เงาร้าย พ่ายรัก

ผมตื่นนอนในตอนเช้าพร้อมกับแขนของผมยังคงตระกองกอดแก้วอยู่จนถึงเช้า รู้สึกดีจังแฮะ แต่เอ๊ะ!!แก้วก็น่าจะตื่นขึ้นมา หรือขยับตัวตอนนอนตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ แต่ไม่เลยเมื่อคืนท่าไหนตอนเช้าก็ท่าเดิมผมว่ามันแปลกๆ ผมรู้เริ่มรู้สึกว่าตัวเธอร้อนมากแล้วมีเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามใบหน้าและลำตัวของแก้วซะด้วย ผมจึงลุกขึ้นแล้วเอามือมาแตะตรงน่าผาก นี้แก้วไม่สบายเหรอเนี่ย ถึงว่าละทุกทีเธอตื่นก่อนผมแต่วันนี้กลับนอนแน่นิ่ง ผมเลยลุกไปเอาผ้าไปชุบน้ำแล้วมา เช็ดตัวให้แก้ว แล้วมันก็ยังสงสัยกับแผลตรงมุมปากของเธอ ถึงมันจะเป็นแผลแค่เล็กน้อยแต่มันทำให้ผมอยากรู้มาก 

 

 

 

ตาโมะลูก ทำไมลงมาคนเดียวละน้องไปไหน   "Tomo : หลังจากที่ผมเช็ดตัวให้แก้วเสร็จก็ไปอาบน้ำแล้วลงมาข้างล่าง กะว่าจะเอาอาหารไปให้เธอทานข้างบน แล้วก็เจอคุณแม่พอดี "

 

 

แก้วไม่สบายครับแม่ แล้วมีกับข้าวอะไรบ้างครับคุณแม่

 

ก็มี ข้าวต้มกุ้งน่ะจ้ะวันนี้เบาๆ ว่าแต่น้องเป็นอะไรมากมั้ยลูก เมื่อวานตอนเย็นก็ไม่ลงมาทานข้าว แล้วแม่บ้านยังบอกว่าน้องบ่นปวดหัวด้วย

 

 

แต่ผมเข้าบ้านมาก็เห็นแก้วนอนอยู่ตรงโซฟาด้วยน่ะครับ

 

 

อันนี้แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยแม่คงขึ้นข้างบนไปก่อน

 

 

เหรอครับ

 

 

แม่ว่ายังไม่ต้องสงสัยอะไรตอนนี้หรอก เอาข้าวต้มไปให้น้องทานก่อนนะลูก แล้วก็เอายาไปด้วย แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นก็พาน้องไปหาหมอเลยนะลูก  "Tomo : สงสัยคุณแม่คงจะห่วงลูกสะใภ้เอามากๆ เลยนะเนี่ย^^"

 

 

ครับคุณแม่  "Tomo : ผมรับข้าวต้มมาจากแม่ป้าแล้วขึ้นมาข้างบนพร้อมกับยา ก่อนจะวางมันลงที่โต๊ะใกล้ๆ กับเตียง แล้วค่อยๆไปนั่งที่เตียงพร้อมกับสกิดแก้วให้ลุกมาทานข้าวก่อน"

 

 

อื้อ.....   "Tomo : ผมยังไม่ทันจะได้ปลุกเธอก็ตื่นขึ้นมา แล้วค่อยๆลืมตามองคนข้างๆ"

 

 

คุณ ตื่นขึ้นมาทานข้าวก่อน

 

 

ฮือ...ปวดหัว  "kaew : วันนี้ชั้นไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปพอลืมตาได้ชั้นก็รู้สึกว่ามันหนักหัวไปหมดแล้วก็ไม่มีแรงจะลุกไปทำอะไรเลย"

 

 

ลุกไหวมั้ย

 

ชั้นแค่มองหน้าเค้าแล้วค่อยลุกขึ้นโดยที่เค้าประคองชั้นไปด้วย

 

 

ทานข้าวก่อนนะเดี๋ยวจะได้ทานยา  "kaew : คุณโทโมะพูดกับชั้นก่อนที่จะทันไปเอาข้าวต้ม แล้วป้อนให้ชั้น "

 

 

โอ้ย!!  "kaew : ชั้นถึงกับร้องขึ้นมาเมื่อคุณโทโมะ ป้อนข้าวต้มที่กำลังเข้าปากชั้นแต่พอชั้นอ้าปากมันก็เจ็บตรงมุมปากขึ้นมาต้องเป็นเพราะแผลที่เมื่อวานแน่ๆ "

 

 

คุณ!!เจ็บแผลเหรอ แล้วคุณโดนอะไรมาล่ะ 

 

