้บอกว่าไม่มาก็ไม่ฟัง  คนสวยเซ็ง  แล้วสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดในตอนนี้คือเดินตามเค้าเข้าไปในโรงพยาบาล" 
 
 
 
วันนี้มาทำอะไรเหรอค่ะคุณวิศวะ   
 
 
 
พาภรรยามาตรวจสุขภาพน่ะครับ เธอไม่ค่อยสบาย 
 
 
 
พยาบาลตรงเคาน์เตอร์ที่พี่โมะติดต่ออยู่กำลังสนทนากับเค้า ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มจนแปลกตาอย่างกับว่ารู้จักกันดีอย่างนั่นแหละ 
 
 
 
เดี๋ยวเชิญคุณวิศวะกับภรรยาไปนั่งรอที่หน้าห้องตรวจตามชื่อห้องในนี้นะค่ะ  รอสักครู่เดี๋ยวคุณหมอจะตามไปค่ะ
 
 
 
ครับ ขอบคุณครับ             "Tomo : ผมรับกระดาษแผ่นนั่นมาจากพยาบาล หลังจากที่คุยกันนานพอสมควร"
 
 
 
คงรู้จักกันดีสิค่ะ ยืนคุยกันซะนานเลย             "kaew : ไหนบอกจะพามาหาหมอ หึ พอเข้ามาก็ยืนคุยกระหนุงกระหนิงกับคุณพยาบาลหน้าหวานซะนานเลย ปล่อยให้คนอื่นยืนรออยู่ได้ เมื่อยเหมือนกันนะโว้ยยยย รมณ์เสียจริงๆ "
 
 
 
ทำไมหึงเหรอ 
 
 
 
หึงบ้า หึงบอ อะไรยืนรอคนอื่นเค้าคุยกันน่ะมันเมื่อย ทีหลังพาไปนั่งแล้วค่อยกลับมาคุยกันก็ได้นะจะได้ไม่ต้องเป็น กขค ใคร
 
 
 
ขอโทษ ก็แค่คนรู้จักกันน่า ไม่เจอกันนานก็คุยกันบ้าง            "Tomo : ผมต้องรีบสาวเท้าเดินตามแก้วที่เดินนำไปก่อน"
 
 
 
เหรอ!! ก็ไม่ได้ว้าอะไรนี่ กลับไปคุยต่อก็ได้นะ 
 
 
 
แล้วนี่เดินนำไปก่อน รู้มั้ยว่าตรวจห้องไหนอ่ะ 
 
 
 
ก็...งั้นก็เดินไปก่อนสิ  
 
 
 
ผมถึงกับต้องส่ายหน้ากับความจนมุมของแก้วสุดท้ายผมก็ชนะ 
 
 
 
ฮึ่ยไอ้คนบ้า เสียฟอร์มหมด เถียงทีไรไม่เคยชนะได้ซักทีเลยนะ 
 
 
 
 
 
 
ตอนนี้ก็เป็นเวลาที่ผมนั่งรอแก้วอยู่หน้าห้องตรวจ แต่ก็ไม่ได้กระวนกระวายอะไรมากเพราะผมไว้ใจคุณหมอ ซึ่งท่านก็เรียกได้ว่าเป็นหมอประจำตัวคุณแม่ผมเลยล่ะทุกครั้งที่ผมพาคุณแม่มาตรวจสุขภาพที่นี่ก็มักจะตรวจกับท่านเสมอ 
 
 
 
เชิญคุณวิศวะข้างในห้องด้วยครับ 
 
 
 
ครับคุณหมอ             "Tomo : แล้วคุณหมอก็จากห้องตรวจเพื่อเรียกผมให้เข้าไปข้างในห้องเพื่อที่จะได้รับฟังผลการตรวจของแก้ว พอเข้าไปก็จะเจอกับแก้วที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกันกับคุณหมอ แล้วผมก็นั่งลงข้างๆเธอ "
 
 
 
เป็นไงบ้างแก้วตรวจเสร็จแล้วเหรอ 
 
 
 
อืม ค่ะ 
 
 
 
 
 
คุณหมอครับ ตกลงแก้วเป็นอะไรครับ   "Tomo : ผมหันไปถามคุณหมอแทนเพราะถ้าถามแก้วมีเหรอจะยอมบอก แต่ถ้าบอกนะคงไม่ละเอียดเท่าคุณหมอหรอก"  
 
 
 
