I MISS U รักครั้งสุดท้ายของยัยแก้มใส

ฉันได้หลงรักเขาหัวปักหัวปำ
คนบ้าอะไรหล่อชะมัดคอยดูนะฉันจะต้องครอบครองหัวใจเขา
ไม่มีอุปสรรคใดๆทำให้ฉันยอมยกเขาให้กับใครหรอกนะ
 
 
ความรักฉันจะมอบให้กับนายคนเดียว
ฉันจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนแย่งนายไปจากฉัน
คนที่จะครอบครองหัวใจนายคือฉัน
“มีน”
จำชื่อนี้ไว้ฉันจะไม่ยอมยกเขาให้กับใครทั้งนั้น!!
 
เชิญติดตามชมค่ะ
 
 
บทนำ
 
 
หลงรักกับคำสัญญา
 
 
ภายใต้แสงจันทร์กับดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับแวววาวบนนภาแลดูอบอุ่นยิ่งนักดวง
 
ดาวน้อยๆนับพันล้านส่องแสงเจิดจรัสยามวิกาลทำให้ฉันต้องมองมันทุกคืน
 
 
ไม่ว่าจะคืนไหนฉันก็ไม่มีเบื่อดวงดาวนับพันล้านนี้ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมา
 
ก่อนเลยละ
 
 
“อบอุ่นเหลือเกิน” ฉันว่าก่อนจะเคลิ้มแล้วหลับไปตื่นมาอีกทีก็รุ่งเช้าแล้ว ไม่รอช้าให้
 
นาฬิกาปลุกฉันตื่นขึ้นอาบน้ำแต่งตัวทันที
 
 
“ไปก่อนนะค่ะคุณพ่อคุณแม่” ฉันพูดกับคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ในรูปตอนนี้พวกท่านทั้ง
 
สองอยู่บนสวรรค์แล้วละ เพราะอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน
 
 
ฉันเดินไปโรงเรียนเหมือนทุกวันวันนี้ฉันรู้สึกมีความสุขยังไงชอบกล อาจจะมีเรื่องดีๆก็ได้
 
 
“อรุณสวัสดิ์มีน” ทันทีที่ฉันเดินมานั่งที่โต๊ะประจำแก้มเพื่อนสนิทฉันก็ทักทันที แก้มเป็น
 
เพื่อนกับฉันมาตั้งแต่อนุบาลพวกเราอยู่ด้วยกันมาตลอด (^_^)
 
 
“อรุณสวัสดิ์แก้ม” ฉันว่าพลางฉีกยิ้มหวานให้แก้มจนเธอยิ้มตอบ >, < มิตรไมตรี
 
 
พักพลางวัน...ฉันแก้มพลอยแอนนี่และแตงโมมาหยุดยืนหน้าโรงอาหารที่นักเรียนพลุก
 
พล่าน
 
 
“ทานไรดีอ๊ะวันนี้” แตงโมพูดขึ้นก่อนจะหันหน้ามามองพวกเรา
 
 
“ก๋วยเตี๋ยวดีมะ” แก้มเอ่ยทุกคนพยักหน้ารับพร้อมกันก่อนจะเดินเข้าไปในตัวโรงอาหาร
 
 
ทุกคนมานั่งประจำที่รับประทานก๋วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อยแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงกรี๊ด
 
กร๊าดดังขึ้น
 
 
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!
 
 
“อ๊ะ...เสียงอะไรหรอ” ฉันถามเอียงคอน่ารักทำให้ทุกคนพากันขำกันยกใหญ่แต่ก็ต้อง
 
หันไปสนใจเสียงนั้นต่อ เฮ้อ -__-
 
 
“ไปดูกันเถอะ” แอนนี่รีบวิ่งนำไปแล้วแก้มพลอยและแตงโมก็...วิ่งตามไป
 
 
“ตามมาสิมีนอยู่คนเดียวมันอันตรายนะ” พลอยหันมาพูดกับฉัน ฉันรีรอรีบเดินตามไป
 
ทันที ผู้หญิงมุงเต็มไปหมดเสียงกรี๊ดซะจนพยายมได้ยินหมดแล้ว โอ๊ย!!
 