 

เออ...คือ มันโดนกับประตูรถน่ะ ชั้นเปิดประตูจะเข้าไปเอาของแต่ชั้นเปิดแรงไปหน่อยแล้วก็ไม่ทันได้หลบด้วย มันก็เลยโดนเข้าซะเต็มๆเลย     "kaew : ชั้นจำเป็นต้องบอกไปแบบนั้น ชั้นอยากจะให้มันจบแค่นี้และไม่อยากพูดถึงมันอีก"

 

 

ผมนึกว่าไปมีเรื่องกับใครมาซะอีก 

 

 

ชั้นเนี่ยนะจะมีเรื่องกับใคร ไม่มีหรอกค่ะ

 

 

คุณพอจะทานข้าวได้มั้ยเนี่ย

 

 

ค่ะ  

 

 

งั้นก็ทานข้าวก่อน เดี๋ยวจะได้ทานยา 

 

 

เค้าป้อนข้าวต้มชั้นจนชั้นอิ่ม แล้วเค้าก็ให้ชั้นทานยา ชั้นแอบมองหน้าคุณโทโมะเป็นระยะๆ ชั้นว่าเค้าดูจะแคร์ชั้นนะ ไม่ว่าเราจะแต่งงานกันโดยไม่ได้รักกันก็ตาม แต่การกระทำที่เค้าทำกับชั้นมันก็ไม่ต่างกับคู่รักคู่อื่นๆ มากเท่าไหร่เลย 

 

 

คุณนอนพักเถอะ ผมอยู่ในห้องทำงานนะมีอะไรก็เรียกได้เลย แล้วอีกเดี๋ยวผมจะกลับมาดูคุณอีกที 

 

 

ค่ะ แต่ว่าวันนี้คุณไม่ไปทำงานเหรอค่ะ  "kaew : ชั้นถามคุณโทโมะที่กำลังห่มผ้าให้ชั้นอยู่"

 

 

วันนี้ผมให้เพื่อนบินแทนไปก่อนน่ะ

 

 

เหรอค่ะ   "kaew : ชั้นพูดแล้วหลับตาลง"

 

 

ผมดูเธอที่หลับไปได้สักพัก ผมก็เดินออกจากห้องแล้วเข้าไปเครียงานที่ค้างไว้ ที่ห้องทำงานที่อยู่ติดกับห้องนอน

 

 

ชั้นตื่นนอนในตอนบ่าย3  ตอนนี้ชั้นรู้สึกดีขึ้นแล้วละ ชั้นว่าชั้นไปหาคุณโทโมะหน่อยดีกว่า 

 

 

<<ก๊อกๆๆ>>

 

 

เข้ามาเลยครับ  "Tomo : ในขณะที่ผมก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเพลิน แต่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา "

 

 

ชั้นไม่ได้เข้ามากวนเวลาทำงานของคุณใช่มั้ย

 

 

เปล่าหรอกไม่ได้รบกวน แล้วนี้คุณหายดีแล้วเหรอถึงเดินออกมาได้เนี่ย

 

 

ค่ะชั้นรู้สึกดีกว่าเมื่อเช้าตั้งเยอะแล้วล่ะ

 

 

คุณเย็นนี้ไปท่านข้าวข้างนอกกันนะ 

 

"kaew : คุณโทโมะพูดขึ้นมาหลังจากที่เงียบกันอยู่นาน เพราะเค้ากำลังทำงานอยู่ ส่วนชั้นก็เปิดเอกสารดูไปเรื่อยๆ แต่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร"

 

 

แล้วแต่คุณเถอะคะ 

แล้วก็ถึงเวลาช่วงเย็นซึ่งตอนนี้ชั้นกับคุณโทโมะ ก็ออกมาทานข้าวนอกบ้านกันชั้นไม่รู้หรอกว่าทำไมเค้าถึงชวนชั้นมา ก็มันแปลกนี่ทุกทีไม่เห็นชวนมาเลยเอาแต่ทานกับข้าวที่ชั้นทำ หรือว่าเค้าเบื่อซะแล้วอ่ะ เปล่าน้อยใจนะก็แค่สงสัยแค่นั้นเอง

 

 

คุณจะทานอะไรเหรอ  "kaew : บรรยายกาศที่นี้ก็ดีจัง การแต่งตกน่ารักมากแต่ไมรู้ว่าอาหารจะอร่อยรึเปล่า"

 

 

คุณเลือกซิ ชั้นไม่รู้ว่าอะไรอร่อยอ่ะ

 

 

งั้น...............ตามนี้ครับ  "kaew : คุณโทโมะบอกชื่อเมนูอาหารให้กับพนักงานที่ยืนจดเมนูอาหาร ที่คุณโทโมะสั่งอยู่ " 