คุณวิศวะฟังหมอให้ดีนะครับ หลังจากการตรวจปัสสาวะและอาการของคุณจริญญาผลออกมาว่าคุณจริญญา ตั้งครรภ์ได้สามเดือนกับอีกหนึ่งสัปดาห์แล้วนะครับ หมอยินดีด้วยนะครับ 
 
 
 
แก้ว ท้อง!!  เหรอครับหมอ   "Tomo : ถามคุณหมอย้ำอีกครั้งเพื่อจะได้รู้ว่าที่ได้ยินเมื่อกี้ผมไม่ได้หูฟาดไปเอง แก้วท้องเหรอ ใช่สิ ละ ลูกผมด้วย ผมจะได้เป็นพ่อคนแล้วงั้นเหรอ ผมพูดอะไรไม่ออกเพียงแต่กลั่นกรองความรู้สึกนั่นผ่านสีหน้าเพียงเท่านั้น"
 
 
 
ครับ ทีแรกน่าจะมาพบหมอตั้งแต่มีอาการแพ้ท้องตอนแรกแล้วนะครับ จะได้ฝากครรภ์ได้เร็วกว่านี้
 
 
 
แล้วต่อจากนี้เราต้องทำยังไงบ้างครับคุณหมอ 
 
 
 
หลังจากที่ฝากครรภ์แล้วก็ต้องพาคุณแม่มาตรวจสุขภาพเดือนล่ะครั้งนะครับ เดี๋ยวหมอจะให้ยาบำรุงครรภ์ไปทานที่บ้าน และอาการแพ้ท้องคุณแม่จะมีอาการช่วงสามถึงสี่เดือนแรกจากนั้นก็หายไปเองนะครับ 
 
 
 
ขอบคุณครับคุณหมอ 
 
 
 
ชั้นไม่ได้พูดอะไร ได้แต่นั่งเป็นใบ้ไปชั่วขณะไปพร้อมๆกับอึ้งที่คุณหมอพูด ทีนี้คงเชื่อได้แล้วล่ะว่าตัวเองท้องจริงๆ แต่ก็ดีใจแหละลูกเราทั้งคน และต่อจากนี้ชั้นคงต่อดูแลตัวเองให้มากขึ้นเพื่อเจ้าตัวเล็กในท้องเป็นอีกเท่าตัวเลยล่ะ 
 
 
 
 
 
 
เห็นมั้ยแก้วพี่บอกให้มาตรวจตั้งนานแล้วก็ยังดื้อไม่ยอมมาอีก นี่ถ้าช้ากว่านี้เจ้าตัวเล็กจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้  
 
 
 
จะว่าอะไรก็ว่ามาเลยจะนั่งฟังมันตรงนี้แหละ              "kaew : เขาว่าชั้นตลอดทางที่ออกจากห้องตรวจเลยล่ะ ละแล้วในสุดชั้นก็ทนไม่ไหวต้องเอามือกอดอกนั่งลงกับเก้าอี้ข้างทางเดิน ฮึ่ยๆๆ หงุดหงิดๆ ที่แท้ก็แค่ห่วงลูกไม่ได้ห่วงเราสินะ "
 
 
 
นี่!! ไม่ต้องทำเป็นงอนเลยนะ จะลุกดีหรือจะให้อุ้มเลือกเอาแล้วกัน             "Tomo : ผมต้องงัดไม้แข็งมาใช้กับแก้ว ยัยคุณหนูเอาแต่ใจเอ้ยยยย"
 
 
 
ก็ได้ลุกเองก็ได้ รีบๆตามมาละกัน ง่วงอยากนอนเล่า  
 
 
 

 
 
พอนั่งในรถได้แม่คุณก็อิงเบาะหลับเป็นตายไปเลย นี่คงอารมณ์เสียเพราะอยากนอนละมั้ง เงียบๆอย่างงี้ก็น่ารักดีนะ ดูไม่มีพิษสงค์อะไรแต่อย่าให้ตื่นขึ้นมาเชียวล่ะแทบตั้งรับไม่ทันเลยที่เดียว  
 
 
 
เดี๋ยวปรับเบาะให้แล้วกันนะจะได้นอนสบายๆ    
 
 
 
อือ!! อย่ากวนดิ ง่วงอ่ะ   
 
 
 
ก็แค่ปรับเบาะให้เฉยๆ จะหลับก็หลับไปสิ    
 
 
 
 
 

ตาโมะว่าไงบ้างลูก หมอว่าน้องเป็นอะไร แล้วทำไมอุ้มน้องมาแบบนี้เนี่ย
 
 
 
ไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับคุณแม่ ก็แค่....
 