 
แก้มดึงฉันให้ไปอยู่ด้านหน้าก็พบ...ร่างผู้ชายคนหนึ่ง ดวงตาคมสีเข้ม รูปร่างสูงโปร่งปาน
 
นายแบบ ผิวขาวดั่งหิมะจนผู้หญิงบางคนยังอายยกเว้นฉัน ฉันเป็นคนผิวขาวยิ่งกว่าเผือก
 
-__- ดูดีแบบหนุ่มจีนไม่ก็ลูกครึ่งญี่ปุ่น จมูกโด่งเรียวสวย หน้าก็เรียวยาวรูปไข่
 
 
“อ๊ะ...นั้น...นั้นรุ่นพี่กันต์นิ หล่อเป็นบ้า” แอนนี่ว่าพลางกรี๊ดกร๊าดระริกระรี้ =__=
 
 
“ใช่ๆ...หล่ออ๊ะ” ยัยแก้มหน้าแดงร้อนผ่าวไปถึงใบดูก่อนจะ...กรี๊ดกร๊าด
 
 
“พลอยเธอคงไม่...” ฉันหันไปพูดกับพลอยคนเดียวที่ไม่แสดงปฏิกิริยาตอบสนองใดๆต่อ
 
คนชื่อ กันต์แต่ยังไม่ทันพูดจบ...
 
 
“กรี๊ด!!!!!!!!!!!” เสียงกรี๊ดราวคนนับพันก็ไม่ปานยัยพลอยมันเอาเสียงมาจากไหนเนี้ย
 
 
ฉันเดินออกมาจากโรงอาหารมานั่งสูดอากาศหลังตึกที่ไม่ค่อยมีใครผ่านมาซักเท่าไหร่
 
อากาศที่นี้ดีมากเลยละบริสุทธิ์กลิ่นของดอกไม้นานาชนิดก็ทำให้เคลิ้ม (เผอิญโรงเรียน
 
ฉันมันระดับเศรษฐี)
 
 
ฉันมาหยุดยืนใต้ต้นซากุระต้นเดียวของโรงเรียนที่โคล้นมาจากญี่ปุ่นก่อนจะนอนอย่าง
 
สบายใจ
 
 
“ยัยบ้ามาแย่งที่ฉันได้ไง” เสียงทุ่มตวาดลั่นฉันถึงกับสะดุ้งหันไปตามเสียงนั้น O__O
 
คนคนนั้นคนที่ชื่อกันต์นี้ โอ้...บ๊ะเจ้า หล่อเป็นบ้า
 
 
“ฉันหล่อเกินไงน้ำลายไหลเลย หึๆ” เขาว่าหัวเราะในลำคอฉันรีบเช็ดน้ำลายทันที -///-
 
 
“ฉันชอบนาย” คำคำหนึ่งที่ได้หลุดออกจากปากของฉันทำให้เขาเบิกตากว้างด้วยความ
 
ตกใจ
 
 
“หะ...อะไรนะ” กันต์ถามซ้ำอีกรอบคิ้วหน้าขมวดกันจนผูกเป็นโบว์ได้เลย
 
 
“ฉันชอบนาย...ฉันจะมีนายแค่คนเดียว...ฉันสัญญา” ว่าแล้วก็กระโจนเข้าไปเกาะแขน
 
ซ้ายของเขาแสดงความเป็นเจ้าของทันที
 
 

 
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ผู้น่ารักขอฝากนิยายเรื่องแรกของบีไว้ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นด้วยนะค่ะ
 
ถ้าไม่ชอบอย่างไรก็บอกบีเลยนะค่ะ ติชมกันตามสบายค่า
 
 
นามปากกา : อมยิ้มสีแก้ว
 

 
 
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