 

 

คุณมาที่นี้บ่อยหรอค่ะ

 

 

ก็มาอยู่บ้างไม่ได้บ่อยเท่าไหร่หรอกครับ

 

 

แล้วคุณชอบทานอาหารแบบไหนค่ะ

 

 

ผมชอบทุกแบบเลย แต่มากสุดก็อาหารไทย

 

 

หรอค่ะ 

 

แล้วสักพักก็มีเด็กเสริฟ์นำอาหารมาเสริฟ์ตามที่ผมสั่งไว้ ความจริงผมก็ไม่ค่อยอยากจะมาทานข้าวนอกบ้านซะเท่าไหร่หรอกอยากทานอาหารฝีมือแก้วมากกว่า แต่ผมอยากมีเวลาอยู่กับแก้วสองต่อสองอ่ะ จะได้หาเรื่องคุยกับเธอเราจะได้รู้จักกันและกันได้มากกว่านี้ จะเป็นยังไงถ้าผมคิดจิงจังกับเธอขึ้นมาไม่ใช่แค่การแต่งงานที่ตัดปัญหาของทั้งสองฝ่าย

 

 

คุณอิ่มแล้วเหรอ   "Tomo : ผมเห็นเธอยกน้ำขึ้นดื่มแล้วไม่ได้ทานต่อ" 

 

 

ค่ะ ชั้นอิ่มแล้วล่ะ    

 

 

อืม....จะไปไหนต่อดีละ

 

 

ชั้น...อยากกลับแล้วค่ะ ชั้นรู้สึกมึนๆ ขึ้นมาอีกแล้ว 

 

 

สงสัยยังไม่หายไข้ งั้นกลับบ้านเลยดีกว่า

 

 

หลังจากที่คุณโทโมะ จ่ายเงินค่าอาหารเรียบร้อยแล้วเราก็เดินขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน ความจริงชั้นก็อยากจะเที่ยวต่ออีกหน่อยแต่ร่างกายชั้นมันยังไม่ค่อยเต็มที่เท่าไร มันหนักหัว มึนหัวไปหมด ขอกลับบ้านไปพักก่อนดีกว่า 

 

 

พอชั้นกับคุณโทโมะกลับถึงบ้านก็รีบอาบน้ำอาบท่ากันเสร็จ อย่าคิดลึกไม่ได้อาบพร้อมกัน แล้วก็กำลังจะเข้านอน 

 

ผมอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นไปบนเตียงแล้วมองแก้วที่นอนตะแคงข้างหันหลังให้ผมอยู่ ผมเลยฉวยโอกาส...

 

 

อ๊ะ !!! คุณกอดชั้นทำไมเนี่ยปล่อยนะ 

 

 

ยังไม่หลับอีกเหรอ เห็นเงียบไปแล้วนี่

 

 

ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลยนะ  "Tomo : แก้วพยายามแกะแขนของผมให้ออกจากตัวเธอ แต่เธอสู้แรงผมไม่ไหวหรอก"

 

 

นอนเถอะผมง่วงแล้วพรุ่งนี้มีบินแต่เช้าเลยนะ ถ้าคุณหายไข้แล้วช่วยเตรียมของแล้วก็อาหารที่อร่อยที่สุดในสามโลกนี้ให้ผมด้วยนะครับ 

 

 

คุณโทโมะ เดี๋ยวซิ คุณ คุณ!!    "kaew : โอ้ยบ้าเอ้ยจะให้นอนกันแบบนี้จนเช้ารึไง คิดบ้าอะไรของเค้านะนอนอยู่ดีๆก็มากอดซะงั้น พอถึงตอนเช้าชั้นคงตัวเกร็งเป็นบ้าเลยดิ ฮื้ม...เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น เอาก็เอานอนมันแบบนี้แหละ คอยดูนะถ้าตอนเช้าชั้นตื่นสายละก็ไม่ต้องโทษกันเลย" 

 

 

 

 

 

 

---

 

ตอนนี้ก็กว่าจะเสร็จ 

หาเวลามาอัพแทบไม่เจอ 

ช่วงนี้กำลัง เรียนพิเศษ เคมี อยู่จร้าา เนื้อหายากขึ้นเลยต้องรีบเรียน กิจกรรมรอจ่อหน้าเพียบ 

(ขอบ่นให้ฟังหน่อยนะค่ะ)

มีเวลาอัพเรื่อยๆจร้าาาา ฝากด้วยน้า อย่าเพิ่งเบื่อกันนะค่ะ

เม้นหน่อยก็ดีน้าาาาคร้าาาา