 
 
แค่อะไรแม่ลุ้นอยู่นะ 
 
 
 
แค่อาการของคนแพ้ท้องน่ะครับ 
 
 
 
จริงเหรอตาโมะไม่ได้ล้อแม่เล่นใช่มั้ยลูก 
 
 
 
ครับคุณแม่                   "Tomo : ไม่ใช่แค่คุณแม่ที่ดีใจอยู่คนเดียว แม้แต่แม่บ้านในบ้านรวมถึงป้าอิ่มก็แลดูมีความสุขกันหมดทุกคนคงรอเวลานี้มานานแล้วสินะ"
 
 
 
งั้นเดี๋ยวพาน้องไปนอนพักข้างบนต่อนะลูก เดี๋ยวแม่โทรหาคุณหญิงก่อน
 
 
 
ครับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว แก้ว   
 
 
 
อือ!! มีอะไรเหรอเรียกทำไม   
 
 
 
คุณหญิงแม่กับฟางมาเยี่ยม 
 
 
 
ห้ะ!! คุณหญิงแม่กับพี่ฟางมาเหรอ             "kaew : สองบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทำให้ชั้นตาสว่างขึ้นมาทันที นี่คงจะรู้กันไปทั่วแล้วละมั้งกระจายข่าวกันเร็วจริงๆ" 
 
 
 
อืมตอนนี้อยู่ข้างล่างน่ะกำลังขึ้นมา 
 
 
 
∼ก๊อกๆๆๆ∼ 
 
 
 
นั้นไงพูดยังไม่ทันขาดคำมากันนู้นแล้ว พี่โมะไปเปิดประตูสิ   
 
 
 
ครับๆๆ   
 
 
 
จ๊ะเอ๋ ทำอะไรอยู่เอ่ยคุณแม่มือใหม่   
 
 
 
แล้วนี่ก็เสียงพี่ฟางชั้นจำได้ดี แต่ก็ดีนะได้โอกาสเจอกันซะเลย 
 
 
 
พี่ฟาง คุณหญิงแม่ แก้วคิดถึงที่สุดเลยค่ะ            "kaew : ชั้นโผนเข้ากอดคุณหญิงแม่ด้วยความคิดถึง" 
 
 
 
แม่ก็คิดถึงคุณหนูนะลูก  
 
 
 
แล้วนี่พี่ฟางหอบหนังสืออะไรมาตั้งเยอะตั้งแยะคะเนี่ย 
 
 
 
อ๋อ ก็หนังสือเกี่ยวคุณแม่มือใหม่แล้วก็การดูแลตัวเองของคนท้องน่ะ ว่างๆก็เปิดอ่านได้เลยนะ พี่ไว้วางไว้ตรงนี้นะแก้ว 
 
 
 
โห้ เตรียมมาพร้อมเลยเหรอค่ะ   "kaew : ชั้นว่าทุกคนคงรอเวลานี้มานานแล้วล่ะ ดูสิได้ทีจัดเต็มซะเลย เออลืมบอกไปที่เห็นพี่โมะเงียบๆไปน่ะเขาออกไปตั้งแต่ที่คุณหญิงแม่กับพี่ฟางเข้ามาแล้วล่ะ"
 
 
 
จะไม่ไห้พร้อมได้ไงล่ะหลานแม่ทั้งคน อืม...ถ้าคลอดแม่จะเอาอะไรรับขวัญหลานดีน้าาา
 
 
 
งั้นฟางขอคิดของรับขวัญหลานคนที่สองไว้เลยดีกว่า
 
 
 
พี่ฟางอ่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้คนเดียวจะไหวรึเปล่าก็ไม่รู้ แก้วไม่เอาด้วยหรอก
 
 
 
ได้ไงอ่ะแก้วมีหลายๆคนนะดี ลูกจะได้มีเพื่อนเล่นเยอะๆไง
 
 
 
จริงอย่างที่พี่ฟางเค้าพูดนะคุณหนู แม่อยากได้สักสี่ห้าคนน่ะ 
 
 
 
โอ้ยยยยย นี่ชั้นจะสร้างโรงงานผลิตลูกเลยมั้ยเนี่ย อะไรจะอยากได้เยอะขนาดนั้น >.<
 
 
 
 
 
                                                                              phung_TK_kaewjai

คริ คริ อัพแล้วน้าาาาา 
เศร้าเม้น อ่ะ T_T